(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)
Hraschina/Galerie
Z Wiki.Meteoritica.pl
m |
|||
Linia 23: | Linia 23: | ||
<gallery caption="" widths="200px" heights="200px" perrow="3"> | <gallery caption="" widths="200px" heights="200px" perrow="3"> | ||
File:Hraschina_(Haidinger_1855).jpg|Figury Widmanstättena (źródło: Haidinger 1855) | File:Hraschina_(Haidinger_1855).jpg|Figury Widmanstättena (źródło: Haidinger 1855) | ||
- | File:Hraschina_(NHM_Vienna)-TJ21-2.jpg|Z tej płytki wykonano odbitkę meteorytu [[Hraschina]]!{{!metallograph}} | + | File:Hraschina_(NHM_Vienna)-TJ21-2.jpg|Z tej płytki wykonano odbitkę meteorytu [[Hraschina]] w publikacji Haidinger (1855)!{{!metallograph}} |
</gallery> | </gallery> | ||
+ | |||
+ | |||
+ | == [[Bibliografia]] == | ||
+ | |||
+ | * {{Woźniak (2021, ASMP)}} | ||
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} |
Wersja z 22:13, 7 cze 2022
Lamele Breziny
W wyniku ablacji przypowierzchniowe fazy mineralne, inne niż dominujący stop żelazo-nikiel, ulegają wykruszeniu/wypłukaniu. Tworzą się na powierzchni wgłębienia po nodulach troilitowych oraz liczne wydłużone wgłębienia (długie nawet na kilka centymetrów, szerokie i głębokie na kilka milimetrów) przypominające ślady po dłucie (blizny) pochodzące od wykruszonych inkluzji schreibersytu i troilitu. Inkluzje składające się ze schreibersytu nazywa są lamelami Breziny, te zbudowane głównie z troilitu nazywa się lamelami Reichenbacha.
Lamele Breziny (ang. Brezina lamellae) są to wielocentymetrowej długości listwy (ang. laths) schreibersytu. Nazwa od ich odkrywcy Aristidesa Breziny. Lamele te są doskonale widoczne, np. w wielu okazach meteorytu Morasko.
Lamele Reichenbacha (ang. Reichenbach lamellae) występują w meteorytach żelaznych. Są to wydłużone inkluzje składające się głównie z troilitu. Pierwszy ich typ jest dłuższy i węższy (do 6 cm i 0,2 mm) zawiera troilit z podrzędnym daubréelitem i jest zwykle otoczony schreibersytem i kamacytem. Drugi typ jest krótszy i grubszy (do 2 cm i 3 mm) składa się głównie z troilitu z daubréelitem oraz rzadkimi ziarnami grafitu i krzemianu. Wydaje się, że meteoryty zawierające inkluzje troilitowe drugiego typu stygły szybciej niż większość meteorytów żelaznych. Nazwa od ich odkrywcy Karla Ludwiga Friedrich Freiherr von Reichenbach.
Model 3D – cyfrowy model masy głównej meteorytu Hraschina z kolekcji Muzeum Historii Naturalnej w Wiedniu[1] (źródło: Sketchfab – Hraschina meteorite (NHMW-Min A2))
Fragment powierzchni meteorytu Hraschina z kilkoma widocznymi lamelami Breziny (pomarańczowe strzałki) (model 3D; wypukły „przód”) |
||
Meteoryt Hraschina
Z tej płytki wykonano odbitkę meteorytu Hraschina w publikacji Haidinger (1855)!Szablon:!metallograph |
Bibliografia
- Woźniak Marek, (2021), Meteoryty żelazne – klasyfikacja w obrazach (Iron meteorites – classification in pictures), Acta Soc. Metheor. Polon., 12, 2021, s. 149-216 (abstrakt).[2] Plik ASMP; Książka abstraktów.