PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)


Kuleschovka

Z Wiki.Meteoritica.pl

0i
Kuleschovka
Kuleschovka (main mass) 1.jpg
Masa główna meteorytu Kuleschovka (reprodukcja z Заварицний (1952))
Spadek
Lokalizacja Ukraina
Położenie[1] 50°45'N, 33°30'E
Data 12 marca 1811 r.[2], 11:00
Charakterystyka
Typ chondryt zwyczajny L6
Masa 5,29 kg
Liczba okazów jeden okaz
Meteoritical Bulletin Database
Synonimy
w NHM Cat: Kuleschewka, Kuleshovka, Poltava (Полтава, wg G. von Blöde); po ukraińsku: Кулішівка; po rosyjsku: Кулешовка

Spadek pojedynczego, dużego okazu meteorytu 12 marca 1811 roku[2] na Ukrainie.


Za portalem meteorite.narod.ru:

«

Кулешовкий

О падении метеорита Кулешовкий, происшедшем 12 марта 1811 г., около 11 часов утра в б. Полтавской губернии, имеются лишь указания на то, что он упал в саду крестьянина деревни Кулешовки. Падению метеорита предшествовали три удара, сопровождавшиеся затем "необыкновенно разнообразным шумом, искрами и светом". Метеорит сквозь снег и лед углубился в мерзлую почву "на аршин" и имел "в момент вырывания его еще чувствительную степень теплоты". Первоначальный вес метеорита определялся в 5,29 кг (в настоящею время он весит 4,196 кг). Он хранится в метеоритной коллекции Академии Наук СССР.

»


Za Scherer (1813):

«

7. S. E. Mgr. le Ministre transmit à la Conférence un aërolithe pesant au - de - là de 15 livres, tombé de l'atmosphère le 28 Février passé, à 11 heures du matin , dans le jardin d'un païsan du village Koulechovka , dans le district de Romen du Gouvernement de Poltawa. D'après un rapport du Gouverneur civil au Ministre de Police , la chute a été précédée de trois coups de tonnerre, et accompagnée d'un bruit étrange, d'étincelles et d'une espèce de siflement. La pierre s'est enfoncée dans la terre gelée, à travers la neige et la glace, à la profondeur d'un arcliine et elle avoit encore conservé un degré très sensible de chaleur au moment du déterrement.

»


Kolekcje

Fragmenty meteorytu Kuleschovka w największych kolekcjach:

zbiór waga fragmentów
(Koblitz MetBase)
Moscow, Acad. Sci. 4161 g main mass
Vienna, Naturhist. Mus. 196 g fragment ze skorupą (fot. w Koblitz MetBase)
Tempe, Arizona State Univ. 131 g
London, Nat. Hist. Mus. 121 g
Tallinn, Geol. Inst. Acad. Sci. 103 g 103,3 g fragment ze skorupą (Tiirmaa 1996) (Geoscience collections of Estonia: record; fotografie)
Dresden, Min. Geol. Mus. 98,2 g
(…)

Brak w zbiorach polskich.

Lokalizacja

Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
© Jan Woreczko & Wadi

(K)

[L] współrzędne (0335,508) wg Заварицний (1952)

* W 2018 roku Google zmieniło zasady działania apletu, mapa może wyświetlać się niepoprawnie (pomaga Ctrl+F5); więcej → Szablon:GEMap-MyWiki

Po ukraińsku: Кулішівка; po rosyjsku: Кулешовка


Galerie

Meteoryt Kuleschovka


Bibliografia

  • Bloede G. von (Blöde G. von), (1848), Tabelle über die in dem öffentlichen Museum zu St. Petersburg befindlichen Aerolithen und kurze Charakteristik derselben, so wie Angabe der hierüber vorhandenen Nachrichten, Bulletin de la Classe physico-mathématique de l'Académie impériale des sciences de Saint-Pétersbourg, VI(1), 1848, s. 1-16, (s. 3-4).[3] Plik PDF.
  • Gilbert Ludwig Wilhelm, (1811), Ein neuer in Russland am 13. März 1811 herabgefallener Meteorstein, Annalen der Physik, 8, Bd. 38, 1811, s. 120. Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    .
  • Goebel Adolph F. (Göbel Adolph Friedemann), (1867), 1. Kritische Übersicht der im Besitze der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften befindlichen Aërolithen. 2. Übersicht der in den Museen und Sammlungen von St. Petersburg vorhandenen Aërolithen. 3. Über Aërolithenfälle in Russland aus früheren Jahrhunderten, Bulletin de l'Académie impériale des sciences de St.-Pétersbourg, vol. 11, 1867, s. 222-282, 282-292, 527-555, (s. 225-226, 242-245).[4][5] Plik DjVu.
  • Гебель Адольф Фридеманович (Goebel Adolph Friedemann), (1868), Объ аэролитахъ въ Россіи. Четыре статьи (On aerolites in Russia), Записки Императорской Академии Наук, tom 12, nr 6, Санктпетербургъ 1868, s. 1-136.[6] Plik PDF; plik iDjVu.
  • Koblitz Jörn, MetBase. Meteorite Data Retrieval Software, Version 7.3 (CD-ROM), Ritterhude, Germany 1994-2012. MetBase.
  • Мухин Иван Иванович, (1819), О чудесныхъ дождяхъ (или необыкновенныхъ) и о низпадающихъ изъ воздуха камняхъ (аэролитахъ) (О чудесных дождях (или необыкновенных) и о ниспадаемых из воздуха камнях (аэролитах)), S.Petersburg (СПб, С. ПЕТЕРБУРЂ) 1819, ss. 218.[7] Plik PDF.
  • +Scherer A.N., (1813), Darbringung eines Aerolithen von über 15 Pfund, Mémoires de l'académie impériale des sciences, avec l'historie de la académie, St. Pétersbourg, 4, 1813, s. 26. Plik DjVu.
  • +Scherer A.N., (1815), L'analyse chimique de la pierre météorique de Poltava, Mémoires de l'académie impériale des sciences, avec l'historie de la académie, St. Pétersbourg, 5, 1815, s. 22-23. Plik DjVu.
  • +Ssewergin (Севергин В.М.), (1811), Технологический журн., т. 8, ч. 2, 1811, 129, 131; (1822), opis zawartości zbioru akademii nauk, s. 7 i 24.[8]


Przypisy

  1. ^ jeśli nie zaznaczono inaczej, podano współrzędne przyjęte w oficjalnej bazie meteorytów Meteoritical Bulletin Database
  2. ^ a b 28 lutego 1811 r. wg kalendarza juliańskiego (starej rachuby)
  3. ^ zbiory muzeum w St. Petersburgu; opis meteorytów, m.in.: Bialystok (Białystok), Kuleschovka, Lenarto, Stannern, Timochin
  4. ^ m.in. o meteorytach: Białystok, Iwan (niezidentyfikowany), Kuleschovka, Lixna, Poltava, Slobodka, Timochin; doniesienie Wilno 1815; plansza z rysunkami meteorytów Slobodka i Karakol
  5. ^ publikacja ta, w nieco zmienionej formie, ukazała się również po rosyjsku w 1868 roku; patrz → Гебель (1868)
  6. ^ publikacja ta, w nieco zmienionej formie, ukazała się wcześniej po niemiecku; patrz → Goebel (1867)
  7. ^ publikacja porównywana w Rosji do pierwszych publikacji Ernsta Chladniego
  8. ^ za Goebel (1867), Заварицний (1952)
  9. ^ oraz późniejsze wydania; najnowsze: Tiirmaa Reet, (1996), Catalogue of meteorites in the Estonian collection, Eesti TA Geoloogia Instituut, Tallinn 1996, ss. 32

Zobacz również

Linki zewnętrzne


  • Ssewergin
Osobiste