PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)


Łowicz/Czasopisma

Z Wiki.Meteoritica.pl

Meteoryt Łowicz w ówczesnej prasie

Spis treści

Czasopisma z tamtego okresu w których znalazły się relacje ze spadku, poszukiwaniach i badaniach meteorytu Łowicz (na podstawie Pokrzywnickiego (1964))


Dziennik Poznański

  • nr 73 (28 marzec 1935), s. 6, Meteoryt spadł pod Warszawą. Plik DjVu


Gazeta Kaliska

  • nr 76 (18 marzec 1935)
  • nr 86 (28 marzec 1935)


Gazeta Polska

  • nr 76 (17 marzec 1935)


Ilustrowany Kuryer Codzienny

Numery Ilustrowanego Kuryera Codziennego w których ukazały się informacje o meteorycie:

  • nr 76 (17 marzec 1935), s. 12, Pod Olkuszem spadł meteor. Plik DjVu
  • nr 77 (18 marzec 1935), s. 8, Wielki meteor nad Polską. Plik DjVu
  • nr 78 (19 marzec 1935), s. 4, Ci, którzy widzieli meteor nad Polską. Plik DjVu
  • nr 80[1] (21 marzec 1935), s. 19. Gdzie spadł meteor? Plik DjVu
  • nr 84 (25 marzec 1935), s. 14, Badania Obserwatorjum Astronomicznego krak. nad meteorem. Plik DjVu
  • nr 88 (29 marzec 1935), s. 11, Szczątki meteoru znaleziono pod Łowiczem. Plik DjVu
  • nr 89 (30 marzec 1935), s. 10, Tajemnica meteorytu. (fotografia okazu). Plik DjVu
  • nr 267 (26 wrzesień 1935), s. 6, Wielki meteor nad Polską., Bliższe dane o "meteorycie łowickim". (mapa znalezisk i fotografia okazu). Plik DjVu


Ilustrowany Kuryer Codzienny (źródła plików DjVu: Małopolska Biblioteka Cyfrowa)

Wybrane fragmenty artykułów[2]:

29 marzec (...) W kilka dni później jeden z gospodarzy niejaki Barbucha, znalazł przy drodze polnej jakiś dziwny kamień, którego nie znał.

Kamień ten był duży i ciężki i ważył ponad 10 kg. Chłopi we wsi odrazu się domyśleli, że jest to „kamień z nieba”. Każdy z nich chciał mieć choćby kawałek i zaczęli go rozbijać młotami. Barbucha skarżył się, że kamień był twardy i rozbijanie szło bardzo ciężko. Części rozbitego meteoru brali nietylko chłopi, ale i wojskowi, którzy właśnie w tym czasie odbywali manewry pod Łowiczem.
Udało się uratować z tego tylko trzy kawałki, wagi łącznej około 2 kg.
W odległości kilkuset metrów od miejsca, w którem Barbucha znalazł swój „kamień z nieba”, spadła inna część meteoru wagi około 4 kg. Kto tę część znalazł, nie udało się ustalić. Asystenci obserwatorjum warszawskiego odebrali czwarty odłamek meteoru w urzędzie gminnym w Domaniewicach. W miejscu, w którem spadł 10-kilogramowy odłamek, rozbity później przez chłopów, wyżłobiony był w ziemi niewielki dołek.(...)


Kurier Polski

  • nr 76 (17 marzec 1935)
  • nr 86 (28 marzec 1935)


Kurier Warszawski

  • nr 75 (17 marzec 1935)
  • nr 85 (27 marzec 1935)
  • nr 87 (29 marzec 1935)


Urania

  • nr 1 (1936), s. 11-12


Inne

Gazeta Świąteczna, nr 2825 (24 marzec 1935)

Kurier Poranny, nr 76 (17 marzec 1935)

Express Poranny, nr 86 (23 marzec 1935)


Bibliografia

Przypisy

  1. ^ a b Pokrzywnicki (1964) błędnie podaje nr 81 IKC z 22 marca 1935 roku
  2. ^ pisownia i wyróżnienia w tekście zgodnie z oryginałem
  3. ^ pierwsze i jak na razie jedyne, tak kompleksowe opracowanie na temat polskich meteorytów; warto jednak zaznaczyć, że Jerzy Pokrzywnicki niewątpliwie obficie korzystał z wcześniejszego bibliograficznego opracowania autorstwa Zofii Gąsiorowskiej (1966, maszynopis jej pracy powstał przed 1964 rokiem), ale nigdzie w jego publikacjach nie pojawia się jej nazwisko!? (Kosiński 2014)
  4. ^ patrz → Pokrzywnicki (1964)/Kolekcje

Zobacz również

Linki zewnętrzne

Osobiste