(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)
Igast
Z Wiki.Meteoritica.pl
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| - | + | __NOTOC__ | |
| + | == Spadek tektytu? == | ||
| + | {{InfoboxMeteorite | ||
| + | | nazwa = Igast | ||
| + | | grafika = Igast_(Grewingk_1864).jpg | ||
| + | | opis = Meteoryt '''Igast'''; okaz ważył 35,5 g (źródło: Grewingk et al. 1864) | ||
| + | | klasa = Pseudometeoryt (''pseudometeorite'') | ||
| + | | metbull = 12001 | ||
| + | | lokalizacja = Estonia <del>Łotwa</del><ref name="Estonia/Łotwa"></ref> | ||
| + | | położenie = 57°50'N, 26°16'E | ||
| + | | data = 17 maja 1855 r., 18:0 () | ||
| + | | typ = pseudometeoryt | ||
| + | | masa = 53 g | ||
| + | | liczba = 1 okaz | ||
| + | | uwagi = | ||
| + | | cechy = | ||
| + | | synonimy = w NHM Cat: '''Ingast'''; po rosyjsku: ? | ||
| + | }} | ||
| + | |||
| + | Jeden jedyny raz w historii zaobserwowano spadek meteorytu przypominającego tektyt, był to spadek meteorytu '''Igast''' 17 maja 1855 r. w [[Estonia|Estonii]]<ref name="Estonia/Łotwa">w katalogu meteorytów Grady (2000) błędnie podano, że (pseudo)meteoryt Igast spadł na [[Łotwa|Łotwie]]</ref>. Obecnie jest on uznawany za pseudometeoryt?! Opis okoliczności spadku i wyniki badań tego meteorytu (?) znajdują się w pracy Grewingk et al. (1864) (s. 41-45, 66-69). | ||
| + | |||
| + | |||
| + | Na południu Estonii<ref name="Estonia/Łotwa"></ref> spadł meteoryt (substancja) Iigaste. Jego szklisty, żużlowaty wygląd odróżniał go od zwykłych kamiennych i meteorytów. Po jego dokładnym zbadaniu, mineralog C. Grewingk i chemik C. Schmidt (Grewingk et al. 1864) zasugerowali, że jest ziemskiego pochodzenia. Główna część meteorytu znalazła się w posiadaniu J. Siemaszki z St. Petersburga. W 1960 profesor J.A. O'Keefe (O'Keefe 1963, 1976) zidentyfikował Iigaste jako tektyt. Obecnie kolekcja Instytutu Geologicznego Estońskiej Akademii Nauk zawiera tylko dwa małe fragmenty substancji z Iigaste (Tiirmaa 1994).<ref>wg Grewingk (1864) w kwietniu 1864 roku w kolekcji Gabinetu Mineralogicznego Uniwersytetu w Tartu (Dorpat) znajdowały się trzy fragmentu o łącznej wadze 20,7 g</ref> | ||
| + | |||
| + | == Lokalizacja == | ||
| + | |||
| + | {{GEFrame-begin}} | ||
| + | {{GEMap | ||
| + | | kml1 = http://wiki.meteoritica.pl/meteoritica/GoogleMaps/wiki-Poland_newIcons.kml | ||
| + | | kml2 = http://wiki.meteoritica.pl/meteoritica/GoogleMaps/wiki-Estonia-MM.kml | ||
| + | | lat = 56.21 | ||
| + | | lon = 25.3 | ||
| + | | zoom = 9 | ||
| + | | type = map | ||
| + | }} | ||
| + | {{GEIcon-PointRed}} | ||
| + | (N) | ||
| + | {{GEFrame-end}} | ||
| + | |||
| + | <br clear="all"/> | ||
| + | |||
| + | == [[Bibliografia]] == | ||
| + | |||
| + | * {{Grewingk (1864)}} | ||
| + | |||
| + | * +O'Keefe John Aloysius, (1963), '''Tektites.''' The University of Chicago Press, 1963, ss. 228; ISBN 978-0226624983. | ||
| + | |||
| + | * +O'Keefe John Aloysius, (1976), '''Tektites and their origin.''' Elsevier Scientific Pub. C., Amsterdam-New York, 1976, ss. 254; ISBN 0444413502. | ||
| + | |||
| + | * +Tiirmaa Reet, (1994), '''Kolekcja meteorytów Instytutu Geologicznego Estońskiej Akademii Nauk.''' ''Meteoryt'', 1, 1994, s. 6-10 (tłum. Michał Kosmulski). Plik [http://meteoryt.info/meteoryt194.pdf PDF]. | ||
| + | |||
| + | {{Przypisy}} | ||
| + | |||
| + | == Zobacz również == | ||
| + | |||
| + | * [[Tektyty]] | ||
| + | |||
| + | == Linki zewnętrzne == | ||
| + | |||
| + | * '''Meteoritical Bulletin Database ([http://www.lpi.usra.edu/meteor/metbull.php MBD])''' - pseudometeoryt (''Pseudometeorite'') [http://www.lpi.usra.edu/meteor/metbull.php?code=12001 Igast] | ||
| + | |||
[[Category:Poza granicami Polski]] | [[Category:Poza granicami Polski]] | ||
[[Category:Estonia]] | [[Category:Estonia]] | ||
[[Category:Łotwa]] | [[Category:Łotwa]] | ||
Wersja z 15:30, 13 sie 2013
Spadek tektytu?
| Igast → | |
.jpg)
Meteoryt Igast; okaz ważył 35,5 g (źródło: Grewingk et al. 1864)
| |
| Pseudometeoryt (pseudometeorite) | |
| Lokalizacja | Estonia |
| Położenie[2] | 57°50'N, 26°16'E |
| Data | 17 maja 1855 r., 18:0 () |
| Charakterystyka | |
| Typ | pseudometeoryt |
| Masa | 53 g |
| Liczba okazów | 1 okaz |
| Meteoritical Bulletin Database | |
| Synonimy → | |
| w NHM Cat: Ingast; po rosyjsku: ? | |
Jeden jedyny raz w historii zaobserwowano spadek meteorytu przypominającego tektyt, był to spadek meteorytu Igast 17 maja 1855 r. w Estonii[1]. Obecnie jest on uznawany za pseudometeoryt?! Opis okoliczności spadku i wyniki badań tego meteorytu (?) znajdują się w pracy Grewingk et al. (1864) (s. 41-45, 66-69).
Na południu Estonii[1] spadł meteoryt (substancja) Iigaste. Jego szklisty, żużlowaty wygląd odróżniał go od zwykłych kamiennych i meteorytów. Po jego dokładnym zbadaniu, mineralog C. Grewingk i chemik C. Schmidt (Grewingk et al. 1864) zasugerowali, że jest ziemskiego pochodzenia. Główna część meteorytu znalazła się w posiadaniu J. Siemaszki z St. Petersburga. W 1960 profesor J.A. O'Keefe (O'Keefe 1963, 1976) zidentyfikował Iigaste jako tektyt. Obecnie kolekcja Instytutu Geologicznego Estońskiej Akademii Nauk zawiera tylko dwa małe fragmenty substancji z Iigaste (Tiirmaa 1994).[3]
Lokalizacja
(N)
* W 2018 roku Google zmieniło zasady działania apletu, mapa może wyświetlać się niepoprawnie (pomaga Ctrl+F5); więcej → Szablon:GEMap-MyWiki
Bibliografia
- Grewingk Constantin C.A. von, Schmidt Carl E.H., (1864), Ueber die Meteoriten-Fälle von Pillistfer, Buschhof und Igast in Liv- und Kurland (Mit zwei Tafeln und einer Karte.[4]), Archiv für die Naturkunde Liv-, Ehst- und Kurlands, Erste Serie, Dritter Band, Dorpat 1864, s. 421-556.[5][6] Plik PDF; plik DjVu.
- +O'Keefe John Aloysius, (1963), Tektites. The University of Chicago Press, 1963, ss. 228; ISBN 978-0226624983.
- +O'Keefe John Aloysius, (1976), Tektites and their origin. Elsevier Scientific Pub. C., Amsterdam-New York, 1976, ss. 254; ISBN 0444413502.
- +Tiirmaa Reet, (1994), Kolekcja meteorytów Instytutu Geologicznego Estońskiej Akademii Nauk. Meteoryt, 1, 1994, s. 6-10 (tłum. Michał Kosmulski). Plik PDF.
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}