PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)


Neumayr (1912)

Z Wiki.Meteoritica.pl

(Różnice między wersjami)
({{Sparse-b}}Ciekawostki{{Sparse-e}})
Linia 4: Linia 4:
File:Hraschina_(Neumayr_1912-rys94).jpg|Meteoryt [[Hraschina]] (Rys. 94. {{Sparse-b}}Meteoryt Hraszyński{{Sparse-e}}, ważący 39,2 ''kg'')
File:Hraschina_(Neumayr_1912-rys94).jpg|Meteoryt [[Hraschina]] (Rys. 94. {{Sparse-b}}Meteoryt Hraszyński{{Sparse-e}}, ważący 39,2 ''kg'')
File:Pultusk_(Neumayr_1912-rys95).jpg|Meteoryt [[Pułtusk]] (Rys. 95. {{Sparse-b}}Rozmieszczenie i względna wielkość meteorytów{{Sparse-e}}, spadłych pod Pułtuskiem 30 stycznia 1868 r.)
File:Pultusk_(Neumayr_1912-rys95).jpg|Meteoryt [[Pułtusk]] (Rys. 95. {{Sparse-b}}Rozmieszczenie i względna wielkość meteorytów{{Sparse-e}}, spadłych pod Pułtuskiem 30 stycznia 1868 r.)
-
File:Stannern_(Neumayr_1912).jpg|Meteoryt [[Stannern]] (rysunek z zachowaniem wielkości okazu) (Rys. 97. {{Sparse-b}}Meteoryt z deszczu kamiennego pod Stonarowem{{Sparse-e}} (Stannern). Kamień „całkowity“ z wyraźnymi soplami: ''a''—czoło albo przód kamienia; ''b''—widok z boku) (Rys. 98. {{Sparse-b}}Meteoryt z deszczu kamiennego pod Stonarowem{{Sparse-e}} (Stannern). Ten sam kamień, co na str. 103: ''a''—widok kamienia z tyłu; ''b''—widok z drugiego boku)
+
File:Stannern_(Neumayr_1912).jpg|Meteoryt [[Stannern]] (rysunek z&nbsp;zachowaniem wielkości okazu<ref>wg Brezina (1894) okaz ważył 225&nbsp;g</ref>) (Rys.&nbsp;97.&nbsp;{{Sparse-b}}Meteoryt z&nbsp;deszczu kamiennego pod Stonarowem{{Sparse-e}} (Stannern). Kamień „całkowity“ z&nbsp;wyraźnymi soplami: ''a''—czoło albo przód kamienia; ''b''—widok z&nbsp;boku) (Rys.&nbsp;98.&nbsp;{{Sparse-b}}Meteoryt z&nbsp;deszczu kamiennego pod Stonarowem{{Sparse-e}} (Stannern). Ten sam kamień, co na str.&nbsp;103: ''a''—widok kamienia z&nbsp;tyłu; ''b''—widok z&nbsp;drugiego boku)
File:Butsura_(Neumayr_1912-rys99).jpg|Meteoryt Butsura<ref name="Butsura">spadek meteorytu '''[http://www.lpi.usra.edu/meteor/index.php?code=5183 Butsura]''' w&nbsp;1861 roku w&nbsp;Indiach; chondryt zwyczajny H6, TKW 26&nbsp;kg</ref> (Rys.&nbsp;99.&nbsp;{{Sparse-b}}Meteoryt z&nbsp;pod Butsura{{Sparse-e}})
File:Butsura_(Neumayr_1912-rys99).jpg|Meteoryt Butsura<ref name="Butsura">spadek meteorytu '''[http://www.lpi.usra.edu/meteor/index.php?code=5183 Butsura]''' w&nbsp;1861 roku w&nbsp;Indiach; chondryt zwyczajny H6, TKW 26&nbsp;kg</ref> (Rys.&nbsp;99.&nbsp;{{Sparse-b}}Meteoryt z&nbsp;pod Butsura{{Sparse-e}})
File:Widmanstatten_(Neumayr_1912-rys101).jpg|(Rys.&nbsp;101.&nbsp;{{Sparse-b}}Figury Widmanstättena{{Sparse-e}} na żelazie meteorycznem)
File:Widmanstatten_(Neumayr_1912-rys101).jpg|(Rys.&nbsp;101.&nbsp;{{Sparse-b}}Figury Widmanstättena{{Sparse-e}} na żelazie meteorycznem)

Wersja z 14:37, 1 paź 2015

Obrazy meteorytów na ilustracjach z książki Neumayr (1912).


Ciekawostki

W książce znajduje się wiele ciekawych i trafnych spostrzeżeń na temat meteorytów. Między innymi hipoteza pochodzenia dźwięków (huków) towarzyszących spadkom. Opis procesów powstawania okazów orientowanych. Interesujące hipotezy powstawania regmagliptów (w oryginale piezogliptów, niem. Näpfchen, czarka).

O meteorycie Pułtusk, że: w muzeum w Paryżu znajduje się 950 całkowitych okazów meteorytu Pułtusk!

O meteorycie Hraschina:

«

(…) We wspomnianym dniu o 6 ej wieczorem zauważono błyszczący meteor, który ciągnął ze wschodu; meteor rozpękł się ze strasznym hukiem, poczem jeszcze rozległy się grzmoty i turkot; na ziemię spadły dwa kamienie; droga, którą przebiegł meteor, zaznaczała się jeszcze czas jakiś na niebie smugą dymu. Większy ze spadłych kamieni zarył się „na trzy łokcie głęboko“ w świeżo zaoranem polu. Oba kamienie zostały wysłane do Wiednia; mniejszy gdzieś się zapodział, większy zaś do dziś dnia przechowuje się w znakomitej kolekcyi meteorytów w gabinecie mineralogicznym w Wiedniu. (…)

»


O hammerach.

«

(…) Deszcz kamienny pod Schleusingen w Turyngii, 19 maja 1552, wytłukł dużo okien i zabił konia księciu Schwarzburg-Rudolfstadzkiemu. 4 września 1511 r. padł rażony meteorytem ksiądz w Cremie nad Addą. (…)

»
W Meteoritical Bulletin Database nie odnotowano pod tymi datami żadnych spadków.


«

(…) W r. 1790 spadł meteoryt pod Juillac w Gaskonii[4]; władza gminna złożyła chlubny dowód rozsądku przez spisanie szczegółowego protokółu, opatrzonego 300 podpisami świadków naocznych. Akademia Paryska uznała jednak spisanie dokumentu oficyalnego w sprawie takiej niedorzeczności za rzecz wielce zabawną.

»


«

(…) Znaleziono np. koło Quenggouk[5] w Indyach w odległości jednej mili angielskiej dwa kamienie meteoryczne zupełnie pasujące do siebie, chociaż powierzchnie przełamu powleczone były cienką skorupą. Tak samo po spadku meteorytów pod Batsura[2] w Indyach Wschodnich, 12 maja 1861 r., znaleziono w odległości 2-ch mil angielskich trzy odłamki dokładnie przystające do siebie (rys. 99). (…)

»



Bibliografia

  • Neumayr Melchior, (1912), Dzieje Ziemi (tytuł oryg. Erdgeschichte), t. 1, Geologia ogólna, Warszawa 1912, s. 96-118 (ilustracje).[6] Plik DjVu.[7]

Przypisy

  1. ^ wg Brezina (1894) okaz ważył 225 g
  2. ^ a b spadek meteorytu Butsura w 1861 roku w Indiach; chondryt zwyczajny H6, TKW 26 kg
  3. ^ meteoryt żelazny Cape York znaleziony w 1818 roku na Grenlandii; typ IIIAB, TKW 58,2 tony
  4. ^ spadek meteorytu Barbotan 24 lipca 1790 roku we Francji; chondryt zwyczajny H5, TKW 6,4 kg
  5. ^ spadek meteorytu Quenggouk 27 grudnia 1857 roku w Birmie; chondryt zwyczajny H4, TKW 6,05 kg
  6. ^ opis spadków meteorytów: Knyahinya, Pułtusk, Stannern; ilustracje oraz wiele ciekawych informacji i hipotez
  7. ^ wersja cyfrowa wydania z 1906 roku
Osobiste