PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)


Centrum Edukacji Przyrodniczej UJ

Z Wiki.Meteoritica.pl

0
Centrum Edukacji Przyrodniczej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie
Adres: Gronostajowa 5
30-387 Kraków
http://www.cep.uj.edu.pl/
Pracownicy: kustosz kolekcji: dr Bartłomiej Kajdas; kolekcja geologiczna: Jolanta Gruza
Kontakt: bartlomiej.kajdas@uj.edu.pl
tel. (12) 664 60 84
Wystawy/zbiory: kolekcja meteorytów została utworzona na bazie zbiorów zlikwidowanego Muzeum Geologicznego Instytutu Nauk Geologicznych UJ; otwarcie Centrum dla zwiedzających przewidziano na pierwszą połowę 2021 roku


Powołane do życia w 2016 roku Centrum Edukacji Przyrodniczej Uniwersytetu Jagiellońskiego (CEP) jest jednostką dydaktyczno-naukową, w której zostały zebrane zbiory przyrodnicze przechowywane wcześniej w różnych jednostkach Uniwersytetu Jagiellońskiego: Instytucie Zoologii i Badań Biomedycznych (zbiory Muzeum Zoologicznego UJ oraz Muzeum Antropologicznego UJ), Instytucie Nauk Geologicznych (Muzeum Geologiczne Instytutu Nauk Geologicznych UJ) i Instytucie Botaniki (Muzeum Paleobotaniczne UJ).

Powstałe z połączenia zbiory składają się z blisko 250 kolekcji zawierających łącznie około 20000 okazów skamieniałości, 16000 okazów mineralogicznych, kilkaset okazów petrograficznych oraz kilkadziesiąt kolekcji szlifów. W skład zbioru weszły również meteoryty, głównie z kolekcji Muzeum Geologicznego Instytutu Nauk Geologicznych UJ.

Meteoryty

Podczas przenoszenia zbiorów okazało się, że w kolekcji meteorytów znajdują się okazy nie wymienione wcześniej w katalogach Pokrzywnickiego (1964) i Pilskiego (2001)! Są to m.in.:

Warto wymienić jeszcze meteoryty związane z dawnymi donatorami okazów mineralogicznych i petrologicznych:

  • fragmenty chondrytu węglistego Orgueil[1] – 15 g (fp); z kolekcji Michałowskiego, przekazane w 1839 roku; w kolekcji Michałowskiego znajdowało się 8 meteorytów!
  • fragmenty pallasytu Imilac[2] (34,5 g (cs), 23,0 g (cs)) i mezosyderytu Vaca Muerta[3] (56,9 g (f)) przekazane przez Ignacego Domeykę w 1871 roku.

Ponadto w kolekcji znajduje się dużo okazów meteorytów ŁowiczPułtusk oraz fragmenty meteorytów ElbogenMagura (Pokrzywnicki 1964; Pilski 2001).



Jesteśmy w kontakcie z kustoszem kolekcji CEPa UJ panem Bartłomiejem Kajdasem i będziemy systematycznie uzupełniać inf. o meteorytach w Krakowie, które już niedługo będzie można podziwiać na planowanej wystawie!


Bibliografia

  • Pilski Andrzej S., (2001), Meteoryty w zbiorach polskich, Olsztyn 2001.[4]

Przypisy

  1. ^ spadek meteorytu Orgueil 14 maja 1864 roku we Francji; chondryt węglisty CI1, TKW 14 kg; patrz → Daubrée (1867)
  2. ^ meteoryt żelazno-kamienny Imilac, znalezisko z 1822 roku z Chile; pallasyt PMG, TKW 920 kg
  3. ^ meteoryt żelazno-kamienny Vaca Muerta (po hiszp. martwa krowa) (syn. Taltal) znalezisko z 1861 roku w Chile; mezosyderyt MES-A1, TKW 3,83 tony
  4. ^ bardziej aktualna internetowa wersja katalogu znajduje się na stronach Polskiego Towarzystwa Meteorytowego – katalog PTMet; tam objaśnienie stosowanych skrótów (cs – complete specimen, hs – half specimen, ep – end piece, fc – fragment with crust, f – fragment, sc – slice with crust, s – slice); więcej → woreczko.pl – Oznaczenia okazów – skróty
  5. ^ pierwsze i jak na razie jedyne, tak kompleksowe opracowanie na temat polskich meteorytów; warto jednak zaznaczyć, że Jerzy Pokrzywnicki niewątpliwie obficie korzystał z wcześniejszego bibliograficznego opracowania autorstwa Zofii Gąsiorowskiej (1966, maszynopis jej pracy powstał przed 1964 rokiem), ale nigdzie w jego publikacjach nie pojawia się jej nazwisko!? (Kosiński 2014)
  6. ^ patrz → Pokrzywnicki (1964)/Kolekcje

Zobacz również

Linki zewnętrzne

Osobiste