Sokal

(…) Minione wydarzenia bardzo szybko umykają z mej pamięci, ale jedno utkwiło w niej chyba na zawsze. Na którejś giełdzie minerałów, bo były to zwykle okazje do krótkich spotkań, Profesor [Łukasz Karwowski] wspomniał, że kiedyś na giełdzie w Tisnowie^[1], ktoś z Ukrainy oferował jako meteoryty kamienie podobne zewnętrznie do Zakłodzia, twierdząc że znalazł je w rejonie Sokala. Niestety, były to spore okazy i cena przekraczała możliwości Profesora. Nigdzie więcej te „meteoryty” się nie pojawiły. Opowiedział o tym Stachowi Jachymkowi, ale Stach podtrzymał swoją wersję. Sokal lepiej by pasował do opisu przelotu bolidu nad Lublinem i Tomaszowem Lubelskim. Wspominam o tym, bo może kiedyś ktoś będzie mógł to sprawdzić. (…)

(…) Tymczasem przyszła opinia dra Siemiątkowskiego:
Próbka pochodząca z Ukrainy (…)

(…) Wszystkim wymienionym ośrodkom podawałem lokalizację „Ukraina” lub „Sokal”. Obawiałem się, że to znalezisko zostanie mi odebrane przez jakieś czynniki oficjalne. (…)

(…) Spotkałem pana Jachymka na Seminarium Meteorowo-Meteorytowym w Pułtusku wiosną 1999 r.^[2] Pokazał mi kawałek kamienia, który rzekomo kupił na giełdzie minerałów od jakiegoś Ukraińca. (…)

(…) Gdy dowiedziałem się, gdzie znaleziono meteoryt, przypomniałem sobie, że w „Gazecie Lubelskiej” z 24 kwietnia 1897 r. doniesiono o jasnym bolidzie i potężnej eksplozji w nocy 21 kwietnia. Z relacji ówczesnych świadków wynika, że meteoryt mógł spaść gdzieś w tej właśnie okolicy. (…)