PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)

Timochin

Z Wiki.Meteoritica.pl

0i
Timochin →
Timochin.jpg
Meteoryt Timochin (reprodukcja z Заварицний (1952))
Spadek
Lokalizacja Rosja
Położenie[2] 54°42'N, 35°12'E[1]
Data 25 marca 1807 r.[3], 15:00 (środa)
Charakterystyka
Typ chondryt zwyczajny H5
Masa 65,5 kg(!) (4 pudy)[4]
Liczba okazów jeden okaz
Meteoritical Bulletin Database
Synonimy →
w NHM Cat: Iuknov, Juchnow, Timochina, Timokhina, Timoschin; po rosyjsku: Тимохина; u Buchnera: Smolensk[5]

Spadek pojedynczego, bardzo dużego okazu meteorytu 25 marca 1807 roku[3] (środa) w Rosji (chondryt zwyczajny H5, TKW 65,5 kg).


Za portalem meteorite.narod.ru (Goebel 1867)
O spadku meteorytu Timochin wiemy bardzo niewiele.
Meteoryt spadł około godz. 15:00 25 marca 1807 roku (środa) w obwodzie kałuskim (dawniej gubernia smoleńska) we wsi Timochin (Тимохин, Тимохино — деревня в Мосальском районе Калужской области), rejon Juchnowski. Początkowo okaz ważył 65,5 kg (wg Goebel (1867) okaz ważył 4 pudy[4] = 160 rosyjskich funtów, co daje 65,52 kg) (obecnie jego waga wynosi 48,5 kg). Spadek meteorytu był obserwowany przez dwóch chłopów, którzy usłyszeli huk, jak grzmot podczas burzy. Meteoryt spadł na pole i wbił się w ziemię na pół arszyna („пол аршина”, tzn. około 35-40 cm)[6]. Tego samego roku meteoryt trafił do zbiorów Akademii Nauk, gdzie jest do dziś.
Meteoryt ma bardzo ciekawy kształt, przypominający ogromny kryształ – jakby dwunastościan rombowy. Interesująca jest również widoczna w meteorycie cienka blacha niklowo-żelazna, o grubości od 1 do 1,5 mm ciągnąca się przez cały blok meteorytu, dzieląc go na dwie nierówne części, równolegle do przekątnej płaszczyzn rombu[7].

Kolekcje

Fragmenty meteorytu Timochin w największych kolekcjach:

zbiór waga fragmentów
(Koblitz MetBase)
Moscow, Acad. Sci. 48,6 kg main mass
Kharkov, Mus. Gorkii Univ. 2384 g
London, Nat. Hist. Mus. 280 g
Berlin, Mus. Naturk., Humboldt Univ. 229 g
Vienna, Naturhist. Mus. 142 g
(…)
Tallinn, Geol. Inst. Acad. Sci. 44,9 g 44,9 g fragment ze skorupą (Tiirmaa 1996) (Geoscience collections of Estonia: record (fotografie))
(…)

Brak w zbiorach polskich.

Źródła

Chladni (1819) (s. 280-281)

Chladni (1819), s. 280-281
Powołania na Gilbert (1807[8], 1808a) i Klaproth (1809, s. 210-211).


Kesselmeyer (1861) (s. 373, 425)

6. 1807 13. März Timochin (***)[9], Kreis Juchnow (54°48'N., 35°10'O.). Sp.-Gew.: 3,60-3,70[10] Gouv. Smolensk G.26.1807.238.[11] W. 1860.
441. 6 1807. 13. März Timochin, Kreis Juchnow; Gouv. Smolensk. Russland ungefähr
54°48'N.
35°10'O. 		C. 280.[12] Unter donnerndem Getöse 1 Stein von 140 (160) ℔, der nach Petersburg kam.


Buchner (1861) (s. 476)

Smolensk[5], 1807. s. Timochin.

Timochin (Juchnow), Russland 1807, März 13.
Hamb. Corresp. 1807.[8] GA. 26, 238.[13] JdPhys. 1807, Mai 15. 1808, Jan. Scheerer GA. 29, 213[14] Klaproth Schw. J. 7, 198.[15] AdChim. 1809, Mai. GA. 33, 210.[16] Klapr. 5, 254. BdM. 207. CFM. 280.[12] vSch. 63 (Abb.) Pa. 80. Br. 77. G. Gose Ural 1, 75.

Rozwinięcia skrótów → patrz Bibliografia/Buchner Otto

Lokalizacja

Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
© Jan Woreczko & Wadi

(J) Juchnow, (T) Timokhino

współrzędne wg Meteoritical Bulletin i Kesselmeyera (1861)

[H] współrzędne (0352,547) wg Заварицний (1952)

* W 2018 roku Google zmieniło zasady działania apletu, mapa może wyświetlać się niepoprawnie (pomaga Ctrl+F5); więcej → Szablon:GEMap-MyWiki

Juchnow (ros. Юхнов), wieś Timokhino (ros. Тимохино (Мосальский район)).


Mapy

Wieś Тимохино (54°37'02"N, 34°43'59"E) (źródło: Petro Vlasenko)


Galerie

Meteoryt Timochin

Przekrój meteorytu Timochin (źródło: Schreibers 1820)

Fragment 44,8 g ze skorupą ze zbiorów Uniwersytetu w Tartu (źródło: Geoscience collections of Estonia)


Bibliografia

  • Bloede G. von (Blöde G. von), (1848), Tabelle über die in dem öffentlichen Museum zu St. Petersburg befindlichen Aerolithen und kurze Charakteristik derselben, so wie Angabe der hierüber vorhandenen Nachrichten, Bulletin de la Classe physico-mathématique de l'Académie impériale des sciences de Saint-Pétersbourg, VI(1), 1848, s. 1-16, (s. 1-2).[17] Plik PDF.
  • Buchner Otto, (1861), Versuch eines Quellenverzeichnisses zur Literatur über Meteoriten, w: Broenner Heinrich L., Abhandlungen, herausegeben von der Senckenburgischen naturforschenden gesellschaft, Bd. 3, Frankfurt a.M. 1859-1861, s. 455-482, (s. 476). Plik PDF; plik DjVu.
  • Chladni Ernst F.F., (1819), Ueber Feuer-Meteore, und über die mit denselben herabgefallenen Massen (O ognistych meteorach i o masach spadających z nimi) (Nebst zehn Steindrucktafeln und deren Erklärung von Carl von Schreibers), Wien 1819, ss. 434, (s. 280-281).[18][19] Plik PDF[20]; plik GoogleBooks; plik doi.
  • Gilbert Ludwig Wilhelm, (1807), Zeitungsnachricht von einem Meteorsteine, der in Russland hereb gefallen ist. (Aus einem Schreiben, Petersburg den 18ten Julius, im Hamburger unparteiischen Corresp., 1807, No. 126.), Annalen der Physik, Bd. 26, 1807, s. 238-239.[8] Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    .
  • Gilbert Ludwig Wilhelm[21], (1808a), Einige Nachrichten von den drei neuesten Steinregen, und von drei Meteorsteinen aus Russland, Annalen der Physik, Bd. 29, 1808, s. 207-214.[22][23][24][25] Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    .
  • Goebel Adolph F. (Göbel Adolph Friedemann), (1867), 1. Kritische Übersicht der im Besitze der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften befindlichen Aërolithen. 2. Übersicht der in den Museen und Sammlungen von St. Petersburg vorhandenen Aërolithen. 3. Über Aërolithenfälle in Russland aus früheren Jahrhunderten, Bulletin de l'Académie impériale des sciences de St.-Pétersbourg, vol. 11, 1867, s. 222-282, 282-292, 527-555, (s. 241-242).[26][27] Plik DjVu.
  • Kesselmeyer Paul August, (1861), Ueber den Ursprung der Meteorsteine. Tafel XII-XIV., w: Broenner Heinrich L., Abhandlungen, herausegeben von der Senckenburgischen naturforschenden gesellschaft, Bd. 3, Frankfurt a.M. 1859-1861, s. 313-454, (s. 373, 425). Plik PDF; plik DjVu.
  • Klaproth Martin Heinrich, (1808), Vermischte chemische Notizen, Journal für die Chemie, Physik und Mineralogie, Bd. 7, 1808, s. 198-201. Plik PDF.
  • Klaproth Martin Heinrich, (1809), Bestandtheile des Smolensker Meteorsteins, nach der Analyse Klaproth's, Annalen der Physik, 3, Bd. 33, 1809, s. 210-211. Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    .
  • Koblitz Jörn, MetBase. Meteorite Data Retrieval Software, Version 7.3 (CD-ROM), Ritterhude, Germany 1994-2012. MetBase.
  • Мухин Иван Иванович, (1819), О чудесныхъ дождяхъ (или необыкновенныхъ) и о низпадающихъ изъ воздуха камняхъ (аэролитахъ) (О чудесных дождях (или необыкновенных) и о ниспадаемых из воздуха камнях (аэролитах)), S.Petersburg (СПб, С. ПЕТЕРБУРЂ) 1819, ss. 218.[28] Plik PDF.
  • Schreibers Karl Franz von, (1820), Beyträge zur Geschichte und Kenntriss meteorischer Stein- und Metall-Massen, und der Erscheinungen, welche deren Niederfallen zu begleiten pflegen, Wien 1820 (ilustracje).[29] Plik DjVu; plik doi.


Przypisy

  1. ^ współrzędne (0352,547) wg Заварицний (1952)
  2. ^ jeśli nie zaznaczono inaczej, podano współrzędne przyjęte w oficjalnej bazie meteorytów Meteoritical Bulletin Database
  3. ^ a b 13 marca 1807 r. wg kalendarza juliańskiego (starej rachuby)
  4. ^ a b pud (ros. пуд) – rosyjska jednostka wagi = 16,38 kg; patrz → Dawne jednostki miar i wag; Wikipedia – Pud
  5. ^ a b nazwa Smolensk pojawia się jeszcze u Buchnera (1861) jako synonim nazwy meteorytu Slobodka
  6. ^ arszyn (ros. аршин) – dawna rosyjska jednostka długości będąca sumą długości łokcia i stopy, wynosiła ok. 70-80 cm; patrz → Dawne jednostki miar i wag; Wikipedia – Arszyn
  7. ^ podobne „blachy” metalu występują w niektórych okazach meteorytów Pułtusk i El Hammami – występowanie takiej blachy widać na przykład na okazie 1510 g znalezionym przez Łukasza Smułę
  8. ^ a b c streszczenie relacji z Hamburgischer Correspondent, nr 126 (1807) w Gilbert (1807); pełen tytuł gazety: Staats- und Gelehrte Zeitung des Hamburgischen unpartheyischen Correspondenten
  9. ^ powołanie: (***) Orte, deren genaue Lage bis jetzt noch ermittelt werden konnte.
  10. ^ ciężar właściwy (niem. spezifische Gewicht)
  11. ^ powołanie na Gilbert (1807) (wg klucza: Gilbert, Bd. 26, rok 1807, s. 238)
  12. ^ a b Chladni (1819), s. 280
  13. ^ Gilbert (1807)
  14. ^ Gilbert (1808a)
  15. ^ Klaproth (1808)
  16. ^ Klaproth (1809)
  17. ^ zbiory muzeum w St. Petersburgu; opis meteorytów, m.in.: Bialystok (Białystok), Kuleschovka, Lenarto, Stannern, Timochin
  18. ^ zawiera dodatek (katalog kolekcji w Wiedniu): Schreibers Karl Franz von, Anhang. Verzeichniss der Sammlung von Meteor-Massen, welche sich im k. k. Hof-Mineralien-Cabinette in Wien befindet. Vom Director von Schreibers, s. 425-434
  19. ^ cytowane w tytule 10 tablic (zehn Steindrucktafeln) to powołanie na: Schreibers Karl Franz von, (1820), Beyträge zur Geschichte und Kenntriss meteorischer…
  20. ^ na kopii egzemplarza z biblioteki Harvard University na końcu znajdują się odręczne notatki nieznanego autora!?
  21. ^ wg Koblitz MetBase autorami artykułu są: Busse F.G. i Amoretti C.
  22. ^ o meteorytach: Stannern, Timochin i inne
  23. ^ spadek meteorytu Weston 14 grudnia 1807 roku w USA; chondryt zwyczajny H4, TKW 150 kg
  24. ^ spadek meteorytu Doroninsk (Доронинск, syn. Irkutsk) 6 kwietnia 1805 roku w Rosji; chondryt zwyczajny H5-7, TKW 3,89 kg
  25. ^ spadek meteorytu Borgo San Donino 19 kwietnia 1808 roku we Włoszech; chondryt zwyczajny LL6, TKW 1676 g
  26. ^ m.in. o meteorytach: Białystok, Iwan (niezidentyfikowany), Kuleschovka, Lixna, Poltava, Slobodka, Timochin; doniesienie Wilno 1815; plansza z rysunkami meteorytów Slobodka i Karakol
  27. ^ publikacja ta, w nieco zmienionej formie, ukazała się również po rosyjsku w 1868 roku; patrz → Гебель (1868)
  28. ^ publikacja porównywana w Rosji do pierwszych publikacji Ernsta Chladniego
  29. ^ o meteorytach: Benares (a), Charsonville, Eichstädt, Elbogen, Hraschina, Lenarto, Lissa, L'Aigle, Salles, Siena, Stannern, Tabor, Timochin; zawiera liczne plansze z rysunkami meteorytów oraz mapę spadku meteorytu Stannern (oryginalna mapa i wykaz znalezionych okazów) (strona tytułowa, detal)
  30. ^ oraz późniejsze wydania; najnowsze: Tiirmaa Reet, (1996), Catalogue of meteorites in the Estonian collection, Eesti TA Geoloogia Instituut, Tallinn 1996, ss. 32

Zobacz również

Linki zewnętrzne

  • Meteoritical Bulletin Database (MBD) – meteoryt Timochin
  • Encyclopedia of Meteorites (EoM) – meteoryt Timochin


Ambox question orange.svg
 Co jeszcze na stronę? (What else to supplement?)
(poszukać, uzupełnić …)
  • Buchner 1861
  • mapy
  • u Goebel powołanie na Muchin 1819
  • Hamb. Corresp.
  • za Заварицний (1952) - Шерер (1813)
Źródło „http://wiki.meteoritica.pl/index.php5/Timochin”
Osobiste