(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)
Sławkowski Szczyt 1662
Z Wiki.Meteoritica.pl
(→Opis) |
|||
(Nie pokazano 3 wersji pomiędzy niniejszymi.) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
__NOTOC__ | __NOTOC__ | ||
+ | {{VerifyLevel |level=0}} | ||
Opis spadku (? raczej trzęsienia ziemi) w 1662 roku w Tatrach. | Opis spadku (? raczej trzęsienia ziemi) w 1662 roku w Tatrach. | ||
== Opis == | == Opis == | ||
- | Opis zdarzenia we fragmencie z książki | + | Opis zdarzenia we fragmencie z książki Jesenský et al. (2006)<ref name="Jesenský"></ref>: |
+ | {{BQuote-begin |max-width=800px}} | ||
+ | {{Wielokropek}} Jest jeszcze trzeci tajemniczy obiekt latający, który spadł w samo południe dnia 6 sierpnia 1662 roku, na szczytową kopułę Sławskowskiego Szczytu – dzisiaj mierzącego 2.452 m n.p.m. – w słowackich Tatrach Wysokich na 49°09'54"N – 020°11'18"E, roznosząc je na bałwany skalne, które w dniu dzisiejszym tworzą rozległe gołoborze na jego stokach. Tak wydarzenie to opisał dr Jacek Kolbuszewski w swej książce „Skarby króla Gregoriusa” (Katowice 1972): | ||
- | + | ''{{Kropek}} Dzień 6 sierpnia 1662 roku na długo pozostał w pamięci mieszkańców północnej części Słowacji. Tego bowiem dnia ziemia nagle zadrżała – a trzęsienie było tak silne, że nie tylko zarysowały się ściany domów w Lewoczy, Kieżmarku i Spiskiej Nowej Wsi, a nawet pozapadały się niektóre (zasobne w szlachetne trunki!) piwnice. Ci zaś, których oczy w momencie trzęsienia były zwrócone w stronę Tatr, mogli na własne oczy ujrzeć, jak wali się w gruzy cały wierzchołek Sławskowskiego Szczytu, jak skalna lawina miażdży lasy, jak nad górami tworzy się wielka, czarna chmura. Obdarzeni zaś największą spostrzegawczością widzieli sprawcę całego incydentu – ogromnego smoka lecącego wysoko nad Tatrami. Wydarzenie to upamiętnił Gaszpar Hain, kronikarz miasta Lewoczy, człowiek opanowany i rozsądny, imponujący dociekliwością umysłu. On to bowiem ustalił bezbłędnie, że smok wybrał sobie za leże tzw. Hochwald – czyli okolice dzisiejszej wsi Štrba. Tam jednakże – niestety – po owym smoku nie ma już dziś żadnych śladów{{Kropek}}'' | |
- | + | (Zob.: Kolbuszewski J. – „Skarby króla Gregoriusa”, Katowice 1972; Antologia „Bolid Syberyjski”, Jordanów 2002 [skrypt]; Leśniakiewicz R. – „Projekt Tatry”, Kraków 2002) Wcześniej Slavkowski Szczyt musiał mierzyć co najmniej 200 m więcej, i był równy lub nawet wyższy od Gerlacha, który mierzy 2.655 m n.p.m.! Jeszcze w XVII wieku tak uważano{{Kropek}} Dzisiaj można to skalne rumowisko zobaczyć idąc na ten szczyt szlakiem turystycznym drogą nr 2906 (niebieskie znaki), ze Starego Smokowca. {{Wielokropek}} | |
- | + | {{BQuote-end}} | |
- | + | ||
- | Wcześniej Slavkowski Szczyt musiał mierzyć co najmniej 200 m więcej, i był równy lub nawet wyższy od Gerlacha, który mierzy 2.655 m n.p.m.! Jeszcze w XVII wieku tak uważano | + | |
== [[Bibliografia]] == | == [[Bibliografia]] == | ||
- | * Kolbuszewski Jacek, (1972), '''Skarby króla Gregoriusa''', Katowice 1972. | + | * +Kolbuszewski Jacek, (1972), '''Skarby króla Gregoriusa''', Katowice 1972. |
- | + | ||
- | + | ||
- | = | + | * +Jesenský Miloš, Leśniakiewicz Robert K., (2006), '''Tajemnica Księżycowej Jaskini''', Studio Wydawnicze "ZA PRÓG", 2006.<ref name="Jesenský">tam na s. 57 [http://www.sm.fki.pl/MILOS%20JESENSKY%20&%20ROBERT%20K%20LESNIAKIEWICZ%20-%20Tajemnica___.doc opis „spadku”]</ref> ISBN 0-9775901-0-0. Plik [http://www.uq.net.au/zaprog/ksiez-druk.pdf PDF]. |
- | + | {{Przypisy}} | |
== Linki zewnętrzne == | == Linki zewnętrzne == | ||
- | * Wikipedia – [http://pl.wikipedia.org/wiki/ | + | * Wikipedia – [http://pl.wikipedia.org/wiki/Sławkowski_Szczyt Sławkowski Szczyt] |
[[Category:Doniesienia]] | [[Category:Doniesienia]] |
Aktualna wersja na dzień 22:04, 16 paź 2016
Opis spadku (? raczej trzęsienia ziemi) w 1662 roku w Tatrach.
Opis
Opis zdarzenia we fragmencie z książki Jesenský et al. (2006)[1]:
(…) Jest jeszcze trzeci tajemniczy obiekt latający, który spadł w samo południe dnia 6 sierpnia 1662 roku, na szczytową kopułę Sławskowskiego Szczytu – dzisiaj mierzącego 2.452 m n.p.m. – w słowackich Tatrach Wysokich na 49°09'54"N – 020°11'18"E, roznosząc je na bałwany skalne, które w dniu dzisiejszym tworzą rozległe gołoborze na jego stokach. Tak wydarzenie to opisał dr Jacek Kolbuszewski w swej książce „Skarby króla Gregoriusa” (Katowice 1972):
… Dzień 6 sierpnia 1662 roku na długo pozostał w pamięci mieszkańców północnej części Słowacji. Tego bowiem dnia ziemia nagle zadrżała – a trzęsienie było tak silne, że nie tylko zarysowały się ściany domów w Lewoczy, Kieżmarku i Spiskiej Nowej Wsi, a nawet pozapadały się niektóre (zasobne w szlachetne trunki!) piwnice. Ci zaś, których oczy w momencie trzęsienia były zwrócone w stronę Tatr, mogli na własne oczy ujrzeć, jak wali się w gruzy cały wierzchołek Sławskowskiego Szczytu, jak skalna lawina miażdży lasy, jak nad górami tworzy się wielka, czarna chmura. Obdarzeni zaś największą spostrzegawczością widzieli sprawcę całego incydentu – ogromnego smoka lecącego wysoko nad Tatrami. Wydarzenie to upamiętnił Gaszpar Hain, kronikarz miasta Lewoczy, człowiek opanowany i rozsądny, imponujący dociekliwością umysłu. On to bowiem ustalił bezbłędnie, że smok wybrał sobie za leże tzw. Hochwald – czyli okolice dzisiejszej wsi Štrba. Tam jednakże – niestety – po owym smoku nie ma już dziś żadnych śladów…
(Zob.: Kolbuszewski J. – „Skarby króla Gregoriusa”, Katowice 1972; Antologia „Bolid Syberyjski”, Jordanów 2002 [skrypt]; Leśniakiewicz R. – „Projekt Tatry”, Kraków 2002) Wcześniej Slavkowski Szczyt musiał mierzyć co najmniej 200 m więcej, i był równy lub nawet wyższy od Gerlacha, który mierzy 2.655 m n.p.m.! Jeszcze w XVII wieku tak uważano… Dzisiaj można to skalne rumowisko zobaczyć idąc na ten szczyt szlakiem turystycznym drogą nr 2906 (niebieskie znaki), ze Starego Smokowca. (…)
Bibliografia
- +Kolbuszewski Jacek, (1972), Skarby króla Gregoriusa, Katowice 1972.
- +Jesenský Miloš, Leśniakiewicz Robert K., (2006), Tajemnica Księżycowej Jaskini, Studio Wydawnicze "ZA PRÓG", 2006.[1] ISBN 0-9775901-0-0. Plik PDF.
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Wikipedia – Sławkowski Szczyt