PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)

Bobulińce

Z Wiki.Meteoritica.pl

(Różnice między wersjami)
(Utworzył nową stronę „{{Strona w budowie}} Informacja o znajdującym się w zbiorach „Muzeum Podolskiego" w Tarnopolu (Ukraina) okazie meteorytu, znalezionym we wsi Bobulińce na Podol...”)
m
 
(Nie pokazano 9 wersji pomiędzy niniejszymi.)
Linia 1: Linia 1:
-
{{Strona w budowie}}
+
{{VerifyLevel |level=0}}
-
Informacja o znajdującym się w zbiorach „Muzeum Podolskiego" w Tarnopolu ([[Ukraina]]) okazie meteorytu, znalezionym we wsi Bobulińce na Podolu przed 1913 rokiem.
+
__NOTOC__
 +
== Kolejny zaginiony okaz ==
 +
Informacja prasowa z początku XX wieku o znajdującym się w zbiorach „Muzeum Podolskiego” w Tarnopolu ([[Ukraina]]) dużym okazie meteorytu, podobno znalezionym przed 1913 rokiem (prawdopodobnie w 1909 roku; Duda 2010) we wsi Bobulińce (ukr. ''Бобулинці'') na Podolu.
-
Intrygująca informacja w tygodniku ''„Świat”'' z 1913 roku (za portalem '''100 lat temu.pl'''; ''fragment''):
+
Intrygująca informacja w tygodniku ''„Świat”'' z 1913 roku (za portalem '''100 lat temu.pl'''; ''fragment''; ''wyróżnienia w tekście [[Redakcja]]''):
-
{{AQuote-begin|width = 640px}}
+
{{AQuote-begin |max-width=800px}}
-
{{Wielokropek}} Są tu rzeczy rzadkie, jak monety ruskie, bite przez Kazimierza Wielkiego (wykopane pod Tarnopolem), jak litewskie monety z czasów pogańskich. Zbiory przyrodnicze odnoszą się wyłącznie do Podola, a najszacowniejszym okazem jest tu meteoryt, wagi 1916 gramów, znaleziony we wsi Bobulińce na Podolu przed kilku laty.
+
'''Muzeum Podolskie w Tarnopolu '''
 +
 
 +
{{Wielokropek}} Są tu rzeczy rzadkie, jak monety ruskie, bite przez Kazimierza Wielkiego (wykopane pod Tarnopolem), jak litewskie monety z czasów pogańskich. Zbiory przyrodnicze odnoszą się wyłącznie do Podola, a najszacowniejszym okazem jest tu '''meteoryt, wagi 1916 gramów''', znaleziony we wsi Bobulińce na Podolu przed kilku laty.
{{AQuote-end}}
{{AQuote-end}}
 +
 +
„Muzeum Podolskie” mieściło się w gmachu ówczesnego Towarzystwa Szkół Ludowych przy ulicy ks. Stepana Kaczały&nbsp;2.<ref>na [http://www.krzysbar.home.pl/tarnopol/tsl.html starych fotografiach gmachu] Towarzystwa Szkół Ludowych przy ulicy Kaczały, widać takie same detale architektoniczne, jak na współczesnych zdjęciach ''Włoskiego Dziedzińca'' ([http://www.panoramio.com/photo/53152981 Итальянский дворик]) w&nbsp;Google Earth</ref> Jego zbiory zostały rozgrabione przez Rosjan w&nbsp;1915 roku.<ref>kontynuatorem tradycji Muzeum Podolskiego (ukr. ''Музей Подільський'') jest obecnie ''Тернопільський краєзнавчий музей''; Wikipedia (UK) – [http://uk.wikipedia.org/wiki/Тернопільський_краєзнавчий_музей Тернопільський краєзнавчий музей]</ref>
 +
 +
 +
Za Wikipedią (''wyróżnienia w&nbsp;tekście [[Redakcja]]''):
 +
{{BQuote-begin |width=800px}}
 +
Pod koniec XIX w. na obszarze dworskim znajdowała się karczma Zabawa. W&nbsp;1901 działała gorzelnia Mojżesza Dawida Aschkenazego i&nbsp;Beniamina Kaufmanna. '''W&nbsp;1909 we wsi odnaleziono meteoryt, który trafił do zbiorów Muzeum Podolskiego w&nbsp;Tarnopolu'''.
 +
{{BQuote-end}}
 +
 +
 +
W ''Sprawozdaniu z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1912'' (1913) jest informacja (s.&nbsp;131) o&nbsp;okazach meteorytów w zbiorach '''Muzeum Podolskiego''' założonym przez koło TSL w&nbsp;Tarnopolu (''wyróżnienia w&nbsp;tekście [[Redakcja]]''):
 +
{{AQuote-begin |max-width=800px}}
 +
{{Wielokropek}} Czwartą salę wypełniają przeważnie zbiory przyrodnicze ze świata roślinnego i&nbsp;zwierzęcego i&nbsp;mapy, odnoszące się geografii Polski, kolekcye minerałów i&nbsp; bogactw kopalnych Galicyi, '''meteoryty''' i&nbsp;t.&nbsp;p.&nbsp;{{Wielokropek}}
 +
{{AQuote-end}}
 +
 +
 +
Na ukraińskim portalu '''m.20minut.ua''' znajduje się informacja (''wyróżnienia w&nbsp;tekście [[Redakcja]]''):
 +
{{BQuote-begin |max-width=800px}}
 +
'''Геологічна скарбниця краю (до 100-річчя Тернопільського краєзнавчого музею)'''
 +
 +
06 червня 2013<br />
 +
Читач написав на сайт:<ref>autorem wpisu jest Oksana Kulczycka pracownik działu przyrodniczego Muzeum Regionalnego w&nbsp;Tarnopolu (''Оксана Кульчицька старший науковий співробітник відділу природи Тернопільського краєзнавчого музею'')</ref> Тернопільський край славиться своїми геологічними пам’ятками. Це і&nbsp;величезні карстові печери та лабіринти, рівних яким немає в&nbsp;Європі, і&nbsp;відкопаний неогеновий бар’єрний риф - Товтрова гряда, і&nbsp;всесвітньо визнаний каньйон Дністра, де відслонюється потужний комплекс осадових товщ від наймолодших - антропогенних і&nbsp;до найдавніших силурійських відкладів палеозойської ери, і&nbsp;надзвичайно рідкісні мінеральні утворення – скупчення кристалів піщанистого кальциту у&nbsp;сарматських відкладах Кременецьких гір. Не завжди є&nbsp;можливість поїхати кудись далеко, щоб побачити і&nbsp;оцінити красу свого краю. Для цього й&nbsp;існують музеї.
 +
 +
{{Wielokropek}}
 +
 +
Найдавніші геологічні експонати, які надійшли в&nbsp;музей, датуються 1948&nbsp;роком. Хоч доволі велика колекція геологічних памяток була і&nbsp;в&nbsp;першій експозиції музею. Про це свідчить путівник по музею від 1913&nbsp;року.
 +
 +
'''Найкрасивішим зразком природничого відділу того часу був метеорит вагою близько 2&nbsp;кг, знайдений у&nbsp;с.Бобулинці на Поділлі. Подарував його музеєві Павло Думановський. Він складався з&nbsp;металу, на якому при реакції з&nbsp;кислотою виступаликрасиві геометричні фігури.'''
 +
 +
На жаль, велика кількість експонатів, в&nbsp;тому числі і&nbsp;метеорит, були втрачені, адже наш край пережив війни та пограбування. Подальша доля перших геологічних експонатів музею залишилась невідомою.
 +
 +
{{Wielokropek}}
 +
 +
Оксана Кульчицька старший науковий співробітник відділу природи Тернопільського краєзнавчого музею
 +
{{BQuote-end}}
 +
 +
Z zamieszczonego opisu wynika, że był to prawdopodobnie meteoryt żelazny na którym widać było, po potraktowaniu kwasem, figury Widmannstättena&nbsp;(!), ważył około 2&nbsp;kg i&nbsp;stanowił ozdobę zbioru geologicznego. Okaz znalazł w&nbsp;''„с.Бобулинці на Поділлі”'' i&nbsp;przekazał do muzeum niejaki ''Павло Думановський''. W&nbsp;czasie działań wojennych zbiory muzeum zostały rozgrabione, a&nbsp;dalsze losu meteorytu nie są znane.
 +
 +
 +
W publikacji Duda (2010) znajduje się krótka wzmianka (po ukraińsku; ''wyróżnienia w&nbsp;tekście [[Redakcja]]''):
 +
{{BQuote-begin |max-width=800px}}
 +
Четверта зала представляла пам’ятки природи, колекції птахів, кістки та зуби мамонтів, знайдені на Поділлі, роги оленів і&nbsp;лосів, зразки дерев, рослин, мінералів і&nbsp;корисних копалин. '''Окрасою залу був метеорит вагою 1916&nbsp;грамів, знайдений 1909 року в&nbsp;с.&nbsp;Бобулинці (повіт Бучач)'''.
 +
{{BQuote-end}}
 +
 +
 +
Nie znaleziono nic więcej o tym doniesieniu (okazie).
 +
 +
== Lokalizacja ==
 +
 +
{{GEFrame-begin}}
 +
{{GEMap
 +
| htmlFileMap = wiki-Bobulince.htm
 +
| kml1 = http://wiki.meteoritica.pl/meteoritica/GoogleMaps/wiki-Ukraine-MM.kml
 +
| kmlfit = http://wiki.meteoritica.pl/meteoritica/GoogleMaps/wiki-Bobulince-fit.kml
 +
| lat = 49.170
 +
| lon = 25.355
 +
| zoom = 13
 +
| type = terrain
 +
}}
 +
{{GEIcon-PointRed}}
 +
(B) Bobulińce
 +
{{GEFrame-end}}
 +
 +
Wieś '''Bobulińce''' (ukr. ''Бобулинці''; ros. ''Бобулинцы'').
 +
 +
<br clear="all"/>
== [[Bibliografia]] ==
== [[Bibliografia]] ==
-
* +''Ilustrowany Magazyn Tygodniowy „Świat”'', '''Muzeum Podolskie w Tarnopolu''', 17/23 maja 1913.
+
* Дуда І.М. (Duda Ihor), (2010), '''Тернопіль. 1540—1944. Історико-краєзнавча хроніка (''Tapnopol: 1540-1944'')''', Tarnopol 2010, ss. 296 (s. 147). Plik [https://web.archive.org/web/20170807192211/http://shron.chtyvo.org.ua/Duda_Ihor/Ternopil_15401944_Istoryko-kraieznavcha_khronika_Chastyna_I.pdf PDF].
 +
 
 +
* ''Ilustrowany Magazyn Tygodniowy „Świat”'', (1913), '''Muzeum Podolskie w Tarnopolu''', 17/23 maja 1913.
 +
 
 +
* ''Sprawozdanie z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1912'', Towarzystwo Szkoły Ludowej, Kraków 1913. Plik {{Link-dLibra|JBC|d|237977}}.
 +
 
 +
{{Przypisy}}
== Linki zewnętrzne ==
== Linki zewnętrzne ==
-
* Portal '''100 lat temu.pl''' – [http://100lattemu.pl/index.php/aktualnosci3/3323-muzeum-podolskie-w-tarnopolu Muzeum Podolskie w Tarnopolu ]
+
* Portal '''100 lat temu.pl''' – artykuł [http://100lattemu.pl/index.php/aktualnosci3/3323-muzeum-podolskie-w-tarnopolu „Muzeum Podolskie w Tarnopolu”]
 +
* Portal '''m.20minut.ua''' – wpis [http://vn.20minut.ua/vid-chytachiv/geologichna-skarbnitsya-krayu-do-100-richchya-ternopilskogo-kraeznavchogo-muzeyu-10279465.html Геологічна скарбниця краю (до 100-річчя Тернопільського краєзнавчого музею)]
 +
* Portal [http://tarnopol.info/ tarnopol.info]
 +
 
 +
* woreczko.pl – [http://www.woreczko.pl/meteorites/features/glossary-Widmanstatten.htm Figury, struktury Widmanstättena (''Widmanstätten pattern'')]
* Wikipedia – [http://pl.wikipedia.org/wiki/Bobulińce Bobulińce]
* Wikipedia – [http://pl.wikipedia.org/wiki/Bobulińce Bobulińce]
 +
* Wikipedia (UK) – [http://uk.wikipedia.org/wiki/Тернопільський_краєзнавчий_музей Тернопільський краєзнавчий музей]
 +
 +
* YouTube – [http://www.youtube.com/watch?v=K01pUHvjjjU Тернопільському краєзнавчому музею - 100 років]
[[Category:Doniesienia]]
[[Category:Doniesienia]]
 +
[[Category:Ukraina]]

Aktualna wersja na dzień 15:12, 27 kwi 2023

0

Kolejny zaginiony okaz

Informacja prasowa z początku XX wieku o znajdującym się w zbiorach „Muzeum Podolskiego” w Tarnopolu (Ukraina) dużym okazie meteorytu, podobno znalezionym przed 1913 rokiem (prawdopodobnie w 1909 roku; Duda 2010) we wsi Bobulińce (ukr. Бобулинці) na Podolu.

Intrygująca informacja w tygodniku „Świat” z 1913 roku (za portalem 100 lat temu.pl; fragment; wyróżnienia w tekście Redakcja):

«

Muzeum Podolskie w Tarnopolu

(…) Są tu rzeczy rzadkie, jak monety ruskie, bite przez Kazimierza Wielkiego (wykopane pod Tarnopolem), jak litewskie monety z czasów pogańskich. Zbiory przyrodnicze odnoszą się wyłącznie do Podola, a najszacowniejszym okazem jest tu meteoryt, wagi 1916 gramów, znaleziony we wsi Bobulińce na Podolu przed kilku laty.

»


„Muzeum Podolskie” mieściło się w gmachu ówczesnego Towarzystwa Szkół Ludowych przy ulicy ks. Stepana Kaczały 2.[1] Jego zbiory zostały rozgrabione przez Rosjan w 1915 roku.[2]


Za Wikipedią (wyróżnienia w tekście Redakcja):

«

Pod koniec XIX w. na obszarze dworskim znajdowała się karczma Zabawa. W 1901 działała gorzelnia Mojżesza Dawida Aschkenazego i Beniamina Kaufmanna. W 1909 we wsi odnaleziono meteoryt, który trafił do zbiorów Muzeum Podolskiego w Tarnopolu.

»


W Sprawozdaniu z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1912 (1913) jest informacja (s. 131) o okazach meteorytów w zbiorach Muzeum Podolskiego założonym przez koło TSL w Tarnopolu (wyróżnienia w tekście Redakcja):

«

(…) Czwartą salę wypełniają przeważnie zbiory przyrodnicze ze świata roślinnego i zwierzęcego i mapy, odnoszące się geografii Polski, kolekcye minerałów i  bogactw kopalnych Galicyi, meteoryty i t. p. (…)

»


Na ukraińskim portalu m.20minut.ua znajduje się informacja (wyróżnienia w tekście Redakcja):

«

Геологічна скарбниця краю (до 100-річчя Тернопільського краєзнавчого музею)

06 червня 2013
Читач написав на сайт:[3] Тернопільський край славиться своїми геологічними пам’ятками. Це і величезні карстові печери та лабіринти, рівних яким немає в Європі, і відкопаний неогеновий бар’єрний риф - Товтрова гряда, і всесвітньо визнаний каньйон Дністра, де відслонюється потужний комплекс осадових товщ від наймолодших - антропогенних і до найдавніших силурійських відкладів палеозойської ери, і надзвичайно рідкісні мінеральні утворення – скупчення кристалів піщанистого кальциту у сарматських відкладах Кременецьких гір. Не завжди є можливість поїхати кудись далеко, щоб побачити і оцінити красу свого краю. Для цього й існують музеї.

(…)

Найдавніші геологічні експонати, які надійшли в музей, датуються 1948 роком. Хоч доволі велика колекція геологічних памяток була і в першій експозиції музею. Про це свідчить путівник по музею від 1913 року.

Найкрасивішим зразком природничого відділу того часу був метеорит вагою близько 2 кг, знайдений у с.Бобулинці на Поділлі. Подарував його музеєві Павло Думановський. Він складався з металу, на якому при реакції з кислотою виступаликрасиві геометричні фігури.

На жаль, велика кількість експонатів, в тому числі і метеорит, були втрачені, адже наш край пережив війни та пограбування. Подальша доля перших геологічних експонатів музею залишилась невідомою.

(…)

Оксана Кульчицька старший науковий співробітник відділу природи Тернопільського краєзнавчого музею

»


Z zamieszczonego opisu wynika, że był to prawdopodobnie meteoryt żelazny na którym widać było, po potraktowaniu kwasem, figury Widmannstättena (!), ważył około 2 kg i stanowił ozdobę zbioru geologicznego. Okaz znalazł w „с.Бобулинці на Поділлі” i przekazał do muzeum niejaki Павло Думановський. W czasie działań wojennych zbiory muzeum zostały rozgrabione, a dalsze losu meteorytu nie są znane.


W publikacji Duda (2010) znajduje się krótka wzmianka (po ukraińsku; wyróżnienia w tekście Redakcja):

«

Четверта зала представляла пам’ятки природи, колекції птахів, кістки та зуби мамонтів, знайдені на Поділлі, роги оленів і лосів, зразки дерев, рослин, мінералів і корисних копалин. Окрасою залу був метеорит вагою 1916 грамів, знайдений 1909 року в с. Бобулинці (повіт Бучач).

»


Nie znaleziono nic więcej o tym doniesieniu (okazie).

Lokalizacja

Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
© Jan Woreczko & Wadi

(B) Bobulińce

* W 2018 roku Google zmieniło zasady działania apletu, mapa może wyświetlać się niepoprawnie (pomaga Ctrl+F5); więcej → Szablon:GEMap-MyWiki

Wieś Bobulińce (ukr. Бобулинці; ros. Бобулинцы).


Bibliografia

  • Дуда І.М. (Duda Ihor), (2010), Тернопіль. 1540—1944. Історико-краєзнавча хроніка (Tapnopol: 1540-1944), Tarnopol 2010, ss. 296 (s. 147). Plik PDF.
  • Ilustrowany Magazyn Tygodniowy „Świat”, (1913), Muzeum Podolskie w Tarnopolu, 17/23 maja 1913.
  • Sprawozdanie z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1912, Towarzystwo Szkoły Ludowej, Kraków 1913. Plik jLib.

Przypisy

  1. ^ na starych fotografiach gmachu Towarzystwa Szkół Ludowych przy ulicy Kaczały, widać takie same detale architektoniczne, jak na współczesnych zdjęciach Włoskiego Dziedzińca (Итальянский дворик) w Google Earth
  2. ^ kontynuatorem tradycji Muzeum Podolskiego (ukr. Музей Подільський) jest obecnie Тернопільський краєзнавчий музей; Wikipedia (UK) – Тернопільський краєзнавчий музей
  3. ^ autorem wpisu jest Oksana Kulczycka pracownik działu przyrodniczego Muzeum Regionalnego w Tarnopolu (Оксана Кульчицька старший науковий співробітник відділу природи Тернопільського краєзнавчого музею)

Linki zewnętrzne

Źródło „http://wiki.meteoritica.pl/index.php5/Bobuli%C5%84ce”
Osobiste