Wieliczka

(…) Z pomocą przyszła mi wizyta w kopalni soli w Wieliczce, gdzie w muzeum kopalnianym, w ekspozycji geologicznej, moją uwagę zaprzątnęły dwie niemal kuliste bryły kamienne (fot. 1 i 2), z których jedna swym wyglądem przypominała meteoryt. Jej górna część była wygładzona i lekko zwitryfikowana^[1], zaś spodnia miała fakturę normalnego kamienia. Zapytałem o nią przewodnika, a ten stwierdził, że jest to kamienna kula z dna wysychającego w trzeciorzędzie Oceanu Tetydy, dzięki czemu powstały potem pokłady soli kamiennej w Wieliczce i Bochni. Kula ta najpierw leżała na lądzie, a potem została przetransportowana z jakąś powodzią do oceanu, gdzie spoczęła aż do naszych czasów, kiedy ją wydobyto i zrobiono z niej obciążnik. Jej wiek szacuje się na 22,5 mln lat.

(…) Uważam, że poszukiwania meteorytów kamiennych i metalicznych na hałdach kopalnianych i pokładach minerałów ma sens, bowiem na pewno znajduje się tam niejeden „przybysz ze Wszechświata”, a im starsze skały, tym powinno ich być więcej. (…) Poszukiwanie „paleometeorytów” w hałdach kopalnianych na Śląsku ma sens, bo tam może być ich najwięcej. Można ich próbować szukać także w soli kamiennej czy nawet w zwykłych kamieniołomach w czasie prac wydobywczych. (…) O ile wiem, to nikt nie przeglądał kamieni przechodzących przez sortowanie węgla czy innych minerałów – wyrzucało się je po prostu na hałdę. (…)