PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)

Muzeum Mineralogiczne Uniwersytetu Wrocławskiego im. Kazimierza Maślankiewicza

Z Wiki.Meteoritica.pl

Muzeum Mineralogiczne im. Kazimierza Maślankiewicza Uniwersytetu Wrocławskiego we Wrocławiu
Adres: ul. Cybulskiego 30
50-205 Wrocław
oddział Muzeum (z ekspozycją meteorytów)
ul. Kuźnicza 22
50-138 Wrocław
http://www.muzmin.ing.uni.wroc.pl/
Pracownicy: kierownik dr hab. prof. UWr. Piotr Kazimierz Gunia
pracownicy: mgr Antoni Stryjewski, mgr Jacek Bogdański, mgr Joanna Girulska-Michalik oraz dr Edyta Łobocka
Kontakt: muz_min@ing.uni.wroc.pl
tel. (71) 375 92 06, oddział (71) 375 26 68
Wystawy/zbiory: Sala Meteorytowa na ul. Kuźniczej; w kolekcji m.in. meteoryty: Gnadenfrei (Piława Górna), Seeläsgen (Przełazy), Sołtmany, Grüneberg (Wilkanówko), pseudometeoryty: Brzeg, Kłodzko oraz wiele innych meteorytów z sąsiednich państw (m.in. Stannern). Muzeum ma w swych zbiorach ponad 150 okazów meteorytów


Pod koniec XIX wieku kolekcja wrocławska według Wülfing (1897) zawierała 41 różnych meteorytów (z różnych lokalizacji) o łącznej wadze ok. 11 kg!


Galerie

Meteoryty

Okazy ze zbiorów Muzeum Mineralogiczne Uniwersytetu Wrocławskiego (fotografie dla portalu Wiki.Meteoritica.pl wykonał Antoni Stryjewski)

Grüneberg (Wilkanówko)

Gnadenfrei (Piława Górna)

Seeläsgen (Przełazy)

Braunau

Knyahinya

Lenarto

Magura

Sulechów

Schwiebus

Pseudometeoryt Brzeg

Pseudometeoryt Kłodzko

Sołtmany[1]

Etykiety

Fragment zbioru starych etykiet z kolekcji muzeum (fot. Jan Woreczko)

Etykiety m.in. do okazów: Grüneberg (Wilkanówko), Ensisheim[2], Lenarto, Krasnojarsk[3], Seeläsgen (Przełazy)

Etykiety do okazów: Gnadenfrei (Piława Górna), Orgueil[4]

Kustosz muzeum Antoni Stryjewski prezentuje klaser z oryginalnymi etykietami

Ekspozycja

Fragment ekspozycji meteorytów (fot. Jan Woreczko; stan: czerwiec 2014 r.)

Fragmenty meteorytu Braunau (oraz Gebel Kamil[5] i Miles[6])

Meteoryty Ensisheim[2] i Chelyabinsk[7] (oraz NWA 7915[8], NWA 7733[9], SaU 001[10], NWA 869[11])

Meteoryty Erxleben[12] i Kernouve[13]

Fragment meteorytu Gnadenfrei (Piława Górna)

Drugi mniejszy fragment meteorytu Gnadenfrei (Piława Górna) (oraz Forest City[14], Vyatka[15] i Boolka[16])

Fragment meteorytu Grüneberg (Wilkanówko) i Sołtmany[1]

Fragmenty meteorytu Knyahinya (oraz NWA 469[17])

Fragmenty meteorytu Krasnojarsk[3] (oraz Imilac[18])

Fragmenty meteorytu L'Aigle[19] (oraz Chantonnay[20] i Ghubara[21])

Fragmenty meteorytu Lenarto (oraz Chinga[22], Sikhote-Alin[23] i Durango[24])

Fragmenty meteorytu Magura (oraz Toluca[25] i Odessa[26])

Fragmenty meteorytu Mocs (oraz Château-Renard[27], JaH 091[28] i Alfianello[29])

Meteoryt Orgueil[4] (oraz w fiolce fragmenty meteorytu Nogoya[30])

Okazy meteorytu Pultusk (Pułtusk)

Płytka meteorytu Seeläsgen (Przełazy) (oraz Morasko i Sulechów)

Okazy meteorytu Stannern (oraz Bilanga[31], DaG 400[32], Tissint[33], Pavlovka[34] i Juvinas[35])

Fragmenty meteorytów Steinbach[36][37] i Bitburg[38] (oraz Netschaëvo[39] i Zagora[40])

Tablica Chladniego

Tablica pamiątkowa poświęcona Ernstowi F.F. Chladniemu[41] ufundowana przez Polskie Towarzystwo Akustyczne i Polskie Towarzystwo Meteorytowe z okazji odbywającej się we Wrocławiu w 2008 roku V Konferencji Meteorytowej PTMet

W tablicę wmontowano fragment meteorytu żelaznego Campo del Cielo[42]


Bibliografia

  • Dąbrowska Kazimiera, (2000), Prezentujemy… Muzeum Mineralogiczne Instytutu Nauk Geologicznych Uniwersytetu Wrocławskiego, Przegląd Uniwersytecki, 8, 2000, 10-16. Plik PDF.
  • Grodzicki Andrzej, Pacholska Antonina, (2000), Prezentujemy… Muzeum Mineralogiczne Instytutu Nauk Geologicznych Uniwersytetu Wrocławskiego, Przegląd Uniwersytecki, 8, 2000, 17-21. Plik PDF.
  • +Roemer Ferdinand, (1868), Das Mineralogische Museum der Königlichen Universität Breslau. Ein Führer für die Besucher desselben, Breslau 1868, ss. 136.
  • +Stryjewski Antoni, (2011), Muzeum Mineralogiczne Uniwersytetu Wrocławskiego im. prof. Kazimierza Maślankiewicza na tle 200 lat akademickich zbiorów mineralogicznych we Wrocławiu (The Prof. Kazimierz Maślankiewicz Mineralogical Museum at the University of Wrocław against the Backdrop of the 200th Anniversary of the Academic Mineralogical Collections in Wrocław), Muzealnictwo, 52, NIMOZ, Warszawa 2011, s. 140-151. Plik DjVu.
  • Wülfing Ernst Anton von, (1897), Die Meteoriten in Sammlungen und ihre Literatur. Nebst einem versuch den tauschwert der meteoriten zu bestimmen (Meteorites in Collections and Their Literature. Including An Attempt To Determine The Exchange Value Of Meteorites), Verlag der H. Laupp'schen Buchhandlung, Tübingen 1897, (s. 411-412).[43][44][45] Plik GIF; plik Internet Archive; plik GoogleBooks.

Przypisy

  1. ^ a b dar Wadi & Woreczko dla muzeum
  2. ^ a b spadek meteorytu Ensisheim 16 listopada 1492 roku we Francji; chondryt zwyczajny LL6, TKW 127 kg
  3. ^ a b meteoryt żelazno-kamienny Krasnojarsk (syn. Żelazo Pallasa), znalezisko z 1749 roku w Rosji; pallasyt PMG-an, TKW 700 kg
  4. ^ a b spadek meteorytu Orgueil 14 maja 1864 roku we Francji; chondryt węglisty CI1, TKW 14 kg
  5. ^ meteoryt żelazny Gebel Kamil, znalezisko z 2009 roku w Egipcie; typ Iron-ungrouped, TKW 1,6 tony
  6. ^ meteoryt żelazny Miles, znalezisko z 1992 roku w Australii; typ IIE, TKW 265 kg
  7. ^ spadek meteorytu Chelyabinsk 15 lutego 2013 roku w Rosji; chondryt zwyczajny LL5, TKW >100 kg
  8. ^ meteoryt kamienny Northwest Africa 7915, znalezisko z 2010 roku z Maroka; chondryt zwyczajny LL5, TKW 415 g
  9. ^ meteoryt kamienny Northwest Africa 7733, znalezisko z 2012 roku z Maroka; chondryt zwyczajny LL5-6, TKW 1835 g
  10. ^ meteoryt kamienny Sayh al Uhaymir 001, znalezisko z 2000 roku w Omanie; chondryt zwyczajny L5, TKW 450 kg
  11. ^ meteoryt kamienny Northwest Africa 869, znalezisko z 2000/2001 roku z Afryki; chondryt zwyczajny L3-6, TKW 2 tony
  12. ^ spadek meteorytu Erxleben 15 kwietnia 1812 roku w Niemczech; chondryt zwyczajny H6, TKW 2,25 kg
  13. ^ spadek meteorytu Kernouve 22 maja 1869 roku we Francji; chondryt zwyczajny H6, TKW 80 kg
  14. ^ spadek meteorytu Forest City 2 maja 1890 roku w USA; chondryt zwyczajny H5, TKW 152 kg
  15. ^ meteoryt kamienny Vyatka (syn. Kaigorod), znalezisko z 1991/92 roku w Rosji; chondryt zwyczajny H4, TKW 45 kg
  16. ^ meteoryt kamienny Boolka, znalezisko z 1968 roku w Australii; chondryt zwyczajny H5, TKW 12 kg
  17. ^ meteoryt kamienny Northwest Africa 469, znalezisko z 1999 roku z Afryki; chondryt zwyczajny L3, TKW ~7 kg
  18. ^ meteoryt żelazno-kamienny Imilac, znalezisko z 1822 roku z Chile; pallasyt PMG, TKW 920 kg
  19. ^ spadek meteorytu L'Aigle 26 kwietnia 1803 roku we Francji; chondryt zwyczajny L6, TKW 37 kg
  20. ^ spadek meteorytu Chantonnay 5 sierpnia 1812 roku we Francji; chondryt zwyczajny L6, TKW 31,5 kg
  21. ^ meteoryt kamienny Ghubara, znalezisko z 1954 roku w Omanie; chondryt zwyczajny L5, TKW 1,75 tony
  22. ^ meteoryt żelazny Chinga, znalezisko z 1913 roku w Rosji; typ Iron-ungrouped, TKW 209,4 kg
  23. ^ spadek meteorytu Sikhote-Alin 12 lutego 1947 roku w Rosji; żelazny, typ IIAB, TKW 23 tony
  24. ^ meteoryt żelazny Durango, znalezisko z 1804 roku w Meksyku; typ IIIAB, TKW 164 kg
  25. ^ meteoryt żelazny Toluca, znalezisko z 1776 roku w Meksyku; typ IAB-sLL, TKW 3 tony
  26. ^ meteoryt żelazny Odessa (iron), znalezisko z 1922 roku w USA; typ IAB-MG, TKW 1,6 tony
  27. ^ spadek meteorytu Château-Renard 12 czerwca 1841 roku we Francji; chondryt zwyczajny L6, TKW 30 kg
  28. ^ meteoryt kamienny Jiddat al Harasis 091, znalezisko z 2002 roku w Omanie; chondryt zwyczajny L5, TKW 123,4 kg
  29. ^ spadek meteorytu Alfianello 16 lutego 1883 roku we Włoszech; chondryt zwyczajny L6, TKW 228 kg
  30. ^ spadek meteorytu Nogoya 30 czerwca 1879 roku w Argentynie; chondryt węglisty CM2, TKW 4 kg
  31. ^ spadek meteorytu Bilanga 27 października 1999 roku w Burkina Faso; achondryt, diogenit DIO, TKW 25 kg
  32. ^ meteoryt kamienny Dar al Gani 400, znalezisko z 1998 roku w Libii; achondryt, meteoryt księżycowy LUN, TKW 1425 g
  33. ^ spadek meteorytu Tissint 18 lipca 2011 roku w Maroku; achondryt, meteoryt marsjański SHE, TKW >7 kg
  34. ^ spadek meteorytu Pavlovka 2 sierpnia 1882 roku w Rosji; achondryt, howardyt HOW, TKW 2 kg
  35. ^ spadek meteorytu Juvinas 15 czerwca 1821 roku we Francji; achondryt, eukryt EUC-mmict, TKW 91 kg
  36. ^ meteoryt żelazny Steinbach, znalezisko z 1724 roku w Niemczech; typ IVA-an, TKW 98 kg
  37. ^ jeden z okazów meteorytu Steinbach został znaleziony w okolicach miejscowości Potůčky (niem. Breitenbach) na granicy Czech i Niemiec (Šreinová et al. 2012)
  38. ^ meteoryt żelazny Bitburg, znalezisko z 1805 roku w Niemczech; typ IAB complex, TKW 1,5 tony
  39. ^ meteoryt żelazny Netschaëvo, znalezisko z 1846 roku w Rosji; typ IIE-an, TKW 250 kg
  40. ^ meteoryt żelazny Zagora, znalezisko z 1987 roku w Maroku; typ IAB-ung, TKW 50 kg
  41. ^ Ernst Chladni – twórcy meteorytyki i podstaw akustyki; urodzony w 1756 roku w Wittenberdze, zmarł podczas pobytu we Wrocławiu w 1827 roku; zastanawia pisownia na tablicy nazw obu miast, ni to po łacinie, ni to po niemiecku?!
  42. ^ meteoryt żelazny Campo del Cielo, znalezisko z 1576 roku w Argentynie; typ IAB-MG, TKW 50 ton
  43. ^ katalog Wülfinga jest najbardziej kompletnym katalogiem zbiorów światowych z końca XIX wieku (patrz również → Wülfing (1894)); autor podaje również jaka część wybranych meteorytów (ich main mass) znajduje się w danej kolekcji; z wymienionych u niego kolekcji (s. 408-429) tylko jedna kolekcja – Breslau (Mineralogisches Museum der K. Universität) – znajduje się dziś w Polsce; wymienia on jeszcze wiele kolekcji prywatnych, np. kolekcję Juliana Siemaszko, von Bredow, F. Krantz, H. A. Ward.
    Jest u Wülfinga jeszcze kolekcja – Danzig (Westpreussisches Provinzial-Museum; mitgeteilt durch Herrn Direktor Professor Dr. H. Conwentz) – znajdowały się w niej 3 meteoryty: Pultusk 99 g, Krasnojarsk 287 g oraz 63 g fragment meteorytu Schwetz (Świecie)
  44. ^ meteoryty polskie w kolekcjach wg Wülfinga (1897)
  45. ^ jeszcze wcześniejszy katalog kolekcji meteorytów wydał w 1863 roku Buchner (1863); patrz również → Światowe kolekcje meteorytów

Linki zewnętrzne

Źródło „http://wiki.meteoritica.pl/index.php5/Muzeum_Mineralogiczne_Uniwersytetu_Wroc%C5%82awskiego_im._Kazimierza_Ma%C5%9Blankiewicza”
Osobiste