PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)


Hraschina/Galerie

Z Wiki.Meteoritica.pl

(Różnice między wersjami)
m (Zobacz również)
m (Zobacz również)
Linia 42: Linia 42:
* meteoryty: [[Hraschina]], [[Lenarto]], [[Teplá]]
* meteoryty: [[Hraschina]], [[Lenarto]], [[Teplá]]
 +
 +
* [[Szablon:Buchwald (1975)|Buchwald 1975]]
== Linki zewnętrzne ==
== Linki zewnętrzne ==

Wersja z 10:35, 5 wrz 2022

1i

Lamele Breziny

Podczas przelotu meteoroidu przez atmosferę w wyniku ablacji przypowierzchniowe fazy mineralne (inne niż dominujący stop żelazo-nikiel) ulegają intensywniejszemu wykruszeniu/wypłukaniu. Tworzą się wówczas na powierzchni meteoroidu/meteorytu wgłębienia po nodulach troilitowych oraz liczne wydłużone wgłębienia (długie nawet na kilka centymetrów, szerokie i głębokie na kilka milimetrów) przypominające ślady po dłucie (blizny) pochodzące od wykruszonych inkluzji schreibersytu i troilitu. Inkluzje składające się ze schreibersytu nazywa się lamelami Breziny, natomiast te zbudowane głównie z troilitu nazywa się lamelami Reichenbacha (oba te określenia są obecnie używane rzadko w opisach cech fizycznych meteorytów żelaznych).

Lamele Breziny (ang. Brezina lamellae) są to wielocentymetrowej długości i milimetrowej szerokości listwy (ang. laths) schreibersytu. Nazwa pochodzi od ich odkrywcy Aristidesa Breziny. Lamele te są doskonale widoczne, np. w wielu okazach meteorytu Morasko i na powierzchni meteorytu Hraschina.

Występowanie lamel Breziny opisuje Buchwald (1975, s. 886), np. w meteorycie Needles (typu IID, Of).

Lamele Reichenbacha

Lamele Reichenbacha (ang. Reichenbach lamellae) występują w meteorytach żelaznych. Są to wydłużone inkluzje składające się głównie z troilitu. Pierwszy ich typ jest dłuższy i węższy (do 6 cm i 0,2 mm) zawiera troilit z podrzędnym daubréelitem i jest zwykle otoczony schreibersytem i kamacytem. Drugi typ jest krótszy i grubszy (do 2 cm i 3 mm) składa się głównie z troilitu z daubréelitem oraz rzadkimi ziarnami grafitu i krzemianu. Wydaje się, że meteoryty zawierające inkluzje troilitowe drugiego typu stygły szybciej niż większość meteorytów żelaznych. Nazwa od ich odkrywcy Karla Ludwiga Friedrich Freiherr von Reichenbach.

Lamele Reichenbacha zaobserwowano m.in. w meteorytach Lenarto, Teplá (Buchwald 1975).


Model 3D – cyfrowy model masy głównej meteorytu Hraschina z kolekcji Muzeum Historii Naturalnej w Wiedniu[1] (źródło: Sketchfab – Hraschina meteorite (NHMW-Min A2))


Meteoryt Hraschina (patrz → Metaloryt)

Bibliografia

  • Buchwald Vagn Fabritius, (1975), Handbook of Iron Meteorites. Their History, Distribution, Composition, and Structure, University of California Press, Berkeley 1975, (s. 765, 883, 1186). ISBN 0-520-02934-8.[3] Pliki PDF.
  • Woźniak Marek, (2021), Meteoryty żelazne – klasyfikacja w obrazach (Iron meteorites – classification in pictures), Acta Soc. Metheor. Polon., 12, 2021, s. 149-216 (abstrakt).[4] Plik ASMP; Książka abstraktów.

Przypisy

  1. ^ cyfrowy model powierzchni zbudowany z ~200000 trójkątów i ~99800 wierzchołków
  2. ^ ciekawostką jest fakt, że wiele tego typu ilustracji wykonywano metodą odbijania wytrawionych płytek meteorytów, uprzednio pokrytych farbą drukarską, bezpośrednio na arkuszu papieru (!), podobnie, jak w druku wypukłym. Patrz → Metaloryt; patrz → Lenarto/Galerie; patrz też prace o tematyce meteorytowej wykonane techniką litografii → Litografie (Magdalena Skirzewska)
  3. ^ trzytomowe opracowanie (ponad 1400 stron), „biblia” meteorytów żelaznych (patrz → Woźniak (2021, ASMP)), znajduje się w zbiorach W&W
  4. ^ więcej → woreczko.pl – Meteoryty żelazne – klasyfikacja w obrazach (Iron meteorites – classification in pictures)

Zobacz również

Linki zewnętrzne

Osobiste