PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)


Magura

Z Wiki.Meteoritica.pl

(Różnice między wersjami)
(Lokalizacja)
(Galeria)
Linia 33: Linia 33:
=== Galeria ===
=== Galeria ===
-
'''Meteoryt Magura ze zbiorów [[Muzeum Mineralogiczne Instytutu Nauk Geologicznych UWr|Muzeum Mineralogicznego Instytutu Nauk Geologicznych UWr]]'''<ref>muzeum ma w swych zbiorach okazy o masach (w&nbsp;gramach): 500,45 cs, 145,70 sc, 1,54 fp</ref> (fot.&nbsp;Antoni Stryjewski)
+
'''Meteoryt Magura ze zbiorów [[Muzeum Mineralogiczne Instytutu Nauk Geologicznych UWr|Muzeum Mineralogicznego Instytutu Nauk Geologicznych UWr]]'''<ref>muzeum ma w swych zbiorach okazy o masach (w&nbsp;gramach): 500,45 cs, 145,70 sc, 1,54 fp</ref> (dla {{SITENAME}} fot.&nbsp;Antoni Stryjewski)
<gallery caption="" widths="200px" heights="150px" perrow="2">
<gallery caption="" widths="200px" heights="150px" perrow="2">
File:Magura_(Muzeum_Mineralogiczne_UWr)_1.jpg|Fragment o wadze 500,45 g
File:Magura_(Muzeum_Mineralogiczne_UWr)_1.jpg|Fragment o wadze 500,45 g

Wersja z 10:16, 27 kwi 2012

Magura
Znalezisko
Lokalizacja Słowacja
Położenie[1] 49°20'N, 19°29'E
Data 1840 r.
Charakterystyka
Typ żelazny, IAB-MG
Masa 150 kg
Liczba okazów wiele brył, zachował się jeden okaz
Meteoritical Bulletin Database
Synonimy
w NHM Cat: Arva, Orava, Slanica, Szlanica, Szlanicza; po węgiersku: Árva

Znalezisko meteorytu na terenie Słowacji 1840 roku (IAB-MG, TKW 150 k).

Znaleziono wiele brył, o łącznej wadze około 1500 kg, ale większość z nich została przetopiona. Zachowało się tylko ok. 150 kg.

W meteorycie Magura po raz pierwszy opisano nowy minerał węglik żelazo-niklu cohenit (cohenite). Dokonał tego w 1889 roku E. Weinschenk i nadał nowo odkrytemu minerałowi nazwę dla uczczenia Emila Wilhelma Cohena, niemieckiego badacza meteorytów (autora trzytomowego dzieła o meteorytach Meteoritenkunde (Nauka o meteorytach)). Również w tym meteorycie w 1847 roku W. Haidinger odkrył fosforek żelaza i niklu schreibersyt (schreibersite), który otrzymał swoją nazwę na cześć twórcy kolekcji meteorytów w Wiedniu, Karla F.A. von Schreibersa[2].

Lokalizacja


Galeria

Meteoryt Magura ze zbiorów Muzeum Mineralogicznego Instytutu Nauk Geologicznych UWr[3] (dla Wiki.Meteoritica.pl fot. Antoni Stryjewski)

Bibliografia

  • +Haidinger W., (1844), Meteor-Eisen in Ungarn. Annalen der Physik, 61, 1844, s. 675-676. Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
  • Pilski Andrzej S., (1999), Nieziemskie skarby. Poradnik poszukiwacza meteorytów. Prószyński i S-ka, Warszawa 1999. ISBN 83-7180-173-4.
  • +Török József, (1882), A Magyar Birodalom meteoritjei (II. rész). Természettudományi Közlöny, XIV, 1882, s. 497–514.

Przypisy

  1. ^ jeśli nie zaznaczono inaczej, podano współrzędne przyjęte w oficjalnej bazie meteorytów Meteoritical Bulletin Database
  2. ^ Pilski (1999)
  3. ^ muzeum ma w swych zbiorach okazy o masach (w gramach): 500,45 cs, 145,70 sc, 1,54 fp

Zobacz również

Linki zewnętrzne

  • Meteoritical Bulletin Database (MBD) - meteoryt Magura
  • Encyclopedia of Meteorites (EoM) - meteoryt Magura
Osobiste