O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)

Z Wiki.Meteoritica.pl

Wersja z 23:32, 26 gru 2021

Zachowane w kolekcjach (oraz opisane w literaturze i/lub zaginione(?)) największe (≥1 kg) okazy z deszczu meteorytu Pułtusk znajdują się w następujących zbiorach^[1]:

Kolekcja	waga [g][2]	opis/źródło
?	9521	taką wagę okazu podaje Samsonowicz (1952) za Spencerem (1937), ale to chyba błąd?; Spencer (1937) wymienia jeszcze kilka okazów powyżej 1 kg: 9095 (Londyn), 8070 (Berlin), 7938 (Chicago), 7150 (Wiedeń), 3770 (Bonn), 2500 (Paryż?), 1702, 1040, 1025 (Paryż)[3]
Muzeum Historii Naturalnej w Londynie	9095	okaz kupiony od rodziny Zambrzyckich[4]
	3545	okaz kupiony od Krantza[5] (Spencer 1937; Prior 1953)
Muzeum Historii Naturalnej w Berlinie	8102,8	okaz kupiony od rodziny Zambrzyckich[4]; wg Koblitz Metbase 8070 g
	1472	okaz sprzedał A. Lilge[6] (Biała et al. 2018)
PAN Muzeum Ziemi w Warszawie	8100	okaz kupiony w 1956 r., pochodzi z Gostkowa (Pilski 1997)
	3130	okaz z kolekcji J. Samsonowicza (ze wsi Rzewnie)
	2343	okaz z kolekcji J. Samsonowicza (ze wsi Dąbrówka)
	2435	Pokrzywnicki (1964) wymienia jeszcze taki okaz w zbiorach, ale to pewnie czeski błąd: 2435⇔2343!?
	1400	fotografia tego okazu znajduje się w Uranii, 9/1994 (gdzie jest błędnie podpisany jako 1445 g!)
Field Museum w Chicago	7893,6	jest to okaz 7850 g z kolekcji Juliana Siemaszko (1891); okaz waży 7893,59 g[7]
Muzeum Historii Naturalnej w Wiedniu	7150	okaz do kolekcji sprzedał w 1874 roku Sigmund Stern (Biała et al. 2018)
	2136	okaz ofiarował w 1875 roku Heinrich Drasche von Wartinberg (Biała et al. 2018); fotografia okazu
??	>7000	18 funtów; patrz Gazeta Warszawska z 3 czerwca 1868 roku
??	~7000	Babczyński et al. (1868) podaje, że znaleziono okaz 7 kg
??	~7000	tygodnik Ziemia nr 19 z 1929, zawiera informację o prezentowanym na wystawie etnograficznej w Pułtusku w 1929 roku 7-kilogramowym okazie meteorytu!
Muzea „radzieckie” (Явнель 1986) (szczegółowy wykaz, patrz → Явнель 1986)	5990	St. Petersburg, Mining Mus.; (Явнель 1986; ЛГМ - Ленинградский горный музей (Ленинград))
	4238	Moscow, Acad. Sci.; okaz kupiony od rodziny Zambrzyckich[4]; (Явнель 1986; АН СССР - колл. Комитета по метеоритам АН СССР (Москва))
	4105	Moscow, Min. Mus. Geol. Inst.; (Явнель 1986; МГРИ - Минералогический музей Московского геолого-разведочного института им. С.Орджоникидзе (Москва))
	2920	Moscow, Acad. Sci.; (Явнель 1986; АН СССР)
	2295	Moscow, Acad. Sci.; (Явнель 1986; АН СССР)
	1380	Moscow, Acad. Sci.; (Явнель 1986; АН СССР)
	1031	Ivano-Frankov, Geol. Mus.; (Ясинская 1968; Явнель 1986; ИФИ - Геологический музей Иваново-Франковского института нефти и газа)
??	3× >4000	Babczyński et al. (1868) podaje, że znaleziono 3 okazy powyżej 4 kg
Muzeum w Bonn	3770	wymienione okazy kupiono od Krantza[5] (Rath 1875; Laspeyres 1894); za Rath (1875): „Grosser sehr unregelmässiger Stein mit einer grossen, kaum überrindeten Bruchfläche.”
	2150	„Kosmiczna Drzazga” 😀, za Rath (1875): „Ein grosses, ganz umrindetes Steinfragment, von eigenthümlich unregelmässiger Form, ein kosmischer Splitter; eine fast ebene Bruchfläche entblösst ein grösseres Nickeleisenkorn. Ein beim Niederfall entstandener frisflher Bruch zeigt das Eindringen der peripherischen Schmelzmasse in das Innere des Steins in Form schwarzer Linien und Adern.”
	1232	trafił do kolekcji Bremen, Koblitz Colln. (opisany jako 1233 g); obecnie okaz w kolekcji Karla Moritz; za Rath (1875): „unregelmässige Pyramiden mit flacher, gerundet dreiseitiger Basis und einer scharfen, seitlich gestellten resp. umgebogenen Spitze”
	1138	za Rath (1875): „nieregularny okaz z dziwnymi wcięciami”
— znaleziska współczesne (znalazca)	3693 (Marcin Hajwos); wg Marcina Cimały okaz ważył 3700 g; przed oczyszczeniem ważył 3786 g; został on pocięty na 15 płytek i dwie piętki
Muzeum Geologiczne ING PAN w Krakowie	2970	Łaptaś (1998); Pokrzywnicki (1964) wymienia jeszcze okaz 3035, ale to pomyłka, gdyż chodzi o okaz 2970 g (nr inw. ZNGPAN B-V-57/33.1), na którym znajduje się etykieta z napisem Pułtusk 3035; fotografia tego okazu znajduje się na portalu Wirtualne Muzea Małopolski – Meteoryt „Pułtusk”
	1800
	1210
	1000
Muzeum w Sztokholmie	2900	kompletny okaz (155×120×85 mm; Rath 1868) (wg katalogu kolekcji)
Muzeum Geologiczne ING UJ w Krakowie	2860	wg Pokrzywnickiego (1964) okaz miał 2843 g i pochodził z Miejskiego Muzeum Przemysłu w Krakowie
	1360	prawdopodobnie to ten okaz, jako 1370 g, wymienia Pokrzywnicki (1964) w swoim katalogu w zbiorach DEPARTMENT OF GEOLOGY OF THE JAGEILLONIAN UNIVERSITY?
Ignacy Wawrzecki	~2800	7 funtowy okaz w kolekcji Ignacego Wawrzeckiego (Rübezahl, nr 74, Heft 8, 1870, s. 413)
Muséum d'histoire naturelle, Paris	2325,1	katalog muzeum, nr inw. MNHN-GT-570; zapewne okaz ~2,5 kg wg Meuniera (1898); cześć okazów kupiono od rodziny Zambrzyckich[4]
	1954,3	katalog muzeum, nr inw. MNHN-GT-2848a
	1607,5	katalog muzeum, nr inw. MNHN-GT-2847a; Meunier (1896) pisze, że największy okaz miał 1,7 kg, a trzy inne powyżej 1 kg
	1570,5	katalog muzeum, nr inw. MNHN-GT-2848b
	1348	katalog muzeum, nr inw. MNHN-GT-2846
	1270,2	katalog muzeum, nr inw. MNHN-GT-2847b
	1045,8	katalog muzeum, nr inw. MNHN-GT-579
	1025	oraz okaz otrzymany od Szkoły Głównej w 1868 roku (Daubrée 1868); zapewne jest to okaz 1045,8 g?
— znaleziska współczesne (znalazcy)	~1576 (Janusz Kosmowski) ~1510 (Łukasz Smuła) ~1500 (Arkadiusz Bingoraj) ~1498 („J.Zwierzak”)
Muzeum Historii Naturalnej w Budapeszcie	1250	kompletny okaz z utrąconym narożnikiem (132×85×55 mm; Ravasz 1969); wg Semsey (1887) i Tokody (1951) okaz ważył 1235 g
Obserwatorium Astronomiczne UW w Warszawie	1235	wg Pokrzywnickiego (1964) okaz miał 1305 g; przed wojną pewnie to ten okaz znajdował się na biurku dyrektora obserwatorium (Gadomski 1929); okaz 1305 g był wystawiany na wystawie „Budowa Wszechświata” w 1953 roku w Warszawie (Urania, 1955)
Bremen, Koblitz Colln.	1233	fotografia okazu w Koblitz MetBase; obecnie okaz w kolekcji Karla Moritz
Eötvös Loránd University Budapest	1199	kompletny okaz (źródło: Kormos Balázs‎, facebook)
— duże okazy (tj. >800 g)	duże okazy w kolekcjach polskich (Pilski 2001): PAN Muzeum Ziemi w Warszawie: 986,35, 938 g Muzeum Geologiczne PAN w Krakowie: 875 g duże okazy w kolekcji w Bonn: 978, 950, 880, 868, 828 g (Rath 1875; Laspeyres 1894) duży okaz w Budapeszcie: 982 g (Ravasz 1969) duży okaz w Londynie: 845 g (kupiony od Krantza) duży okaz w Moskwie: 871 g (Явнель 1986; АН СССР) duży okaz na Ukrainie (Ivano-Frankov, Geol. Mus.): 893 g (Ясинская 1968; Явнель 1986; ИФИ) duży okaz w Waszyngtonie (NMNH): 932,8 g (wg katalogu online muzeum)

Analiza rozkładu wag

Analizując rozkład wag największych okazów (≥1 kg)^[8], wyraźnie widać „deficyt” okazów o wagach z przedziałów ~1,5-2,5 i ~4-6,3 kg lub „nadreprezentację” okazów bardzo dużych (~6,3-10,0 kg)! Sumaryczna waga „zidentyfikowanych” okazów ≥1 kg (odpowiednio: 39 i 44 sztuk^[9]) wynosi ~113,523 kg (~123,300 kg).

Również już wiemy co znajduję się w zbiorach rosyjskich, udało się Redakcji zdobyć szczegółowy wykaz zbiorów meteorytów w byłym ZSRR (patrz → Явнель 1986)!

Przypisy

Zobacz również

• Pułtusk/In_situ