PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)


Magura

Z Wiki.Meteoritica.pl

(Różnice między wersjami)
(Bibliografia)
(Bibliografia)
Linia 51: Linia 51:
* Kosiński Janusz W., (1997), '''Meteoryty [[:Category:Poza granicami Polski|Słowacji]] - uzupełnienie.''' ''Meteoryt'', 1, 1997, s. 9. Plik [http://meteoryt.info/meteoryt197.pdf PDF]
* Kosiński Janusz W., (1997), '''Meteoryty [[:Category:Poza granicami Polski|Słowacji]] - uzupełnienie.''' ''Meteoryt'', 1, 1997, s. 9. Plik [http://meteoryt.info/meteoryt197.pdf PDF]
-
* Pilski Andrzej S., (1999), '''Nieziemskie skarby. Poradnik poszukiwacza meteorytów.''' Prószyński i S-ka, Warszawa 1999. ISBN 83-7180-173-4.
+
* {{Pilski (1999)}}
* {{Török (1882b)}}
* {{Török (1882b)}}

Wersja z 15:40, 29 cze 2012

Magura
Znalezisko
Lokalizacja Słowacja
Położenie[1] 49°20'N, 19°29'E
Data 1840 r.
Charakterystyka
Typ żelazny, IAB-MG
Masa 150 kg
Liczba okazów wiele brył, zachował się jeden okaz
Meteoritical Bulletin Database
Synonimy
w NHM Cat: Arva, Orava, Slanica, Szlanica, Szlanicza; po węgiersku: Árva; spotyka się w literaturze również Oravska Magura

Znalezisko meteorytu na terenie Słowacji 1840 roku (IAB-MG, TKW 150 k).

Znaleziono wiele brył, o łącznej wadze około 1500 kg, ale większość z nich została przetopiona. Zachowało się tylko ok. 150 kg.

W meteorycie Magura po raz pierwszy opisano nowy minerał węglik żelazo-niklu cohenit (cohenite). Dokonał tego w 1889 roku E. Weinschenk i nadał nowo odkrytemu minerałowi nazwę dla uczczenia Emila Wilhelma Cohena, niemieckiego badacza meteorytów (autora trzytomowego dzieła o meteorytach Meteoritenkunde (Nauka o meteorytach)). Również w tym meteorycie w 1847 roku W. Haidinger odkrył fosforek żelaza i niklu schreibersyt (schreibersite), który otrzymał swoją nazwę na cześć twórcy kolekcji meteorytów w Wiedniu, Karla F.A. von Schreibersa[2].

Lokalizacja


Galeria

Meteoryt Magura ze zbiorów Muzeum Mineralogicznego Instytutu Nauk Geologicznych UWr[3] (dla Wiki.Meteoritica.pl fot. Antoni Stryjewski)

Bibliografia

  • +Haidinger W., (1844), Meteor-Eisen in Ungarn. Annalen der Physik, 61, Bd. 137, 1844, s. 675-676. Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
  • +Haidinger W., (1846), Graphit, pseudomorph nach Schwefelkes. Annalen der Physik, 67, Bd. 143, 1846, s. 437-439. Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
  • Kosiński Janusz W., (1996), Meteoryty Słowacji. Meteoryt, 4, 1996, s. 10–12. Plik PDF
  • Kosiński Janusz W., (1997), Meteoryty Słowacji - uzupełnienie. Meteoryt, 1, 1997, s. 9. Plik PDF
  • Pilski Andrzej S., (1999), Nieziemskie skarby. Poradnik poszukiwacza meteorytów, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999. ISBN 83-7180-173-4.
  • Török József, (1882b), A Magyar Birodalom meteoritjei (II. rész), Természettudományi Közlöny, XIV (160), 1882, s. 497-514. Plik PDF.
  • Tuček Karel, (1981), Meteority a jejich výskyty v Československu (Meteorites and their occurrence in Czechoslovakia), Academia, Praha, 1981, ss. 269. Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    (tablice
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    ).

Przypisy

  1. ^ jeśli nie zaznaczono inaczej, podano współrzędne przyjęte w oficjalnej bazie meteorytów Meteoritical Bulletin Database
  2. ^ Pilski (1999)
  3. ^ muzeum ma w swych zbiorach okazy (fragmenty) o masach: cs 500,45 g, sc 145,70 g, fp 1,54 g

Zobacz również

Linki zewnętrzne

  • Meteoritical Bulletin Database (MBD) - meteoryt Magura
  • Encyclopedia of Meteorites (EoM) - meteoryt Magura
Osobiste