Szablon:VilniusMMU

Z Wiki.Meteoritica.pl

(Przekierowano z Vilnius, Min. Mus. Univ.)

Museum of Geology of Vilnius University (Vilnius, Min. Mus. Univ.) – Geologijos ir Mineralogijos Katedra, Geologijos muziejus ● Vilniaus universiteto Geologijos muziejus ● [katalog → Явнель (1986)]

Muzeum ma w swoich zbiorach tylko cztery meteoryty (Koblitz MetBase): Padvarninkai (main mass, 2,1 kg), Thunda (202 g), Zabrodje (main mass, 2,6 kg), Zemaitkiemis (10,1 kg).

Po stłumieniu powstania listopadowego car Mikołaj I w 1832 roku zamknął Uniwersytet Wileński. Najcenniejsze okazy uniwersyteckiego gabinetu mineralogicznego zostały wówczas porozsyłane do Kijowa, Dorpatu i Charkowa. Przed jego likwidacją w zbiorach było kilka meteorytów. Za Bieliński (1899-1900) (wyróżnienia w tekście Redakcja):

Ważniejsze egzemplarze w gabinecie wileńskim były następujące: Rodzaje skał i ciał kopalnych z Kurlandyi, z okolic Grodna, Wilna, Wołynia, Podola, Chersonu i Kijowa, ułożone w takim porządku, w jakim leżą w naturze. Celniejsze z aerolitów: jeden z Białejcerkwi, w okolicach której spadł w r. 1796, drugi z Dynaburga^[1] spadły w r. 1820; trzeci znaleziony w pobliżu wioski Zaborycy przy rzece Słuczy, spadł w r. 1818. Ten ostatni ważył 6 funtów. Ołów czerwony (chromian ołowiu) z Syberyi, dar hr. Walickiego. Żelazo meteoryczne, ważące przeszło 193 funty, znalezione w Brahinie, majętności hr. Rokickiego. Z daru jenerała Korsakowa^[2] część kamienia meteorycznego, spadłego w Normandyi, ważąca przeszło 66 funtów.^[3] Siarka krystalizowana z Potosi. Chryzopraz ze Szląska, dar hr. Walickiego, ważący 60 funtów. (…)

W zbiorze wileńskim powinien wówczas znajdować się również fragment meteorytu Bialystok (Białystok) przekazany przez radcę Suchodolskiego, o czym wspomina Jan Wolski w swojej relacji (Wolski 1827)?!

Bibliografia

Bieliński Józef, (1899-1900), Uniwersytet Wileński (1579-1831), tomy 1 i 2, Kraków 1899-1900, (s. 155, tom 1).^[4] Plik dLib (tom 1), dLib (tom 2).

Явнель Александр Александрович, Иванов Андрей Валерьевич, Заславская Н.И. (Yavnel' A.A., Ivanov A.V., Zaslavskaya N.I.) (1986), Каталог метеоритов коллекций Советского Союза (Catalogue of meteorites of collections of the USSR), Ротапринт ГЕОХИ АН СССР, 1986, ss. 221.^[5]^[6] Zbiory własne W&W.^[7]

Przypisy

^ meteoryt Lixna
^ w innej części opisu darów jest: Jenerał Kossakowski
^ nie udało się zidentyfikować tego meteorytu; być może chodzi o meteoryt L'Aigle, ale ta waga okazu!?!
^ w zbiorach gabinetu wileńskiego znajdowały się m.in. okazy meteorytów: Bjelaja Zerkov, Brahin, Lixna i Zaborzika (okaz 6 funtów!) (oraz nie wymieniony w tym spisie fragment meteorytu Bialystok (Białystok)).
„(…) Celniejsze z aerolitów: jeden z Białejcerkwi, w okolicach której spadł w r. 1796, drugi z Dynaburga spadły w r. 1820; trzeci znaleziony w pobliżu wioski Zaborycy przy rzece Słuczy, spadł w r. 1818. Ten ostatni ważył 6 funtów. (…)Żelazo meteoryczne, ważące przeszło 193 funty, znalezione w Brahinie, majętności hr. Rokickiego. Z daru jenerała Korsakowa część kamienia meteorycznego, spadłego w Normandyi, ważąca przeszło 66 funtów. (…)”
^ katalog zawiera informację o 630 meteorytach (166 własnych i 464 zagranicznych) znajdujących się w 73 kolekcjach wszystkich republik ówczesnego ZSRR; stan na 1 stycznia 1985 roku, nakład 300 egz.; ostatni opublikowany przed rozpadem Związku Radzieckiego katalog meteorytów „radzieckich”, obecnie te dane są bardzo trudno dostępne! (również → Метеоритика (1955, catalogs))
^ meteoryty polskie w zbiorach byłego ZSRR: Bialystok (Białystok), Grüneberg (Wilkanówko), Morasko, Pultusk (Pułtusk), Schwetz (Świecie), Seeläsgen (Przełazy) (brak w radzieckich zbiorach okazów meteorytu Łowicz!) (patrz → meteoryty polskie w zbiorach byłego ZSRR)
^ udało się Redakcji zdobyć to wyjątkowo trudno dostępne wydawnictwo (nakład 300 egz.!); kupiliśmy skan katalogu w oddziale Electronic Document Delivery Service Biblioteki Narodowej w Petersburgu

[0] teoryt Lixna

[1] w innej części opisu darów jest: Jenerał Kossakowski

[2] udało się zidentyfikować tego meteorytu; być może chodzi o meteoryt L'Aigle, ale ta waga okazu!?!

[3] w zbiorach gabinetu wileńskiego znajdowały się m.in. okazy meteorytów: Bjelaja Zerkov, Brahin, Lixna i Zaborzika (okaz 6 funtów!) (oraz nie wymieniony w tym spisie fragment meteorytu Bialystok (Białystok)).
„(…) Celniejsze z aerolitów: jeden z Białejcerkwi, w okolicach której spadł w r. 1796, drugi z Dynaburga spadły w r. 1820; trzeci znaleziony w pobliżu wioski Zaborycy przy rzece Słuczy, spadł w r. 1818. Ten ostatni ważył 6 funtów. (…)Żelazo meteoryczne, ważące przeszło 193 funty, znalezione w Brahinie, majętności hr. Rokickiego. Z daru jenerała Korsakowa część kamienia meteorycznego, spadłego w Normandyi, ważąca przeszło 66 funtów. (…)”

[4] talog zawiera informację o 630 meteorytach (166 własnych i 464 zagranicznych) znajdujących się w 73 kolekcjach wszystkich republik ówczesnego ZSRR; stan na 1 stycznia 1985 roku, nakład 300 egz.; ostatni opublikowany przed rozpadem Związku Radzieckiego katalog meteorytów „radzieckich”, obecnie te dane są bardzo trudno dostępne! (również → Метеоритика (1955, catalogs))

[5] teoryty polskie w zbiorach byłego ZSRR: Bialystok (Białystok), Grüneberg (Wilkanówko), Morasko, Pultusk (Pułtusk), Schwetz (Świecie), Seeläsgen (Przełazy) (brak w radzieckich zbiorach okazów meteorytu Łowicz!) (patrz → meteoryty polskie w zbiorach byłego ZSRR)

[6] udało się Redakcji zdobyć to wyjątkowo trudno dostępne wydawnictwo (nakład 300 egz.!); kupiliśmy skan katalogu w oddziale Electronic Document Delivery Service Biblioteki Narodowej w Petersburgu

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

Szablon:VilniusMMU

Z Wiki.Meteoritica.pl

Bibliografia

Przypisy

Widok

Osobiste

Nawigacja

wiki.meteoritica.pl

Szukaj

Narzędzia