PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)


Stannern

Z Wiki.Meteoritica.pl

(Różnice między wersjami)
(Lokalizacja)
Linia 28: Linia 28:
:{| style="font-size:85%"
:{| style="font-size:85%"
-
! zbiór !! sumaryczna waga okazów<br />(Koblitz MetBase) !! Berwerth (1903), Grady&nbsp;(2000), Ravasz&nbsp;(1969), Tuček&nbsp;(1968,&nbsp;1981)
+
! zbiór !! sumaryczna waga okazów<br />(Koblitz MetBase) !! Berwerth (1903), Grady&nbsp;(2000), <br />Ravasz&nbsp;(1969), Tuček&nbsp;(1968,&nbsp;1981)
|-
|-
| Wiedeń || 15,2 kg || m.in. okazy 6,365, 2,0 i&nbsp;1,3&nbsp;kg
| Wiedeń || 15,2 kg || m.in. okazy 6,365, 2,0 i&nbsp;1,3&nbsp;kg
Linia 36: Linia 36:
| Budapeszt || 1,86 kg || m.in. fragment 1,51&nbsp;kg (21×7×7&nbsp;cm)
| Budapeszt || 1,86 kg || m.in. fragment 1,51&nbsp;kg (21×7×7&nbsp;cm)
|-
|-
-
| Jihlava (Muzeum Vysočiny Jihlava, Czechy) || 1,82&nbsp;kg ||
+
| Jihlava<br />(Muzeum Vysočiny Jihlava, Czechy) || 1,82&nbsp;kg ||
|-
|-
| Londyn || 1,7 kg || kilka okazów i&nbsp;fragmentów; największy 674&nbsp;g
| Londyn || 1,7 kg || kilka okazów i&nbsp;fragmentów; największy 674&nbsp;g
Linia 72: Linia 72:
Mapa rozkładu okazów sporządzona na podstawie informacji zawartej u&nbsp;Schreibersa (1820). Według sporządzonego przez Schreibersa wykazu udało się mu udokumentować 63 znaleziska<ref name="liczba okazów"></ref>. Lokalizację każdego z&nbsp;okazów naniósł on na mapę, a&nbsp;w&nbsp;tabeli podał ich wagę w&nbsp;funtach ('''lb.''', '''''℔''''') i&nbsp;łutach (niem. '''Loth''') oraz zamieścił nazwiska (i&nbsp;miejsce zamieszkania?) znalazców. Wszystkie znalezione okazy były kompletne, poza okazami nr&nbsp;'''''29''''' i&nbsp;'''''62''''', które znaleziono rozbite, po dwa fragmenty<ref>pasujące do siebie fragmenty okazu nr&nbsp;'''''62''''' znaleziono w&nbsp;odległości około 500&nbsp;metrów od siebie!</ref>. Najmniejszy okaz znaleziony w&nbsp;miejscowości ''Hungerleiden'' ważył 3½&nbsp;łuta (około 61&nbsp;g). Dalej na północ w&nbsp;okolicach miejscowości ''Lang Pirnitz'' i&nbsp;''Klein Pirnitz'' znajdowano już okazy większe o&nbsp;wagach do 0,5&nbsp;funta (poza dużymi okazami '''''4''''' i&nbsp;'''''25'''''). Na terenie lasów rozciągających się pomiędzy tymi miejscowościami, a&nbsp;miastem ''Stannern'' nie udokumentowano żadnego znaleziska. Kolejne skupisko okazów to okolice miasta ''Stannern''. Na jego terenie i&nbsp;w&nbsp;sąsiedztwie znajdowano już okazy powyżej 1&nbsp;funta (nawet 4&nbsp;funty 16&nbsp;łutów - okaz '''''52'''''). Dalej na północ również rozciągają się lasy bez znalezisk. Najdalej na północ w&nbsp;okolicy miejscowości ''Neustift'' znaleziono okaz nr&nbsp;'''''60''''' o&nbsp;wadze 3&nbsp;funtów. W&nbsp;tym rejonie spadł również największy meteoryt Stannern, okaz '''''61''''' o&nbsp;wadze aż 13&nbsp;funtów.
Mapa rozkładu okazów sporządzona na podstawie informacji zawartej u&nbsp;Schreibersa (1820). Według sporządzonego przez Schreibersa wykazu udało się mu udokumentować 63 znaleziska<ref name="liczba okazów"></ref>. Lokalizację każdego z&nbsp;okazów naniósł on na mapę, a&nbsp;w&nbsp;tabeli podał ich wagę w&nbsp;funtach ('''lb.''', '''''℔''''') i&nbsp;łutach (niem. '''Loth''') oraz zamieścił nazwiska (i&nbsp;miejsce zamieszkania?) znalazców. Wszystkie znalezione okazy były kompletne, poza okazami nr&nbsp;'''''29''''' i&nbsp;'''''62''''', które znaleziono rozbite, po dwa fragmenty<ref>pasujące do siebie fragmenty okazu nr&nbsp;'''''62''''' znaleziono w&nbsp;odległości około 500&nbsp;metrów od siebie!</ref>. Najmniejszy okaz znaleziony w&nbsp;miejscowości ''Hungerleiden'' ważył 3½&nbsp;łuta (około 61&nbsp;g). Dalej na północ w&nbsp;okolicach miejscowości ''Lang Pirnitz'' i&nbsp;''Klein Pirnitz'' znajdowano już okazy większe o&nbsp;wagach do 0,5&nbsp;funta (poza dużymi okazami '''''4''''' i&nbsp;'''''25'''''). Na terenie lasów rozciągających się pomiędzy tymi miejscowościami, a&nbsp;miastem ''Stannern'' nie udokumentowano żadnego znaleziska. Kolejne skupisko okazów to okolice miasta ''Stannern''. Na jego terenie i&nbsp;w&nbsp;sąsiedztwie znajdowano już okazy powyżej 1&nbsp;funta (nawet 4&nbsp;funty 16&nbsp;łutów - okaz '''''52'''''). Dalej na północ również rozciągają się lasy bez znalezisk. Najdalej na północ w&nbsp;okolicy miejscowości ''Neustift'' znaleziono okaz nr&nbsp;'''''60''''' o&nbsp;wadze 3&nbsp;funtów. W&nbsp;tym rejonie spadł również największy meteoryt Stannern, okaz '''''61''''' o&nbsp;wadze aż 13&nbsp;funtów.
-
Biorąc pod uwagę miejsce spadku meteorytów można założyć, że Schreibers w&nbsp;swym opisie posługiwał się miarami austriackimi, więc aby dokonać przeliczenia podanych wag okazów należy przyjąć wartości, jakie wówczas na tym terenie obowiązywały. Jeden funt austriacki wynosił wówczas 0,560&nbsp;kg i&nbsp;dzielił się na 32&nbsp;łuty.<ref>wg Wikipedii - [http://pl.wikipedia.org/wiki/Miary_austriackie Miary austriackie] - 1&nbsp;funt to 32 i&nbsp;<sup>1</sup>/<sub>10</sub> łuta, ale przeliczając podane tam wartości w&nbsp;gramach można przyjąć, że to błąd?!</ref> Stosując ten przelicznik otrzymujemy, że najmniejszy okaz ('''''1''''') ważył 61&nbsp;gram, największy ('''''61''''') zaś 7,28&nbsp;kg. Jak podaje Schreibers (1820) waga wszystkich 63 okazów<ref name="liczba okazów"></ref> wynosiła 92&nbsp;funty 32½&nbsp;łuta, co daje 52,07&nbsp;kg i&nbsp;zgada się z&nbsp;katalogową wartością.
+
Biorąc pod uwagę miejsce spadku meteorytów można założyć, że Schreibers w&nbsp;swym opisie posługiwał się miarami austriackimi, więc aby dokonać przeliczenia podanych wag okazów należy przyjąć wartości, jakie wówczas na tym terenie obowiązywały. Jeden funt austriacki wynosił wówczas 0,560&nbsp;kg i&nbsp;dzielił się na 32&nbsp;łuty.<ref>wg Wikipedii (DE) - [http://de.wikipedia.org/wiki/Alte_Maße_und_Gewichte_(Österreich) Alte Maße und Gewichte (Österreich)] - 1&nbsp;funt to 32&nbsp;łuty; 1&nbsp;funt = 0,560&nbsp;kg</ref> Stosując ten przelicznik otrzymujemy, że najmniejszy okaz ('''''1''''') ważył 61&nbsp;gram, największy ('''''61''''') zaś 7,28&nbsp;kg. Jak podaje Schreibers (1820) waga wszystkich 63 okazów<ref name="liczba okazów"></ref> wynosiła 92&nbsp;funty 32½&nbsp;łuta, co daje 52,07&nbsp;kg i&nbsp;zgada się z&nbsp;katalogową wartością.
Obszar na jakim znajdowano meteoryty - [[:Image:Stannern_(strewnfield_map).jpg|elipsa spadku]] (ang. ''strewnfield'') - rozciąga się od miejscowości ''Hunderleiden'' do ''Zeinsau/Neustift'' i&nbsp;ma 13,9&nbsp;km długości i&nbsp;szerokość 5,2&nbsp;km (według Schreibersa (1820) obszar miał rozmiar 7000×2600 ''Klafter''<ref>niem. ''Klafter'' - sążeń; tu o długości 1,8965&nbsp;m</ref>). Oś elipsy pokrywa się w&nbsp;zasadzie z&nbsp;kierunkiem południe-północ.
Obszar na jakim znajdowano meteoryty - [[:Image:Stannern_(strewnfield_map).jpg|elipsa spadku]] (ang. ''strewnfield'') - rozciąga się od miejscowości ''Hunderleiden'' do ''Zeinsau/Neustift'' i&nbsp;ma 13,9&nbsp;km długości i&nbsp;szerokość 5,2&nbsp;km (według Schreibersa (1820) obszar miał rozmiar 7000×2600 ''Klafter''<ref>niem. ''Klafter'' - sążeń; tu o długości 1,8965&nbsp;m</ref>). Oś elipsy pokrywa się w&nbsp;zasadzie z&nbsp;kierunkiem południe-północ.
Linia 143: Linia 143:
* Meteoryt Stannern w kolekcjach polskich - [http://www.ptmet.org.pl/kat-mka-euk.htm#stannern katalog PTMet] {{SeparatorBull}} [http://www.woreczko.pl/meteorites/news/Stannern.htm Wadi & Jan Woreczko Collection]
* Meteoryt Stannern w kolekcjach polskich - [http://www.ptmet.org.pl/kat-mka-euk.htm#stannern katalog PTMet] {{SeparatorBull}} [http://www.woreczko.pl/meteorites/news/Stannern.htm Wadi & Jan Woreczko Collection]
* [http://muzeum.ji.cz/ Muzeum Vysočiny Jihlava]
* [http://muzeum.ji.cz/ Muzeum Vysočiny Jihlava]
 +
* Wikipedia (DE) - [http://de.wikipedia.org/wiki/Alte_Maße_und_Gewichte_(Österreich) Alte Maße und Gewichte (Österreich)]
* Wikipedia (EN) - [http://en.wikipedia.org/wiki/Stannern_(meteorite) Stannern (meteorite)]
* Wikipedia (EN) - [http://en.wikipedia.org/wiki/Stannern_(meteorite) Stannern (meteorite)]
* woreczko.pl - [http://www.woreczko.pl/meteorites/features/glossary-StrewnField.htm Elipsa rozrzutu (''strewnfield'')]
* woreczko.pl - [http://www.woreczko.pl/meteorites/features/glossary-StrewnField.htm Elipsa rozrzutu (''strewnfield'')]

Wersja z 16:48, 8 lut 2013

Deszcz eukrytów, ale znaleziono "tylko" 63 okazy

Stannern
Stannern (Meyers Konversations-Lexikon 1906).jpg
Orientowany okaz meteorytu Stannern (źródło: Meyers Großes Konversations-Lexikon, tom 13, 1906)
Spadek
Lokalizacja Czechy
Położenie[1] 49°17'N, 15°34'E
Data 22 maja 1808, 06:00
Uwagi sparowany z wątpliwym spadkiem Constantinople[2]
Charakterystyka
Typ achondryt, eukryt EUC-mmict
Masa ~52 kg
Liczba okazów deszcz meteorytów
Meteoritical Bulletin Database
Synonimy
w NHM Cat: Cilli, Iglau, Langenpiernitz, Stannein, Stonarov, Stonarow; po czesku: Stonařovský meteorit

Spadek deszczu meteorytów 22 maja 1808 roku około 6 rano w miejscowości Stonařov (niem. Stannern), Czechy. Spadło kilkadziesiąt okazów rzadkiego typu meteorytu - eukrytów (EUC-mmict).

Za ASP (katalog PTMet)
"W niedzielę, 22 maja 1808 r. w mieście Stannern (obecnie Stonařov) oraz okolicznych wisach i miejscowościach, spadły z nieba kamienie. Był pogodny poranek, ale o wpół do szóstej pojawiła się mgła. Ludzie ze Stannern w drodze do kościoła, usłyszeli nagle trzy silne detonacje, aż ziemia zadrżała im pod nogami, a mgła zrobiła się nagle tak gęsta, że tylko na 12 kroków było coś widać. Potem usłyszeli hałas przypominający ciągły ogień karabinowy, albo jakby grzmiały wielkie bębny. W powietrzu było słychać dudnienie i świst. Gdy patrzyli na siebie ze zdumieniem i przerażeniem, w całej okolicy zaczął padać "deszcz", przed którym nie chroni żaden płaszcz. Pośród nieustannego dudnienia i świstu z powietrza spadały kamienie od wielkości włoskiego orzecha do wielkości głowy dziecka; niektóre pionowo, inne jakby rozkołysane. Wielu ludzi to widziało, a kamienie, które podniesiono zaraz po spadku, były jeszcze ciepłe. Pierwsze wbiły się głęboko w ziemię; jeden nawet na dwie stopy. Późniejsze spadały tylko na ziemię. Wewnątrz były szare, a z zewnątrz pokryte czarną, błyszczącą skórką. Ich liczbę trudno ocenić. Wiele mogło spaść na pola uprawne i nadal leżą w ziemi. Te, które zostały znalezione, ważą 2 i pół cetnara. Wszystko to trwało około 6-8 minut. Po kilku godzinach także mgła zniknęła i koło południa było jasno i spokojnie, jakby nic się nie stało."

Tak brzmiącą relację o tym zdarzeniu sporządzono dla cesarza Austrii. Dziś ocenia się, że spadło 200-300 kamieni, z których zachowało się 65[3] ważących w sumie 52 kg. Największy okaz ważył ponad 7 kg. Teren spadku jest bardzo rozległy, a znaczną jego część stanowiły lasy i nieużytki. Ponieważ większość okazów znaleziono na obszarze zamieszkałym lub w bezpośrednim ich sąsiedztwie, jest bardzo prawdopodobne, że do zbiorów trafiła tylko mała część spadłych kamieni. Wiele okazów tego meteorytu było orientowanych.


Okazy meteorytu Stannern znajdują się dziś w wielu kolekcjach. Największe zbiory:

zbiór sumaryczna waga okazów
(Koblitz MetBase)
Berwerth (1903), Grady (2000),
Ravasz (1969), Tuček (1968, 1981)
Wiedeń 15,2 kg m.in. okazy 6,365, 2,0 i 1,3 kg
Tübingen (Niemcy) 3,38 kg
Budapeszt 1,86 kg m.in. fragment 1,51 kg (21×7×7 cm)
Jihlava
(Muzeum Vysočiny Jihlava, Czechy)
1,82 kg
Londyn 1,7 kg kilka okazów i fragmentów; największy 674 g
Berlin 1,08 kg
Praga 1,028 kg kilka kompletnych okazów; największy 219 g

W polskich kolekcjach znajdują się tylko małe okazy i fragmenty (Pilski 2001): Muzeum Geologicznym PAN w Krakowie - 62,79 g fragment ze skorupą; Muzeum Mineralogiczne Uniwersytetu Wrocławskiego - okaz całkowity 45,82 g[4] i 33,8 g piętka.

Lokalizacja

Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
© Jan Woreczko & Wadi

(B) Brtnička, (D) Dlouhá Brtnice, (H) Hladov, (O) Opatov, Otin, (R) Rosice, (S) Stonařov, Sokolíčko, (V) Vilanec

* W 2018 roku Google zmieniło zasady działania apletu, mapa może wyświetlać się niepoprawnie (pomaga Ctrl+F5); więcej → Szablon:GEMap-MyWiki

Miejscowości: Stonařov (niem. Stannern) oraz Brtnička (niem. Klein Pirnitz), Dlouhá Brtnice (niem. Lang Pirnitz), Hladov (niem. Hungerleiden, Pfaffendorf), Opatov (niem. Oppatau), Otin (niem. Otten), Rosice (Cerekvička-Rosice) (niem. Roschitz), Sokolíčko (dawniej Falknov), Vilanec (niem. Willenz).

Meteoryty spadły na miasto Stannern i jego okolice w kierunku północnym i południowym. Według Schreibersa (1820) znaleziono po spadku 63 okazy[3], ale musiało ich spaść więcej. Elipsa spadku ma około 14 km długości i trzecią część tego szerokości.

Prawdopodobnie zebrane w 1808 roku okazy to niemal wszystko co dziś znajduję się w kolekcjach. Jednak przeglądając katalogi zbiorów znajdujemy w nich wiele małych kompletnych okazów, których liczba jest większa niż ilość okazów skatalogowanych przez Schreibersa (1820). Brak jest informacji o późniejszych znaleziskach. Zważywszy na szczegóły zawarte w opisie okoliczności spadku i charakter terenu - liczne lasy i rozległe nieużytki, oraz analizując mapę spadku (Schreibers 1820) można założyć, że wyzbierano tylko małą część spadłych okazów. Być może w okolicznych lasach leżą jeszcze duże, niestety już mocno zwietrzałe (minęło ponad 200 lat), okazy pięknego i rzadkiego eukrytu. Może jeszcze warto tam poszukać?

Mapa rozkładu okazów, rozmiary owali proporcjonalne do ich wagi

Mapa rozkładu okazów sporządzona na podstawie informacji zawartej u Schreibersa (1820). Według sporządzonego przez Schreibersa wykazu udało się mu udokumentować 63 znaleziska[3]. Lokalizację każdego z okazów naniósł on na mapę, a w tabeli podał ich wagę w funtach (lb., ) i łutach (niem. Loth) oraz zamieścił nazwiska (i miejsce zamieszkania?) znalazców. Wszystkie znalezione okazy były kompletne, poza okazami nr 2962, które znaleziono rozbite, po dwa fragmenty[5]. Najmniejszy okaz znaleziony w miejscowości Hungerleiden ważył 3½ łuta (około 61 g). Dalej na północ w okolicach miejscowości Lang PirnitzKlein Pirnitz znajdowano już okazy większe o wagach do 0,5 funta (poza dużymi okazami 425). Na terenie lasów rozciągających się pomiędzy tymi miejscowościami, a miastem Stannern nie udokumentowano żadnego znaleziska. Kolejne skupisko okazów to okolice miasta Stannern. Na jego terenie i w sąsiedztwie znajdowano już okazy powyżej 1 funta (nawet 4 funty 16 łutów - okaz 52). Dalej na północ również rozciągają się lasy bez znalezisk. Najdalej na północ w okolicy miejscowości Neustift znaleziono okaz nr 60 o wadze 3 funtów. W tym rejonie spadł również największy meteoryt Stannern, okaz 61 o wadze aż 13 funtów.

Biorąc pod uwagę miejsce spadku meteorytów można założyć, że Schreibers w swym opisie posługiwał się miarami austriackimi, więc aby dokonać przeliczenia podanych wag okazów należy przyjąć wartości, jakie wówczas na tym terenie obowiązywały. Jeden funt austriacki wynosił wówczas 0,560 kg i dzielił się na 32 łuty.[6] Stosując ten przelicznik otrzymujemy, że najmniejszy okaz (1) ważył 61 gram, największy (61) zaś 7,28 kg. Jak podaje Schreibers (1820) waga wszystkich 63 okazów[3] wynosiła 92 funty 32½ łuta, co daje 52,07 kg i zgada się z katalogową wartością.

Obszar na jakim znajdowano meteoryty - elipsa spadku (ang. strewnfield) - rozciąga się od miejscowości Hunderleiden do Zeinsau/Neustift i ma 13,9 km długości i szerokość 5,2 km (według Schreibersa (1820) obszar miał rozmiar 7000×2600 Klafter[7]). Oś elipsy pokrywa się w zasadzie z kierunkiem południe-północ.


Mapy

Galerie

Okazy meteorytu Stannern na tablicach z pracy Schreibers (1820)

Pozostałe tablice[12]: Tablica II. Meteoryty: Eichstädt, L'Aigle, Siena, Tabor  ●  Tablica III. Meteoryt Lissa  ●  Tablica VIII. Wnętrza meteorytów: Agram[13], Lenarto, Mexico[14], Siberien[15]  ●  Tablica IX. Przekrój meteorytu Elbogen


Bibliografia

  • Moser Joseph, (1808), Darstellung der physisch-chemischen Eigenschaften der Steine, welche am 22sten Mai 1808 bei und in Stannern in Mähren aus der Luft gefallen sind. Annalen der Physik, Bd. 29, 1808, s. 309-327. Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    .
  • +Rammelsberg Karl Friedrich, (1851a), Ueber die Zusammensetzung des Meteorsteins von Stannern. Annalen der Physik, 83, Bd. 159, 1851, s. 591-593. Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    .
  • Scherer Johan Andr., (1809), Bemerkungen uber die mahrischen Meteorsteine, vorzuglich in Hinsicht auf ihre Inkrustirung. Annalen der Physik, 1, Bd. 31, 1809, s. 1-22 (tablice). Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    .
  • von Schreibers Karl Franz Anton Ritter, (1808), Nachrichten von dem Steinregen, der sich am 22sten Mai 1808, in und um Stannern in Mähren ereignet hat; gesammelt auf einer Reise nach Stannern, in Gesellschaft des Directors von Widmannstätten. Annalen der Physik, Bd. 29, 1808, s. 225-250. Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    .
  • von Schreibers Karl Franz Anton Ritter, (1808), Nachrichten von dem Steinregen, der am 3ten Sept. 1808 einige Meilen von Prag herabgesallen ist. Annalen der Physik, Bd. 30, 1808, s. 358-362. Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    .
  • Schreibers Karl Franz von, (1820), Beyträge zur Geschichte und Kenntriss meteorischer Stein- und Metall-Massen, und der Erscheinungen, welche deren Niederfallen zu begleiten pflegen, Wien 1820 (ilustracje).[17] Plik DjVu; plik doi.
  • von Schreibers Karl Franz Anton Ritter, (1809), Beschreibung der mährischen Meteorsteine nach ihrem Arussern, vorzüglich der Rinde, und nach ihrer Masse, und einige Folgerungen, aus welche diese Beschreibung sührt. Annalen der Physik, 1, Bd. 31, 1809, s. 23-77 (tablice). Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    .
  • Stoikowitz A. (Стойкович Афанасий Иванович), (1809), Nachrichten von mehreren russischen Luftsteinen, besonders von denen, dle am 1. Octob. 1787 im Gouvernement von Charkow herabgefallen find, Annalen der Physik, 1, Bd. 31, 1809, s. 305-322.[18][19][20] Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    .
  • Tokody László, Dudichné Vendl Mária, (1951), Magyarország meteoritgyűjteményei (Meteorite collections in Hungary), Akadémiai Kiadó, Budapest 1951, ss. 102. Plik GIF.
  • Tuček Karel, (1968), Catalogue of the Collection of meteorites of the National Museum in Prague (Katalog sbírky meteoritů Národního muzea v Praze), National Museum, Prague, 1968, ss. 103.
  • Tuček Karel, (1981), Meteority a jejich výskyty v Československu (Meteorites and their occurrence in Czechoslovakia), Academia, Praha, 1981, ss. 269. Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    (tablice
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    ).
  • +Vauquelin Louis Nicolas, (1810), Analysis of the Aerolite that fell on Stannern in Moravia, the 22d of May, 1808. Journal of Natural Philosophy, Chemistry and the Arts, vol. XXV, 1810, s. 54-59. Plik PDF.

Przypisy

  1. ^ jeśli nie zaznaczono inaczej, podano współrzędne przyjęte w oficjalnej bazie meteorytów Meteoritical Bulletin Database
  2. ^ o rzekomym spadku kilku kamieni w lipcu 1805 roku w tureckim Constantinople pisze Chladni (1819, Wien, s. 278). W zbiorach muzeum w Wiedniu znajdował się 6 gramowy fragment z tego meteorytu nabyty do kolekcji w 1832 roku, ale był to zapewne fragment meteorytu Stannern (Koblitz MetBase)
  3. ^ a b c d większość źródeł podaje liczbę 66 znalezionych okazów
  4. ^ w wykazie znalezionych okazów Schreibersa (1820) nie ma tak małego okazu całkowitego!
  5. ^ pasujące do siebie fragmenty okazu nr 62 znaleziono w odległości około 500 metrów od siebie!
  6. ^ wg Wikipedii (DE) - Alte Maße und Gewichte (Österreich) - 1 funt to 32 łuty; 1 funt = 0,560 kg
  7. ^ niem. Klafter - sążeń; tu o długości 1,8965 m
  8. ^ mapa Le Royaume de Boheme, le Duche de Silesie, et les Marquisats de Moravie et Lusace, dresses d'apres les cartes de Muller, par le Sr. Robert Geographe ordin. du Roi. Avec Privilege. 1751.
  9. ^ niem. Quentchen - stara niemiecka jednostka wagi = ¼ łuta
  10. ^ niem. Gran - stara niemiecka jednostka wagi = 1/18 łuta
  11. ^ # - okazy nie zaznaczone na mapie Schreibersa (1820)
  12. ^ w dostępnym w internecie wydaniu nie ma skanu Tablicy I; znajduje się na niej rysunek meteorytu Hraschina
  13. ^ synonim nazwy meteorytu żelaznego Hraschina, typu IID
  14. ^ chodzi o meteoryt żelazny Toluca, typu IAB-sLL
  15. ^ chodzi o pallasyt Krasnojarsk (żelazo Pallasa, Pallas Iron)
  16. ^ katalog zbiorów Muzeum Historii Naturalnej w Budapeszcie; wcześniejsze katalogi: Semsey (1887)Tokody (1951)
  17. ^ o meteorytach: Benares (a), Charsonville, Eichstädt, Elbogen, Hraschina, Lenarto, Lissa, L'Aigle, Salles, Siena, Stannern, Tabor, Timochin; zawiera liczne plansze z rysunkami meteorytów oraz mapę spadku meteorytu Stannern (oryginalna mapa i wykaz znalezionych okazów) (strona tytułowa, detal)
  18. ^ spadek meteorytu Kharkov (Жигайловка) 12 października 1787 roku w Ukrainie; chondryt zwyczajny L6, TKW ~1500 g
  19. ^ w tym tomie Ann. d. Phys. relacja ze spadku i wyniki analiz meteorytu Stannern (tam również tablice z rysunkami okazów!)
  20. ^ patrz → Stoikowitz (1807)

Zobacz również

Linki zewnętrzne

  • Meteoritical Bulletin Database (MBD) - meteoryt Stannern
  • Encyclopedia of Meteorites (EoM) - meteoryt Stannern


Osobiste