PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)


Ribbeck

Z Wiki.Meteoritica.pl

(Różnice między wersjami)
(Galerie)
Linia 6: Linia 6:
Asteroida '''2024 BX<sub>1</sub>''', z której spadły meteoryty, została odkryta niecałe trzy godziny wcześniej przed wejściem w&nbsp;atmosferę ziemską, przez węgierskiego astronoma Krisztiána Sárneczkyego w&nbsp;stacji Piszkéstető Obserwatorium Konkoly w&nbsp;górach Mátra na Węgrzech. Bolid zarejestrowały kamery sieci AllSky7 i&nbsp;Fripon. 2024&nbsp;BX1 to ósma asteroida odkryta przed uderzeniem w&nbsp;Ziemię i&nbsp;trzecie odkrycie Sárneczkyego dotyczące „uderzającej” asteroidy. Przed uderzeniem 2024&nbsp;BX1 była asteroidą bliską Ziemi (''Near-Earth asteroids'', NEA) z&nbsp;grupy Apollo.
Asteroida '''2024 BX<sub>1</sub>''', z której spadły meteoryty, została odkryta niecałe trzy godziny wcześniej przed wejściem w&nbsp;atmosferę ziemską, przez węgierskiego astronoma Krisztiána Sárneczkyego w&nbsp;stacji Piszkéstető Obserwatorium Konkoly w&nbsp;górach Mátra na Węgrzech. Bolid zarejestrowały kamery sieci AllSky7 i&nbsp;Fripon. 2024&nbsp;BX1 to ósma asteroida odkryta przed uderzeniem w&nbsp;Ziemię i&nbsp;trzecie odkrycie Sárneczkyego dotyczące „uderzającej” asteroidy. Przed uderzeniem 2024&nbsp;BX1 była asteroidą bliską Ziemi (''Near-Earth asteroids'', NEA) z&nbsp;grupy Apollo.
-
=== Spadki przed spadkiem ===
+
=== Level 999 – asteroida→meteoroid→meteoryt ===
 +
 
 +
Pierwszym przypadkiem, kiedy zaobserwowano meteoroid przed jego wejściem w&nbsp;ziemską atmosferę, była zaobserwowana 7&nbsp;października 2008 roku asteroida 2008&nbsp;TC3, z&nbsp;której spadł meteoryt Almahata Sitta.{{MBD-record|name=Almahata Sitta}} Również znaleziony w&nbsp;2023 roku meteoryt {{Link-MBD|code=79565|name=Saint-Pierre-le-Viger}} był wcześniej zaobserwowany przed wejściem w&nbsp;atmosferę przez Węgra Krisztiána Sárneczkyego. 12&nbsp;lutego 2023 roku odkrył on asteroidę '''2023&nbsp;CX1''' ('''Sar2667'''), która po kilku godzinach, po efektownym bolidzie, dała deszcz meteorytów w&nbsp;okolicy miejscowości Saint-Pierre-le-Viger we Francji. Poszukiwania prowadziły tam zespoły projektu FRIPON/Vigie-Ciel, które obecnie zjawiły się na miejscu spadku meteoroidu 2024&nbsp;BX1 (z&nbsp;sukcesem!). Poszukiwania we Francji w&nbsp;lutym/marcu 2023 roku prowadziły też grupy poszukiwaczy z&nbsp;Polski, którzy odnaleźli nieznaną liczbę kamieni (przypuszczalnie kilka tuzinów, o&nbsp;łącznej masie kilkuset gramów).
-
Pierwszym przypadkiem, kiedy zaobserwowano meteoroid przed jego wejściem w&nbsp;ziemską atmosferę, była zaobserwowana 7&nbsp;października 2008 roku asteroida 2008&nbsp;TC3, z&nbsp;której spadł meteoryt Almahata Sitta.{{MBD-record|name=Almahata Sitta}} Również znaleziony w&nbsp;2023 roku meteoryt {{Link-MBD|code=79565|name=Saint-Pierre-le-Viger}} był wcześniej zaobserwowany przez Węgra Krisztiána Sárneczkyego przed wejściem w&nbsp;atmosferę. 12&nbsp;lutego 2023 roku odkrył on asteroidę '''2023&nbsp;CX1''' ('''Sar2667'''), która po kilku godzinach, po efektownym bolidzie, dała deszcz meteorytów w&nbsp;okolicy miejscowości Saint-Pierre-le-Viger we Francji. Poszukiwania prowadziły tam zespoły projektu FRIPON/Vigie-Ciel, które obecnie zjawiły się na miejscu spadku meteoroidu 2024&nbsp;BX1 (z&nbsp;sukcesem!). Poszukiwania we Francji w&nbsp;lutym/marcu 2023 roku prowadziły też grupy poszukiwaczy z&nbsp;Polski, którzy odnaleźli nieznaną liczbę kamieni (przypuszczalnie kilka tuzinów, o&nbsp;łącznej masie kilkuset gramów).
 
Asteroida '''2024 BX1''', wcześniej znana pod tymczasowym oznaczeniem '''Sar2736''', była wielkości ~1&nbsp;metra, kiedy wleciała w&nbsp;ziemską atmosferę 21&nbsp;stycznia 2024&nbsp;r. (niedziela) o&nbsp;godzinie 00:32:38 UTC i&nbsp;rozpadła się, jako spektakularny bolid, na zachód od Berlina.
Asteroida '''2024 BX1''', wcześniej znana pod tymczasowym oznaczeniem '''Sar2736''', była wielkości ~1&nbsp;metra, kiedy wleciała w&nbsp;ziemską atmosferę 21&nbsp;stycznia 2024&nbsp;r. (niedziela) o&nbsp;godzinie 00:32:38 UTC i&nbsp;rozpadła się, jako spektakularny bolid, na zachód od Berlina.
Linia 16: Linia 17:
== Kolejny sukces poszukiwaczy z Polski ==
== Kolejny sukces poszukiwaczy z Polski ==
-
W kilka dni po bolidzie w rejon spadku udały się liczne grupy poszukiwaczy z Niemiec. Później dołączyli do nich m.in. poszukiwacze z Polski. Już 25 stycznia (czwartek) znaleziono pierwszy okaz! Dokonała tego grupa poszukiwaczy: Andrzej Owczarzak, Michał Nebelski, Kryspin Kmieciak i&nbsp;Filip Samuel Nikodem. Znaleziony przez nich okaz (rozpadł się na trzy części) to achondryt o&nbsp;wadze 171&nbsp;g, który. Okaz pokryty jest jasną, przezroczystą skorupą w&nbsp;kolorze wnętrza. Znalazcy typują, że jest to aubryt. Na dużą zawartość minerału enstatyt, głównego składnika aubrytów, w&nbsp;asteroidzie 2024 BX1 zwracał już wcześniej uwagę Pavel Spurný, analizując charakterystykę obserwowanego bolidu.
+
W kilka dni po bolidzie w rejon spadku udały się liczne grupy poszukiwaczy z Niemiec. Później dołączyli do nich m.in. poszukiwacze z Polski. Już 25 stycznia (czwartek) znaleziono pierwszy okaz! Dokonała tego {{Txt2Img|2024_BX1_(Kazimierz_Magneto)-1.jpg|grupa poszukiwaczy}}: Andrzej Owczarzak, Michał Nebelski, Kryspin Kmieciak i&nbsp;Filip Samuel Nikodem. Znaleziony przez nich okaz (rozpadł się na trzy części) to achondryt (sic!) o&nbsp;wadze '''{{Txt2Img|2024_BX1_(Lubuscy_Łowcy_Burz)-2.jpg|171&nbsp;g}}'''. Okaz pokryty jest jasną, przezroczystą skorupą w&nbsp;kolorze wnętrza. '''Znalazcy typują, że jest to aubryt.''' Na dużą zawartość minerału enstatyt w&nbsp;asteroidzie 2024 BX1, głównego składnika aubrytów, zwracał już wcześniej uwagę Pavel Spurný, analizując charakterystykę obserwowanego bolidu.
 +
 
 +
W piątek (26 stycznia) znaleziono kolejne okazy. Drugi okaz z&nbsp;tego spadku znalazła grupa z&nbsp;Węgier. Waży on '''{{Txt2Img|2024_BX1_(Gucsik_Bence)-1.jpg|114&nbsp;g}}''' i&nbsp;jest fragmentem większej bryły. Tego samego dnia na portalu FB o&nbsp;swoim sukcesie poinformowali też poszukiwacze z Niemiec. W&nbsp;rejonie spadku działają liczne grupy. Nawet z&nbsp;[[Szablon:BerlinMNHU|Muzeum Historii Naturalnej w&nbsp;Berlinie]] zjawiła się na miejscu ekipa, która również może się pochwalić swoim kilkunastogramowym znaleziskiem.
-
W piątek (26 stycznia) znaleziono kolejne okazy. Drugi okaz z tego spadku znalazła grupa z Węgier. Waży on 114 g i jest fragmentem większej bryły. Tego samego dnia na portalu FB o swoim sukcesie poinformowali też poszukiwacze z Niemiec. W rejonie spadku działają liczne grupy. Nawet z&nbsp;[[Szablon:BerlinMNHU|Muzeum Historii Naturalnej w&nbsp;Berlinie]] zjawiła się na miejscu ekipa, która również może się pochwalić swoim kilkunastogramowym znaleziskiem.
+
W rejon spadku udały się {{Txt2Img|2024_BX1_(searchers-PL)-1.jpg|kolejne ekipy z&nbsp;Polski}}, które niezwłocznie podjęły poszukiwania. W&nbsp;sobotę 27&nbsp;stycznia swoimi sukcesami pochwaliła się niemiecka ekipa Arbeitskreis Meteore&nbsp;e.V. (AKM), która znalazła {{Txt2Img|2024_BX1_(AKM)-1.jpg|10 sztuk}}, największe z&nbsp;nich ważą >20&nbsp;g.
-
Poszukiwania trwają {{Wielokropek}}
+
Poszukiwania trwają {{Wielokropek}}, choć już pojawiły się na FB posty o&nbsp;utrudnieniach. Lokalni rolnicy są zaniepokojeni najazdem poszukiwaczy.
Linia 72: Linia 75:
File:2024_BX1_(David_Göttlich)-1.jpg|Znalezisko zespołu niemieckiego (David Göttlich)
File:2024_BX1_(David_Göttlich)-1.jpg|Znalezisko zespołu niemieckiego (David Göttlich)
File:2024_BX1_(Museum_für_Naturkunde_Berlin)-1.jpg|Grupa poszukiwawcza z&nbsp;[[Szablon:BerlinMNHU|Muzeum Historii Naturalnej w&nbsp;Berlinie (Museum für Naturkunde)]] i&nbsp;projektu FRIPON/Vigie-Ciel ze znalezionym przez nich kilkunastogramowym okazem. W&nbsp;grupie poszukiwaczy Mateusz Żmija i&nbsp;Peter Jenniskens z&nbsp;Instytutu SETI
File:2024_BX1_(Museum_für_Naturkunde_Berlin)-1.jpg|Grupa poszukiwawcza z&nbsp;[[Szablon:BerlinMNHU|Muzeum Historii Naturalnej w&nbsp;Berlinie (Museum für Naturkunde)]] i&nbsp;projektu FRIPON/Vigie-Ciel ze znalezionym przez nich kilkunastogramowym okazem. W&nbsp;grupie poszukiwaczy Mateusz Żmija i&nbsp;Peter Jenniskens z&nbsp;Instytutu SETI
-
File:2024_BX1_(AKM)-1.jpg|Worek z&nbsp;okazami się rozwiązał 😀. Ekipa Arbeitskreis Meteore&nbsp;e.V. (AKM) znalazła 10 sztuk, największe ważą >20&nbsp;g
+
File:2024_BX1_(AKM)-1.jpg|Worek z&nbsp;okazami się rozwiązał 😀. Ekipa Arbeitskreis Meteore&nbsp;e.V. (AKM) znalazła 10&nbsp;sztuk, największe ważą >20&nbsp;g
</gallery>
</gallery>

Wersja z 18:49, 27 sty 2024

0i

Zauważony jeszcze w Kosmosie!

Post na FB informujący o znalezieniu pierwszego okazu z bolidu 2024 BX1. Na zdjęciu ekipa z Polski (od lewej): Andrzej Owczarzak (vel Kazimierz Magneto), Filip Samuel Nikodem, Michał Nebelski i Kryspin Kmieciak

Asteroida 2024 BX1, z której spadły meteoryty, została odkryta niecałe trzy godziny wcześniej przed wejściem w atmosferę ziemską, przez węgierskiego astronoma Krisztiána Sárneczkyego w stacji Piszkéstető Obserwatorium Konkoly w górach Mátra na Węgrzech. Bolid zarejestrowały kamery sieci AllSky7 i Fripon. 2024 BX1 to ósma asteroida odkryta przed uderzeniem w Ziemię i trzecie odkrycie Sárneczkyego dotyczące „uderzającej” asteroidy. Przed uderzeniem 2024 BX1 była asteroidą bliską Ziemi (Near-Earth asteroids, NEA) z grupy Apollo.

Level 999 – asteroida→meteoroid→meteoryt

Pierwszym przypadkiem, kiedy zaobserwowano meteoroid przed jego wejściem w ziemską atmosferę, była zaobserwowana 7 października 2008 roku asteroida 2008 TC3, z której spadł meteoryt Almahata Sitta.[1] Również znaleziony w 2023 roku meteoryt Saint-Pierre-le-Viger był wcześniej zaobserwowany przed wejściem w atmosferę przez Węgra Krisztiána Sárneczkyego. 12 lutego 2023 roku odkrył on asteroidę 2023 CX1 (Sar2667), która po kilku godzinach, po efektownym bolidzie, dała deszcz meteorytów w okolicy miejscowości Saint-Pierre-le-Viger we Francji. Poszukiwania prowadziły tam zespoły projektu FRIPON/Vigie-Ciel, które obecnie zjawiły się na miejscu spadku meteoroidu 2024 BX1 (z sukcesem!). Poszukiwania we Francji w lutym/marcu 2023 roku prowadziły też grupy poszukiwaczy z Polski, którzy odnaleźli nieznaną liczbę kamieni (przypuszczalnie kilka tuzinów, o łącznej masie kilkuset gramów).


Asteroida 2024 BX1, wcześniej znana pod tymczasowym oznaczeniem Sar2736, była wielkości ~1 metra, kiedy wleciała w ziemską atmosferę 21 stycznia 2024 r. (niedziela) o godzinie 00:32:38 UTC i rozpadła się, jako spektakularny bolid, na zachód od Berlina.

Meteoroid wszedł w atmosferę pod kątem 75,4 stopnia z prędkością 15,2 km/s i zapłonął na wysokości 96,5 km. Zgasł na wysokości 22,9 km. W 5,5 sekundy meteoroid pokonał dystans 75 kilometrów. Największą jasność –14,5 magnitudo osiągnął na wysokości 33,8 km. Według obserwatorów z EN (Spurný et al., ASU) wystąpiły trudności z oszacowaniem początkowej masy meteoroidu. Wyniki modelowania przelotu dopuszczają spadek wielu fragmentów o masie 150 g. Obszar spadku fragmentów leży na zachód od Berlina w okolicach miejscowości Berge i Lietzow.

Kolejny sukces poszukiwaczy z Polski

W kilka dni po bolidzie w rejon spadku udały się liczne grupy poszukiwaczy z Niemiec. Później dołączyli do nich m.in. poszukiwacze z Polski. Już 25 stycznia (czwartek) znaleziono pierwszy okaz! Dokonała tego grupa poszukiwaczy: Andrzej Owczarzak, Michał Nebelski, Kryspin Kmieciak i Filip Samuel Nikodem. Znaleziony przez nich okaz (rozpadł się na trzy części) to achondryt (sic!) o wadze 171 g. Okaz pokryty jest jasną, przezroczystą skorupą w kolorze wnętrza. Znalazcy typują, że jest to aubryt. Na dużą zawartość minerału enstatyt w asteroidzie 2024 BX1, głównego składnika aubrytów, zwracał już wcześniej uwagę Pavel Spurný, analizując charakterystykę obserwowanego bolidu.

W piątek (26 stycznia) znaleziono kolejne okazy. Drugi okaz z tego spadku znalazła grupa z Węgier. Waży on 114 g i jest fragmentem większej bryły. Tego samego dnia na portalu FB o swoim sukcesie poinformowali też poszukiwacze z Niemiec. W rejonie spadku działają liczne grupy. Nawet z Muzeum Historii Naturalnej w Berlinie zjawiła się na miejscu ekipa, która również może się pochwalić swoim kilkunastogramowym znaleziskiem.

W rejon spadku udały się kolejne ekipy z Polski, które niezwłocznie podjęły poszukiwania. W sobotę 27 stycznia swoimi sukcesami pochwaliła się niemiecka ekipa Arbeitskreis Meteore e.V. (AKM), która znalazła 10 sztuk, największe z nich ważą >20 g.

Poszukiwania trwają (…), choć już pojawiły się na FB posty o utrudnieniach. Lokalni rolnicy są zaniepokojeni najazdem poszukiwaczy.


Lokalizacja

Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
© Jan Woreczko & Wadi

(B) Berge, (L) Lietzow, (N) Nauen

obliczone miejsca spadku fragmentu(ów)

Trasa bolidu 2024 BX1

* W 2018 roku Google zmieniło zasady działania apletu, mapa może wyświetlać się niepoprawnie (pomaga Ctrl+F5); więcej → Szablon:GEMap-MyWiki

Obszar spadku fragmentów leży na zachód od Berlina w okolicach miejscowości Berge i Lietzow.


Galerie

Pierwszy znaleziony okaz – sukces ekipy poszukiwaczy z Polski (Andrzej Owczarzak, Michał Nebelski, Kryspin Kmieciak i Filip Samuel Nikodem)


W rejon spadku udały się kolejne ekipy z Polski


Kolejne okazy znalezione przez inne zespoły poszukiwaczy


Przypisy

  1. ^ spadek meteorytu Almahata Sitta 7 października 2008 roku w Sudanie; achondryt, ureilit URE, TKW 3,95 kg

Linki zewnętrzne