PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)


Stubenberg

Z Wiki.Meteoritica.pl

Leciał nad Austrią, zarejestrowali go w Czechach, spadł w Niemczech

Bolid i spadek meteorytu 6 marca 2016 roku – EN060316 „Stubenberg”.

6 marca 2016 roku o godzinie 21:36:51 czasu lokalnego obserwowano z terenów Austrii i Czech bardzo jasny bolid (o jasności dochodzącej do –15,5m)[1]. Przelot bolidu został zarejestrowany przez 6 stacji bolidowych European Fireball Network (EN; Evropské bolidové sítě). Pozwoliło to wyliczyć orbitę meteoroidu i dane dotyczące spadku fragmentów.

Według portalu Astronomický ústav AV ČR (Pavel Spurný, koordinátor Evropské bolidové sítě) meteoroid wszedł w atmosferę z prędkością 14,0 km/s i zapłonął na wysokości 84,5 km. Zgasł na małej wysokości 17,6 km! W 5,5 sekundy bolid przebył 72 kilometry poruszając się po stromej ścieżce pod kątem ok. 70 stopni w stosunku do powierzchni Ziemi. Według obserwatorów z EN początkowa masa meteoroidu wynosiła około 600 kg (miał ok. 70 cm średnicy).


Po kilku dniach (12 marca) w wyliczonym rejonie spadku leżącym na terenie Niemiec przy granicy z Austrią, ekipa poszukiwawcza pod kierunkiem Dietera Heinlein z EN, znalazła kilka fragmentów świeżego meteorytu o łącznej masie ok. 45 g (największy fragment 23,9 g znaleziono na południowy wschód od Stubenberg). Mały fragment znaleziska (1,6 g) badał dr Jakub Haloda z České geologické služby v Praze. Według wstępnych wyników jest to chondryt zwyczajny typu LL6, brekcja, o stopniu szokowym S3.

W marcu i kwietniu znaleziono kolejne fragmenty (portal Karmaka Meteorites, 04.04.2016).

Coordinates of the recovered meteorites from the Stubenberg/Ering fall.
# Date of find finder mass [g] longitude, latitude
1 March 12, 2016 Michael Krippner ~45, largest fragment 23.93 48°17'42.53"N, 13°06'58.57"E photo
2 March 26, 2016 Karl Moritz 42.43, complete specimen 48°16'58.5"N, 13°07'25.0"E photo
3
4
March 27, 2016 Ralph Sporn and
Martin Neuhofer
7.22, with a broken edge
19.25, complete specimen
48°17’44.9"N, 13°07’57.7"E
48°17’43.9"N, 13°07’45.8"E
5 April 3, 2016 Dennis H. 35.9, fragment 48°17’53.64"N, 13°05’59.90"E photo

Znalazcy zaproponowali nieoficjalną nazwę dla meteorytu – Stubenberg, ale funkcjonuje też inna propozycja Ering. Więcej szczegółów na filmie na YouTube (Pavel Spurný).

Przełom?

Czy spadek meteorytów z bolidu EN060316 to kolejny pozytywny przykład zmiany strategii informacyjnej obserwatorów z European Fireball Network? Większość szczegółowych informacji o obserwacjach bolidów, z których mogły spaść meteoryty, jak do tej pory nie trafiała do publicznej wiadomości. Dane o nich nie są udostępniane szerokiej rzeszy poszukiwaczy (np. EN300410 „Węgliniec”). Są one czasami publikowane w trudno dostępnych periodykach (np. WGN, The Journal of IMO) lub znajdują się w specjalistycznych materiałach pokonferencyjnych.

W 2014 roku po obserwacji bolidu EN091214 stosunkowo szybko upubliczniono informacje na temat potencjalnego rejony spadku fragmentów meteorytu Žďár nad Sázavou. Wydaje się, że obserwatorzy z EN przyjęli strategię, która może zaowocować zwiększoną liczbą znajdowanych okazów po zarejestrowanych bolidach. Typowy scenariusz stosowany dotychczas – po obserwacji bolidu i wyznaczeniu rejonu ewentualnego spadku w teren wyruszały ekipy poszukiwawcze związane z siecią EN. Obecnie – to już kolejny taki przypadek[2] – w razie sukcesu i znalezienia pierwszych okazów, informacja o lokalizacji i schemat rejonu spadku zostają upublicznione w Internecie. Naukowcy zajmujący się obserwacjami bolidów i badacze meteoryty mają już materiał do badań, natomiast ujawnienie lokalizacji zwiększa wielokrotnie szanse na znalezienie kolejnych okazów. Wiele osób amatorsko szuka meteorytów – więcej par oczu w terenie, to większa szansa na pozyskanie dodatkowego materiału do badań i dla kolekcjonerów. Oby tak było.

Lokalizacja

Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
© Jan Woreczko & Wadi

(E) Ering, (S) Stubenberg

miejsca znalezienia fragmentów (źródła: Vesmír.cz; Karmaka Meteorites)

Obliczony rejon spadku fragmentu(ów)

Trasa bolidu

* W 2018 roku Google zmieniło zasady działania apletu, mapa może wyświetlać się niepoprawnie (pomaga Ctrl+F5); więcej → Szablon:GEMap-MyWiki

Pierwsze fragmenty meteorytu znaleziono w rejonie, w którym wg obliczeń powinny znajdować się okazy o wadze kilkudziesięciu gram (Pavel Spurný). Większe okazy mogły spaść na ESE od miejscowości Stubenberg w zalesionym terenie.

Teren spadku odwiedził znany polski dealer Marcin Cimała, jak na razie bez sukcesu.


Znaleziono kolejne fragmenty (portal Karmaka Meteorites, 05.04.2016).


Oszacowany rejon spadku fragmentów meteorytu (na podstawie portalu www.asu.cas.cz)

Szybkie opublikowanie wyników obserwacji i danych dotyczących potencjalnego rejonu spadku fragmentów meteorytu, pozwala na zwiększenie szans znalezienia kolejnych okazów, niekoniecznie przez zorganizowane grupy poszukiwawcze związane z obserwatorami z sieci bolidowych!


Przypisy

  1. ^ jasność Księżyca w pełni to –12,7m; patrz → Bolidy (typy)#Jasności bolidów
  2. ^ stosunkowo szybko były dostępne informacje o spadkach: KošiceMorávka

Zobacz również

Linki zewnętrzne

Media

YouTube – Astronomové zveřejnili místo dopadu stovek meteoritů
(Pavel Spurný)
Osobiste