(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)
Szablon:!Pułtusk/Biggest specimens
Z Wiki.Meteoritica.pl
Zachowane w kolekcjach (oraz opisane w literaturze i/lub zaginione(?)) największe (≥1 kg) okazy z deszczu meteorytu Pułtusk znajdują się w następujących zbiorach[1]:
Kolekcja waga [g][2] opis/źródło ? 9521 taką wagę okazu podaje Samsonowicz (1952) za Spencerem (1937), ale to chyba błąd?; Spencer (1937) wymienia jeszcze kilka okazów powyżej 1 kg: 9095(Londyn),8070(Berlin),7938(Chicago),7150(Wiedeń),3770(Bonn),2500(Paryż?), 1702,1040,1025(Paryż)[3]Muzeum Historii Naturalnej w Londynie 9095 okaz kupiony od rodziny Zambrzyckich[4] 3545 okaz kupiony od Krantza[5] (Spencer 1937; Prior 1953) Muzeum Historii Naturalnej w Berlinie 8102,8 okaz kupiony od rodziny Zambrzyckich[4]; wg Koblitz Metbase 8070 g 1472 okaz sprzedał A. Lilge[6] (Biała et al. 2018) PAN Muzeum Ziemi w Warszawie 8100 okaz kupiony w 1956 r., pochodzi z Gostkowa (Pilski 1997) 3130 okaz z kolekcji J. Samsonowicza (ze wsi Rzewnie) 2343 okaz z kolekcji J. Samsonowicza (ze wsi Dąbrówka) 2435 Pokrzywnicki (1964) wymienia jeszcze taki okaz w zbiorach, ale to pewnie czeski błąd: 2435⇔2343!? 1400 fotografia tego okazu znajduje się w Uranii, 9/1994 (gdzie jest błędnie podpisany jako 1445 g!) Field Museum w Chicago 7893,6 jest to okaz 7850 g z kolekcji Juliana Siemaszko (1891); okaz waży 7893,59 g[7] Muzeum Historii Naturalnej w Wiedniu 7150 okaz do kolekcji sprzedał w 1874 roku Sigmund Stern (Biała et al. 2018) 2136 okaz ofiarował w 1875 roku Heinrich Drasche von Wartinberg (Biała et al. 2018); fotografia okazu ?? >7000 18 funtów; patrz Gazeta Warszawska z 3 czerwca 1868 roku ?? ~7000 Babczyński et al. (1868) podaje, że znaleziono okaz 7 kg ?? ~7000 tygodnik Ziemia nr 19 z 1929, zawiera informację o prezentowanym na wystawie etnograficznej w Pułtusku w 1929 roku 7-kilogramowym okazie meteorytu! Muzea „radzieckie” (Явнель 1986)
(szczegółowy wykaz, patrz → Явнель 1986)5990 St. Petersburg, Mining Mus.; (Явнель 1986; ЛГМ - Ленинградский горный музей (Ленинград)) 4238 Moscow, Acad. Sci.; okaz kupiony od rodziny Zambrzyckich[4]; (Явнель 1986; АН СССР - колл. Комитета по метеоритам АН СССР (Москва)) 4105 Moscow, Min. Mus. Geol. Inst.; (Явнель 1986; МГРИ - Минералогический музей Московского геолого-разведочного института им. С.Орджоникидзе (Москва)) 2920 Moscow, Acad. Sci.; (Явнель 1986; АН СССР) 2295 Moscow, Acad. Sci.; (Явнель 1986; АН СССР) 1380 Moscow, Acad. Sci.; (Явнель 1986; АН СССР) 1031 Ivano-Frankov, Geol. Mus.; (Ясинская 1968; Явнель 1986; ИФИ - Геологический музей Иваново-Франковского института нефти и газа) ?? 3× >4000 Babczyński et al. (1868) podaje, że znaleziono 3 okazy powyżej 4 kg Muzeum w Bonn 3770 wymienione okazy kupiono od Krantza[5] (Rath 1875; Laspeyres 1894);
za Rath (1875): „Grosser sehr unregelmässiger Stein mit einer grossen, kaum überrindeten Bruchfläche.”
2150 „Kosmiczna Drzazga” 😀, za Rath (1875): „Ein grosses, ganz umrindetes Steinfragment, von eigenthümlich unregelmässiger Form, ein kosmischer Splitter; eine fast ebene Bruchfläche entblösst ein grösseres Nickeleisenkorn. Ein beim Niederfall entstandener frisflher Bruch zeigt das Eindringen der peripherischen Schmelzmasse in das Innere des Steins in Form schwarzer Linien und Adern.” 1232 trafił do kolekcji Bremen, Koblitz Colln. (opisany jako 1233 g); obecnie okaz w kolekcji Karla Moritz; patrz dalej;
za Rath (1875): „unregelmässige Pyramiden mit flacher, gerundet dreiseitiger Basis und einer scharfen, seitlich gestellten resp. umgebogenen Spitze”
za Laspeyres (1894): „(1233,0 gr) Krantz’sche Sammlung (v. Rath Nr. 52 o). Ganz gleichmässig mit dicker Schmelzrinde umgebener Stein von pyramidaler Gestalt.”1138 za Rath (1875): „nieregularny okaz z dziwnymi wcięciami”
za Laspeyres (1894): „(1137,0 gr) Krantz’sche Sammlung (v. Rath Nr. 52 r). Ganz umrindeter Stein mit napfförmigen Vertiefungen und einigen tiefen „Einkerbungen“.”
— znaleziska współczesne (znalazca) 3693 (Marcin Hajwos); wg Marcina Cimały okaz ważył 3700 g; przed oczyszczeniem ważył 3786 g; został on pocięty na 15 płytek i dwie piętki Muzeum Geologiczne ING PAN w Krakowie 2970 Łaptaś (1998); Pokrzywnicki (1964) wymienia jeszcze okaz 3035, ale to pomyłka, gdyż chodzi o okaz 2970 g (nr inw. ZNGPAN B-V-57/33.1), na którym znajduje się etykieta z napisem Pułtusk 3035; fotografia tego okazu znajduje się na portalu Wirtualne Muzea Małopolski – Meteoryt „Pułtusk” 1800 1210 1000 Muzeum w Sztokholmie 2900 kompletny okaz (155×120×85 mm; Rath 1868) (wg katalogu kolekcji) Muzeum Geologiczne ING UJ w Krakowie 2860 wg Pokrzywnickiego (1964) okaz miał 2843 g i pochodził z Miejskiego Muzeum Przemysłu w Krakowie 1360 prawdopodobnie to ten okaz, jako 1370 g, wymienia Pokrzywnicki (1964) w swoim katalogu w zbiorach DEPARTMENT OF GEOLOGY OF THE JAGEILLONIAN UNIVERSITY? Ignacy Wawrzecki ~2800 7 funtowy okaz w kolekcji Ignacego Wawrzeckiego (Rübezahl, nr 74, Heft 8, 1870, s. 413) Muséum d'histoire naturelle, Paris 2325,1 katalog muzeum, nr inw. MNHN-GT-570; zapewne okaz ~2,5 kg wg Meuniera (1898); cześć okazów kupiono od rodziny Zambrzyckich[4] 1954,3 katalog muzeum, nr inw. MNHN-GT-2848a 1607,5 katalog muzeum, nr inw. MNHN-GT-2847a; Meunier (1896) pisze, że największy okaz miał 1,7 kg, a trzy inne powyżej 1 kg 1570,5 katalog muzeum, nr inw. MNHN-GT-2848b 1348 katalog muzeum, nr inw. MNHN-GT-2846 1270,2 katalog muzeum, nr inw. MNHN-GT-2847b 1045,8 katalog muzeum, nr inw. MNHN-GT-579 1025 oraz okaz otrzymany od Szkoły Głównej w 1868 roku (Daubrée 1868); zapewne jest to okaz 1045,8 g? — znaleziska współczesne (znalazcy) ~1576 (Janusz Kosmowski)
~1510 (Łukasz Smuła)
~1500 (Arkadiusz Bingoraj)
~1498 („J.Zwierzak”)Muzeum Historii Naturalnej w Budapeszcie 1250 kompletny okaz z utrąconym narożnikiem (132×85×55 mm; Ravasz 1969); wg Semsey (1887) i Tokody (1951) okaz ważył 1235 g Obserwatorium Astronomiczne UW w Warszawie 1235 wg Pokrzywnickiego (1964) okaz miał 1305 g; przed wojną pewnie to ten okaz znajdował się na biurku dyrektora obserwatorium (Gadomski 1929); okaz 1305 g był wystawiany na wystawie „Budowa Wszechświata” w 1953 roku w Warszawie (Urania, 1955) Bremen, Koblitz Colln. 1233 fotografia okazu w Koblitz MetBase; obecnie okaz w kolekcji Karla Moritz Eötvös Loránd University Budapest 1199 kompletny okaz (źródło: Kormos Balázs, facebook) — duże okazy (tj. >800 g) - duże okazy w kolekcjach polskich (Pilski 2001):
- duże okazy w kolekcji w Bonn: 977, 944, 880, 866, 827 g (Laspeyres 1894)[8]
- duży okaz w Budapeszcie: 982 g (Ravasz 1969)
- duży okaz w Londynie: 845 g (kupiony od Krantza)
- duży okaz w Moskwie: 871 g (Явнель 1986; АН СССР)
- duży okaz w Ukrainie (Ivano-Frankov, Geol. Mus.): 893 g (Ясинская 1968; Явнель 1986; ИФИ)
- duży okaz w Waszyngtonie (NMNH): 932,8 g (wg katalogu online muzeum)
Analiza rozkładu wag
Analizując rozkład wag największych okazów (≥1 kg)[9], wyraźnie widać „deficyt” okazów o wagach z przedziałów ~1,5-2,5 i ~4-6,3 kg lub „nadreprezentację” okazów bardzo dużych (~6,3-10,0 kg)! Sumaryczna waga „zidentyfikowanych” okazów ≥1 kg (odpowiednio: 39 i 44 sztuk[10]) wynosi ~113,523 kg (~123,300 kg).
Również już wiemy co znajduję się w zbiorach rosyjskich, udało się Redakcji zdobyć szczegółowy wykaz zbiorów meteorytów w byłym ZSRR (patrz → Явнель 1986)!