(Unless otherwise stated, the copyright of the materials included belong to Jan Woreczko & Wadi.)
Braunau
Z Wiki.Meteoritica.pl
m |
m (→Linki zewnętrzne) |
||
Linia 328: | Linia 328: | ||
[[Category:Czechy]] | [[Category:Czechy]] | ||
[[Category:Hammer]] | [[Category:Hammer]] | ||
+ | [[Category:Meteoryty żelazne]] |
Wersja z 22:12, 16 cze 2022
Heksaedryty spadają rzadko
Braunau → | |
Meteoryt Braunau ze zbiorów Muzeum Historii Naturalnej w Pradze (Národí Muzeum Praha) (fot. Aubrey Whymark, za zgodą)
| |
Spadek | |
Lokalizacja | Czechy |
Położenie[1] | 50°36'N, 16°18'E |
Data | 14 lipca 1847 r., 03:45 (środa) |
Charakterystyka | |
Typ | meteoryt żelazny IIAB, heksaedryt |
Masa | 39 kg |
Liczba okazów | dwa okazy 23,63 i 17,08 kg |
Meteoritical Bulletin Database | |
Synonimy → | |
w NHM Cat: Broumov, Hauptmannsdorf |
Spadek meteorytu żelaznego 14 lipca 1847 roku (środa) w Czechach (typu IIAB heksaedryt, TKW 39 kg).
- Opis spadku
14 lipca 1847 roku (środa) rankiem około 03:45 pojawiła się mała chmurka pędząca szybko na południowy wschód wzdłuż Sudetów i zostawiająca długi ślad na niebie. Nagle w chmurce zajaśniał ogień i dwie ogniste smugi skierowały się ku ziemi. Jednocześnie usłyszano dwie potężne detonacje, a potem grzechot i świst. Huk był tak silny, że słyszano go w odległym o 75 km Wrocławiu. Chmurka stała się popielato szara i powoli się rozpłynęła. Jedna ze smug trafiła w łąkę we wsi Hejtmánkovice i tam znaleziono wbity w ziemię czarny, gorący kamień[2]. Po wydobyciu okazało się, że to żelazo – ważył 23,63 kg[3].
Druga smuga trafiła w dom koło cegielni (brickworks) w dzielnicy (wówczas wsi) Křinice[4] (wg materiałów z Muzeum w Broumovie meteoryt spadł na dom ceglarza). Kawał żelaza przebił dach, strop, łóżko (rozbił wezgłowie łóżka, na którym spało troje małych dzieci) i podłogę i zatrzymał się w piwnicy, gdzie został znaleziony podczas usuwania gruzu. Ważył 17,08 kg[5][6] i do dziś jest w Muzeum Narodowym w Pradze (kopia tego okazu znajduje się w Muzeum Ziemi Broumovskiej w zespole klasztoru benedyktyńskiego w Broumovie). Większy okaz został pocięty na części, które trafiły do wielu kolekcji na świecie.
Na zdjęciach mniejszego okazu z artykułu Šreinová et al. (2012), widać jego „tylną” powierzchnię, której wygląd wskazuje, że okaz jest orientowany.
Krótki opis na portalu: Astronomická mapa České republiky – Broumov — meteorit.
Ciekawostka: Carl Christian Beinert za swoje prace o meteorycie Braunau otrzymał tytuł doktora honoris causa Fakultetu Filozoficznego Uniwersytetu Wrocławskiego (Syniawa 2000).
Meteoryt Braunau jest typu IIAB (heksaedryt).
Meteoryty żelazne typu IIAB
O meteorytach żelaznych typu IIAB (Woźniak 2021):
Grupa IIAB
Grupa IIAB – grupa ta powstała z połączenia dwóch wcześniej wyróżnianych grup IIA i IIB. Charakteryzują się one jedną z najniższych zawartości niklu spośród wszystkich meteorytów żelaznych[7], ale mają bardzo dużą zawartość galu i germanu w bardzo wąskim przedziale (wykres), przeciwnie niż zawarty w nich iryd występujący w zakresie niemal 4 rzędów wielkości (rys. 7)![8] Również w szerokim przedziale (3 rzędy wielkości) zawartości występuje pierwiastek ren (Re) (patrz Załącznik 2). Są to najczęściej heksaedryty (HEX) (grupa IIA) i oktaedryty bardzo gruboziarniste (Ogg) (grupa IIB).[9] W grupie tej znajduje się również ubogi w nikiel ataksyt (Ni-poor) Siratik. Zawartość pierwiastków śladowych sugeruje, że meteoryty grupy IIAB uformowały się z jądra zdyferencjonowanej planetoidy typu C rozbijanej w wielokrotnych zderzeniach. Średnie tempo stygnięcia wyznaczone z modeli wynosi dla tej grupy ~6-12 stopni ma milion lat (~6-12ºC/My).
Wielu członków grupy IIA to klasyczne „pojedyncze kryształy” kamacytu z widocznymi liniami Neumanna (fot 1) i euhedralnymi (dobrze wykształconymi, własnopostaciowymi kryształami, których wzrost nie był zakłócony przez inne kryształy) kryształami rhabdytu. Nodule siarczkowe są dość rzadkie i nigdy nie większe niż kilka milimetrów średnicy. W grupie IIA nodule i ziarna daubréelitu są wszechobecne. Obfitość w nich fosforków (schreibersyt) rośnie ze wzrostem zawartości niklu w grupie IIA i bardzo zauważalnie w IIB, tak, że w wysoko niklowych okazach obserwuje się centymetrowej wielkości „hieroglificzne wzory” schreibersytu. Cohenit i dwukrotnie obfitszy haxonit występują w nich w formie małych wytrąceń, które często rozpadły się do grafitu i nisko niklowego kamacytu. Ogólnie grafit w nich pochodzi wyłącznie z rozpadu węglików. Ziarna carlsbergitu są rzadkie. W okazach [10] (dawniej IIA, HEX) i [11] (dawniej IIA, HEX) zaobserwowano ziarna kosmochloru (dawniej ureyit, NaCr[Si2O6]) w towarzystwie daubréelitu (Scott et al. 1975; Wasson et al. 2009).
Nie zaobserwowano w nich inkluzji krzemianowych, ale w okazach meteorytów Sikhote-Alin i Sierra Gorda zdarzają się małe wtrącenia krzemianowe (Wasson et al. 2007).
Najbardziej znani przedstawiciele tej grupy to spadki: Sikhote-Alin[12] (IIB-an, obecnie IIAB, Ogg), Boguslavka[13] (dawniej IIA, HEX) (fot 1) i Braunau (dawniej IIA, HEX) oraz znaleziska Agoudal (HEX), Veevers (dawniej IIB, Ogg) i North Chile[14] (dawniej IIA, HEX).
Linie Neumanna
To właśnie w tym meteorycie po wytrawieniu wypolerowanej powierzchni kwasem, Johann G. Neumann (1850) zaobserwował i opisał liczne cienkie linie zwane teraz liniami Neumanna (oryginalna rycina z pracy Neumanna (1850)). Odkrycie to często błędnie przypisuje się innemu znanemu niemieckiemu krystalografowi Franz Ernst Neumannowi.
Kolekcje
Fragmenty meteorytu Braunau w największych kolekcjach:
Zbiór waga fragmentów
(Koblitz MetBase)uwagi Prague, Nat. Mus. 18,2 kg w tym kompletny mniejszy okaz Vienna, Naturhist. Mus. 2541 g Berlin, Mus. Naturk., Humboldt Univ. 1351 g Tübingen, Min.-Petrogr. Inst. 916 g London, Nat. Hist. Mus. 646 g (…) Wroclaw, Dept. Min. Petrol., Univ. 97 g 60,35 ep, 24,76 sc, 12,20 fc (Pilski 2001) Hamburg, Mus. Min.-Petrogr. Inst. 56,7 g m.in. fragment 12,65 g
Źródła
Beinert (1847) (s. 170-173)
Beinert (1848)
Das in Hauptmannsdorf[15] niedergefallene 42 Pfund 6 Loth schwere Meteoritenfragment.
Das Ziegelschlager 30 Pfund 16 Loth wiegende Fragment, von dem das Dach und der Lehmestrich dew Dominicalhauses durchschlagen und dabei Stroh auf der Aussenfläche eingeknetet aufgenommen wurde.[16]
Kesselmeyer (1861) (s. 368, 436)
51. 1847. 14. Juli Hauptmannsdorf, NW. von Braunau, Kreis Königgrätz. – Eisen – Sp.-Gew.: 7,714.[17] Böhmen 50°36'N. 16°19'O. P.72.1847.170.[18] W. 1860. S. 1860.
594. 51 1847. 14. Juli Hauptmannsdorf, NW. von Braunau; Kreis Königgrätz Böhmen 50°36'N
16°19'O.P. 72. 1847. 170.[19] Unter 2 heftigen Detonationen aus einer zu einer Feuerkugel ergluhenden, vorher kleinen und schwarzen Wolke unter starkem Blitzen 2 Eisenmassen von 42 u. 30½ ℔.
Buchner (1861)
Braunau (Hauptmannsdorf), Böhmen 1847, Juli 14.
Beinert d. Met. von Braunau. Breslau 1848.[20] Humboldt Cpt. rnd. 25, 627. Schles. Ztg. 1847, Nov. 24.[21] Weis Berl. Ac. Ber. 1847, 391.[22] Oestr. Bl. für Lit. 1848, 26.[23] PhCtr. 1848, 196, 289.[24] JbMin. 1848, 320, 825. 1857, 853.[24] J. 1847/8, 1300. Uebers. Arbeiten d. schles. Gesellsch. 1847, 36. PA. 71, 170.[25] Duflos u. Fischer ebd. 72, 475, 575.[26] Haidinger ebd. 680. 73, 590.[27] Rammelsberg ebd. 74, 443.[28] Göppert u. Boguslawski EJ. 42, 428. Beinert ebd 42, 59. PA. 72, 170.[19] Partsch Haid. Ber. 3, 378 (Abb.)[29] Glocker PA. 73, 332.[30] Haid. Ber. 3, 302, 493.[31] 4, 86,[32] 349.[29] PAErgb. 4, 120, 386.[33] SJ. (2) 5, 285,[34] 338.[35] (2) 6, 348.[36] (2) 7, 171.[37] RbH Suppl. 4, 151.[38] Clark 52 (Abb.).[39] Br. 118.[40] Ha. 117.[41] MCh, 904.[42] Berl. Ac. Ber. 47, 243, 391.[22]
- Rozwinięcia skrótów → patrz Bibliografia/Buchner Otto
Lokalizacja
miejsca spadku okazów
* W 2018 roku Google zmieniło zasady działania apletu, mapa może wyświetlać się niepoprawnie (pomaga Ctrl+F5); więcej → Szablon:GEMap-MyWiki
Broumov (niem. Braunau), Hejtmánkovice (niem. Hauptmannsdorf).
Na mapie J. Poláka z 1840 roku zaznaczono miejsca spadku okazów. Okaz większy oznaczony literą A spadł w miejscu o współrzędnych 50°35.586'N, 16°19.273'E, okaz mniejszy, oznaczony literą B spadł na dach budynku cegielni (dom ceglarza) w miejscu 50°34.516'N, 16°19.672'E.[43]
Większy okaz spadł „bliżej” w stosunku do kierunku lotu bolidu!
Mapa okolic Braunau i Hauptmannsdorf z zaznaczonymi miejscami spadku meteorytów – oznaczonych na mapie literami A (większy okaz) i B (mniejszy) (SITUATIONS-PLAN der Stadt BRAUNAU; Beinert 1848).
Mapy
Braunau/Galerie
Meteoryt Braunau ze zbiorów Muzeum Mineralogicznego Uniwersytetu Wrocławskiego (dla Wiki.Meteoritica.pl fot. Antoni Stryjewski)
Meteoryt Braunau (Broumov) w kolekcjach zagranicznych
Mniejszy okaz i fragment meteorytu Braunau ze zbiorów Muzeum Historii Naturalnej w Pradze (fot. Aubrey Whymark, za zgodą) |
Fragment meteorytu Braunau ze zbiorów Muzeum Historii Naturalnej w Pradze (fot. Aubrey Whymark) |
Mniejszy okaz meteorytu Braunau ze zbiorów Muzeum Historii Naturalnej w Pradze (Šreinová et al. 2012) |
Meteoryt Braunau ze zbiorów Muzeum Historii Naturalnej w Berlinie (Museum für Naturkunde) (fot. Wadi & Jan Woreczko) |
Fragment meteorytu o wadze 12,65 g ze zbiorów Muzeum Mineralogicznego Uniwersytetu w Hamburgu |
Fragment meteorytu Braunau (2133,0 g) ze zbiorów Muzeum Historii Naturalne w Wiedniu (fot. Tomasz Jakubowski) |
Muzeum Ziemi Broumovskiej (2, 3 maja 2012 roku; fot. Wadi & Jan Woreczko)
Kopia strony tytułowej publikacji Beinerta z 1848 roku |
Strona z rysunkami okazów meteorytu Braunau (Beinert 1848) |
|
Kopia mniejszego okazu meteorytu (patrz → Meteoryty (kopie)) |
a) większy okaz 42 funty 6 łutów, b) okaz mniejszy 30 funtów 16 łutów (Beinert 1848, tab. I) |
Przekrój meteorytu (Beinert 1848, tab. II) |
|
Niżej okaz z Hejtmánkovic; powyżej kompletny okaz meteorytu Bohumilitz z Výškovic (źródło: Tuček 1964) |
- Więcej w Braunau/Galerie
Miasto Broumov i benedyktyński zespół klasztorny (2, 3 maja 2012 roku; fot. Wadi & Jan Woreczko)
- Więcej w Braunau/Pliki
Bibliografia
- American Journal of Science and Arts, Meteorite of July 14, 1847, vol. 5, ser. 2, 1848, s. 285.[44] Plik DjVu.
- Beinert Carl Christian, (1847), Meteoreisen-Fall bei Braunau in Böhmen am 14. Juli d. J., Annalen der Physik, 72, Bd. 148, 1847, s. 170-173. Plik DjVuŹródło: Wiki.Meteoritica.pl.
- Beinert Carl Christian, (1848), Der Meteorit von Braunau am 14. Juli 1847. Actenmässige Darstellung, Beschreibung und Analyse, nebst Ansichten über die Natur der Meteoriten (Hierbei ein Situationsplan und drei Tafeln Abbildungen), Breslau 1848 (ilustracje).[45] Plik DjVu; plik doi.
- Bericht über die zur Bekanntmachung geeigneten Verhandlungen der Konigl. Preuss. Akademie der Wissenschaften zu Berlin, 1847, s. 243, 391.[46] Plik DjVu.
- Boguslawski Georg von, (1847), Meteor-Eisen von Braunau, Tagebl. Naturw. Ver. Breslau, 1847, s. 36-42.
- Boguslawski Georg von, (1848), Über den Meteorsteinfall am 14. Juli d. J. zu Braunau in Böhmen, Breslau 1848. Ref.: Ann. K. k. naturhist. Hofmus., Wien, 24, (1910).
- Boguslawski Georg von, (1849), Sur la chute d’un météorite en deux morceaux Braunau en Bohemie le 14. juillet 1847, L’Institut J., 17, sec. 1, 1849, s. 15.
- Buchner Otto, (1861), Versuch eines Quellenverzeichnisses zur Literatur über Meteoriten, w: Broenner Heinrich L., Abhandlungen, herausegeben von der Senckenburgischen naturforschenden gesellschaft, Bd. 3, Frankfurt a.M. 1859-1861, s. 455-482. Plik PDF; plik DjVu.
- Buchner Otto, (1863), Die Meteoriten in Sammlungen, ihre Geschichte, mineralogische und chemische Beschaffenheit, Leipzig 1863, ss. 202, (s. 176-178).[47][48][49] Plik hPDF; plik DjVu.
- Buchwald Vagn Fabritius, (1975), Handbook of Iron Meteorites. Their History, Distribution, Composition, and Structure, University of California Press, Berkeley 1975, (s. 340-342). ISBN 0-520-02934-8.[50] Pliki PDF. Plik DjVuŹródło: Wiki.Meteoritica.pl.
- Clark Smith William, (1852), On Metallic Meteorites. An Inaugural Dissertation…, Göttingen 1852, ss. 112, (s. 52-55) (ilustracje).[51] Plik PDF.
- +Dimter Johann, (1890), Das Meteoreisen von Braunau, Jahres-Bericht des öffentlichen Stifts-Obergymnasiums der Benedictiner in Braunau in Böhmen, Braunau 1890, ss. 28.[52]
- Döll Eduard, (1882b), Form, Oberfläche, Rinde, physische und chemische Zusammensetzung der Meteoriten, Monatsblätter des Wissenschaftlichen Club in Wien, 1882, s. 41-44.[53]. Plik DjVuŹródło: Wiki.Meteoritica.pl.
- Duflos Adolph Ferdinand, Fischer Nicolaus Wolfgang, (1847), Analyse des Braunauer Meteoreisen, Annalen der Physik, 72, Bd. 148, 1847, s. 475-480. Plik DjVuŹródło: Wiki.Meteoritica.pl.
- Duflos Adolph Ferdinand, Fischer Nicolaus Wolfgang, (1848), Analysis of the Meteoric Iron that fell near Braunau in Bohemia, on the 14th of July, 1847, American Journal of Science and Arts, vol. 5, ser. 2, 1848, s. 338-342.[54] Plik DjVu.
- Fischer Nicolaus Wolfgang, (1847), Fortsetzung der Untersuchung des Meteoreisens von Braunau, Annalen der Physik, 72, Bd. 148, 1847, s. 575-580. Plik DjVuŹródło: Wiki.Meteoritica.pl.
- Fischer Nicolaus Wolfgang, (1848), Schluss der Untersuchung des Braunauer Meteoreisens, Annalen der Physik, 73, Bd. 149, 1848, s. 590-594. Plik DjVuŹródło: Wiki.Meteoritica.pl.
- Fischer Nicolaus Wolfgang, (1849), Analysis of the Braunau Meteoric Iron, American Journal of Science and Arts, vol. 7, ser. 2, 1849, s. 171-175.[55] Plik DjVu.
- Glocker Ernst Friedrich[56], (1848a), Ueber die krystallinishe Structur des Eisens, Annalen der Physik, 73, Bd. 149, 1848, s. 332-336. Plik DjVuŹródło: Wiki.Meteoritica.pl.
- Göppert Heinrich Robert, (1847a), Vermischte Notizen. 4. Meteorsteinfall, Journal für praktische Chemie, 42, 1847, s. 59-62.[57] Plik DjVuŹródło: Wiki.Meteoritica.pl.
- Göppert Heinrich Robert, (1847), Über das Braunauer und das Seeläsgen'sche Meteoreisen, Journal für praktische Chemie, 42, 1847, s. 428-431. Plik DjVuŹródło: Wiki.Meteoritica.pl.
- Göppert Heinrich Robert, (1847), Schles. Ztg., 24 Nov. 1847.[58]
- Haidinger Wilhelm Ritter von, (1847), Ueber das Meteoreisen von Braunau, Annalen der Physik, 72, Bd. 148, 1847, s. 580-582. Plik DjVuŹródło: Wiki.Meteoritica.pl.
- Haidinger Wilhelm Ritter von, (1848), Meteoreisen von Braunau, Berichte über die Mitteilungen von Freunden der Naturwissenschaften in Wien, III, nr 4-5, Wien 1848, s. 302-305, 378-380 (ilustracja). Plik DjVu.
- Haidinger Wilhelm Ritter von, (1848), Meteorit von Braunau, Berichte über die Mitteilungen von Freunden der Naturwissenschaften in Wien, IV, nr 4, Wien 1848, s. 349-351. Plik DjVu.
- Haidinger Wilhelm Ritter von, (1855), Bemerkungen über die zuweilen im geschmeidigen Eisen entstandene krystallinische Struktur, verglichen mit jener des Meteoreisens, Sitzungsberichte der mathematisch-naturwissenschaftliche Classe der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, 15, 1855, s. 354-360.[59] Plik PDF; plik DjVu.
- Hauer Franz Ritter von, (1848), Ueber das Braunauer-Eisen, Berichte über die Mitteilungen von Freunden der Naturwissenschaften in Wien, III, 1848, s. 493-494. Plik DjVu.
- Kesselmeyer Paul August, (1861), Ueber den Ursprung der Meteorsteine. Tafel XII-XIV., w: Broenner Heinrich L., Abhandlungen, herausegeben von der Senckenburgischen naturforschenden gesellschaft, Bd. 3, Frankfurt a.M. 1859-1861, s. 313-454, (s. 368, 436). Plik PDF; plik DjVu.
- Koblitz Jörn, MetBase. Meteorite Data Retrieval Software, Version 7.3 (CD-ROM), Ritterhude, Germany 1994-2012. MetBase.
- J. Ludwik[60], (1855), Meteorolity i massy meteoryczne żelaza, Stanisława Strąbskiego Kalendarz czyli Rocznik na rok przestępny 1856, 1855, s. 151-155, (s. 154, 155).[61] Plik ulLib.
- Oesterreichische Blätter für Literatur, Kunst, Geschichte, Geographie, Statistik und Naturkunde, nr 8, 1848, s. 26.[58] Plik GoogleBooks.
- Neumann Johann Georg, (1848), Ueber die kristallinische Struktur des Meteoreisens von Braunau, Berichte über die Mitteilungen von Freunden der Naturwissenschaften in Wien, IV, 1848, s. 86-87.[62] Plik DjVu.
- Neumann Johann Georg[63], (1850), Ueber die kristallinische Struktur des Meteoreisens von Braunau, (Mit einer lithographirten Tafel), Naturwissenschaftliche Abhandlungen, Dritter Band in zwei abtheilungen, Wien 1850, s. 45-56.[62] Plik DjVuŹródło: Wiki.Meteoritica.pl; plik PDF.
- Pilski Andrzej S., (2001), Meteoryty w zbiorach polskich, Olsztyn 2001.[64]
- Rammelsberg Karl Friedrich, (1848), Ueber die chemische Zusammensetzung des Meteoreisen von Seeläsgen, Annalen der Physik, 74, Bd. 150, 1848, s. 443-448. Plik DjVuŹródło: Wiki.Meteoritica.pl.
- Shepard Charles Upham, (1848), Observations on Rammelsberg's Analysis of the Juvenas[65] Meteoric Stone, and on the Conclusion of Fisher's Examination of the Braunau Meteoric Iron, American Journal of Science and Arts, vol. 6, ser. 2, 1848, s. 346-349 (s. 348).[66][67] Plik DjVu.
- Šreinová Blanka, Bukovanská Marcela, (2012), Meteority v České republice, Člověk ve svém pozemském a kosmickém prostředí, Bulletin referátů z konference, Úpice 2012, (s. 18-19).[68] Plik PDF.
- Syniawa Mirosław, 2000, Biograficzny słownik przyrodników śląskich, część 1, Materiały Opracowania, tom 3, Centrum Dziedzictwa Przyrody Górnego Śląska, 2000, ss. 252, (s. 14). Plik sLib.
- Tuček Karel, (1964), Katalog sbírky meteoritů Národního muzea v Praze (Catalogue of the Collection of Meteorites of the National Museum in Prague), Sborník Národního muzea v Praze,[69] vol. XX B, nr 1, 1964, s. 1-108.[70] Plik PDF.
- Tuček Karel, (1968), Catalogue of the Collection of meteorites of the National Museum in Prague (Katalog sbírky meteoritů Národního muzea v Praze), National Museum, Prague, 1968, ss. 103.
- Tuček Karel, (1981), Meteority a jejich výskyty v Československu (Meteorites and their occurrence in Czechoslovakia), Academia, Praha, 1981, ss. 269. Plik DjVuŹródło: Wiki.Meteoritica.pl(tabliceŹródło: Wiki.Meteoritica.pl).
- Woreczko Jan, (2016), Doniesienia z Wiki. Heksaedryty spadają rzadko, Meteoryt, 1, 2016, s. 27-28. Plik PDF; plik DjVuŹródło: Wiki.Meteoritica.pl.
- Woźniak Marek, (2021), Meteoryty żelazne – klasyfikacja w obrazach (Iron meteorites – classification in pictures), Acta Soc. Metheor. Polon., 12, 2021, s. 149-216 (abstrakt).[71] Plik ASMP; Książka abstraktów.
Przypisy
Zobacz również
- Braunau/Galerie
- dodatkowe Braunau/Pliki
Linki zewnętrzne
- Meteoritical Bulletin Database (MBD) – meteoryt Braunau
- Encyclopedia of Meteorites (EoM) – meteoryt Braunau
- Muzeum Historii Naturalnej w Pradze (Prague Natural History Museum; Prague, Nat. Mus.) – Národí Muzeum Praha ● Sbírka meteoritů a Sbírka přírodních skel - tektitů ● Muzeum 3000: Rok od pádu čeljabinského meteoritu. Spadlo něco u nás? ● CES on-line: Sbírka meteoritů ● [katalog → Tuček (1981)]
- Muzeum Historii Naturalnej w Wiedniu (Natural History Museum Vienna; Vienna, Naturhist. Mus.) – Naturhistorisches Museum Wien ● Die Meteoritensammlung ● Mineralogy & Petrography ● [katalogi → Partsch (1843); Brezina (1885); Brezina (1895); Brezina (1896); Berwerth (1903)]
- Muzeum Historii Naturalnej w Berlinie (Museum für Naturkunde, Institut für Mineralogie und Petrographie, Humboldt-Universität zu Berlin; Berlin, Mus. Naturk., Humboldt Univ.) – Museum für Naturkunde Berlin ● Meteorites ● [katalogi → Rose (1864); Klein (catalogues); Hoppe (1975); Schulze (1996)]
- Meteoryt Braunau w kolekcjach polskich – katalog PTMet
- Internet Archive – Annalen des Naturhistorischen Museums in Wien (1910)
- Astronomická mapa České republiky
- Wikipedia – Broumov
- Wikipedia – Franz Ernst Neumann
- Wikipedia (CS) – Kostel svatého Vojtěcha (Broumov)
- Wikipedia (EN) – Neumann lines
- woreczko.pl – Figury, struktury Widmanstättena (Widmanstätten pattern)
- Portal Meteorite Picture of the Day – Braunau
- Portal regionu – http://www.broumovsko.cz
Co jeszcze na stronę? (What else to supplement?) (poszukać, uzupełnić …) |
- Buchner (1861)