PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)


Szablon:Gadomski (1929)

Z Wiki.Meteoritica.pl

(Różnice między wersjami)
m
 
Linia 1: Linia 1:
-
Gadomski Jan, (1929), '''Zbiór meteorytów Muzeum Przyrodniczego w Wiedniu''', ''Uranja'', 9/10, 1929, s. 131-136.<ref>lektura relacji daje również wyobrażenie o&nbsp;słabej kondycji ówczesnej meteorytyki w&nbsp;Polsce: ''{{Wielokropek}} Ze specjalnym zainteresowaniem poszukuję meteorytów spadłych na ziemiach polskich. Praca niemała. Trzeba przejrzeć ponad 1000 różnych napisów, podających pochodzenie, datę odnalezienia oraz budowę okazów. — Znajduję ich kilkadziesiąt. Są to przeważnie drobniejsze odłamki, spadłe, jak głoszą napisy w:&nbsp;„[[Zabrodje|Zabrodje]], Vilna Russland; [[Bielokrynitschie|Bjelokrynische]], [[Dolgovoli|Dolgowoli]], [[Zaborzika|Zaborzika]]—Wolynien, Russland; [[Schellin (Skalin)|Schellin]], Pommern; [[Gnadenfrei (Piława Górna)|Gnadenfrei]], Preus.—Schlesien” i&nbsp;t.&nbsp;d. Niebawem natrafiłem na bardzo liczne okazy [[Pultusk (Pułtusk)|meteorytu pułtuskiego]], spadłego dnia 30 stycznia 1868&nbsp;r. w&nbsp;Pułtusku na północ od Warszawy. Są to „starsi bracia” odłamka, zdobiącego biurko dyrektora [[Obserwatorium Astronomiczne UW|Obserwatorjum stołecznego]]. Wiele z&nbsp;nich jest drobnych, kilka ma wielkość pięści, jeden zaś przedstawia się dość okazale — jak głowa ludzka.&nbsp;{{Wielokropek}}''</ref> Plik [http://kpbc.umk.pl/dlibra/docmetadata?id=76625 DjVu]; plik {{Link-Urania |r=1929 |n=9-10}}.<noinclude>
+
Gadomski Jan, (1929), '''Zbiór meteorytów Muzeum Przyrodniczego w Wiedniu''', ''Uranja'', 9/10, 1929, s. 131-136.<ref>lektura relacji daje również wyobrażenie o&nbsp;słabej kondycji ówczesnej meteorytyki w&nbsp;Polsce: ''{{Wielokropek}} Ze specjalnym zainteresowaniem poszukuję meteorytów spadłych na ziemiach polskich. Praca niemała. Trzeba przejrzeć ponad 1000 różnych napisów, podających pochodzenie, datę odnalezienia oraz budowę okazów. — Znajduję ich kilkadziesiąt. Są to przeważnie drobniejsze odłamki, spadłe, jak głoszą napisy w:&nbsp;„[[Zabrodje|Zabrodje]], Vilna Russland; [[Bielokrynitschie|Bjelokrynische]], [[Dolgovoli|Dolgowoli]], [[Zaborzika|Zaborzika]]—Wolynien, Russland; [[Schellin (Skalin)|Schellin]], Pommern; [[Gnadenfrei (Piława Górna)|Gnadenfrei]], Preus.—Schlesien” i&nbsp;t.&nbsp;d. Niebawem natrafiłem na bardzo liczne okazy [[Pultusk (Pułtusk)|meteorytu pułtuskiego]], spadłego dnia 30 stycznia 1868&nbsp;r. w&nbsp;Pułtusku na północ od Warszawy. Są to „starsi bracia” odłamka, zdobiącego biurko dyrektora [[Obserwatorium Astronomiczne UW|Obserwatorjum stołecznego]]. Wiele z&nbsp;nich jest drobnych, kilka ma wielkość pięści, jeden zaś przedstawia się dość okazale — jak głowa ludzka.&nbsp;{{Wielokropek}}''</ref> Plik {{Link-Urania |r=1929 |n=9-10}}; plik {{Link-dLibra|KPBC|d|76625}}.<noinclude>
{{Przypisy |ncol=1}}
{{Przypisy |ncol=1}}
[[Category:Bibliografia (szablony)|{{PAGENAME}}]]
[[Category:Bibliografia (szablony)|{{PAGENAME}}]]
</noinclude>
</noinclude>

Aktualna wersja na dzień 22:56, 26 lut 2018

Gadomski Jan, (1929), Zbiór meteorytów Muzeum Przyrodniczego w Wiedniu, Uranja, 9/10, 1929, s. 131-136.[1] Plik DjvU; plik dLib.

Przypisy

  1. ^ lektura relacji daje również wyobrażenie o słabej kondycji ówczesnej meteorytyki w Polsce: (…) Ze specjalnym zainteresowaniem poszukuję meteorytów spadłych na ziemiach polskich. Praca niemała. Trzeba przejrzeć ponad 1000 różnych napisów, podających pochodzenie, datę odnalezienia oraz budowę okazów. — Znajduję ich kilkadziesiąt. Są to przeważnie drobniejsze odłamki, spadłe, jak głoszą napisy w: „Zabrodje, Vilna Russland; Bjelokrynische, Dolgowoli, Zaborzika—Wolynien, Russland; Schellin, Pommern; Gnadenfrei, Preus.—Schlesien” i t. d. Niebawem natrafiłem na bardzo liczne okazy meteorytu pułtuskiego, spadłego dnia 30 stycznia 1868 r. w Pułtusku na północ od Warszawy. Są to „starsi bracia” odłamka, zdobiącego biurko dyrektora Obserwatorjum stołecznego. Wiele z nich jest drobnych, kilka ma wielkość pięści, jeden zaś przedstawia się dość okazale — jak głowa ludzka. (…)
Osobiste