Stannern/Galerie

Orientowany okaz meteorytu Stannern o wadze 4¹³/₁₆ łuta^[1] (źródło: Haidinger 1860)

Orientowany okaz meteorytu (źródło: Haidinger 1862)

Meteoryt Stannern (rysunek z zachowaniem wielkości okazu^[2]) (Rys. 97. Meteoryt z deszczu kamiennego pod Stonarowem (Stannern). Kamień „całkowity“ z wyraźnymi soplami: a—czoło albo przód kamienia; b—widok z boku) (Rys. 98. Meteoryt z deszczu kamiennego pod Stonarowem (Stannern). Ten sam kamień, co na str. 103: a—widok kamienia z tyłu; b—widok z drugiego boku) (źródło: Neumayr 1912)

Okaz meteorytu Stannern o wadze 225 g (źródło: Brezina 1894)

Orientowany okaz meteorytu Stannern^[2] (źródło: Meyers Großes Konversations-Lexikon, 1906)

Dwa okazy meteorytu Stannern ze zbiorów Muzeum w Pradze; okaz górny 180,5 g, okaz dolny 219 g (źródło: Tuček 1981)

Szczegóły budowy meteorytu Stannern (źródło: Scherer 1809)

Meteoryty L'Aigle^[3], Stannern (z prawej) i „żelazo Pallasa”^[4] oraz bolid obserwowany 23 lipca 1762 roku w Saksonii i Brandenburgii (źródło: Keller 1838)

Fragment o wadze 3 Funty 12 Łutów ½ Quentchen^[5] (brak takiego okazu w wykazie Schreibersa (1820)) (źródło: Bohatý 1992)

Okaz o wadze 1609 g (to ten sam okaz co u Bohatý (1992), ale już lżejszy
„Obr. 1 Stonařovský meteorit z Muzea Vysočiny v Jihlavě (1609 g) při pohledu na neporušenou část krytou sklovitou krustou. Podle důlků (regmaglyptů) a směru stružek a převisů krusty na hranách se zdá, že jde o zadní část orientovaného kamene.” (źródło: Bohatý 2008)

Meteoryty: Ohaba, Stannern (12 funtów!) (źródło: Tschermak 1864)

Okaz meteorytu Stannern (źródło: Suess 1900)

Meteoryt Stannern (okaz 219 g)

Meteoryt Stannern

Meteoryt Stannern (dolny okaz 103 g)

Meteoryt Stannern

Siedem z ośmiu okazów meteorytu Stannern z kolekcji Muzeum Historii Naturalnej w Pradze: 1 – 212 g; 2 – 180,5 g; 3 – 103 g; 4 – 40,5 g; 5 – 208,5 g; 6 – 219 g; 7 – 24 g (Tuček 1968)

Meteoryt Stannern oraz Bilanga^[6], Shalka^[7]

Okaz meteorytu Stannern (2046 g)

Płytka meteorytu Stannern (1335,5 g)

Okaz meteorytu Stannern (763,8 g)

Okaz meteorytu Stannern (763,8 g)

Okaz meteorytu Stannern (1335,4 g)

Okaz meteorytu Stannern (565,2 g)

Okaz meteorytu Stannern (71,42 g)

Fragmenty meteorytu Stannern (71,1 i 49,2 g) w zbiorach Muzeum Historii Naturalnej w Bernie

394 gramowy fragment meteorytu Stannern z kolekcji Roberta Haaga (źródło: Haag 2003, za zgodą)

Fragment ze skorupą (12,15 g) z kolekcji Tomasza Jakubowskiego (fot. Tomasz Jakubowski, za zgodą). Okaz pochodzi z historycznej kolekcji śląskiego nauczyciela Theophila Konietzny-Enden (1881-1946)

Fragment bez skorupy (62 g) z kolekcji Tomasza Jakubowskiego z inną litologią niż większość okazów meteorytu Stannern. Okaz pochodzi z kolekcji Uniwersytetu Masaryka w Brnie

Zbiór meteorytów ze starych kolekcji: Gibeon (syn. Goamus)^[8], Vaca Muerta^[9], Bohumilitz, Tieschitz, Magura, Stannern, Pułtusk, Kuleschovka (kolekcja Tomasza Jakubowskiego)

Fragment o wadze 176 g z oryginalną etykietką muzeum w Wiedniu (kolekcja Mile High Meteorites; źródło: fb)

Okaz całkowity (521,9 g) z kolekcji Matteo Chinellato; pochodzenie okazu: „gift from Mr. Lorenzini di Porretta 28 January 1868 - Meteorite Collection of the "Luigi Bombicci" Mineralogical Museum”

Płytka ze skorupą (23,5 g) z kolekcji Matteo Chinellato; pochodzenie okazu: „ex collection of the Milan Natural History Museum”