PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)


Łowicz

Z Wiki.Meteoritica.pl

(Różnice między wersjami)
(Bibliografia)
(Miejsce spadku)
Linia 11: Linia 11:
<div style="float: left; margin-right: 12px; border: 1px solid black">
<div style="float: left; margin-right: 12px; border: 1px solid black">
<googlemap lat="52.004931" lon="19.896448" zoom="11" width="400" height="300" type="map" controls="medium" scale="yes" units="meters" selector="yes">
<googlemap lat="52.004931" lon="19.896448" zoom="11" width="400" height="300" type="map" controls="medium" scale="yes" units="meters" selector="yes">
-
http://wiki.meteoritica.pl/meteoritica/GoogleMaps/wiki-Poland_newIcons.kml
+
http://wiki-test.meteoritica.pl/meteoritica/GoogleMaps/wiki-Poland_newIcons.kml
(A) 52.004931, 19.896448, Wieś Wrzeczko w centrum elipsy spadku
(A) 52.004931, 19.896448, Wieś Wrzeczko w centrum elipsy spadku
</googlemap>
</googlemap>

Wersja z 19:11, 5 sty 2011

Jedyny polski mezosyderyt

Spis treści

Synonimy

Lowick (w katalogu NHM w Londynie)


Miejsce spadku

Plik:Lowicz elipsa spadku.jpg
Elipsa spadku meteorytu Łowicz (Rozrzut okruchów meteorytu łowickiego (według Różyckiego S.Z. i Kobyłeckiego M., 1936)[1])

Deszcz meteorytów Łowicz spadł na południe od Łowicza w okoliczach wsi Krępa, Reczyce, Wrzeczko i Seligów.

Elipsa spadku meteorytu Łowicz (Rozrzut okruchów meteorytu łowickiego (według Różyckiego S.Z. i Kobyłeckiego M., 1936)[1])


Opis spadku

Opis spadku według A.S. Pilskiego [2]

[...] W nocy z 11 na 12 marca 1935 r. spadł na południe od Łowicza deszcz meteorytów. Dróżnik kolejowy w Lipcach, po przejściu pociągu o godz. 0:50, spojrzał na północny zachód i ujrzał dość wysoko nad horyzontem szybko powiększającą się, czerwoną kulę pędzącą ku wschodowi. Po chwili nastąpił jej wybuch i oślepiające białe światło rozjaśniło okolicę. Po kilkunastu sekundach zgasło i rozległ się huk podobny do wystrzału armatniego, który przeszedł w dudnienie zakończone trzema detonacjami.

We wsi Wrzeczko Andrzej Strugiński widział całe zjawisko, stojąc na progu swojej chaty. Jak mówił, najpierw zrobiło się jasno jak w dzień. Potem usłyszał huk, który przypominał mu odgłos lecącego pocisku działowego i zobaczył spadające świecące kamienie. Twierdzi, że widział ich 6 czy 7. Dwa z nich, które spadły na jego podwórko w odległości 30–40 m od niego, podniósł następnego dnia rano. Ważyły 125,3 g i 108,6 g.

We wsi Reczyca gospodarzy przeraziło oślepiające światło, które znikło po kilku sekundach. Zaraz potem usłyszano huk przypominający strzały najcięższych armat oraz warczenie i świst pojedynczych meteorytów. Niektórzy widzieli czerwone smugi świetlne, zaznaczające stromy tor spadających ciał i słyszeli uderzenia o ziemię. Według ich wskazówek znaleziono jeden okaz o wadze 2726 g i dwa mniejsze, powyżej kilograma każdy.

Pierwszy meteoryt został znaleziony we wsi Krępa Podgóry na roli Stanisława Barbuchy. Była to bryła o średnicy dwudziestu kilku centymetrów, ważąca około 10 kilogramów. Gospodarz wraz z kilkoma innymi rozbił ją na części. Gdy uznano, że nie zawiera nic cennego, kawałki wzięło na pamiątkę wielu mieszkańców Krępy i Domaniewic. Nie wiadomo dokładnie, co stało się z drugim największym meteorytem o wadze ok. 8,5 kg, który przy spadku pękł na trzy części. Być może jego połówką jest meteoryt w warszawskim Obserwatorium Astronomicznym.

Poszukiwania meteorytów były prowadzone metodą rozmów z miejscowymi gospodarzami i zachęcania ich do poszukiwań za pomocą brzęczącej monety. Metoda ta doprowadziła do zebrania 58 okazów meteorytu Łowicz o łącznej wadze ok. 59 kg, jak twierdzili Różycki i Kobyłecki, delegowani na teren spadku przez Towarzystwo Muzeum Ziemi, którym zawdzięczamy najwięcej informacji. Uwzględniając nierównomierne wyzbieranie meteorytów, uważali, że spadło ok. 110 kg. Obszar na którym znajdowano meteoryty, obejmuje ok. 9,2 kilometrów kwadratowych i jest wyciągnięty w kierunku zachód – wschód. Meteoryty spadały niezbyt blisko siebie. Na najlepiej przeszukanym obszarze około 1 kilometra kwadratowego w pobliżu Wrzeczka znaleziono 28 okazów o łącznej wadze ok. 6,5 kg.

The only reference to Excel For Dummies.[3]

The first reference to Perry's Handbook.[4]

Galeria

Referencje

  1. ^ Różycki et al., 1936
  2. ^ Pilski 2001
  3. ^ Excel For Dummies, First Edition, Hungry Minds, Inc., 1980.
  4. ^ Perry's Handbook, Sixth Edition, McGraw-Hill Co., 1984.

Zobacz też

Bibliografia

  • Pilski Andrzej S., (1992), Łowicz: my meteorite story. Impact, vol. 5, 1992, s. 11-15.
  • Pilski Andrzej Sylwester, (2001), Meteoryty w zbiorach polskich, Olsztyn 2001.
  • Pokrzywnicki Jerzy, (1964), I. Meteoryty Polski. II. Katalog meteorytów w zbiorach polskich. Studia Geologica Polonica, vol. XV, Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa 1964, s. 23-49.
  • Różycki S.Z., Kobyłecki M., (1935), O meteorycie łowickim. Wszechświat, nr 5, 1935.
  • Różycki S.Z., Kobyłecki M., (1936), Meteoryty łowickie. (Les météorites de Łowicz. Informations recueillies sur le ter rain de la chute et caractéres généraux des spécimen.) Zabytki przyrody nieożywionej, zeszyt 3, 1936, s. 184.
  • Katalogi

Linki zewnętrzne

Osobiste