PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)

Seeläsgen (Przełazy)/Galerie

Z Wiki.Meteoritica.pl

(Różnice między wersjami)
m
(Nie pokazano 4 wersji pomiędzy niniejszymi.)
Linia 1: Linia 1:
__NOTOC__
__NOTOC__
-
{{VerifyLevel |level=0}}
+
{{VerifyLevel |level=0i}}
== Wygląd oryginalnej bryły ==
== Wygląd oryginalnej bryły ==
<gallery caption="" widths="200px" heights="150px" perrow="3">
<gallery caption="" widths="200px" heights="150px" perrow="3">
-
File:Seelasgen_(AdPhysik_1848_74).jpg|Prawdopodobny wygląd bryły meteorytu [[Przełazy]] (źródło: Schneider (1848), [[:File:Schneider_1848_(AnP_74_150).djvu|Annalen der Physik, 74, 1848]])
+
File:Seelasgen_(AdPhysik_1848_74).jpg|Prawdopodobny wygląd bryły meteorytu [[Przełazy]] (źródło: Schneider (1848), {{Djvu|Schneider_1848_(AnP_74_150).djvu|Annalen der Physik, 74, 1848}})
-
File:Seeläsgen_(Strąbskiego_Kalendarz_1855).jpg| '''Massa meteorycznego żelaza znaleziona w&nbsp;ziemi pod Schwiebus w&nbsp;Marchii brandenburskiej, w&nbsp;głębokości 6&nbsp;łokci, która spadła zapewne w&nbsp;nocy, bez łoskotu. Waży 218&nbsp;funtów.''' (źródło: ''Stanisława Strąbskiego Kalendarz czyli Rocznik na rok przestępny 1856'', s.&nbsp;151)
+
File:Seeläsgen_(Zimmermann_1854).jpg|„''Die Meteoreisenmasse von [[Seeläsgen]] bei Schweibus in der Mark, die von einem Bauer beim Auswerfen eines Grabens in einer Tiefe von 6—7 Ellen gefunden und mahrischeinlich zur Nachtzeit und ohne Geräusch gefallen ist. Sie weigt 218 Pfund, mißt 1&nbsp;Fuß 2¼&nbsp;Zoll Höhe und ziemlich 3&nbsp;Fuß 4&nbsp;Zoll im Unfang und ist mit einer theils papierdünnen, theils ¼—¾&nbsp;Linien starken schwarzbraunen Eisenorydrinde überzogen''” (Zimmermann 1854, s.&nbsp;185)
 +
File:Seeläsgen_(Strąbskiego_Kalendarz_1855).jpg|„'''Massa meteorycznego żelaza znaleziona w&nbsp;ziemi pod Schwiebus w&nbsp;Marchii brandenburskiej, w&nbsp;głębokości 6&nbsp;łokci, która spadła zapewne w&nbsp;nocy, bez łoskotu. Waży 218&nbsp;funtów.'''” (źródło: ''Stanisława Strąbskiego Kalendarz czyli Rocznik na rok przestępny 1856'', s.&nbsp;151)
</gallery>
</gallery>
Linia 28: Linia 29:
<br clear="all"/>
<br clear="all"/>
-
Współcześnie (na przełomie wieków) znajdowano w okolicach Przełazów meteoryty żelazne, największy ze znalezionych okazów miał około 1&nbsp;kg (znaleziony w&nbsp;2005 roku). Wiele ze znalezisk ujawnia słabo widoczne silnie zdeformowane struktury Widmanstättena, wyglądem swym przypominając szrapnele meteorytu Sikhote-Alin<ref>spadek meteorytu '''[http://www.lpi.usra.edu/meteor/index.php?code=23593 Sikhote-Alin]''' 12 lutego 1947 roku w&nbsp;Rosji; żelazny, typ IIAB, TKW 23&nbsp;tony</ref>. Spowodowane to zostało zapewne przez siły naprężeń i&nbsp;silne ogrzanie meteorytu podczas spadku. Takie rozległe zmiany szokowe w&nbsp;meteorycie mogą świadczyć, iż był to spadek wybuchowy i&nbsp;kraterotwórczy. Większość okazów badał [[Bibliografia/Karwowski Łukasz|prof. Łukasz Karwowski]] z&nbsp;Uniwersytetu Śląskiego. Część znalezisk należała do Henryka Nowackiego z&nbsp;Wrocławia, część z&nbsp;nich nadsyłali do analiz inni poszukiwacze. Ich skład chemiczny był podobny do składu meteorytów [[Morasko]]. Również wiele małych okazów meteorytów [[Morasko]] (tzw. szrapnele) wykazuje efekty silnego szoku i przegrzania.
+
Współcześnie (na przełomie XX i XXI wieku) znajdowano w okolicach Przełazów meteoryty żelazne, największy ze znalezionych okazów miał około 1&nbsp;kg (znaleziony w&nbsp;2005 roku). Wiele ze znalezisk ujawnia słabo widoczne silnie zdeformowane struktury Widmanstättena, wyglądem swym przypominając szrapnele meteorytu Sikhote-Alin{{MBD-record|name=Sikhote-Alin}}. Spowodowane to zostało zapewne przez siły naprężeń i&nbsp;silne ogrzanie meteorytu podczas spadku. Takie rozległe zmiany szokowe w&nbsp;meteorycie mogą świadczyć, iż był to spadek wybuchowy i&nbsp;kraterotwórczy. Większość okazów badał [[Bibliografia/Karwowski Łukasz|prof. Łukasz Karwowski]] z&nbsp;Uniwersytetu Śląskiego. Część znalezisk należała do Henryka Nowackiego z&nbsp;Wrocławia, część z&nbsp;nich nadsyłali do analiz inni poszukiwacze. Ich skład chemiczny był podobny do składu meteorytów [[Morasko]]. Również wiele małych okazów meteorytów [[Morasko]] (tzw. szrapnele) wykazuje efekty silnego szoku i przegrzania.
-
Źródło zdjęć i więcej informacji na stronach Marcina Cimały (PolandMet.com i&nbsp;meteoryt.net) – [http://www.meteoryt.net/ciekawe_met/morasko/morasko.htm Meteoryt Morasko] {{SeparatorBull}} [http://www.polandmet.com/_seelasgen.htm Meteorite: SEELÄSGEN&nbsp;(1)] {{SeparatorBull}} [http://www.polandmet.com/_seelasgen2.htm Meteorite: SEELÄSGEN&nbsp;(2)]
+
Źródło zdjęć oraz więcej informacji na stronach Marcina Cimały (PolandMet.com i&nbsp;meteoryt.net<ref>pierwotna zawartość portalu meteoryty.net już nie istniej, pod tą nazwą działa nowa strona meteoryty.pl</ref>) – [http://www.meteoryt.net/ciekawe_met/morasko/morasko.htm Meteoryt Morasko] {{SeparatorBull}} [http://www.polandmet.com/_seelasgen.htm Meteorite: SEELÄSGEN&nbsp;(1)] {{SeparatorBull}} [http://www.polandmet.com/_seelasgen2.htm Meteorite: SEELÄSGEN&nbsp;(2)]
<br clear="all"/>
<br clear="all"/>

Wersja z 22:53, 29 cze 2018

0i

Wygląd oryginalnej bryły

Prawdopodobny wygląd bryły meteorytu Przełazy (źródło: Schneider (1848), Annalen der Physik, 74, 1848
Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
)

„Die Meteoreisenmasse von Seeläsgen bei Schweibus in der Mark, die von einem Bauer beim Auswerfen eines Grabens in einer Tiefe von 6—7 Ellen gefunden und mahrischeinlich zur Nachtzeit und ohne Geräusch gefallen ist. Sie weigt 218 Pfund, mißt 1 Fuß 2¼ Zoll Höhe und ziemlich 3 Fuß 4 Zoll im Unfang und ist mit einer theils papierdünnen, theils ¼—¾ Linien starken schwarzbraunen Eisenorydrinde überzogen” (Zimmermann 1854, s. 185)

„Massa meteorycznego żelaza znaleziona w ziemi pod Schwiebus w Marchii brandenburskiej, w głębokości 6 łokci, która spadła zapewne w nocy, bez łoskotu. Waży 218 funtów.” (źródło: Stanisława Strąbskiego Kalendarz czyli Rocznik na rok przestępny 1856, s. 151)


Współczesne znaleziska

Meteoryt Seeläsgen (Przełazy) – współczesne znaleziska (źródło: Marcin Cimała)

Płytka meteorytu Przełazy (znalezisko Henryka Nowackiego, była w kolekcji Marcina Cimały)

Wytrawiona na nowo płytka Henryka Nowackiego; widoczna nodula troilitowa z otoczką schreibersytu

Płytki meteorytu „Morasko z Przełaz” znalezionego przez Henryka Nowackiego


Mocno zszokowana piętka (220 g) odcięta od okazu ~1 kg

Zwietrzały okaz o wadze 70 g

„Wygrzana” 4,82 g płytka z okazu 70 g


Współcześnie (na przełomie XX i XXI wieku) znajdowano w okolicach Przełazów meteoryty żelazne, największy ze znalezionych okazów miał około 1 kg (znaleziony w 2005 roku). Wiele ze znalezisk ujawnia słabo widoczne silnie zdeformowane struktury Widmanstättena, wyglądem swym przypominając szrapnele meteorytu Sikhote-Alin[1]. Spowodowane to zostało zapewne przez siły naprężeń i silne ogrzanie meteorytu podczas spadku. Takie rozległe zmiany szokowe w meteorycie mogą świadczyć, iż był to spadek wybuchowy i kraterotwórczy. Większość okazów badał prof. Łukasz Karwowski z Uniwersytetu Śląskiego. Część znalezisk należała do Henryka Nowackiego z Wrocławia, część z nich nadsyłali do analiz inni poszukiwacze. Ich skład chemiczny był podobny do składu meteorytów Morasko. Również wiele małych okazów meteorytów Morasko (tzw. szrapnele) wykazuje efekty silnego szoku i przegrzania.

Źródło zdjęć oraz więcej informacji na stronach Marcina Cimały (PolandMet.com i meteoryt.net[2]) – Meteoryt Morasko  ●  Meteorite: SEELÄSGEN (1)  ●  Meteorite: SEELÄSGEN (2)


Przypisy

  1. ^ spadek meteorytu Sikhote-Alin (Сихотэ-Алинский) 12 lutego 1947 roku w Rosji; żelazny typ IIAB, TKW 23 tony
  2. ^ pierwotna zawartość portalu meteoryty.net już nie istniej, pod tą nazwą działa nowa strona meteoryty.pl

Linki zewnętrzne

Źródło „http://wiki.meteoritica.pl/index.php5/Seel%C3%A4sgen_(Prze%C5%82azy)/Galerie”
Osobiste