(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)
Gaj
Z Wiki.Meteoritica.pl
(→Mapy i zdjęcia lotnicze) |
(→Mapy i zdjęcia lotnicze) |
||
Linia 56: | Linia 56: | ||
<gallery caption="" widths="200px" heights="200px" perrow="4"> | <gallery caption="" widths="200px" heights="200px" perrow="4"> | ||
- | File:Gaj_(Reymanns_Special-Karte_81B_Minsk).jpg|Fragmenty arkuszy 81B ''Minsk'' mapy Reymanna | + | File:Gaj_(Reymanns_Special-Karte_81B_Minsk).jpg|Fragmenty arkuszy 81B ''Minsk'' mapy Reymanna z okolicą Gaja (źródło: Archiwum Map WIG) |
File:Gaj_(geoportal.gov.pl).jpg|Zdjęcie lotnicze terenu spadku (źródło: GeoPortal) | File:Gaj_(geoportal.gov.pl).jpg|Zdjęcie lotnicze terenu spadku (źródło: GeoPortal) | ||
</gallery> | </gallery> |
Wersja z 15:29, 22 sie 2011
Z wielkim hałasem "coś wpadło" do bagienka
Gaj → | |
Rejon spadku meteorytu (marzec 2011 r.)
(fot. Wadi & Woreczko) | |
Wątpliwy (doubtful) spadek | |
Lokalizacja | wieś Gaj, koło Wyszkowa, Polska |
Położenie[1] | 52°31'35"N, 21°25'45"E |
Data | prawdopodobnie czerwiec 1927 r., przed południem |
Uwagi | domniemany spadek meteorytu do bagna |
Charakterystyka | |
Typ | ? |
Masa | ? |
Meteoritical Bulletin Database |
Doniesienie o spadku niedaleko Wyszkowa w 1927 roku. Meteoryt sklasyfikowany w Meteoritical Bulletin Database jako wątpliwy (Doubtful).
Prawdopodobnie coś rzeczywiście spadło, ale wyjątkowo pechowo. Wokoło ładny las i łąki, a 'meteoryt' wylądował w niewielkim bagnie o rozmiarach 60×120 metrów. Pech!
Opis spadku meteorytu Gaj wg Pokrzywnickiego
(zgodnie z oryginałem)[2]
- (...)
- 19. SPADEK W GAJU
- W sierpniu 1953 r. Polskie Towarzystwo Miłośników Astronomii (Koło Warszawskie) otrzymało wiadomość, że gospodarz wsi Gaj (pow. Wołomin), Józef Jędrysiak w którymś z lat 1928, 1929 lub 1930 oraz jego żona i córka widzieli, jak do bagienka znajdującego się w pobliżu z wielkim hałasem "coś wpadło" wyrzucając w górę słup wody. Sekcja Meteorytyki P.T.M.A. zainteresowała się powyższym doniesieniem i w odpowiedzi na list otrzymała dlasze informacje o spadku, z braku funduszów nie podejmując na razie badań w terenie.
- Sytuacja zmieniła się jednak wkrótce wskutek powierzenia autorowi prac z zakresu meteorytyki przez Komitet Geologiczny PAN, dzięki czemu autor mógł się udać 9 VIII 1954 r. do wsi Gaj, celem przesłuchania świadków zjawiska, którzy potwierdzili fakt spadku bryły do bagienka. Antoni Benarski, mieszkaniec Gaju, od lat trzydziestu członek P.T.M.A., człowiek światły i ze wszech miar zasługujący na zaufanie w liście do mnie podał mi jako najbardziej prawdopodobną datę spadku 1927 r., jak również współrzędne miejsca spadku (patrz niżej). Na podstawie przeprowadzonych w terenie badań i rozmów można wyprowadzić następujące wnioski:
- 1. Obserwowany spadek był niewątpliwie spadkiem meteorytu, Żaden lot pocisku nie mógł dać opisanych efektów, pomijając okoliczność, że w okolicy od strony zachodu nie mogło tego dokonać wojsko.
- 2. Meteoryt leciał z zachodu (z lekkim odchyleniem ku północy) na wschód (z lekkim odchyleniem ku południowi). Kąt jego lotu w stosunku do powierzchni ziemi był - jak się zdaje - nieduży, być może, około 30°. Po przebiciu warstwy błota meteoryt musiał zagłębić się ukośnie w twardym podłożu, a przy uderzeniu dał wytrysk błota i wody. Wartość zagłębienia meteorytu w ziemię trudno jest oznaczyć, prawdopodobnie jednak nie przekracza ona 3 m licząc od powierzchni błota, choć i większa głębokość nie jest wykluczona. Meteoryt znajduje się prawdopodobnie w okolicy miejsca wskazanego przez Jędrysiaków.
- 3. Lot meteorytu był z kierunku zbliżonego do antapeksu[3] - kierunku z którego spada większość meteorytów.
- 4. Obserwowany lecący "kłąb dymu" był wywołany rozpylaniem się materii meteorytowej w atmosferze, a jego wygląd, jak gdyby "lecącego człowieka" (świadectwo Gizy), mógł być wywołany główną masą meteorytu ("głowa"), poza którą ciągnął się "ogon"1.
- 5. Obserwowany przez świadków szum i powiew są cechą charakterystyczną dla spadku niektórych meteorytów i wielokrotnie były rejestrowane.
- 6. Spadły okaz powinien mieć - sądząc z zebranych relacji świadków - dość znaczną wagę. Można przypuszczać, że miała ona kilkadziesiąt kilogramów. Opierając się na danych statystycznych, które wykazują, że około 92% wszystkich spadków stanowią aerolity, czyli meteoryty kamienne, można przypuszczać, że i meteoryt Gaj należał do tych ostatnich.
- 7. Za datę i godzinę spadku meteorytu Gaj należy przyjąć 10-15 czerwca 1927 r., między godz 10-11 przed południem.
- 8. Współrzędne miejsca spadku (według obliczeń A. Banarskiego) są następujące: 52°31'32"±10" N, 21°25'45"±10" E2.
- P r z y p i s y
- 1 Dało to podstawę do gadek na temat "lecącego diabła", co przypomina opowiadanie Siemaszki (patrz E. Krinov, "Meteority", s. 228), że przy spadku met. Alatyr[4] pewna świątobliwa staruszka zapewniała, że kiedy leciał kamień, to przed nim widać było jak wiercił się diabeł, uciekając przed pędzącym za nim kamieniem.
- 2 Dla dalszego wyjaśnienia sprawy meteorytu Gaj należałoby przeprowadzić pomiary magnetyczne korzystając z okresu suszy, a w miarę możliwości przekopać teren przy użyciu środków mechanicznych. Szczegóły spadku (zeznania świadków i prace w terenie) zawarte są w pracy autora "O spadku meteorytu we wsi Gaj powiatu Wołomińskiego" (Postępy Astronomii, t. VII, z. 1, 1959).
- (...)
Mapy i zdjęcia lotnicze
Lokalizacja
prawdopodobne miejsce spadku meteorytu Gaj
Meteoryt spadł do jedynego w okolicy bagna. Leciał z kierunku NWW. Są domniemania, że ponieważ leciał pod niewielkim kątem (ok. 30°), mógł się odbić od powierzchni wody (tzw. kaczka) i upaść dalej?
Od wielu lat na terenie domniemanego spadku poszukiwania prowadzi Janusz Kosiński z Wyszkowa[5]. Jak na razie bez rezultatów.
Miejsce spadku jest dostępne zimą, gdy skuwa je lód lub w okresach dłuższej suszy, gdy woda w bagnie silnie opadnie.
Galerie
Okolica i miejsce domniemanego spadku (marzec 2011 r.; fot. Kasia, Wadi & Woreczko)
Bibliografia
- Kosiński Janusz W., (2009), Prawdopodobny spadek meteorytu w Gaju k. Wyszkowa. Acta Soc. Metheor. Polon., vol. 1, 2009. Plik PDF
- Pilski Andrzej S., (1999), Nieziemskie skarby. Poradnik poszukiwacza meteorytów. Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, s. 118.
- Pokrzywnicki Jerzy, (1959), O spadku meteorytu we wsi Gaj powiatu Wołomińskiego. Postępy Astronomii, t. VII, z. 1, 1959, s. 22-26.
- Pokrzywnicki Jerzy, (1964), I. Meteoryty Polski. II. Katalog meteorytów w zbiorach polskich. Studia Geologica Polonica, vol. XV, Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa 1964, s. 122-124.
- Żbik Marek, Stein J., (1983), O poszukiwaniu meteorytu Gaj. Przegląd Geof., 28(2), 1983, s. 229-232.
Przypisy
- ^ jeśli nie zaznaczono inaczej, podano współrzędne przyjęte w oficjalnej bazie meteorytów Meteoritical Bulletin Database
- ^ Pokrzywnicki (1964)
- ^ autorowi chodziło zapewne o antyapeks.
- ^ chodzi o spadek meteorytu Novo-Urei z 1886 roku w Rosji.
- ^ Kosiński (2009)
Linki zewnętrzne
- Meteoritical Bulletin Database (MBD) - meteoryt wątpliwy (Doubtful meteorite) Gaj
- Encyclopedia of Meteorites (EoM) - meteoryt wątpliwy (Doubtful meteorite) Gaj
- geoportal.gov.pl - miejsce spadku meteorytu Gaj
- Archiwum Map Wojskowych Instytutu Geograficznego 1919-1939
- Rejon spadku w relacji "Gaj w diabelskim dole"