(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)
Wiki.Meteoritica.pl:Portal społeczności
Z Wiki.Meteoritica.pl
m |
|||
| (Nie pokazano 8 wersji pomiędzy niniejszymi.) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| - | + | :::{| style="width:320px" style="float:left; font-size:100%" | |
| + | | | ||
'''W Ziarenku Piasku ujrzeć Świat cały<br> | '''W Ziarenku Piasku ujrzeć Świat cały<br> | ||
'''Całe Niebo – w Kwiatku Koniczyny<br> | '''Całe Niebo – w Kwiatku Koniczyny<br> | ||
| Linia 9: | Linia 10: | ||
''And Eternity in an Hour.'' | ''And Eternity in an Hour.'' | ||
<p style="text-align:right">'''''William Blake'''''</p> | <p style="text-align:right">'''''William Blake'''''</p> | ||
| - | </ | + | |} |
| + | <br clear="all"/> | ||
| + | ---- | ||
| - | + | {{BQuote-begin |max-width=800px}} | |
| - | | | + | [[Image:Wadi_(Oman_2012).jpg|thumb|right|96px|]] |
| - | |( | + | {{Txt2Img|Wadi_(Oman_2012).jpg|Zdjęcie obok}} zostało zgłoszone na Ogólnopolską Edycję Konkursu ''Wiki Science Competition 2017/2018''.<br />Tak to zdjęcie opisał nieżyjący już nasz przyjaciel dr Marek Ostrowski: |
| - | Jednak nie ma to jak rzeczywistość. Zapytajcie astronauty, czy udział w symulacjach na Ziemi jest tym samym co lot w kosmos. Na czym polega różnica? To pot, ryzyko, niepewność, niewygoda. Ale również zachwyt. Duma. Jakieś trudne do określenia wspaniałość i uniesienie. Pewnego dnia w Centrum Lotów Kosmicznych imienia Lyndona B. Johnsona odwiedziłam Mike'a Zolensky'ego, kustosza kosmicznego pyłu oraz opiekuna kolekcji meteorytów NASA. Od czasu do czasu jakaś część asteroidy uderza w Marsa na tyle mocno, że siła uderzenia wyrzuca małe kawałeczki powierzchni Marsa w kosmos, gdzie podróżują w przestrzeni aż do momentu, gdy dostaną się w pole grawitacyjne innej planety, które ściągnie je do siebie. Czasami tą planetą jest Ziemia. '''Zolensky otworzył skrzynkę i wyciągnął meteoryt marsjański ciężki jak kula do gry w kręgle i podał mi. Stałam tam, czując jego twardość i kształt, jego ''realność'', a minę miałam taką, jakiej, jestem tego pewna, jeszcze nikt nigdy wcześniej u mnie nie wywołał. Ten meteoryt nie był piękny czy egzotyczny. Daj mi kawałek asfaltu i pastę do butów i mogę ci zrobić symulację marsjańskiego meteorytu. To, czego prawdopodobnie nie będę w stanie symulować, to waszego odczucia trzymania dziesięciokilowego kawałka Marsa w rękach.''' | + | :Kiedy kosmos leży ci u stóp. Poszukiwanie meteorytów na Półwyspie Arabskim (Oman, pustynia Dhofar, listopad 2012 roku). Badania naukowe to nie tylko „moment odkrycia” – iluminacja. Składają się na niego długotrwały wysiłek intelektualny i organizacyjny. Poza stawianą hipotezą, żmudnym doświadczeniem i końcową interpretacją, czasem w naukach przyrodniczych jest też ten miły akcent, kiedy samodzielnie można pozyskiwać materiał do badań. Nauka powinna być przede wszystkim przygodą! |
| - | + | ||
| - | + | <p style="text-align:right; font-size:85%">([http://old.biol.uw.edu.pl/pl/index.php?option=com_content&view=article&id=2276&Itemid=496 Podsumowanie Ogólnopolskiej Edycji Konkursu Wiki Science Competition 2017/2018])</p> | |
| - | + | {{BQuote-end}} | |
| - | + | <br clear="all"/> | |
| - | + | ---- | |
| + | |||
| + | |||
| + | {{BQuote-begin |max-width=800px}} | ||
| + | {{Wielokropek}} Żyjemy w kulturze, w której coraz częściej ludzie mają kontakt z symulacjami. Podróżujemy za pośrednictwem satelitów, socjalizujemy się dzięki komputerom. Możemy opłynąć Morze Spokoju w Google Moon oraz odwiedzić Taj Mahal przez Street View. {{Wielokropek}} | ||
| + | |||
| + | Jednak nie ma to jak rzeczywistość. Zapytajcie astronauty, czy udział w symulacjach na Ziemi jest tym samym co lot w kosmos. Na czym polega różnica? To pot, ryzyko, niepewność, niewygoda. Ale również zachwyt. Duma. Jakieś trudne do określenia wspaniałość i uniesienie. Pewnego dnia w Centrum Lotów Kosmicznych imienia Lyndona B. Johnsona odwiedziłam Mike'a Zolensky'ego, kustosza kosmicznego pyłu oraz opiekuna kolekcji meteorytów NASA. Od czasu do czasu jakaś część asteroidy uderza w Marsa na tyle mocno, że siła uderzenia wyrzuca małe kawałeczki powierzchni Marsa w kosmos, gdzie podróżują w przestrzeni aż do momentu, gdy dostaną się w pole grawitacyjne innej planety, które ściągnie je do siebie. Czasami tą planetą jest Ziemia. '''Zolensky otworzył skrzynkę i wyciągnął meteoryt marsjański ciężki jak kula do gry w kręgle i podał mi. Stałam tam, czując jego twardość i kształt, jego ''realność'', a minę miałam taką, jakiej, jestem tego pewna, jeszcze nikt nigdy wcześniej u mnie nie wywołał. Ten meteoryt nie był piękny czy egzotyczny. Daj mi kawałek asfaltu i pastę do butów i mogę ci zrobić symulację marsjańskiego meteorytu. To, czego prawdopodobnie nie będę w stanie symulować, to waszego odczucia trzymania dziesięciokilowego kawałka Marsa w rękach.''' {{Wielokropek}} | ||
| + | |||
| + | <p style="text-align:right">fragment z książki ''Mary Roach'', '''"ALE KOSMOS!"'''</p> | ||
| + | <p style="text-align:right; font-size:85%">(''wyróżnienie w tekście —[[Redakcja]]—'' portalu {{SITENAME}})</p> | ||
| + | {{BQuote-end}} | ||
| + | |||
| + | ---- | ||
Aktualna wersja na dzień 10:03, 20 maj 2022
W Ziarenku Piasku ujrzeć Świat cały
Całe Niebo – w Kwiatku Koniczyny
Nieskończoność zmieścić w dłoni małej
Wieczność poznać w ciągu godziny
To see a World in a Grain of Sand
And A Heaven in a Wild Flower,
Hold Infinity in the palm of your hand
And Eternity in an Hour.William Blake
.jpg)
Zdjęcie obok zostało zgłoszone na Ogólnopolską Edycję Konkursu Wiki Science Competition 2017/2018.
Tak to zdjęcie opisał nieżyjący już nasz przyjaciel dr Marek Ostrowski:
- Kiedy kosmos leży ci u stóp. Poszukiwanie meteorytów na Półwyspie Arabskim (Oman, pustynia Dhofar, listopad 2012 roku). Badania naukowe to nie tylko „moment odkrycia” – iluminacja. Składają się na niego długotrwały wysiłek intelektualny i organizacyjny. Poza stawianą hipotezą, żmudnym doświadczeniem i końcową interpretacją, czasem w naukach przyrodniczych jest też ten miły akcent, kiedy samodzielnie można pozyskiwać materiał do badań. Nauka powinna być przede wszystkim przygodą!
(Podsumowanie Ogólnopolskiej Edycji Konkursu Wiki Science Competition 2017/2018)
(…) Żyjemy w kulturze, w której coraz częściej ludzie mają kontakt z symulacjami. Podróżujemy za pośrednictwem satelitów, socjalizujemy się dzięki komputerom. Możemy opłynąć Morze Spokoju w Google Moon oraz odwiedzić Taj Mahal przez Street View. (…)
Jednak nie ma to jak rzeczywistość. Zapytajcie astronauty, czy udział w symulacjach na Ziemi jest tym samym co lot w kosmos. Na czym polega różnica? To pot, ryzyko, niepewność, niewygoda. Ale również zachwyt. Duma. Jakieś trudne do określenia wspaniałość i uniesienie. Pewnego dnia w Centrum Lotów Kosmicznych imienia Lyndona B. Johnsona odwiedziłam Mike'a Zolensky'ego, kustosza kosmicznego pyłu oraz opiekuna kolekcji meteorytów NASA. Od czasu do czasu jakaś część asteroidy uderza w Marsa na tyle mocno, że siła uderzenia wyrzuca małe kawałeczki powierzchni Marsa w kosmos, gdzie podróżują w przestrzeni aż do momentu, gdy dostaną się w pole grawitacyjne innej planety, które ściągnie je do siebie. Czasami tą planetą jest Ziemia. Zolensky otworzył skrzynkę i wyciągnął meteoryt marsjański ciężki jak kula do gry w kręgle i podał mi. Stałam tam, czując jego twardość i kształt, jego realność, a minę miałam taką, jakiej, jestem tego pewna, jeszcze nikt nigdy wcześniej u mnie nie wywołał. Ten meteoryt nie był piękny czy egzotyczny. Daj mi kawałek asfaltu i pastę do butów i mogę ci zrobić symulację marsjańskiego meteorytu. To, czego prawdopodobnie nie będę w stanie symulować, to waszego odczucia trzymania dziesięciokilowego kawałka Marsa w rękach. (…)
fragment z książki Mary Roach, "ALE KOSMOS!"
(wyróżnienie w tekście —Redakcja— portalu Wiki.Meteoritica.pl)
