PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)


Bolków

Z Wiki.Meteoritica.pl

Wersja Wiki woreczko (dyskusja | edycje) z dnia 15:50, 29 sty 2019
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
1

„Meteoryt” w szałasie czy „złoto głupców”?

Na początku czerwca 2014 roku na portalach internetowych pojawiła się informacja, że na stanowisku archeologicznym w Bolkowie nad jeziorem Świdwie na Pomorzu Zachodnim, wewnątrz pozostałości szałasu sprzed ponad 9 tysięcy lat, archeolodzy z Instytutu Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk (IAE PAN) w Szczecinie odkryli artefakt, który może być meteorytem. Informację podała Polska Agencja Prasowa (PAP), pozostałe portale w zasadzie powieliły tę wiadomość.

Obiekt podejrzewany o meteorytowe pochodzenie, został znaleziony w pozostałościach po szałasie żerdziowym odkopanym w warstwie torfu, podczas prac prowadzonych w 2013 roku. Znaleziono tam również wiele narzędzi wykonanych z kamienia, drewna, kości i poroża oraz zbiór przedmiotów związanych z kulturą duchową. Według dostępnych w internecie opisów (i jednej fotografii), znaleziony artefakt (fragment meteorytu?) jest walcowaty, ma 8 cm wysokości, 5,3 cm szerokości przy podstawie, 3,5 cm przy wierzchołku. Powierzchnia jego jest porowata i pofałdowana oraz „jest nadspodziewanie ciężki”. Ogłoszenie o odkryciu „meteorytu” poprzedziły specjalistyczne analizy, wg których „jest to naturalny fragment meteorytu pirytowego[1] (źródła: PAP; PolskieRadio; ONET.pl).

Prace archeologiczne na stanowisku w Bolkowie są prowadzone od wielu lat, ich kierownikiem jest dr hab. Tadeusz Galiński z oddziału IAE PAN w Szczecinie.

Znaleziony artefakt nie wygląda na fragment meteorytu. Jeśli przyjąć za prawdziwe wyniki analiz, to jest to bryłka pirytu, zwanego również, nomen omen, „złotem głupców”!

Stosowanie brył pirytu jest jedną z najstarszych metod na uzyskanie ognia, ludzie wykorzystywali tę technikę już kilkadziesiąt tys. lat temu. Nazwa piryt pochodzi od gr. pyr = ogień oraz pyrites = iskrzący, gdyż minerał ten iskrzy się pod wpływem uderzeń krzesiwa (krzemienia lub twardego metalu). Poza określeniem „złoto głupców” nazywa się go również „iskrzykiem”. Wydaje się trochę dziwne i niezrozumiałe, że profesjonalny archeolog nie rozpoznał prawdziwej natury znalezionego przedmiotu?


Doniesienie znikło z mediów tak samo szybko, jak się w nich pojawiło. Próżno szukać dalszego ciągu doniesienia – brak późniejszych informacji i wyników analiz. Humbuk?![2]

Na portalu Rezerwat Świdwie nadal (dostęp: 04-08-2015) figuruje informacja, że „(…) przeprowadzono specjalistyczne badania kamienia, który ostatecznie okazał się być meteorytem”.


Lokalizacja

Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
© Jan Woreczko & Wadi

(B) wieś Bolków

Jezioro Świdwie

* W 2018 roku Google zmieniło zasady działania apletu, mapa może wyświetlać się niepoprawnie (pomaga Ctrl+F5); więcej → Szablon:GEMap-MyWiki


Bibliografia

Przypisy

  1. ^ piryt – siarczek żelaza FeS2, minerał (o ciężarze właściwym ~5 g/cm³) występujący niemal we wszystkich typach skał; w meteorytach siarczek żelaza występuje pod postacią niemagnetycznego troilitu (FeS), ziemskim odpowiednikiem troilitu jest magnetyczny pirotyn; patrz → Minerały w meteorytach (Meteorite minerals)
  2. ^ dr hab. Tadeusz Galiński nie odpowiedział na żadne e-maile kierowane do niego przez Redakcję portalu
  3. ^ wiadomość została prawdopodobnie usunięta z portalu gazety!

Linki zewnętrzne

Osobiste