PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)


Hraschina/Galerie

Z Wiki.Meteoritica.pl

(Różnice między wersjami)
m
m
Linia 22: Linia 22:
<gallery caption="" widths="200px" heights="200px" perrow="3">
<gallery caption="" widths="200px" heights="200px" perrow="3">
-
File:Hraschina_(Haidinger_1855).jpg|Figury Widmanstättena (źródło: Haidinger 1855)
+
File:Hraschina_(Haidinger_1855).jpg|Figury Widmanstättena (źródło: Haidinger 1855){{!metallograph}}
-
File:Hraschina_(NHM_Vienna)-TJ21-2.jpg|Z tej płytki wykonano odbitkę meteorytu [[Hraschina]] w&nbsp;publikacji Haidinger (1855)!{{!metallograph}}
+
File:Hraschina_(NHM_Vienna)-TJ21-2.jpg|Z tej płytki wykonano odbitkę meteorytu [[Hraschina]] w&nbsp;publikacji {{Txt2Img|Meteoreisens_(Haidinger_1855).jpg|Haidinger (1855)}}!
</gallery>
</gallery>

Wersja z 22:14, 7 cze 2022

1i

Lamele Breziny

W wyniku ablacji przypowierzchniowe fazy mineralne, inne niż dominujący stop żelazo-nikiel, ulegają wykruszeniu/wypłukaniu. Tworzą się na powierzchni wgłębienia po nodulach troilitowych oraz liczne wydłużone wgłębienia (długie nawet na kilka centymetrów, szerokie i głębokie na kilka milimetrów) przypominające ślady po dłucie (blizny) pochodzące od wykruszonych inkluzji schreibersytu i troilitu. Inkluzje składające się ze schreibersytu nazywa są lamelami Breziny, te zbudowane głównie z troilitu nazywa się lamelami Reichenbacha.

Lamele Breziny (ang. Brezina lamellae) są to wielocentymetrowej długości listwy (ang. laths) schreibersytu. Nazwa od ich odkrywcy Aristidesa Breziny. Lamele te są doskonale widoczne, np. w wielu okazach meteorytu Morasko.

Lamele Reichenbacha (ang. Reichenbach lamellae) występują w meteorytach żelaznych. Są to wydłużone inkluzje składające się głównie z troilitu. Pierwszy ich typ jest dłuższy i węższy (do 6 cm i 0,2 mm) zawiera troilit z podrzędnym daubréelitem i jest zwykle otoczony schreibersytem i kamacytem. Drugi typ jest krótszy i grubszy (do 2 cm i 3 mm) składa się głównie z troilitu z daubréelitem oraz rzadkimi ziarnami grafitu i krzemianu. Wydaje się, że meteoryty zawierające inkluzje troilitowe drugiego typu stygły szybciej niż większość meteorytów żelaznych. Nazwa od ich odkrywcy Karla Ludwiga Friedrich Freiherr von Reichenbach.


Model 3D – cyfrowy model masy głównej meteorytu Hraschina z kolekcji Muzeum Historii Naturalnej w Wiedniu[1] (źródło: Sketchfab – Hraschina meteorite (NHMW-Min A2))


Meteoryt Hraschina


Bibliografia

  • Woźniak Marek, (2021), Meteoryty żelazne – klasyfikacja w obrazach (Iron meteorites – classification in pictures), Acta Soc. Metheor. Polon., 12, 2021, s. 149-216 (abstrakt).[2] Plik ASMP; Książka abstraktów.

Przypisy

  1. ^ cyfrowy model powierzchni zbudowany z ~200000 trójkątów i ~99800 wierzchołków
  2. ^ więcej → woreczko.pl – Meteoryty żelazne – klasyfikacja w obrazach (Iron meteorites – classification in pictures)

Linki zewnętrzne

Osobiste