PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)

Państwowy Instytut Geologiczny w Warszawie

Z Wiki.Meteoritica.pl

1i
Państwowy Instytut Geologiczny, Państwowy Instytut Badawczy w Warszawie
Adres: ul. Rakowiecka 4 (wejście od ul. Wiśniowej)
00-975 Warszawa
http://www.pgi.gov.pl/
Muzeum Geologiczne
http://muzeum.pgi.gov.pl/
Pracownicy: kierownik: dr Magdalena Sidorczuk; kustosz dr Monika Krzeczyńska
Kontakt: muzeum@pgi.gov.pl
tel. (22) 459 23 48, fax (22) 459 20 28
Wystawy/zbiory: stała wystawa meteorytów; miejsce przechowywania masy głównej meteorytu Baszkówka


Muzeum posiada w kolekcji kilkanaście meteorytów: Arispe, Baszkówka, Bjurböle, Brahin, Canyon Diablo[1], Farmington, Gao-Guenie[2], Gibeon[3], Grzempy, Huckitta, Imilac[4], Laguna Manantiales, Łowicz, Marlow[5], Mbale[6], Millbillillie[7], Morasko, Mt. Tazerzait[8], Murchison[9], Pułtusk, Sikhote-Alin[10], Sinawan 001, Tjerebon[11], Zakłodzie.

Pod koniec stycznia 2020 roku Redakcja portalu Wiki.Meteoritica.pl we współpracy z Muzeum Geologicznym PIG-PIB zorganizowała czasową wystawę meteorytów „Kamienie z Kosmosu” (czynną od 29 stycznia do 30 kwietnia 2020 r.).[12]

Galerie

Meteoryt Baszkówka w zbiorach muzeum (fot. Szymon Kozłowski); od początku 2023 roku meteoryt jest prezentowany publicznie, wcześniej spoczywał w kasie pancernej, a na wystawie była tylko jego kopia

Widok z boku; widać odciętą od spodu część przeznaczoną do badań

Spieniona skorupa obtopieniowa, linie spływu (ang. flow lines), regmaglipty

Naturalnie (?!) odsłonięte, lekko już zwietrzałe wnętrze meteorytu

Ogólny kształt okazu

Szczegóły powierzchni i wnętrza: regmaglipty, skorupa obtopieniowa, linie spływu, porowata struktura wnętrza, chondry

Szczegóły skorupy obtopieniowej (ang. fusion crust) na górnej części okazu. Kierunkowe regmaglipty, linie spływu (ang. flow-lines)

Skorupa obtopieniowa na spodniej części okazu. Skorupa silnie spieniona, zastygłe strugi stopionej materii, pierścienie przelewowe (ang. roll-over rim) oraz widać krawędzie (kołnierze, ang. lip) porwanego i stopionego materiału

Miejsca pobrania próbek do badań. Na górnym zdjęciu widoczne imponujące linie spływu (ang. flow-lines)

Spodnia strona okazu, obok fragment ze zbioru PAN Muzeum Ziemi w Warszawie


Fragment kolekcji (zawartość magazynu sfotografował Szymon Kozłowski)

Płytka (180,1 g) meteorytu Arispe

Fragment (~37 g) meteorytu Bjurböle

Płytka (5,65 g) meteorytu Grzempach z etykietą Muzeum Geologicznego PAN w Krakowie

Fragment (~2,42 kg) pseudometeorytu Kłodawa

Płytka (26,8 g) meteorytu Millbillillie[7]

Płytka (746 g) meteorytu Morasko

Płytka (172,7 g) meteorytu Mt. Tazerzait[8]

Płytka (6,12 g) meteorytu Murchison[9]

Okaz (675,4/651,6 g) meteorytu Pułtusk z daru Jana Samsonowicza[13] (z etykietą zbioru PAN Muzeum Ziemi w Warszawie)

Płytka (17,3 g) meteorytu Tjerebon[11]

Fragmenty meteorytu Zakłodzie

W kolekcji również meteoryty: Allende[14] (4 g (ep)), Brahin (~5,55 kg (fs)), Canyon Diablo[1] (164 g (ep)), El Hammami[15] (157 g (f)), Huckitta[16] (173 g (ep)), Imilac[4] (12 g (cs)), Karoonda[16] (~1 g (f+f)), Lake Labyrinth[16] (14,3 g (s)), Zag[17] (58,8 g (sc)) …


Nowo powstała w październiku 2023 roku ekspozycja (fot. Robert Bronowicz; inf. Szymon Kozłowski)

MG PIG-PIB (zbiory 1).jpg

Meteoryty Gibeon[3] (278 g (fs)) i Morasko (746 g (fs))

Meteoryty Mount Tazerzait[8] (184 g) i Pułtusk (okaz 675,4 g; z wymiany, pierwotnie w zbiorach PAN Muzeum Ziemi w Warszawie)

Meteoryt Baszkówka

Meteoryt Łowicz (159 g (ep))

Meteoryty Laguna Manantiales[16] (513 g (cs)) i Arispe[18] (180 g (sc))


Wystawa „Kamienie z Kosmosu” (2020 rok)

Fragment czasowej wystawy meteorytów „Kamienie z Kosmosu” (29 stycznia – 30 kwietnia 2020 r.) (fot. Jan Woreczko & Wadi)

Plakat towarzyszący wystawie „Kamienie z Kosmosu”

Wernisaż wystawy

Otwarcia wystawy dokonali: zastępca dyrektora ds. badań i rozwoju Piotr Szrek oraz kierownik muzeum Magdalena Sidorczuk. Uroczyste przecięcie wstęgi przez kuratorów wystawy: Monikę Krzeczyńską i Jana Woreczko

Kilka achondrytów z kolekcji W&W. W głębi meteoryt księżycowy NWA 11421; po lewej diogenit NWA 7831; po prawej okazy eukrytu Dhofar 007

W głębi okazy eukrytu Millbillillie[7]; po lewej okazy eukrytu NWA 2481; po prawej wyjątkowej urody lodranit NWA 8251

Kilka tektytów z kolekcji W&W

Fragment wystawy (meteoryt JaH 091[19])

Plansze

Wystawa (MG PIG-PIB ekspozycja 5).jpg

Informacja o wystawie ukazała się również na stronach Państwowego Instytutu Geologicznego – Wystawa "Kamienie z kosmosu".


Zbiory muzeum (fot. Jan Woreczko & Wadi)

Muzeum nocą…

…i w weekendy

„Dyzio”

Paranthropus boisei Leakey M., 1959 (przedstawiciel australopiteków masywnych, ok. 2,3–1,2 mln lat temu) – potocznie zwany „dziadkiem do orzechów”

Fragment kolekcji meteorytów ze zbiorów muzeum (meteoryty kamienno-żelazne i żelazne)

Fragment kolekcji meteorytów ze zbiorów muzeum (meteoryty kamienne)

Kopia okazu meteorytu Baszkówka

Fragment okazu meteorytu Łowicz

W dziale rud metali znajduje się mała płytka meteorytu Sikhote-Alin[10]


Budowa wystawy (Monika Krzeczyńska, Robert Bronowicz, Andrzej Jagielski i Wadi przy pracy)

Wystawa (MG PIG-PIB budowa 1).jpg
Wystawa (MG PIG-PIB budowa 4).jpg
Wystawa (MG PIG-PIB budowa 6).jpg

Mass media

Skarby w magazynie: Meteoryty w kolekcji…


Powojenne początki

W Muzeum Ziemi poznajemy tajemnice naszej przeszłości, Młodzi Idą, 19 (15 maja 1948), s. 12 (źródło: jLib)

Bibliografia

  • +Nieziemskie kamienie, broszura, Państwowy Instytut Geologiczny - PIB.
  • Pilski Andrzej S., (2001), Meteoryty w zbiorach polskich, Olsztyn 2001.[20]

Przypisy

  1. ^ a b meteoryt żelazny Canyon Diablo, znalezisko z 1891 roku w USA; typ IAB-MG, TKW 30 ton; powiązany z kraterem Barringer (Meteor Crater)
  2. ^ spadek meteorytu Gao-Guenie 5 marca 1960 roku w Burkina Faso; chondryt zwyczajny H5, TKW many kg
  3. ^ a b meteoryt żelazny Gibeon, znalezisko z 1836 roku w Namibii; typ IVA, TKW 26 ton; patrz → Rinne (1910)
  4. ^ a b meteoryt żelazno-kamienny Imilac, znalezisko z 1822 roku z Chile; pallasyt PMG, TKW 920 kg; patrz → ING PAN w Krakowie
  5. ^ meteoryt kamienny Marlow, znalezisko z 1936 roku w USA; chondryt zwyczajny L5, TKW 68 kg
  6. ^ spadek meteorytu Mbale 14 sierpnia 1992 roku w Ugandzie; chondryt zwyczajny L5/6, TKW 150 kg
  7. ^ a b c spadek meteorytu Millbillillie w październiku 1960 roku w Australii; achondryt, eukryt monomiktyczny EUC-mmict, TKW 330 kg
  8. ^ a b c spadek meteorytu Mount Tazerzait 21 sierpnia 1991 roku w Nigerii; chondryt zwyczajny L5, TKW 110 kg (jeden okaz)
  9. ^ a b spadek meteorytu Murchison 28 września 1969 roku w Australii; chondryt węglisty CM2, TKW 100 kg
  10. ^ a b spadek meteorytu Sikhote-Alin (Сихотэ-Алинский) 12 lutego 1947 roku w Rosji; żelazny typ IIAB, TKW 23 tony
  11. ^ a b spadek meteorytu Tjerebon 10 lipca 1922 roku w Indonezji; chondryt zwyczajny L5, TKW 16,5 kg (znaleziono dwa okazy, ale było ich prawdopodobnie więcej)
  12. ^ inicjatorem pomysłu zorganizowania wystawy była Anita Starzycka z PIG-PIB
  13. ^ Jan Samsonowicz (1888-1959) – polski geolog i paleontolog, profesor uniwersytetów we Lwowie i Warszawie, wieloletni kierownik Katedry Geologii Historycznej Uniwersytetu Warszawskiego; badacz spadku meteorytu Pułtusk; rodzina Samsonowicza miała swoje majątki ziemskie w okolicy spadku meteoryt Pułtusk. Wikipedia – Jan Samsonowicz
  14. ^ spadek meteorytu Allende 8 lutego 1969 roku w Meksyku; chondryt węglisty CV3, TKW 2 tony
  15. ^ meteoryt kamienny El Hammami, znalezisko z 1997 roku w Mauretanii; chondryt zwyczajny H5, TKW 240 kg
  16. ^ a b c d no description available; więcej → Meteoritical Bulletin Database
  17. ^ spadek meteorytu Zag 4 sierpnia 1998 roku na Saharze Zachodniej; chondryt zwyczajny H3-6, TKW 175 kg
  18. ^ meteoryt żelazny Arispe, znalezisko z 1896 roku w Meksyku; typ IC, TKW 683 kg; patrz → Prague NM
  19. ^ meteoryt kamienny Jiddat al Harasis 091, znalezisko z 2002 roku w Omanie; chondryt zwyczajny L5, TKW 123,4 kg
  20. ^ bardziej aktualna internetowa wersja katalogu znajduje się na stronach Polskiego Towarzystwa Meteorytowego – katalog PTMet; tam objaśnienie stosowanych skrótów (cs – complete specimen, hs – half specimen, ep – end piece, fc – fragment with crust, f – fragment, sc – slice with crust, s – slice, …); więcej → woreczko.pl – Oznaczenia okazów – skróty

Zobacz również

Linki zewnętrzne

Źródło „http://wiki.meteoritica.pl/index.php5/Pa%C5%84stwowy_Instytut_Geologiczny_w_Warszawie”
Osobiste