Sycewo 1887

= Meteor. W dniu 18 b. m. mieszkańcy wsi Sycewa^[3], w powiecie kolskim, obserwowali niezwykłe zjawisko. O godz. 6 min. 20 rano, w kierunku od wschodu ku północy przebiegł wspaniały meteor o dziwnym kształcie; składał się bowiem z trzech kul, z których pierwsza, wielkości główki dziecięcej, druga – pomarańczy, a trzecia tworzyła długi, ostro kończący się ogon. Każda część meteoru, wyraźnie oddzielona jedna od drugiej, miała kolor blado-liliowy. Bieg jego był tak powolny, że osoby znajdujące się w pokoju, miały czas dojść do okna, i  zobaczyć jeszcze meteor w całej okazałości. Przy zniknięciu nie było najmniejszego huku.

= Meteor. Od księdza Ł. z Góry św. Małgorzaty, pod Łęczycą, „Słowo” odebrało opis zjawiska, które tam obserwowano w dniu 18 b. m. wieczorem, o godzinie kwadrans na siódmą. Na niebie pogodnem, rozwidnionem jeszcze od zachodu słońca, ukazała się kula ognista, mająca kształt dzbanka średniej wielkości, biegnąca w kierunku od wschodu ku zachodowi, podczas gdy wiatr wówczas wiał z południa ku północy. Kula owa posuwała się po niebie dość powolnie, albowiem z szybkością zwyczajnego lotu ptaka i w wysokości nie większej nad 80 łokci od widnokręgu. Po przebieżeniu (na oko) około ćwierć wiorsty, kula znikła nagle, nie rozpryskując się na cząstki, jak to zwykle ma miejsce przy innych meteorach.