(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)
Szablon:Pilski (1994)
Z Wiki.Meteoritica.pl
m |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
- | Pilski Andrzej S., (1994), '''[[Pultusk (Pułtusk)|Pułtuski]] deszcz meteorytów''', ''Urania'', 9, 1994, s. 241-245.<ref>artykuł [[Szablon:Pilski (1994)|zilustrowany fotografiami okazów]] meteorytu [[Pultusk (Pułtusk)|Pułtusk]] ze zbiorów polskich</ref> Plik {{Link-Urania|r=1994|n=9}}.<noinclude> | + | Pilski Andrzej S., (1994), '''[[Pultusk (Pułtusk)|Pułtuski]] deszcz meteorytów''', ''Urania'', 9, 1994, s. 241-245.<ref>artykuł [[Szablon:Pilski (1994)|zilustrowany fotografiami okazów]] meteorytu [[Pultusk (Pułtusk)|Pułtusk]] ze zbiorów polskich; według autora najświeższe okazy znajdują się w [[Muzeum Geologiczne Instytutu Nauk Geologicznych UJ|Krakowie]] i [[Muzeum Mineralogiczne Uniwersytetu Wrocławskiego im. Kazimierza Maślankiewicza|Wrocławiu]], te w [[PAN Muzeum Ziemi w Warszawie|Warszawie]] były zebrane wiele lat po spadku i nie są już tak świeże!</ref> Plik {{Link-Urania|r=1994|n=9}}.<noinclude> |
---- | ---- | ||
+ | |||
+ | Zawartość zbiorów Polskich: | ||
+ | {{BQuote-begin |max-width=640px}} | ||
+ | {{Wielokropek}} W Polsce najładniejsze okazy tego meteorytu znajdują się w Krakowie. Były one zebrane zaraz po spadku, mają doskonale zachowaną skorupę obtopieniową i wnętrze. Większość z nich nie jest jednak pokazywana. Można obejrzeć tylko nieliczne z nich w [[Muzeum Geologiczne Instytutu Nauk Geologicznych UJ|Muzeum Geologicznym UJ na Oleandrach]]. Natomiast każdy może obejrzeć małe, ale doskonale zachowane okazy meteorytu Pułtusk w nowo otwartym oddziale [[Muzeum Mineralogiczne Uniwersytetu Wrocławskiego im. Kazimierza Maślankiewicza|Muzeum Mineralogicznego we Wrocławiu]] przy ul. Kuźniczej 22. Nieliczne okazy tego meteorytu, ale za to z uwidocznionym przekrojem, można zobaczyć w [[Olsztyńskie Planetarium i Obserwatorium Astronomiczne|Olsztyńskim Planetarium]]. Okazy znajdujące się w [[PAN Muzeum Ziemi w Warszawie|Muzeum Ziemi PAN w Warszawie]] zostały zebrane po kilkudziesięciu latach leżenia w ziemi i są częściowo zwietrzałe. Poza tym nie są pokazywane zwiedzającym. | ||
+ | {{BQuote-end}} | ||
<gallery caption="" widths="200px" heights="140px" perrow="3"> | <gallery caption="" widths="200px" heights="140px" perrow="3"> |
Aktualna wersja na dzień 19:35, 28 sty 2023
Pilski Andrzej S., (1994), Pułtuski deszcz meteorytów, Urania, 9, 1994, s. 241-245.[1] Plik DjvU.
Zawartość zbiorów Polskich:
(…) W Polsce najładniejsze okazy tego meteorytu znajdują się w Krakowie. Były one zebrane zaraz po spadku, mają doskonale zachowaną skorupę obtopieniową i wnętrze. Większość z nich nie jest jednak pokazywana. Można obejrzeć tylko nieliczne z nich w Muzeum Geologicznym UJ na Oleandrach. Natomiast każdy może obejrzeć małe, ale doskonale zachowane okazy meteorytu Pułtusk w nowo otwartym oddziale Muzeum Mineralogicznego we Wrocławiu przy ul. Kuźniczej 22. Nieliczne okazy tego meteorytu, ale za to z uwidocznionym przekrojem, można zobaczyć w Olsztyńskim Planetarium. Okazy znajdujące się w Muzeum Ziemi PAN w Warszawie zostały zebrane po kilkudziesięciu latach leżenia w ziemi i są częściowo zwietrzałe. Poza tym nie są pokazywane zwiedzającym.
Fot. 1. Okaz meteorytu Pułtusk o wadze 1445 g z kolekcji Muzeum Ziemi PAN w Warszawie. Prawdziwa waga okazu 1400 g |
Fot. 2. Okaz meteorytu Pułtusk o wadze 431,5 g z kolekcji Muzeum Geologicznego UJ w Krakowie. Widoczna część zbrekcjonowana i jednolita. |
Fot. 3. „Groch Pułtuski” z kolekcji Muzeum Mineralogicznego we Wrocławiu. Pasek, na którym leżą meteoryty, ma długość 5 cm. |