Stannern/Galerie

Orientowany okaz meteorytu Stannern o wadze 4¹³/₁₆ łuta^[1] (źródło: Haidinger 1860)

Orientowany okaz meteorytu (źródło: Haidinger 1862)

Meteoryt Stannern (rysunek z zachowaniem wielkości okazu^[2]) (Rys. 97. Meteoryt z deszczu kamiennego pod Stonarowem (Stannern). Kamień „całkowity“ z wyraźnymi soplami: a—czoło albo przód kamienia; b—widok z boku) (Rys. 98. Meteoryt z deszczu kamiennego pod Stonarowem (Stannern). Ten sam kamień, co na str. 103: a—widok kamienia z tyłu; b—widok z drugiego boku) (źródło: Neumayr 1912)

Okaz meteorytu Stannern o wadze 225 g (źródło: Brezina 1894)

Orientowany okaz meteorytu Stannern^[2] (źródło: Meyers Großes Konversations-Lexikon, 1906)

Dwa okazy meteorytu Stannern ze zbiorów Muzeum w Pradze; okaz górny 180,5 g, okaz dolny 219 g (źródło: Tuček 1981)

Szczegóły budowy meteorytu Stannern (źródło: Schreibers 1809)

Meteoryty L'Aigle^[3], Stannern (z prawej) i „żelazo Pallasa”^[4] oraz bolid obserwowany 23 lipca 1762 roku w Saksonii i Brandenburgii (źródło: Keller 1838)

Fragment o wadze 3 Funty 12 Łutów ½ Quentchen^[5] (brak takiego okazu w wykazie Schreibersa (1820)) (źródło: Bohatý 1992)

Okaz o wadze 1609 g (to ten sam okaz co u Bohatý (1992), ale już lżejszy
„Obr. 1 Stonařovský meteorit z Muzea Vysočiny v Jihlavě (1609 g) při pohledu na neporušenou část krytou sklovitou krustou. Podle důlků (regmaglyptů) a směru stružek a převisů krusty na hranách se zdá, že jde o zadní část orientovaného kamene.” (źródło: Bohatý 2008)

394 gramowy fragment meteorytu Stannern z kolekcji Roberta Haaga (źródło: Haag 2003, za zgodą)

Fragment ze skorupą (12,15 g) z kolekcji Tomasza Jakubowskiego (fot. Tomasz Jakubowski, za zgodą). Okaz pochodzi z historycznej kolekcji śląskiego nauczyciela Theophila Konietzny-Enden (1881-1946)