O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)

Z Wiki.Meteoritica.pl

Wewnętrzna budowa meteorytu Braunau (fot. Jürgen Nauber, za zgodą)

Blok narożny o wadze 472,8 g z fragmentami skorupy obtopieniowej, regmagliptami, inkluzjami troilitowymi (fragment pochodzi z wymiany ze zbiorami Muzeum w Pradze)

Na wytrawionym przekroju meteorytu wyraźnie widoczne linie Neumanna. Przy krawędzi, pod skorupą obtopieniową widać tzw. strukturę α2 (unequilibrated α2 structure)

Widoczna na drugim zdjęciu struktura α₂ (unequilibrated α₂ structure) powstaje w wyniku wygrzania przypowierzchniowej warstwy meteorytu w temperaturze kilkuset stopni podczas przelotu meteoroidu przez atmosferę. Ma ona zazwyczaj niewielką grubość (do kilku milimetrów), zanikają w niej linie Neumanna i figury Widmanstättena. Przypomina strukturę martenzytową i jest twardsza od wewnętrznego budulca meteorytu (Buchwald 1975, s. 99-100).

Historyczne rysunki okazów

Kawał Kamienia z nieba spadłego w Brenau (źródło: Bayer Pogadanki astronomiczne, 1868)

Mniejszy z okazów meteorytu Braunau (źródło: Clark 1852)