Łowicz/Okazy

Z Wiki.Meteoritica.pl

(Różnice między wersjami)

Wersja z 09:42, 27 sie 2021

Wykaz okazów meteorytu Łowicz w zbiorach polskich (Hanczke 1995; Łaptaś 1998; Pilski 1992, 2001; Pokrzywnicki 1964; Różycki et al. 1935, 1936).

Wykaz zawężono do zbiorów, w których znalazły się okazy zebrane zaraz po spadku lub znalezione (podarowane) później (pełen wykaz w Pilski 2001).

2

Kolekcje

Wykaz zawiera porównanie zawartości zbiorów sporządzonego przed 1964 rokiem przez Pokrzywnickiego (1964; patrz → Pokrzywnicki (1964)/Kolekcje) ze współczesnymi katalogami (Hanczke 1995; Łaptaś 1998; Pilski 1992, 2001).

Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie

Waga okazu	forma^[1]	uwagi
(Pilski 1992, 2001)		uwagi

5670	cs	największy zachowany okaz meteorytu Łowicz; obecnie w depozycie Muzeum Geologicznego PAN w Krakowie; okaz ma świeżą skorupę (Pilski 1995, Urania)
1442	cs
835	cs
526	hs
103	cs
51,8	cs
51,5	hs
47,3	hs	okaz (piętka 47,25 g) znajduje się obecnie w kolekcji Mendy Ouzillou^[2]
42,5	cs
29,5	cs
29,2	cs
24,8	cs	kompletny świeży okaz o masie 24,78 g; dobrze zachowana skorupa obtopieniowa podobna jak na diogenitach, okaz ma mały udział metalicznego żelaza w swoim składzie
12,3	cs

Muzeum Geologiczne Instytutu Nauk Geologicznych UJ w Krakowie

Patrz → Centrum Edukacji Przyrodniczej UJ

Waga okazu	forma^[1]	uwagi
(Pilski 1992, 2001)		uwagi

5650	cs	drugi co do wielkości zachowany okaz meteorytu Łowicz; ; według Pilskiego (1995, Urania) okaz jest lekko zwietrzały
2950	cs
2380	cs
703,5	cs
378,7	cs
246,9	cs
193,5	cs
176,0	cs
166,0	cs
146,3	cs
118,8	cs
111,3	cs
57,6	cs	brak tego okazu w katalogu Pilski (2001)
47,1	cs
30,5	cs
29,8	cs
29,1	ep	brak tego okazu w katalogu Pilski (1992); prawdopodobnie jest to piętka z okazu 57,6 g?
27,5	cs
20,5	cs	brak tego okazu w katalogu Pilski (2001)
14,6	cs
12,5	cs
11,2	cs (hs)	cs (Pilski 1992), hs (Pilski 2001)
8,8	cs	brak tego okazu w katalogu Pilski (2001)
6,2	cs
3,3	f

Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego w Warszawie

Waga okazu	forma^[1]	pochodzenie okazu	uwagi
(Pilski 1992, 2001)			uwagi

3900	cs	Bielicki^[3], Gadomski^[4], 1935	jest to trzeci co do wielkości zachowany okaz meteorytu Łowicz; wg Pilskiego (2001) obecnie okaz ma 3750 g (wcs); wg Stenza (1936) przed wojną w zbiorach OA UW znajdowały się 4 okazy meteorytu Łowicz o łącznej wadze ok. 8 kg; według relacji Różyckiego (1936) delegaci OA UW (M. Bielicki i J. Gadomski) pozyskali trzy fragmenty z dużego okazu Barbuchy w łącznej wadze ok. 2 kg oraz dwa okazy o wagach 1 i 4 kg. Według Pilskiego (1995, Urania) z tych trzech fragmentów jeden podarowano prezydentowi Igancemu Mościckiemu, a drugi marszałkowi Józefowi Piłsudskiemu. Prezydent Mościcki przekazał swój fragment do Muzeum Przemysłu i Techniki w Warszawie (Orędownik, 1935; Tygodnik Ilustrowany, 1936), natomiast co się stało z okazem przekazanym marszałkowi Piłsudskiemu nie wiadomo. Prawdopodobnie to zdjęcie tego 3,9 kg okazu znajduje się w katalogu Pokrzywnickiego (1964)?

PAN Muzeum Ziemi w Warszawie

Waga okazu (forma) (Pokrzywnicki 1964)	waga okazu	forma^[1]	nr inw. (MZ)	lokalizacja	pochodzenie okazu	uwagi
Waga okazu (forma) (Pokrzywnicki 1964)	(Hanczke 1995; Pilski 1992, 2001; Różycki et al. 1935, 1936)					uwagi

2858 (cs)	2858	cs	I/10/1	–	Różycki^[5], Kobyłecki^[6], 1935
2837 (cs)	2810	cs	I/10/2	–	Różycki, Kobyłecki, 1935
2159 (cs)	2159	cs	I/10/3	wieś Krępa	A. Bryszewski, 1951 (dar A. Kwiatkowskiego)	okaz silnie zwietrzały, znaleziony po wojnie
1530 (cs)	2725,7 (1520)	hs	I/10/4	–	Różycki, Kobyłecki, 1935	drugą piętkę/połówkę (hs) z tego okazu (980,65 g, I/10/7) wymieniono z kolekcjonerem R. Haagiem z USA
1386,35 (cs)	1386,25	cs	I/10/5	–	Różycki, Kobyłecki, 1935
1023,15 (cs)	1023	cs	I/10/6	wieś Wrzeczko	Różycki, Kobyłecki, 1935
980,65 (hs)	–	–	~~I/10/7~~			okaz ten (fragment) wymieniono w 1991 roku z kolekcjonerem Robertem Haagiem z USA; fragment został później odkupiony od Haaga i pocięty na fragmenty
724,94 (cs)	724,94	cs	I/10/8	–	Różycki, Kobyłecki, 1935	odłamek (ozn.: Różycki/Kobyłecki – Nr 15)^[7] pasujący do okazu 93 g (ozn.: Różycki/Kobyłecki – Nr 37), znaleziony w odległości 1900 m (ozn.: M.Z. Nr. 2 i Nr. 22)
–	–	–	I/10/9			pod tym numerem inwentarzowym w katalogu muzeum figuruje płytka meteorytu Schwetz (Świecie)!
480,00 (cs)	480,0	cs (hs)	I/10/10	–	Różycki, Kobyłecki, 1935	obecnie w zbiorach pozostała piętka/połówka (ep) tego okazu o wadze 335 g
479,97 (cs)	–	–	~~I/10/11~~			okaz znajduje się obecnie w kolekcji Mendy Ouzillou^[8] (został on wymieniony w 1989 roku do kolekcji „J. Schmutzler Meteorite Collection”); zdjęcia na fb
442,23 (cs)	442,23	cs	I/10/12	–	Różycki, Kobyłecki, 1935
442,17 (cs)	442,17	cs (fc)	I/10/13	wieś Wrzeczko	Różycki, Kobyłecki, 1935	odłamek pasujący do okazu I/10/34 (ozn.: MZ – nr 12.26; Różycki/Kobyłecki – Nr 31)^[7], znaleziony w odległości 270 m (ozn.: M.Z. Nr. 26 i Nr. 27)
441,00 (cs)	441,1	cs	I/10/14	–	Różycki, Kobyłecki, 1935
406,00 (cs)	406	cs	I/10/15	–	Różycki, Kobyłecki, 1935
374,17, 241,53, 229,20, 184,00 (4×cs)	?	?	~~I/10/16~~, ~~I/10/17~~, ~~I/10/18~~, ~~I/10/19~~			okaz 374,17 g znajduje się w kolekcji Jima Schwade z Kankakee (USA); okaz 229,20 g został w 1990 roku wymieniony z kolekcjonerem Rainerem Bartoschewitzem z Gifhorn (Niemcy)
166,9 (3f)	166,5	f+f	I/10/20	–	Różycki, Kobyłecki, 1935	trzy fragmenty
158,65 (cs)	158,65	cs	I/10/21	wieś Wrzeczko	Różycki, Kobyłecki, 1935
145,11 (cs)	145,11	cs	I/10/22	wieś Łagów	Różycki, Kobyłecki, 1935
144,31 (cs)	144,31	cs	I/10/23	–	Różycki, Kobyłecki, 1935
129,47 (cs)	129,47	cs	I/10/24	wieś Wrzeczko	Różycki, Kobyłecki, 1935	zebrany na podwórku przez gospodarza Andrzeja Strugińskiego z Wrzeczka
110,72 (cs)	110,72	cs	I/10/25	–	Różycki, Kobyłecki, 1935
108,58 (cs)	108,58	cs	I/10/26	wieś Wrzeczko	Różycki, Kobyłecki, 1935	zebrany na podwórku przez gospodarza Andrzeja Strugińskiego z Wrzeczka
100,1 (f)	100,1	cs	~~I/10/27~~	wieś Krępa	A. Bryszewski, 1951 (dar A. Kwiatkowskiego)	okaz silnie zwietrzały, znaleziony po wojnie; okaz został wymieniony z prywatnym kolekcjonerem, który go później pociął na fragmenty
95,68, 94,75, 92,7 (cs)	?	?	~~I/10/28~~			brak w późniejszych wykazach zbioru MZ; okaz 94,75 g został wymieniony w 1989 roku do kolekcji „J. Schmutzler Meteorite Collection”
88,64 (cs)	88,64	cs	~~I/10/29~~	–	Różycki, Kobyłecki, 1935	okaz został wymieniony z prywatnym kolekcjonerem; obecnie znajduję się w kolekcji Jarkko Kettunena
69,00 (cs)	69,0	cs	I/10/30	–	Różycki, Kobyłecki, 1935
58,57 (cs)	58,57	cs	I/10/31	–	Różycki, Kobyłecki, 1935
58,00 (polished)	?	?				prawdopodobnie dar Zakładu Fizyki UW z 1955?
–	42,0	hs	I/10/32	–	dar Zakładu Fizyki UW, 1955
56,60 (cs)	56,6	cs	I/10/33	–	Różycki, Kobyłecki, 1935
53,01 (cs)	53,0	cs (fc)	I/10/34	wieś Wrzeczko	Różycki, Kobyłecki, 1935	odłamek pasujący do okazu I/10/13 (ozn.: MZ – nr 12.10; Różycki/Kobyłecki – Nr 41)^[7], znaleziony w odległości 270 m
47,23 (cs)	47,23	cs	I/10/35	–	Różycki, Kobyłecki, 1935
41,86 (polished)	41,86	hs	I/10/36	–	Różycki, Kobyłecki, 1935
35,45 (polished)	35,45	cs	I/10/37	–	Różycki, Kobyłecki, 1935
34,05 (f)	34,05	f	I/10/38	–	A. Bryszewski, 1951 (dar A. Kwiatkowskiego)	okaz/fragment silnie zwietrzały, znaleziony po wojnie
27,18 (cs)	?	?	~~I/10/39~~			brak w późniejszych wykazach zbioru MZ
26,64 (cs)	26,24	fc	I/10/40	–	Różycki, Kobyłecki, 1935
20,45 (f)	20,45	fc	I/10/41	–	Różycki, Kobyłecki, 1935
19,12 (f)	19,07	fp	I/10/42	–	A. Bryszewski, 1951 (dar A. Kwiatkowskiego)	okruchy 9 sztuk (z okazu silnie zwietrzałego, znalezionego po wojnie)
19,00 (cs)	19,0	ep	I/10/43	wieś Łagów	Różycki, Kobyłecki, 1935
15,29 (polished)	15,29	hs	I/10/44	–	Różycki, Kobyłecki, 1935
12,37 (polished)	12,37	ep	I/10/45	–	Różycki, Kobyłecki, 1935
9,93 (cs)	?	?				brak w późniejszych wykazach zbioru MZ
2,8 (fp)	2,8	f	I/10/46	wieś Krępa	Różycki, Kobyłecki, 1935	fragment największego rozbitego okazu
2,67 (fp)	2,67	fc	I/10/47	wieś Reczyce	Różycki, Kobyłecki, 1935
2,32 (fp)	2,32	fc	I/10/48	wieś Reczyce	Różycki, Kobyłecki, 1935
1,8 (fp)	1,8	fc	I/10/49	wieś Krępa	Różycki, Kobyłecki, 1935	fragment największego rozbitego okazu
1,50 (fp)	1,5	s	I/10/50	wieś Krępa	Różycki, Kobyłecki, 1935	fragment największego rozbitego okazu
1,05 (fp)	1,05	f	I/10/51	wieś Krępa	Różycki, Kobyłecki, 1935	fragment największego rozbitego okazu
0,76 (fp)	0,76	f	I/10/52	wieś Krępa	Różycki, Kobyłecki, 1935	fragment największego rozbitego okazu
0,65 (fp)	0,65	fp	I/10/53	wieś Krępa	Różycki, Kobyłecki, 1935	drobne okruch od 0,5 do kilku milimetrów; fragment największego rozbitego okazu
0,54 (fp)	?	?				brak w późniejszych wykazach zbioru MZ

Część okazów meteorytu Łowicz muzeum wymieniło na inne meteoryty:

wymiana z Muzeum Historii Naturalnej w Berlinie (1939 r.) – w zamian za 173,9 g okaz meteorytu Łowicz, pozyskano fragmenty meteorytu Białystok (ok. 3,7 g) i Schwetz (Świecie) (534 g);
wymiana z J. Schmutzlerem z Hamburga (1989 r.) – w zamian za dwa okazy meteorytu Łowicz o łącznej wadze 574,7 g (okazy 94,75 i 479,97 g), pozyskano meteoryty: Imilac^[9] (52 g), Toluca^[10] (760 g), Canyon Diablo (458 g)^[11];
wymiana z Rainerem Bartoschewitzem z Gifhorn (Niemcy) (1990 r.) – w zamian za fragment meteorytu Łowicz 229,5 g (I/10/18), pozyskano meteoryty: Jilin^[12] (199 g), Henbury^[13] (23 g), Marlow^[14] (9 g);
wymiana z Robertem Haagiem z Tuscon (USA) (1991 r.) – w zamian za trzy okazy meteorytu Łowicz o łącznej wadze 1596,3 g (w tym 979 g piętka z okazu I/10/4), pozyskano fragmentu pallasytu Esquel^[15] (3730 g);
wymiana po 2015 roku – wymieniono okazy 100,1 (I/10/27) i 88,64 (I/10/29).

Muzeum Geologiczne Instytutu Nauk Geologicznych PAN w Krakowie

Waga okazu	forma^[1]	nr inw.	lokalizacja	uwagi
(Łaptaś 1998; Pilski 1992, 2001)				uwagi

5670,0	cs	B-V-57/22.1	–	depozyt, własność Obserwatorium Astronomicznego UJ w Krakowie
26,86	cs	B-V-57/22.2	–
14,24	cs	B-V-57/22.3	–

Liceum Ogólnokształcące w Łowiczu

waga okazu	forma^[1]	uwagi
(Pilski 1992, 2001)		uwagi

486 g (243,2)	cs (ep)	początkowo okaz miał ok. 486 g; przed 1992 rokiem przecięto fragment, druga połówka znajduje się w zbiorach OPiOA (prawdopodobnie to 110,91 g)

Różycki et al. 1935, 1936

W pierwszych opracowaniach na temat spadku meteorytu Łowicz autorzy Różycki i Kobyłecki (Różycki et al. 1935, 1936) zestawili masy nieuszkodzonych okazów (w tabeli poniżej jest 50 sztuk; autorzy piszą: „Z pośród znanych nam okazów 35 osobników w 50 kawałkach znajduje się obecnie w posiadaniu Towarzystwa „Muzeum Ziemi” w Warszawie”):

Masa [g]	miejsce spadku/znalazca	oznaczenie okazów wg autorów/muzeum
ok. 8500	okaz Grabowicza z Krępy? (pękł na 3 części)
ok. 6000	znaleziony na płd. od Krępy przez Białka z Reczyc
ok. 5500
ok. 4000
2865	Reczyce (1935)
2725,7	Reczyce	połówki: I/10/4, I/10/7
ok. 2000
ok. 1400
1385,9		I/10/5
ok. 1100
1023,2
ok. 1000
818 (725+93)		Nr.15 i Nr.37 (1935); M.Z. Nr.2 i M.Z. Nr.22 (1936); (I/10/8 i ?)
725
ok. 700
ok. 500
498 (445+53)		Nr.31 i Nr.41 (1935); M.Z. Nr.26 i M.Z. Nr.27 (1936); nr 12.26 i nr 12.10 (MZ); (I/10/13 i I/10/34)
479,35
445,255	Wrzeczko/Strugiński Andrzej
445,250
440,55
ok. 430
406,20
ok. 400
374,21		I/10/16
ok. 250
241,05		I/10/17
ok. 230
229,05		I/10/18
184,35		I/10/19
158,75		I/10/21
145,15		I/10/22
125,255	Wrzeczko/Strugiński Andrzej
108,545	Wrzeczko/Strugiński Andrzej
94,80
92,85	Wrzeczko/Strugiński Andrzej
92,30	Wrzeczko/Strugiński Andrzej
83,49	Wrzeczko/Strugiński Andrzej
ok. 75
68,795
58,795
56,55
53,065	Wrzeczko/Strugiński Andrzej
47,23
22,85
ok. 20
19,4
11,70
ok. 10
9,9

Bibliografia

Hanczke Teresa, (1995), Meteoryty i tektyty w zbiorach Muzeum Ziemi. Katalog, Muzeum Ziemi, Warszawa 1995, ss. 72, (s. 32-45 i fot. 7, 8). ISBN 83-900326-3-5.

Łaptaś Andrzej, Ćwiżewicz Małgorzata, (1998), Meteoryty w zbiorach Muzeum Geologicznego w Krakowie, Muzeum Geologiczne ING PAN, Kraków 1998, ss. 34. ISBN 83-909970-1-0.

Pilski Andrzej S., (1992), Katalog meteorytów w polskich kolekcjach – rok 1992, Meteoryt, 4, 1992, s. 2-9. Plik PDF.

Pilski Andrzej S., (2001), Meteoryty w zbiorach polskich, Olsztyn 2001.^[16]

Pokrzywnicki Jerzy, (1964), I. Meteoryty Polski. II. Katalog meteorytów w zbiorach polskich, Studia Geologica Polonica, vol. XV, Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa 1964, (s. 23-49).^[17]^[18] Plik PDF.

Różycki Stefan Zbigniew^[5], Kobyłecki Mieczysław^[6], (1935), O meteorycie łowickim, Wszechświat, nr 5, 1935, s. 137-142. Przedruk w: Meteoryt, 1, 2010 , s. 3-6 (pełny tekst). Plik DjVu
Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
; plik PDF.

Różycki Stefan Zbigniew, Kobyłecki Mieczysław, (1936), Meteoryty łowickie. Spostrzeżenia zebrane w terenie oraz zarys ogólnej charakterystyki okazów (z jedną mapką w tekście) (Les météorites de Łowicz. Informations recueillies sur le ter rain de la chute et caractéres généraux des spécimen.), Zabytki Przyrody Nieożywionej, Wydawnictwo Towarzystwa Muzeum Ziemi, zeszyt 3, 1936, s. 181-191 (pełny tekst). Plik DjVu.

Stenz Edward^[19], (1936), Ziemia. Fizyka globu, mórz i atmosfery, Wydana nakładem „Mathesis Polskiej”, w serii Z dziedziny nauki i techniki, tom XI, 1936, s. 268-282.

Przypisy

^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f wykaz stosowanych skrótów znajduje się w Pilski (2001)
^ kupił on tę piętkę od polskiego dilera w marcu 2016 roku
^ Maciej Bielicki (1906-1988) – polski astronom, specjalizował się w obliczaniu orbit komet, meteorów i sztucznych satelitów Ziemi; pracownik Obserwatorium Astronomicznego UW. Wikipedia – Maciej Bielicki; astrojawil.pl – Wspomnienie. Patrz → Wilno 1936; bolidy 1935 i 1965
^ Jan Gadomski (1889-1966) – polski astronom, popularyzator astronomii i kosmonautyki; związany z Obserwatorium Astronomicznym UW w Warszawie. Wikipedia – Jan Gadomski
^ ^a ^b Stefan Zbigniew Różycki (1906-1988) – polski geolog i geograf; najbardziej znany ze swoich badań z zakresu geologii okresów jury i czwartorzędu; zmarł w 1988 roku w Warszawie. Wikipedia – Różycki Stefan Zbigniew
^ ^a ^b Mieczysław Kobyłecki (1909-1944) – geolog; przed wojną pracował w Zakładzie Geologii i Paleontologii Uniwersytetu Warszawskiego, a następnie w Państwowym Instytucie Geologicznym; zginął w 1944 roku: (…) W latach wojny pozostaje w zespole pracowników Państwowego Instytutu Geologicznego aż do końca. Powstanie warszawskie zastaje Go w drodze z gmachu P.I.G., gdzie pozostała żona i dziecko, do mieszkania ciotki na ulicy Krochmalnej. Ostatni raz widziano Go w dniu 6. sierpnia 1944 koło kościoła na Woli. (źródło: Pożarski Władysław, (1949), Mieczysław Kobyłecki 1909-1944, Annales Societatis Geologorum Poloniae, 19(1), 1949, s. 65-68. Plik PDF)
^ ^a ^b ^c w swoich artykułach Różycki i Kobyłecki numerują okazy wg własnego schematu numeracji (np.: Nr. 15) lub powołują się na stary numer inwentarzowy MZ (np.: M.Z. Nr. 2 lub 12.26); ale numeracja stosowana przez autorów nie jest konsekwentna!
^ kupił on ten okaz w marcu 2015 roku od Moritza Karl
^ meteoryt żelazno-kamienny Imilac, znalezisko z 1822 roku z Chile; pallasyt PMG, TKW 920 kg; patrz → ING PAN w Krakowie
^ meteoryt żelazny Toluca (syn. Ocatitlan, Xiquipilco), znalezisko z 1776 roku w Meksyku; typ IAB-sLL, TKW 3 tony; patrz → Brezina (1896)
^ meteoryt żelazny Canyon Diablo, znalezisko z 1891 roku w USA; typ IAB-MG, TKW 30 ton; powiązany z kraterem Barringer (Meteor Crater)
^ spadek meteorytu Jilin 8 marca 1976 roku w Chinach; chondryt zwyczajny H5, TKW 4 tony
^ meteoryt żelazny Henbury, znalezisko z 1931 roku w Australii; typ IIIAB, TKW 2 ton; powiązany z kraterami Henbury [crater]
^ meteoryt kamienny Marlow, znalezisko z 1936 roku w USA; chondryt zwyczajny L5, TKW 68 kg
^ meteoryt żelazno-kamienny Esquel, znalezisko z 1951 roku w Argentynie; pallasyt PMG, TKW 755 kg
^ bardziej aktualna internetowa wersja katalogu znajduje się na stronach Polskiego Towarzystwa Meteorytowego – katalog PTMet; tam objaśnienie stosowanych skrótów (cs – complete specimen, hs – half specimen, ep – end piece, fc – fragment with crust, f – fragment, sc – slice with crust, s – slice, …); więcej → woreczko.pl – Oznaczenia okazów – skróty
^ pierwsze i jak na razie jedyne, tak kompleksowe opracowanie na temat polskich meteorytów; warto jednak zaznaczyć, że Jerzy Pokrzywnicki niewątpliwie obficie korzystał z wcześniejszego bibliograficznego opracowania autorstwa Zofii Gąsiorowskiej (1966, maszynopis jej pracy powstał przed 1964 rokiem), ale nigdzie w jego publikacjach nie pojawia się jej nazwisko!? (Kosiński 2014)
^ patrz → Pokrzywnicki (1964)/Kolekcje
^ Edward Stenz (1897-1956) – geofizyk polski. Profesor uniwersytetu w Kabulu i Uniwersytetu Warszawskiego. Przed wojną kierował Wysokogórskim Obserwatorium Meteorologicznym na Kasprowym Wierchu, po wojnie pracował w Afgańskiej Służbie Meteorologicznej. Zajmował się klimatologią, sejsmologią i magnetyzmem ziemskim. Więcej → Edward Stenz

Zobacz również

Pokrzywnicki (1964)/Kolekcje

Pułtusk/Największe okazy

[skr.C3.B3ty-0] ^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f wykaz stosowanych skrótów znajduje się w Pilski (2001)

[1] upił on tę piętkę od polskiego dilera w marcu 2016 roku

[BielickiM-2] Maciej Bielicki (1906-1988) – polski astronom, specjalizował się w obliczaniu orbit komet, meteorów i sztucznych satelitów Ziemi; pracownik Obserwatorium Astronomicznego UW. Wikipedia – Maciej Bielicki; astrojawil.pl – Wspomnienie. Patrz → Wilno 1936; bolidy 1935 i 1965

[GadomskiJ-3] Jan Gadomski (1889-1966) – polski astronom, popularyzator astronomii i kosmonautyki; związany z Obserwatorium Astronomicznym UW w Warszawie. Wikipedia – Jan Gadomski

[R.C3.B3.C5.BCyckiSZ-4] Stefan Zbigniew Różycki (1906-1988) – polski geolog i geograf; najbardziej znany ze swoich badań z zakresu geologii okresów jury i czwartorzędu; zmarł w 1988 roku w Warszawie. Wikipedia – Różycki Stefan Zbigniew

[Koby.C5.82eckiM-5] Mieczysław Kobyłecki (1909-1944) – geolog; przed wojną pracował w Zakładzie Geologii i Paleontologii Uniwersytetu Warszawskiego, a następnie w Państwowym Instytucie Geologicznym; zginął w 1944 roku: (…) W latach wojny pozostaje w zespole pracowników Państwowego Instytutu Geologicznego aż do końca. Powstanie warszawskie zastaje Go w drodze z gmachu P.I.G., gdzie pozostała żona i dziecko, do mieszkania ciotki na ulicy Krochmalnej. Ostatni raz widziano Go w dniu 6. sierpnia 1944 koło kościoła na Woli. (źródło: Pożarski Władysław, (1949), Mieczysław Kobyłecki 1909-1944, Annales Societatis Geologorum Poloniae, 19(1), 1949, s. 65-68. Plik PDF)

[oznaczenie_okaz.C3.B3w-6] w swoich artykułach Różycki i Kobyłecki numerują okazy wg własnego schematu numeracji (np.: Nr. 15) lub powołują się na stary numer inwentarzowy MZ (np.: M.Z. Nr. 2 lub 12.26); ale numeracja stosowana przez autorów nie jest konsekwentna!

[7] upił on ten okaz w marcu 2015 roku od Moritza Karl

[Imilac-8] teoryt żelazno-kamienny Imilac, znalezisko z 1822 roku z Chile; pallasyt PMG, TKW 920 kg; patrz → ING PAN w Krakowie

[Toluca-9] teoryt żelazny Toluca (syn. Ocatitlan, Xiquipilco), znalezisko z 1776 roku w Meksyku; typ IAB-sLL, TKW 3 tony; patrz → Brezina (1896)

[Canyon_Diablo-10] teoryt żelazny Canyon Diablo, znalezisko z 1891 roku w USA; typ IAB-MG, TKW 30 ton; powiązany z kraterem Barringer (Meteor Crater)

[Jilin-11] spadek meteorytu Jilin 8 marca 1976 roku w Chinach; chondryt zwyczajny H5, TKW 4 tony

[Henbury-12] teoryt żelazny Henbury, znalezisko z 1931 roku w Australii; typ IIIAB, TKW 2 ton; powiązany z kraterami Henbury [crater]

[Marlow-13] teoryt kamienny Marlow, znalezisko z 1936 roku w USA; chondryt zwyczajny L5, TKW 68 kg

[Esquel-14] teoryt żelazno-kamienny Esquel, znalezisko z 1951 roku w Argentynie; pallasyt PMG, TKW 755 kg

[15] rdziej aktualna internetowa wersja katalogu znajduje się na stronach Polskiego Towarzystwa Meteorytowego – katalog PTMet; tam objaśnienie stosowanych skrótów (cs – complete specimen, hs – half specimen, ep – end piece, fc – fragment with crust, f – fragment, sc – slice with crust, s – slice, …); więcej → woreczko.pl – Oznaczenia okazów – skróty

[16] rwsze i jak na razie jedyne, tak kompleksowe opracowanie na temat polskich meteorytów; warto jednak zaznaczyć, że Jerzy Pokrzywnicki niewątpliwie obficie korzystał z wcześniejszego bibliograficznego opracowania autorstwa Zofii Gąsiorowskiej (1966, maszynopis jej pracy powstał przed 1964 rokiem), ale nigdzie w jego publikacjach nie pojawia się jej nazwisko!? (Kosiński 2014)

[17] trz → Pokrzywnicki (1964)/Kolekcje

[StenzE-18] Edward Stenz (1897-1956) – geofizyk polski. Profesor uniwersytetu w Kabulu i Uniwersytetu Warszawskiego. Przed wojną kierował Wysokogórskim Obserwatorium Meteorologicznym na Kasprowym Wierchu, po wojnie pracował w Afgańskiej Służbie Meteorologicznej. Zajmował się klimatologią, sejsmologią i magnetyzmem ziemskim. Więcej → Edward Stenz

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

@@ Linia 125: / Linia 125: @@
 | colspan="6"|
 |-
-| '''{{Txt2Img|Lowicz_(OA_UW)_JW1.jpg|3900}}''' || cs || || || Bielicki{{Bielicki M-biogram|}}, Gadomski{{Gadomski J-biogram|}}, 1935 || wg Pilskiego (2001) obecnie okaz ma '''3750&nbsp;g''' (wcs); wg Stenza (1936) przed wojną w zbiorach [[Obserwatorium Astronomiczne UW|OA UW]] znajdowały się {{Txt2Img|Łowicz_(Uranja_1_1936).jpg|4&nbsp;okazy}} meteorytu [[Łowicz]] o&nbsp;{{Txt2Img|Lowicz_(Stenz_1936).jpg|łącznej wadze ok. 8&nbsp;kg}}; według relacji Różyckiego (1936) delegaci [[OAUW|OA&nbsp;UW]] (M.&nbsp;Bielicki i&nbsp;J.&nbsp;Gadomski) pozyskali trzy fragmenty z&nbsp;dużego okazu Barbuchy w&nbsp;łącznej wadze ok. 2&nbsp;kg oraz dwa okazy o&nbsp;wagach 1 i&nbsp;4&nbsp;kg. Według Pilskiego (1995, ''Urania'') z&nbsp;tych trzech fragmentów jeden podarowano prezydentowi Igancemu Mościckiemu, a&nbsp;drugi marszałkowi Józefowi Piłsudskiemu. Prezydent Mościcki przekazał swój fragment do Muzeum Przemysłu i&nbsp;Techniki w&nbsp;Warszawie ({{Txt2Img|Łowicz_(Orędownik_80_1935).jpg|''Orędownik'', 1935}}; {{Txt2Img|Łowicz_(Tygodnik_Ilustrowany_4_1936).jpg|''Tygodnik Ilustrowany'', 1936}}), natomiast co się stało z&nbsp;okazem przekazanym marszałkowi Piłsudskiemu nie wiadomo.
+| '''{{Txt2Img|Lowicz_(OA_UW)_JW1.jpg|3900}}''' || cs || || || Bielicki{{Bielicki M-biogram|}}, Gadomski{{Gadomski J-biogram|}}, 1935 || jest to trzeci co do wielkości zachowany okaz meteorytu [[Łowicz]];<br />wg Pilskiego (2001) obecnie okaz ma '''3750&nbsp;g''' (wcs); wg Stenza (1936) przed wojną w zbiorach [[Obserwatorium Astronomiczne UW|OA UW]] znajdowały się {{Txt2Img|Łowicz_(Uranja_1_1936).jpg|4&nbsp;okazy}} meteorytu [[Łowicz]] o&nbsp;{{Txt2Img|Lowicz_(Stenz_1936).jpg|łącznej wadze ok. 8&nbsp;kg}}; według relacji Różyckiego (1936) delegaci [[OAUW|OA&nbsp;UW]] (M.&nbsp;Bielicki i&nbsp;J.&nbsp;Gadomski) pozyskali trzy fragmenty z&nbsp;dużego okazu Barbuchy w&nbsp;łącznej wadze ok. 2&nbsp;kg oraz dwa okazy o&nbsp;wagach 1 i&nbsp;4&nbsp;kg. Według Pilskiego (1995, ''Urania'') z&nbsp;tych trzech fragmentów jeden podarowano prezydentowi Igancemu Mościckiemu, a&nbsp;drugi marszałkowi Józefowi Piłsudskiemu. Prezydent Mościcki przekazał swój fragment do Muzeum Przemysłu i&nbsp;Techniki w&nbsp;Warszawie ({{Txt2Img|Łowicz_(Orędownik_80_1935).jpg|''Orędownik'', 1935}}; {{Txt2Img|Łowicz_(Tygodnik_Ilustrowany_4_1936).jpg|''Tygodnik Ilustrowany'', 1936}}), natomiast co się stało z&nbsp;okazem przekazanym marszałkowi Piłsudskiemu nie wiadomo.
 Prawdopodobnie to {{Txt2Img|Łowicz_tabl_III_(Pokrzywnicki_1964).jpg|zdjęcie tego 3,9&nbsp;kg okazu}} znajduje się w&nbsp;katalogu Pokrzywnickiego (1964)?