O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)

Z Wiki.Meteoritica.pl

Wersja z 08:36, 15 maj 2011

Na bieżąco będą tu zamieszczane informacje dotyczące stopnia zawansowania badań nowego polskiego meteorytu Sołtmany i wyniki dostępnych analiz.

Zarząd Polskiego Towarzystwa Meteorytowego pragnie serdecznie podziękować wszystkim osobom i instytucjom zaangażowanym w pozyskaniu materiału do badań i pomoc. Szczególne podziękowania składamy panu Romanowi Rzepce i jego żonie Annie.

Zespół badawczy

Do zbadania kupionych próbek zawiązał się zespół naukowców z kilku polskich ośrodków badawczych (Politechnika Wrocławska, Uniwersytet Śląski, Muzeum we Fromborku)^[1]:

• prof. Tadeusz Przylibski
• prof. Łukasz Karwowski
• prof. Ryszard Kryza
• prof. Jerzy Wojciech Mietelski
• dr Tomasz Jakubowski
• mgr Andrzej S. Pilski
• mgr Katarzyna Łuszczek

Do współpracy i przepowadzenia części analiz zostało włączonych również kilka osób z ośrodków zagranicznych.

Wstępne ustalenia

Wykres zawartości fajalitu (Fa) w oliwinach vs zawartość ferrosilitu (Fs) w ortopiroksenach w zrównoważonych chondrytach zwyczajnych (wg Fredriksson 1964)^[2]

Według badań na mikrosondzie meteoryt Sołtmany to chondryt zwyczajny typu L (L5 lub L6)

• (14 maj) Po badniach na mikrosondzie profesor Łukasz Karwowski z całą pewnością stwierdził, że jest to chondryt typu L. Przeprowadzone pomiary zawartości fajalitu (Fa) dały wynik około 25, natomiast ferrosilitu (Fs) ok. 22. Wskazuje to na 'mocną' L-kę^[3].

Poza badaniami fazy krzemianowej, badano fazę metaliczną, siarczkową i inne akcesoryczne minerały^[4]. Wśród fazy metalicznej stwierdzono m.in. duży udział tetrataenitu. Największym zaskoczeniem była wyjątkowo duża zawartość plessytu, który jest bardzo rzadki w chondrytach zwyczajnych.

Analizowano ziarna apatytu, chromitu, kamacytu, melilitu, miedzi rodzimej, oliwinu, piroksenów, taenitu, troilitu. W skorupie obtopieniowej i płytko pod nią analizowano m.in. spinele, które wykrystalizowały w postaci pięknych dendrycznych struktur. W meteorycie jest mało chondr, są one niekompletne i słabo zarysowane.

Wykres wartości podatności magnetycznej dla meteorytów i wybranych skał ziemskich (© Caillou Noir/Michel Franco)^[5]

• pomiary podatności magnetycznej, wykonane przez prof. Pierre Rochette podczas konferencji w ING PAN w Krakowie^[6] potwierdziły typ meteorytu.

(12 maj) Wykonano pomiary podatności magnetycznej (magnetic suceptibility) (wielkość proporcjonalna do zawartości minerałów magnetycznie czynnych), otrzymany wynik: log kappa = 4.71 (niewielka, chondryt typu L); oraz anizotropii podatności magnetycznej (wielkość charakteryzująca stopień deformacji wewnętrznej próbki) – ogólnie niewielka (chondryt typu S1/S2 - mało zszokowany, na co wcześniej zwracał już uwagę prof. Karwowski).

Interpretacja prof. Marka Lewandowskiego: chondryt o niewielkiej ilości minerałów magnetycznych, z niewielkim stopniem deformacji wewnętrznej (nie doświadczył kolizji z innym ciałem przestrzeni międzyplanetarnej). Wygląda więc na to, że po rozpadzie ciała macierzystego, pierwszym i ostatnim (póki co) miejscem jego spotkania była Ziemia.

Plan działań

Cały zakupiony materiał^[7] do badań został przeznaczony na następujące analizy:

• część materiału została pocięta w celu przygotowania ich do badań (cięcie wykonał Marcin Cimała, który dysponuje odpowiednim sprzętem i doświadczeniem) - początek maja. Część fragmentów została już przekazana prof. Karwowskiemu w celu wykonania płytek cienkich i przprowadzenia badań pod mikroskopem.

• na początku został również wykonany opis makroskopowy okazów (K.Łuszczek i T.Jakubowski) - początek maja

• płytki cienkie (TS, thin slice) zostaną wykonane na Wydziale Geologii UW; zostaną przeprowadzone analizy mikroskopowe i mikrosondowe w celu określenia składu poszczególnych minerałów. Analizy na mikrosondzie^[8] w Warszawie przeprowadzi Ł.Karwowski. Część analiz wykona T.Przylibski we Wrocławiu, ewentualne dodatkowe analizy przeprowadzi R.Kryza - początek maja. Prof. Karwowski otrzymał już materiał do badań.

• część materiału zostanie przebadana w Instytucie Fizyki Jądrowej PAN w Krakowie pod kierunkiem W.Mietelskiego^[9]; przeprowadzone zostaną badania na kosmogeniczne izotopy krótkożyciowe; ich celem jest określenie czasu przebywania meteoroidu w przestrzeni kosmicznej tzw. CRE age (cosmic-ray exposure age)^[10]; badania są nieniszczące i ten fragment posłuży później do innych badań; początek maja

• jeden z fragmentów został sproszkowany na Politechnice Wrocławskiej i wysłany do laboratorium w Kanadzie do analizy chemicznej bulk composition; badania zostaną przeprowadzone na spektrometrze mas (ICP MS)^[11]; połowa maja

• w czwartek, z inicjatywy prof. Marka Lewandowskiego, 12 maja w Krakowie podczas seminarium w siedzibie ING PAN^[6] zostaną dokonane badania własności magnetycznych meteorytu Sołtmany.

Wyniki analiz przeprowadzonych w Kanadzie będą gotowe po około miesiącu; wyniki analiz krótkożyciowych izotopów - po kilku tygodniach.

Trwają poszukiwania laboratorium, które przeprowadzi analizy izotopowe. Jest bardzo prawdopodobne, że analizy te zostaną przeprowadzone w laboratorium w Tokio.

Galeria

Meteoryt Sołtmany

Fragment przygotowany do wykoniania płytki cienkiej (fot. Eligiusz Szełęg)

Pojedyncze chondry, ziarna metalu i troilitu oraz widoczne początki wietrzenia meteorytu (fot. Eligiusz Szełęg)

Fragment meteorytu - naturalny przełam

Fragment meteorytu (fot. Marcin Cimała)

Fragment meteorytu (fot. Marcin Cimała)

Fragment meteorytu (fot. Marcin Cimała)

Badania na mikrosondzie na Wydziale Geologii Uniwersytetu Warszawskiego (fot. Wadi & Woreczko; niestety były złe warunki oświetleniowe)

Komputer nie zrobi wszystkiego. To prof. Łukasz Karwowski identyfikuje miejsca, które za moment zbombarduje wiązka elektronów

Na pierwszym planie mikroskop elektronowy CAMECA SX 100 Wydziału Geologii UW w Warszawie; w Polsce takie mikroskopy są tylko dwa!

Zespół badawczy

Zrzut ekranu z wynikami pomiaru ziarna tetrataenitu FeNi (51,24wt% Ni), którego jest w meteorycie Sołtmany wyjątkowo dużo

Zdjęcie skorupy obtopieniowej. Ta zasadnicza na dole kadru, wyżej - strefa tzw. czarnych żyłek i na górze niezmienione wnętrze meteorytu

Przypisy

1. ^ większość zaangażowanych w badania naukowców to członkowie Polskiego Towarzystwa Meteorytowego
2. ^ Fredriksson K., Keil K., (1964), The iron, magnesium and calcium distribution in coexisting olivine and rhombic pyroxenes in chondrites. Journal of Geophisical Research 69, 1964, s. 3487–3515
3. ^ więcej o zawartości żelaza w meteorytach i klasyfikacji chondrytów - żelazo (iron)
4. ^ o minerałach w meteorytach - meteorite minerals
5. ^ źródło: CAILLOU NOIR - MAGNETIC SUSCEPTIBILITY OF METEORITES; tam też lista publikacji
6. ^ ^{a b} seminarium naukowe w dniu 12 maja o godzinie 11:15 w siedzibie ING PAN O/B Kraków przy ulicy Senackiej 1; prelegenci Pierre Rochette (CEREGE, Aix-an-Provence, Francja) i Jérôme Gattacceca; ING PAN seminaria
7. ^ kupiono fragmenty, około 190 gram, które zaoferowała na sprzedaż pani Alfreda. Kilka fragmentów zostawiła sobie "na pamiątkę", natomiast masę główną, jak deklarowała, miała sprzedać panu Pilskiemu zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami
8. ^ mikrosonda na Wydziale Geologii UW w Warszawie - mikrosonda (microprobe)
9. ^ część badań wykona Dr. Matthias Laubenstein z Laboratori Nazionali del Gran Sasso z Włoch, który już otrzymał próbki
10. ^ CRE age - cosmic-ray exposure age
11. ^ metoda ICP-MS (Inductively Coupled Plasma Mass Spectrometry) - Spektrometria mas

Linki zewnętrzne

• Relacja na żywo, w formie bloga, z przebiegu badań meteorytu Sołtmany na Facebook'u - Polskie Towarzystwo Meteorytowe