PayPal-donate (Wiki).png
O ile nie zaznaczono inaczej, prawa autorskie zamieszczonych materiałów należą do Jana Woreczko & Wadi.

(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)

Bibliografia/Buchner Otto

Z Wiki.Meteoritica.pl

Christian Ludwig Otto Buchner niemiecki fizyk i przyrodnik, wykładowca historii naturalnej w gimnazjum w Giessen. Oprócz zainteresowania meteorytami był autorem prac o olejach mineralnych, ptakach i innych obiektach przyrodniczych.

Bibliografia: Buchner Otto

  • Buchner Otto, (1859), Die Feuermeteore, insbesondere die Meteoriten historisch und naturwissenschaftlich betrachtet, Gießen 1859, ss. 192. Plik iDjVu; plik doi; plik DjVu.
  • Buchner Otto, (1861), Versuch eines Quellenverzeichnisses zur Literatur über Meteoriten, w: Broenner Heinrich L., Abhandlungen, herausegeben von der Senckenburgischen naturforschenden gesellschaft, Bd. 3, Frankfurt a.M. 1859-1861, s. 455-482. Plik PDF; plik DjVu.
  • Buchner Otto, (1861), Meteorsteinfall zu Wedde, Prov. Groningen, Holland, am 8. Juli 1852, Annalen der Physik, 112, Bd. 188, 1861, s. 490-492. Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    .
  • Buchner Otto, (1861a), Notiz über den Meteoritenfall zu Killeter in Irland, Annalen der Physik, 113, Bd. 189, 1861, s. 508-509.[1] Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    .
  • Buchner Otto, (1861b), Zwei neuere Meteorsteinfälle, Annalen der Physik, 113, Bd. 189, 1861, s. 510-511. Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    .
  • Buchner Otto, (1862), Die Meteoriten in Wien und London, Annalen der Physik, 116, Bd. 192, 1862, s. 637-643. Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    .
  • Buchner Otto, (1863), Die Meteoriten in Sammlungen, ihre Geschichte, mineralogische und chemische Beschaffenheit, Leipzig 1863, ss. 202.[2][3][4] Plik hPDF; plik DjVu.
  • Buchner Otto, (1864), Die Meteoriten in Sammlungen, Annalen der Physik, 122, Bd. 198, 1864, s. 317-331.[5] Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    ; plik DjVu. Meteoryt Buschhof i Pillistfer.
  • Buchner Otto, (1865), Die Meteoriten in Sammlungen (Zweiter Nachtrag), Annalen der Physik, 124, Bd. 200, 1865, s. 569-602. Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    .
  • Buchner Otto, (1866), Neue Meteoriten, Annalen der Physik, 129, Bd. 205, 1866, s. 350-351. Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    .
  • Buchner Otto, (1867), Die Meteoriten in Sammlungen (Dritter Nachtrag), Annalen der Physik, 132, Bd. 208, 1867, s. 311-319. Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    .
  • Buchner Otto, (1869), Die Meteoriten in Sammlungen (Vierter Nachtrag), Annalen der Physik, 136, Bd. 212, 1869, s. 437-460, 589-611. Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    .
  • Buchner Otto, (1869), Der Meteorstein von Krähenberg, Annalen der Physik, 137, Bd. 213, 1869, s. 176.[6] Plik DjVu
    Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
    .


Cytowana w zestawieniu Buchnera (1861) literatura (fragment):

Skrót rozwinięcie źródło
AChPh. Annalen d. Chemie u. Pharmacie. Annalen der Chemie und Pharmacie; Wikipedia (EN) - Liebigs Annalen; pliki → HathiTrust Digital Library
AdCh.
(AdChim.) 		Annales de Chemie. Paris -
Arago
(Ar. 4.) 		Astronomie populaire B. 4. Arago François, Barral J.A., (1865), Astronomie populaire, T. 4 (quatrième), Paris 1865, s. 181-322 (Livre XXVI, Météores cosmiques) (i wydania późniejsze). Plik PDF.
BdM. Bigot de Morogues Mem. historique. 1812. Bigot de Morogues Pierre-Marie Sébastien, (1812), Mémoire historique et physique sur les chutes des pierres tombées sur la surface de la Terre à diverses époques, Orléans 1812, ss. 360.[7] Plik PDF; plik hPDF; plik DjVu.
Bmg. Z. Baumgartner Zeitschr. für Physik. Zeitschrift für Physik…; pliki → HathiTrust Digital Library
Br. Buchner Feuermeteore. 1859. Buchner Otto, (1859), Die Feuermeteore, insbesondere die Meteoriten historisch und naturwissenschaftlich betrachtet, Gießen 1859, ss. 192. Plik iDjVu; plik doi; plik DjVu.
Brz. JB. Berzelius Jahresbericht. -
CFM. Chladni Feuermeteore. 1819. Chladni Ernst F.F., (1819), Ueber Feuer-Meteore, und über die mit denselben herabgefallenen Massen (O ognistych meteorach i o masach spadających z nimi) (Nebst zehn Steindrucktafeln und deren Erklärung von Carl von Schreibers), Wien 1819, ss. 434.[8][9] Plik PDF[10]; plik GoogleBooks; plik doi.
ChCtr. Chemisches Centralblatt. -
Clark Dissertation. 1852 Clark Smith William, (1852), On Metallic Meteorites. An Inaugural Dissertation…, Göttingen 1852, ss. 112 (ilustracje).[11] Plik PDF.
CP. Chladni Pallaseisen. 1794. Chladni Ernst F.F., (1794), Ueber den Ursprung der von Pallas gefundenen und anderer ihr ähnlicher Eisenmassen und über einige damit in Verbindung stehende Naturerscheinungen (O pochodzeniu znalezionej przez Pallasa i o innych podobnych masach żelaznych oraz o pewnych z tym związanych zjawiskach natury), Lipsk i Ryga 1794, ss. 63.[12][13] Plik DjVu; plik GoogleBooks.
E. J. Erdmann Journ. f. praktische Chemie. Journal für praktische Chemie (J. prakt. Chem.); patrz → Journal für praktische Chemie/Artykuły
Froriep N [N]—otizen aus der Natur- und Heilkunde.
GA. Gilberts Annalen. Glibert; → patrz Annalen der Physik/Artykuły
GuH. Giebel u. Heintz Zeitschr. f. d. gesammten Naturwissenschaften. -
Ha. Harris Meteorites. 1859 Harris Elijah Paddock, (1859), The Chemical Constitution and Chronological Arrangement of Meteorites, Göttingen 1859, ss. 132.[14] Plik hPDF; plik PDF.
Inst. l'Institut, Journal universel. Paris
JbM.
(IbM.) 		Jahrbuch für Mineralogie, Geographie u. s. w. von Leonhard u. Bronn. Jahrbuch für Mineralogie, Geognosie, Geologie und Petrefaktenkunde; patrz → Jahrbuch für Mineralogie, Geognosie, Geologie und Petrefaktenkunde/Artykuły
Jb. Schles. G Jahrbuch d. schlesischen Gesellschaft. Jahres-Bericht der Schlesischen Gesellschaft für vaterländische Kultur; patrz → Jahres-Bericht der Schlesischen Gesellschaft für vaterländische Kultur/Artykuły
K 3 Kämtz Meteorologie. Bd. 3. Kämtz Ludwig Friedrich, (1836), Lehrbuch der Meteorologie. Dritter Band, Halle, 1836. O bolidach. Plik PDF.
MCh. Rammelsberg Mineralchemie.
Pa. Partsch Meteoriten. 1843 Partsch Paul, (1843), Die Meteoriten oder vom Himmel gefallenen Steine und Eisenmassen im k. k. Hof-Mineralien-Kabinette zu Wien, Wien 1843, ss. 166.[15] Plik DjVu; plik PDF.
PA.
PAErgb. 		Poggendorffs Annalen. Poggendorff; patrz → Annalen der Physik/Artykuły
PhCtr. Pharmaceutisches Centralblatt.
PhilM. Lond. u. Edinb. Philosophical Magazine
RbH. Rammelsberg Handwörterbuch der Mineralogie
Schw. J. Schweigger Journal f Chemie u. Physik. Schweigger's Journal für Chemie und Physik; patrz → Journal für Chemie und Physik/Artykuły
SJ. Silliman American Journal of Science a. Arts. American Journal of Science and Arts; pliki → BHL
vE. von Ende Massen und Steine. 1804. Ende Ferdinand Adolf von Freiherr, (1804), Ueber Massen und Steine die aus dem Monde auf die Erde gefallen sind, Braunschweig 1804. Plik PDF; plik doi.
V.Mag. Voigt Magazin. -
vSch. von Schreibers Beiträge. 1820 Schreibers Karl Franz von, (1820), Beyträge zur Geschichte und Kenntriss meteorischer Stein- und Metall-Massen, und der Erscheinungen, welche deren Niederfallen zu begleiten pflegen, Wien 1820 (ilustracje).[16] Plik DjVu; plik doi.
WAB Wiener Academischer Bericht. Sitzungsberichte der mathematisch-naturwissenschaftliche Classe der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften; patrz → Sitzungsberichte der mathematisch-naturwissenschaftliche Classe der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften/Artykuły

Bibliografia

  • Koblitz Jörn, MetBase. Meteorite Data Retrieval Software, Version 7.3 (CD-ROM), Ritterhude, Germany 1994-2012. MetBase.

Przypisy

  1. ^ spadek meteorytu Killeter 29 kwietnia 1844 roku w Irlandii; chondryt zwyczajny H6, TKW 140 g
  2. ^ bardzo szczegółowy katalog: kolekcje, historia, analizy chemiczne i mineralogiczne meteorytów; wyprzedzający o wiele lat słynny XIX-wieczny katalog kolekcji meteorytów Wülfinga (1897); zobacz również → Światowe kolekcje meteorytów
  3. ^ według Buchnera największymi muzealnymi kolekcjami meteorytów były wówczas zbiory w: Wiedniu, Londynie i Berlinie, zawierające odpowiednio: 194, 190 i 153 meteorytów; natomiast posiadaczami największych prywatnych kolekcji byli: R.P. Greg (Manczester, Wlk. Brytania), v. Reichenbach (Wiedeń, Austria) i Ch.U. Shepard (New Haven, USA), na które składało się odpowiednio: 191, 176 i 151 meteorytów
  4. ^ w katalogu są wymienione dwie „polskie” kolekcje: „Krakau, Universität (durch Herrn Professor Ritter v. Zepharovich)” zawierającą dwa meteoryty: Magura (162 g) i Elbogen (100 g) oraz kolekcję „Breslau, schles. Gesellsch.” w skład której wchodziły m.in. meteoryty: Grüneberg (160 g), Magura (172 g), Seeläsgen (1,812 kg); więcej o kolekcji wrocławskiej wg Buchnera przed 1863 rokiem, patrz → Muzeum Mineralogiczne Uniwersytetu Wrocławskiego
  5. ^ m.in. meteoryty Buschhof i Pillistfer
  6. ^ spadek meteorytu Krähenberg 5 maja 1869 roku w Niemczech; chondryt zwyczajny LL5, TKW 16,5 kg
  7. ^ obszerny wykaz spadków i doniesień do 1812 roku; francuski „odpowiednik” katalogów Ernsta Chladniego
  8. ^ zawiera dodatek (katalog kolekcji w Wiedniu): Schreibers Karl Franz von, Anhang. Verzeichniss der Sammlung von Meteor-Massen, welche sich im k. k. Hof-Mineralien-Cabinette in Wien befindet. Vom Director von Schreibers, s. 425-434
  9. ^ cytowane w tytule 10 tablic (zehn Steindrucktafeln) to powołanie na: Schreibers Karl Franz von, (1820), Beyträge zur Geschichte und Kenntriss meteorischer…
  10. ^ na kopii egzemplarza z biblioteki Harvard University na końcu znajdują się odręczne notatki nieznanego autora!?
  11. ^ w swej pracy dyplomowej poświęconej meteorytom żelaznym opisuje Clark m.in. meteoryty: Bohumilitz, Brahin, Braunau, Elbogen, Hraschina, Lenarto, Magura, Seeläsgen, Schwetz, Steinbach; tam też kilka litografii przedstawiających przekroje meteorytów
  12. ^ przełomowa publikacja Ernsta Chladniego – hipoteza o kosmicznym pochodzeniu kamieni spadających z nieba
  13. ^ meteoryt żelazno-kamienny Krasnojarsk (Красноярск, „żelazo Pallasa”, ang. Pallas iron, niem. Pallas-Eisen, ros. Палласово железо), znalezisko z 1749 roku w Rosji; pallasyt PMG-an, TKW 700 kg; patrz → Pallas (1776)
  14. ^ praca dyplomowa będąca zestawieniem wyników analiz meteorytów
  15. ^ zawiera planszę z „odbitką” płytki meteorytu Lenarto
  16. ^ o meteorytach: Benares (a), Charsonville, Eichstädt, Elbogen, Hraschina, Lenarto, Lissa, L'Aigle, Salles, Siena, Stannern, Tabor, Timochin; zawiera liczne plansze z rysunkami meteorytów oraz mapę spadku meteorytu Stannern (oryginalna mapa i wykaz znalezionych okazów) (strona tytułowa, detal)

Zobacz również

Źródło „http://wiki.meteoritica.pl/index.php5/Bibliografia/Buchner_Otto”