PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)


Szablon:!Iron IIAB

Z Wiki.Meteoritica.pl

(Różnice między wersjami)
m
m (Zobacz również)
 
(Nie pokazano 5 wersji pomiędzy niniejszymi.)
Linia 1: Linia 1:
-
<noinclude>{{VerifyLevel|level=1}}</noinclude>
+
<noinclude>__NOTOC__{{VerifyLevel|level=1}}</noinclude>
=== Meteoryty żelazne typu IIAB ===
=== Meteoryty żelazne typu IIAB ===
Linia 6: Linia 6:
'''<u>Grupa IIAB</u>'''
'''<u>Grupa IIAB</u>'''
-
'''Grupa IIAB''' – grupa ta powstała z połączenia dwóch wcześniej wyróżnianych grup IIA i IIB. '''Charakteryzują się one jedną z&nbsp;najniższych zawartości niklu spośród wszystkich meteorytów żelaznych'''<ref>niższą ma grupa IIG składająca się tylko z&nbsp;heksaedrytów</ref>, ale mają bardzo dużą zawartość galu i&nbsp;germanu w&nbsp;bardzo wąskim przedziale ({{Txt2Img|Iron_meteorites_classification_(trace_elements_Ga-Ge).jpg|wykres}}), przeciwnie niż zawarty w&nbsp;nich iryd występujący w&nbsp;zakresie niemal 4&nbsp;rzędów wielkości (rys. 7)!<ref>zakres zawartości irydu w&nbsp;tej grupie jest równy zakresowi dla wszystkich znanych meteorytów żelaznych!</ref> Również w&nbsp;szerokim przedziale (3&nbsp;rzędy wielkości) zawartości występuje pierwiastek ren (Re). '''Są to najczęściej heksaedryty (HEX) (grupa IIA) i&nbsp;oktaedryty bardzo gruboziarniste (Ogg) (grupa IIB)'''.<ref>o umowności podziału na heksaedryty i&nbsp;oktaedryty bardzo gruboziarniste, patrz przypis [http://www.woreczko.pl/meteorites/features/glossary-IronMeteorites.htm#tab1 w&nbsp;tabeli&nbsp;1]</ref> W&nbsp;grupie tej znajduje się również ubogi w&nbsp;nikiel ataksyt (Ni-poor) Siratik. Zawartość pierwiastków śladowych sugeruje, że meteoryty grupy IIAB uformowały się z&nbsp;jądra zdyferencjonowanej planetoidy typu C rozbijanej w&nbsp;wielokrotnych zderzeniach. Średnie tempo stygnięcia wyznaczone z&nbsp;modeli wynosi dla tej grupy ~6-12&nbsp;stopni ma milion&nbsp;lat (~6-12ºC/My).
+
'''Grupa IIAB''' – grupa ta powstała z połączenia dwóch wcześniej wyróżnianych grup IIA i IIB. '''Charakteryzują się one jedną z&nbsp;najniższych zawartości niklu spośród wszystkich meteorytów żelaznych'''<ref>niższą ma grupa IIG składająca się tylko z&nbsp;heksaedrytów</ref>, ale mają bardzo dużą zawartość galu i&nbsp;germanu w&nbsp;bardzo wąskim przedziale ({{Txt2Img|Iron_meteorites_classification_(trace_elements_Ga-Ge).jpg|wykres}}), przeciwnie niż zawarty w&nbsp;nich iryd występujący w&nbsp;zakresie niemal 4&nbsp;rzędów wielkości ([http://www.woreczko.pl/meteorites/features/IronMeteorites/IronMet-rys07-Ni-Ir.jpg rys.&nbsp;7])!<ref>zakres zawartości irydu w&nbsp;tej grupie jest równy zakresowi dla wszystkich znanych meteorytów żelaznych!</ref> Również w&nbsp;szerokim przedziale (3&nbsp;rzędy wielkości) zawartości występuje pierwiastek ren (Re) (patrz [http://www.woreczko.pl/meteorites/features/glossary-IronMeteorites-Append2.htm Załącznik&nbsp;2]). '''Są to najczęściej heksaedryty (HEX) (grupa IIA) i&nbsp;oktaedryty bardzo gruboziarniste (Ogg) (grupa IIB)'''.<ref>o umowności podziału na heksaedryty i&nbsp;oktaedryty bardzo gruboziarniste, patrz przypis [http://www.woreczko.pl/meteorites/features/glossary-IronMeteorites.htm#tab1 w&nbsp;tabeli&nbsp;1]</ref> W&nbsp;grupie tej znajduje się również ubogi w&nbsp;nikiel ataksyt (Ni-poor) Siratik. Zawartość pierwiastków śladowych sugeruje, że meteoryty grupy IIAB uformowały się z&nbsp;jądra zdyferencjonowanej planetoidy typu C rozbijanej w&nbsp;wielokrotnych zderzeniach. Średnie tempo stygnięcia wyznaczone z&nbsp;modeli wynosi dla tej grupy ~6-12&nbsp;stopni ma milion&nbsp;lat (~6-12ºC/My).
-
Wielu członków grupy IIA to klasyczne „pojedyncze kryształy” kamacytu z&nbsp;widocznymi liniami Neumanna i&nbsp;euhedralnymi (dobrze wykształconymi, własnopostaciowymi kryształami, których wzrost nie był zakłócony przez inne kryształy) kryształami rhabdytu. Nodule siarczkowe są dość rzadkie i&nbsp;nigdy nie większe niż kilka milimetrów średnicy. W&nbsp;grupie IIA nodule i&nbsp;ziarna daubréelitu są wszechobecne. Obfitość w&nbsp;nich fosforków (schreibersyt) rośnie ze wzrostem zawartości niklu w grupie IIA i&nbsp;bardzo zauważalnie w&nbsp;IIB, tak, że w&nbsp;wysoko niklowych okazach obserwuje się centymetrowej wielkości „hieroglificzne wzory” schreibersytu. Cohenit i&nbsp;dwukrotnie obfitszy haxonit występują w&nbsp;nich w&nbsp;formie małych wytrąceń, które często rozpadły się do grafitu i&nbsp;nisko niklowego kamacytu. Ogólnie grafit w&nbsp;nich pochodzi wyłącznie z&nbsp;rozpadu węglików. Ziarna carlsbergitu są rzadkie. W&nbsp;okazach {{MBD-record|name=Coahuila}} (dawniej IIA, HEX) i&nbsp;{{MBD-record|name=Hex River Mountains}} (dawniej IIA, HEX) zaobserwowano ziarna kosmochloru (dawniej ureyit, NaCr[Si<sub>2</sub>O<sub>6</sub>]) w&nbsp;towarzystwie daubréelitu (Scott et&nbsp;al. 1975; Wasson et&nbsp;al. 2009).
+
Wielu członków grupy IIA to klasyczne „pojedyncze kryształy” kamacytu z&nbsp;widocznymi liniami Neumanna ([http://www.woreczko.pl/meteorites/features/IronMeteorites/IronMet-fot01.jpg fot&nbsp;1]) i&nbsp;euhedralnymi (dobrze wykształconymi, własnopostaciowymi kryształami, których wzrost nie był zakłócony przez inne kryształy) kryształami rhabdytu. Nodule siarczkowe są dość rzadkie i&nbsp;nigdy nie większe niż kilka milimetrów średnicy. W&nbsp;grupie IIA nodule i&nbsp;ziarna daubréelitu są wszechobecne. Obfitość w&nbsp;nich fosforków (schreibersyt) rośnie ze wzrostem zawartości niklu w grupie IIA i&nbsp;bardzo zauważalnie w&nbsp;IIB, tak, że w&nbsp;wysoko niklowych okazach obserwuje się centymetrowej wielkości „hieroglificzne wzory” schreibersytu. Cohenit i&nbsp;dwukrotnie obfitszy haxonit występują w&nbsp;nich w&nbsp;formie małych wytrąceń, które często rozpadły się do grafitu i&nbsp;nisko niklowego kamacytu. Ogólnie grafit w&nbsp;nich pochodzi wyłącznie z&nbsp;rozpadu węglików. Ziarna carlsbergitu są rzadkie. W&nbsp;okazach {{MBD-record|name=Coahuila}} (dawniej IIA, HEX) i&nbsp;{{MBD-record|name=Hex River Mountains}} (dawniej IIA, HEX) zaobserwowano ziarna kosmochloru (dawniej ureyit, NaCr[Si<sub>2</sub>O<sub>6</sub>]) w&nbsp;towarzystwie daubréelitu (Scott et&nbsp;al. 1975; Wasson et&nbsp;al. 2009).
Nie zaobserwowano w&nbsp;nich inkluzji krzemianowych, ale w&nbsp;okazach meteorytów Sikhote-Alin i&nbsp;Sierra Gorda zdarzają się małe wtrącenia krzemianowe (Wasson et&nbsp;al. 2007).
Nie zaobserwowano w&nbsp;nich inkluzji krzemianowych, ale w&nbsp;okazach meteorytów Sikhote-Alin i&nbsp;Sierra Gorda zdarzają się małe wtrącenia krzemianowe (Wasson et&nbsp;al. 2007).
-
Najbardziej znani przedstawiciele tej grupy to spadki: Sikhote-Alin{{MBD-record|name=Sikhote-Alin}} (IIB-an, obecnie IIAB, Ogg), Boguslavka{{MBD-record|name=Boguslavka}} (dawniej IIA, HEX) i&nbsp;[[Braunau]] (dawniej IIA, HEX) oraz znaleziska {{Link-MBD|name=Agoudal|code=57354}} (HEX), {{Link-MBD|name=Veevers|code=24155}} (dawniej IIB, Ogg) i&nbsp;{{Link-MBD|name=North Chile|code=17001}} (dawniej IIA, HEX).
+
Najbardziej znani przedstawiciele tej grupy to spadki: Sikhote-Alin{{MBD-record|name=Sikhote-Alin}} (IIB-an, obecnie IIAB, Ogg), Boguslavka{{MBD-record|name=Boguslavka}} (dawniej IIA, HEX) ([http://www.woreczko.pl/meteorites/features/IronMeteorites/IronMet-fot01.jpg fot&nbsp;1]) i&nbsp;'''[[Braunau]]''' (dawniej IIA, HEX) oraz znaleziska {{Link-MBD|name=Agoudal|code=57354}} (HEX), {{Link-MBD|name=Veevers|code=24155}} (dawniej IIB, Ogg) i&nbsp;{{Link-MBD|name=North Chile|code=17001}} (dawniej IIA, HEX).
{{BQuote-end}}
{{BQuote-end}}
Linia 21: Linia 21:
{{Przypisy|ncol=1}}
{{Przypisy|ncol=1}}
 +
 +
== Zobacz również ==
 +
 +
* [[Szablon:!Iron IAB|meteoryty żelazne typu IAB]]
 +
* [[Szablon:!Iron IIIAB|meteoryty żelazne typu IIIAB]]
 +
* [[Szablon:!Iron IID|meteoryty żelazne typu IID]]
 +
* [[Szablon:!Iron IVA|meteoryty żelazne typu IVA]]
 +
[[Category:Szablony Wiki|{{PAGENAME}}]]
[[Category:Szablony Wiki|{{PAGENAME}}]]
</noinclude>
</noinclude>

Aktualna wersja na dzień 21:44, 8 cze 2022

1

Meteoryty żelazne typu IIAB

O meteorytach żelaznych typu IIAB (Woźniak 2021):

«

Grupa IIAB

Grupa IIAB – grupa ta powstała z połączenia dwóch wcześniej wyróżnianych grup IIA i IIB. Charakteryzują się one jedną z najniższych zawartości niklu spośród wszystkich meteorytów żelaznych[1], ale mają bardzo dużą zawartość galu i germanu w bardzo wąskim przedziale (wykres), przeciwnie niż zawarty w nich iryd występujący w zakresie niemal 4 rzędów wielkości (rys. 7)![2] Również w szerokim przedziale (3 rzędy wielkości) zawartości występuje pierwiastek ren (Re) (patrz Załącznik 2). Są to najczęściej heksaedryty (HEX) (grupa IIA) i oktaedryty bardzo gruboziarniste (Ogg) (grupa IIB).[3] W grupie tej znajduje się również ubogi w nikiel ataksyt (Ni-poor) Siratik. Zawartość pierwiastków śladowych sugeruje, że meteoryty grupy IIAB uformowały się z jądra zdyferencjonowanej planetoidy typu C rozbijanej w wielokrotnych zderzeniach. Średnie tempo stygnięcia wyznaczone z modeli wynosi dla tej grupy ~6-12 stopni ma milion lat (~6-12ºC/My).

Wielu członków grupy IIA to klasyczne „pojedyncze kryształy” kamacytu z widocznymi liniami Neumanna (fot 1) i euhedralnymi (dobrze wykształconymi, własnopostaciowymi kryształami, których wzrost nie był zakłócony przez inne kryształy) kryształami rhabdytu. Nodule siarczkowe są dość rzadkie i nigdy nie większe niż kilka milimetrów średnicy. W grupie IIA nodule i ziarna daubréelitu są wszechobecne. Obfitość w nich fosforków (schreibersyt) rośnie ze wzrostem zawartości niklu w grupie IIA i bardzo zauważalnie w IIB, tak, że w wysoko niklowych okazach obserwuje się centymetrowej wielkości „hieroglificzne wzory” schreibersytu. Cohenit i dwukrotnie obfitszy haxonit występują w nich w formie małych wytrąceń, które często rozpadły się do grafitu i nisko niklowego kamacytu. Ogólnie grafit w nich pochodzi wyłącznie z rozpadu węglików. Ziarna carlsbergitu są rzadkie. W okazach [4] (dawniej IIA, HEX) i [5] (dawniej IIA, HEX) zaobserwowano ziarna kosmochloru (dawniej ureyit, NaCr[Si2O6]) w towarzystwie daubréelitu (Scott et al. 1975; Wasson et al. 2009).

Nie zaobserwowano w nich inkluzji krzemianowych, ale w okazach meteorytów Sikhote-Alin i Sierra Gorda zdarzają się małe wtrącenia krzemianowe (Wasson et al. 2007).

Najbardziej znani przedstawiciele tej grupy to spadki: Sikhote-Alin[6] (IIB-an, obecnie IIAB, Ogg), Boguslavka[7] (dawniej IIA, HEX) (fot 1) i Braunau (dawniej IIA, HEX) oraz znaleziska Agoudal (HEX), Veevers (dawniej IIB, Ogg) i North Chile (dawniej IIA, HEX).

»



Bibliografia

  • Woźniak Marek, (2021), Meteoryty żelazne – klasyfikacja w obrazach (Iron meteorites – classification in pictures), Acta Soc. Metheor. Polon., 12, 2021, s. 149-216 (abstrakt).[8] Plik ASMP; Książka abstraktów.

Przypisy

  1. ^ niższą ma grupa IIG składająca się tylko z heksaedrytów
  2. ^ zakres zawartości irydu w tej grupie jest równy zakresowi dla wszystkich znanych meteorytów żelaznych!
  3. ^ o umowności podziału na heksaedryty i oktaedryty bardzo gruboziarniste, patrz przypis w tabeli 1
  4. ^ meteoryt żelazny Coahuila (syn. Santa Rosa), znalezisko z 1837 roku w Meksyku; typ IIAB, TKW 2,1 tony
  5. ^ meteoryt żelazny Hex River Mountains, znalezisko z 1882 roku w Afryce Południowej; typ IIAB, TKW 60 kg; patrz → Brezina (1894)
  6. ^ spadek meteorytu Sikhote-Alin (Сихотэ-Алинский) 12 lutego 1947 roku w Rosji; żelazny typ IIAB, TKW 23 tony
  7. ^ spadek meteorytu Boguslavka (Богуславка) 18 października 1916 roku w Rosji; żelazny typ IIAB (heksaedryt), TKW 256 kg
  8. ^ więcej → woreczko.pl – Meteoryty żelazne – klasyfikacja w obrazach (Iron meteorites – classification in pictures)

Zobacz również

Osobiste