Kraków 1388

(…) Nie dostrzegła autorka informacji źródeł śląskich o powodzi 1387/1388 r. oraz gradzie meteorytów, który spadł w okolicach Krakowa 8. 01. 1388 r.³² Łączy się z nimi relacja Kallimacha, według której w roku narodzin Zbigniewa Oleśnickiego (1389) wylała Wisła „… et in meridie non procul a sole conspecta est stella diebus plurimis lucere”³³. (…)
__________

³² MPH, VI, s. 591^[1]; Scriotores Rerum Silesiacarum, I, s. 418, XII, s. 41.

³³ Philippi Callimachi, Vita et mores Sbignei cardinalis, ed. I. Lichońska, Warszawa 1962, s. 32. Opisane zjawisko atmosferyczne można interpretować jako przekręcone wspomnienie meteorytów, dzienną widzialność Wenus lub kometę — może Halleya, obserwowaną w Krakowie w roku 1378^[2] (s. 38, 100), a więc paleograficznie bliskie dacie 1388. Por. też M. Koczerska, Piętnastowieczne biografie Zbigniewa Oleśnickiego, „Studia Źródłoznawcze”, XXIV, 1979, s. 29, która informację Kallimacha uważa za niewiarygodną, nie znając jednak relacji źródeł śląskich. Oparł się on na tradycji rodu Dębnów — por. przyp. 18.

(…) Anno Domini 1388 in octava circumcisionis Domini, que fuit quarla feria, de nocte versus quintam feriam ceciderunt a sub [cœlo] seu stelle cadentes sine numero versus Cracoviam in regno Polonie et duraverunt quasi per unam integram horam vel amplius et tunc fuit magna humiditas in aere per totum mundum usque ad mensem Februarium. Post hec in anno 1391 fuit magna siccitas aquarum et rex Polonie vastavit magnam partem regni cum exercitu, quam partem tenuit dux Opoliensis. (…)