(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)
Ribbeck/Galerie
Z Wiki.Meteoritica.pl
m (→Bibliografia) |
m |
||
Linia 10: | Linia 10: | ||
File:2024_BX1_(David_Göttlich)-specimen.jpg|Okaz ~40 g Davida Göttlich | File:2024_BX1_(David_Göttlich)-specimen.jpg|Okaz ~40 g Davida Göttlich | ||
</gallery> | </gallery> | ||
+ | |||
+ | |||
+ | Parada „gigantów”: | ||
+ | * 4.02.2024: [https://www.facebook.com/groups/meteoriteclub/permalink/10160868138216620/ 7 g, Julien Julien] {{SeparatorBull}} [https://www.facebook.com/groups/meteoriteclub/permalink/10160868273206620/ 8,5 g, Olek Błasiak] [https://www.facebook.com/mieziom/posts/10231522217627406 22 g, Mieszko Kołodziej] | ||
+ | |||
Wersja z 17:36, 4 lut 2024
Strona w budowie (Site under construction) Jeszcze to chwilę potrwa (It will take a while) |
Znaleziska
Parada „gigantów”:
- 4.02.2024: 7 g, Julien Julien ● 8,5 g, Olek Błasiak 22 g, Mieszko Kołodziej
Fluorescencja meteorytów. Za fluorescencję w aubrytach odpowiada m.in. wollastonit (Wo; Ca2Si2O6) oraz minerały z grupy apatytów. Podstawowe minerały aubrytów: członek szeregu piroksenów ubogi w żelazo enstatyt (En) fluoryzuje na niebiesko, natomiast forsteryt (Fo) z szeregu oliwinów, bogaty w magnez (ubogi w żelazo) fluoryzuje na żółto. W innych meteorytach fluoryzują, np. inkluzje wapniowo-glinowe (CAI, calcium-aluminium inclusion).
Część minerałów świeci (fluorescencja) w świetle UV (tu 365 nm), co odróżnia je od ziemskich kamieni[1] |
Świecący w UV fragment 1,3 g Roberto Vargasa |
Obszar poszukiwań (fot. Szymon Kozłowski)
Systematyczne poszukiwania. Zarejestrowane przez GPS ślady poszukiwaczy przeczesujących teren
Bibliografia
- Kosina Romuald, (2014), O nieznanej naturze meteorytów (On the unknown nature of meteorites), Acta Soc. Metheor. Polon., 5, 2014, s. 72-80.[2] Plik ASMP.
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Portal redbor.pl – Luminescencja minerałów