Łowicz/Okazy

Z Wiki.Meteoritica.pl

< Łowicz(Różnice między wersjami)

Aktualna wersja na dzień 20:44, 8 wrz 2024

Okazy meteorytu Łowicz

Wykaz okazów meteorytu Łowicz w zbiorach polskich (Hanczke 1995; Łaptaś 1998; Pilski 1992, 2001; Pokrzywnicki 1964; Różycki et al. 1935, 1936).

Wykaz zawężono do zbiorów, w których znalazły się okazy zebrane zaraz po spadku lub znalezione (podarowane) później (pełen wykaz w Pilski 2001).

W krótkim okresie po spadku, teren odwiedzali naukowcy z różnych ośrodków naukowych:

z krakowskiego obserwatorium astronomicznego zostali oddelegowani przez T. Banachiewicza^[1] na teren spadku: L.M. Chrobak^[2], A. Gaweł^[3], J.L. Jasnorzewski^[4] i K. Kordylewski^[5].
oddelegowani z warszawskiego obserwatorium astronomicznego przez prof. M. Kamieńskiego^[6] (Kamieński 1959): J. Gadomski^[7]^[8]^[9], L. Orkisz^[10] i M. Bielicki^[11];
z polecenia Towarzystwa Muzeum Ziemi w Warszawie: M. Kobyłecki^[12] i S.Z. Różycki^[13];

W relacjach i opisach okazów zebranych przez badaczy przewijają się nazwiska mieszkańców okolicznych wsi: Barbucha Stanisław (Krępa Podgóry), Białek (Reczyce), Bródka Jan (Reczyce), Bryk Helena (Wrzeczko), Bryszewski Antoni (Krępa), Bryszewski Józef (Krępa), Doroba Jan (Wrzeczko), Felczyński Jan (Reczyce), Godos (Łagów)^[14], Grabowicz (Krępa), Jabłoński Ignacy (Łagów), Kamiński (Wrzeczko), Luśtak Walenty (Krępa)^[14], Nierobisz(?), Panak Fr. (Wrzeczko), Schib(?) Stefan (Kuczków), Szkub (Łagów), Szkub Andrzej (Wrzeczko), Sękarski (Łagów), Skokowski Wojciech (Łagów), Strugański Andrzej (Wrzeczko).

(Różycki et al. 1935)

Mapka rozmieszczenia meteorytów

Zestawienie znalezionych okazów

Spis treści

1 Okazy meteorytu Łowicz
2 Kolekcje
3 Pokrzywnicki (1964)
4 Różycki et al. 1935, 1936; Pokrzywnicki 1964
5 Bibliografia
6 Przypisy
7 Zobacz również
8 Linki zewnętrzne

2

Kolekcje

Wykaz zawiera porównanie zawartości zbiorów sporządzonego przed 1964 rokiem przez Pokrzywnickiego (1964; patrz → Pokrzywnicki (1964)/Kolekcje) ze współczesnymi katalogami (Hanczke 1995; Łaptaś 1998; Pilski 1992, 2001).

Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie

Waga okazu	forma^[15]	uwagi
(Pilski 1992, 2001)		uwagi

5670	cs	największy zachowany okaz meteorytu Łowicz; obecnie w depozycie Muzeum Geologicznego PAN w Krakowie; okaz ma świeżą skorupę (Pilski 1995, Urania); wg Jerzego Pokrzywnickiego jest to okaz zakupiony przez Ludwika Chrobaka do zbiorów Obserwatorium Astronomicznego w Krakowie i znajduje się on na zdjęciu wraz ze znalazcą w książce Zaleskiej (1944)!
1442	cs	zdjęcie okazu: Kurjer Poznański, 472: 1,5 kg okaz meteoryt ze zbiorów Narodowego Instytutu Astronomicznego w Krakowie
835	cs
526	hs
103	cs
51,8	cs
51,5	hs
47,3	hs	okaz (piętka 47,25 g) znajduje się obecnie w kolekcji Mendy Ouzillou^[16]
42,5	cs
29,5	cs
29,2	cs
24,8	cs	kompletny świeży okaz o masie 24,78 g; dobrze zachowana skorupa obtopieniowa podobna jak na diogenitach, okaz ma mały udział metalicznego żelaza w swoim składzie
12,3	cs

Centrum Edukacji Przyrodniczej UJ

Dawniej Muzeum Geologiczne Instytutu Nauk Geologicznych UJ w Krakowie

Waga okazu	forma^[15]	zbiór/ nr inw.	lokalizacja	pochodzenie okazu	uwagi
(Pilski 1992, 2001; inf. własne)					uwagi

5484	cs		wyorany z 30 cm we wsi Reczyce		według opisu na ekspozycji Centrum Edukacji Przyrodniczej UJ okaz waży 5484 g!; w katalogach podawana jest waga 5650 g; jest to drugi co do wielkości zachowany okaz meteorytu Łowicz; według Pilskiego (1995, Urania) okaz jest lekko zwietrzały
2931	cs				w katalogach podawana jest waga 2950 g
2387	cs	(MT-22)			w katalogach podawana jest waga 2380 g
703,5	cs	(MT-30)	znaleziony koło szosy we wsi Wrzeczko		w katalogach podawana jest waga 705 g
378,7	cs	(MT-33)			w katalogach podawana jest waga 379,35 g
246,9	cs
193,5	cs	(MT-32)	znaleziony przy stawie we wsi Kuczków	zebrał A. Gaweł^[3]
176,0	cs		Łagów, gospodarz Godos^[14]	zebrał A. Gaweł^[3]	okaz ucięty przez Marcina Cimałę, obecnie piętka (wcs) waży 148 g; odcięty fragment (25,2 g) muzeum wymieniło na fragmenty meteorytów księżycowego i marsjańskiego; wg notatek A. Gawła okaz ważył 175,9 g i miał gęstość 5,290 g/cm³
–					okaz 170,79 g (cs); brak go we wcześniejszych katalogach
166,0	cs
146,3	cs	(MT-50)	gospodarz Nierobisz(?)		do okazu załączono etykiety o treści: „Meteoryt łowicki z r.1935 (Nierobisz Nr.32) 146,4 g, cwł.4,516”
118,8	cs			Chrobak^[2]
111,3	cs
57,6	cs				brak tego okazu w katalogu Pilski (2001)
47,1	cs			Gaweł
30,5	cs		Sękarski, wieś Łagów	Gaweł
29,8	cs			Gaweł
29,1	ep				brak tego okazu w katalogu Pilski (1992); prawdopodobnie jest to piętka z okazu 57,6 g?
27,5	cs			Gaweł
20,5	cs				brak tego okazu w katalogu Pilski (2001)
14,6	cs			Gaweł
12,5	cs			Gaweł
11,2	cs (hs)			Gaweł	cs (Pilski 1992), hs (Pilski 2001)
8,8	cs				brak tego okazu w katalogu Pilski (2001)
6,2	cs			Gaweł
3,3	f			Gaweł

Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego w Warszawie

Waga okazu	forma^[15]	pochodzenie okazu	uwagi
(Pilski 1992, 2001)			uwagi

3900	cs	Bielicki^[11], Gadomski^[7], 1935	jest to trzeci co do wielkości zachowany okaz meteorytu Łowicz; wg Pilskiego (2001) obecnie okaz ma 3750 g (wcs); wg Stenza (1936) przed wojną w zbiorach OA UW znajdowały się 4 okazy meteorytu Łowicz o łącznej wadze ok. 8 kg; według relacji Różyckiego (1936) delegaci OA UW (M. Bielicki i J. Gadomski) pozyskali trzy fragmenty z dużego okazu Barbuchy w łącznej wadze ok. 2 kg oraz dwa okazy o wagach 1 i 4 kg.^[17] Według Pilskiego (1995, Urania) z tych trzech fragmentów jeden podarowano prezydentowi Igancemu Mościckiemu, a drugi marszałkowi Józefowi Piłsudskiemu. Prezydent Mościcki przekazał swój fragment do Muzeum Przemysłu i Techniki w Warszawie (Orędownik, 1935; Tygodnik Ilustrowany, 1936), natomiast co się stało z okazem przekazanym marszałkowi Piłsudskiemu nie wiadomo. Z wojennej pożogi ocalał jedynie okaz 3,9 kg. Prawdopodobnie to zdjęcie tego 3,9 kg okazu znajduje się w katalogu Pokrzywnickiego (1964)?

YouTube – Deszcz meteorytów pod Łowiczem

YouTube – Co się stało z największym okazem meteorytu Łowicz?

Patrz → Czy okaz (fragment) 3,9 kg w zbiorach OA UW jest fragmentem okazu Barbuchy?

PAN Muzeum Ziemi w Warszawie

Waga okazu (forma) (Pokrzywnicki 1964)	waga okazu	forma^[15]	nr inw. (MZ)	lokalizacja	pochodzenie okazu	uwagi
Waga okazu (forma) (Pokrzywnicki 1964)	(Hanczke 1995; Pilski 1992, 2001; Różycki et al. 1935, 1936)					uwagi

2858 (cs)	2858	cs	I/10/1	–	Różycki^[13], Kobyłecki^[12], 1935	świeży okaz z piękną skorupą obtopieniową i widocznymi flow-lines; na powierzchni stara naklejka z napisem „Łowicz 1.”
2837 (cs)	2810	cs	I/10/2	–	Różycki, Kobyłecki, 1935	okaz zwietrzały; waga zweryfikowana przez T. Hanczke w 1990 roku
2159 (cs)	2159	cs	I/10/3	wieś Krępa	Antoni Bryszewski (wieśniak), znalezisko 1951	okaz silnie zwietrzały, znaleziony po wojnie; dostarczony do muzeum w 1951 roku; dar profesora liceum ogólnokształcącego Aleksandra Kwiatkowskiego; na muzealnych etykietach podane: data „4/XII. 1951”, „l.p. 49”, „3”, „2159 g, 2135 g + okruchy”, „Meteoryt Łowicki z r. 1935; 1/III Znaleziony w 1951 r we wsi Krępa przez gospodarza Antoniego Bryszewskiego Zakupiony dla M.Z. przez prof. Liceum Ogólnokształcącego Aleksandra Kwiatkowskiego Doręczony M.Z. 4 XII 19■■ Sztuk 3 i 9 drobnych okruchów” (pozostałe okazy to 100,1 g (I/10/27) i 34,05 g (I/10/38) oraz okruchy I/10/42)
1530 (cs)	2725,7 (1520)	hs	I/10/4	–	Różycki, Kobyłecki, 1935	okaz (piętka) zwietrzała; drugą piętkę/połówkę (hs) z tego okazu (980,65 g, I/10/7) wymieniono z kolekcjonerem R. Haagiem z USA
1386,35 (cs)	1386,25	cs	I/10/5	–	Różycki, Kobyłecki, 1935	świeży okaz
1023,15 (cs)	1023	cs	I/10/6	wieś Wrzeczko	Różycki, Kobyłecki, 1935	świeży okaz
980,65 (hs)	–	–	~~I/10/7~~			na muzealnej etykiecie podane: data „M.z.1947”, „lp. 22”, „a’7”, „Meteoryt (duży szlif)”; okaz ten (fragment) wymieniono w 1991 roku z kolekcjonerem Robertem Haagiem z USA na płytę meteorytu Esquel; fragment został później odkupiony od Haaga i pocięty na fragmenty
724,94 (cs)	724,94	cs	I/10/8	–	Różycki, Kobyłecki, 1935	świeży odłamek (ozn.: Różycki/Kobyłecki – Nr 15)^[18] pasujący do okazu 93 g (ozn.: Różycki/Kobyłecki – Nr 37), znaleziony w odległości 1900 m (ozn.: M.Z. Nr. 2 i Nr. 22)
–	–	–	I/10/9			pod tym numerem inwentarzowym w katalogu muzeum figuruje płytka meteorytu Schwetz (Świecie)!
480,00 (cs)	480,0 (335 g)	cs (hs)	I/10/10	–	Różycki, Kobyłecki, 1935	obecnie w zbiorach pozostała piętka/połówka (ep) tego okazu o wadze 335 g; świeża piętka z widocznymi na przekroju pięknymi kryształami; na powierzchni stare naklejki z napisami „Łowicz 2.” i „40.”
479,97 (cs)	–	–	~~I/10/11~~			okaz znajduje się obecnie w kolekcji Mendy Ouzillou^[19] (został on wymieniony w 1989 roku do kolekcji „J. Schmutzler Meteorite Collection”); zdjęcia na fb
442,23 (cs)	442,23	cs	I/10/12	–	Różycki, Kobyłecki, 1935	świeży okaz
442,17 (cs)	442,17	cs (fc)	I/10/13	wieś Wrzeczko	Różycki, Kobyłecki, 1935	odłamek pasujący do okazu I/10/34 (ozn.: MZ – nr 12.26; Różycki/Kobyłecki – Nr 31)^[18], znaleziony w odległości 270 m (ozn.: M.Z. Nr. 26 i Nr. 27)
441,00 (cs)	441,1	cs	I/10/14	–	Różycki, Kobyłecki, 1935	świeży okaz; na powierzchni stara naklejka z napisem „Łowicz 3.”; wg Hanczke „nr kat. 12.11”
406,00 (cs)	406	cs	I/10/15	–	Różycki, Kobyłecki, 1935	świeży okaz z guzami metalu; na muzealnej etykiecie podane: „lp 5”, „Nr 19/15”, „Mz. 1947”
374,17 (cs)	?	?	~~I/10/16~~	wieś Wrzeczko	Jan Doroba	na muzealnych etykietach podane: „lp. 30 nr5”, „M.Z.1947”, „16”, „Nr 5 40”, „Doroba Jan I Wrzeczko”, „№5”; okaz wymieniony z R. Haagiem na meteoryt Esquel; okaz znajduje się w kolekcji Jima Schwade z Kankakee (USA)
241,53 (cs)	?	?	~~I/10/17~~	wieś Kuczków	Stefan Szchib(?), St. Szkib(?) (nazwisko nieczytelne)	na muzealnych etykietach podane: „lp. 11 44”, „Nr. 17”, „M.Z.1947”, „Nr. 44 Masa: 241,650 Szchib Stefan; Kuczków Nr. 1, łąka przy stawie od drogi do Wrzeczka 50 m na N”, „Metryczki trzech meteorytów łowickich wymienionych na pallasyt z Esquel, Argentyna 10.12.91 r.”, „Nr. 44”; okaz wymieniony z R. Haagiem na meteoryt Esquel
229,20 (cs)	?	?	~~I/10/18~~	–		okaz został w 1990 roku wymieniony z kolekcjonerem Rainerem Bartoschewitzem z Gifhorn (Niemcy)
184,00 (cs)	?	?	~~I/10/19~~	wieś Łagów	Szkub	na etykiecie podane: „Nr.42. Masa: 184,380 g Szkub Łagów na 5 staju^[20] od Łagowa ku Wrzeczku na roli Ignata Jabłońskiego.”; wg załączonej oryginalnej etykiety okaz ważył 184,38 g
166,9 (3f)	166,5	f+f	I/10/20	–	Różycki, Kobyłecki, 1935	trzy fragmenty
158,65 (cs)	158,65	cs	I/10/21	wieś Wrzeczko	Fr.Panak (Różycki, Kobyłecki, 1935)	na muzealnych etykietach podane: „Dz. Nr Inw. 8 37 37 21”, „M.Z.1947”
145,11 (cs)	145,11	cs	I/10/22	wieś Łagów	Wojciech Skokowski (Różycki, Kobyłecki, 1935)	świeży okaz, zawiera dużo metalu; na muzealnych etykietach podano: „MZ. 1947”, „Nr. 45, Masa: 145,150, Skokowski Wojciech; Łagów Nr 39 znaleziony na własnej roli około 200m na E. od wsi”, „Nr. 45 76”
144,31 (cs)	144,31	cs	I/10/23	–	Różycki, Kobyłecki, 1935
129,47 (cs)	129,47	cs	I/10/24	wieś Wrzeczko	Różycki, Kobyłecki, 1935	zebrany na podwórku przez gospodarza Andrzeja Strugińskiego z Wrzeczka
110,72 (cs)	110,72	cs	I/10/25	–	Różycki, Kobyłecki, 1935
108,58 (cs)	108,58	cs	I/10/26	wieś Wrzeczko	Różycki, Kobyłecki, 1935	zebrany na podwórku przez gospodarza Andrzeja Strugińskiego z Wrzeczka
100,1 (f)	100,1	cs	~~I/10/27~~	wieś Krępa	A. Bryszewski, 1951 (dar A. Kwiatkowskiego)	okaz silnie zwietrzały, znaleziony po wojnie (patrz opis okazu I/10/3); okaz został wymieniony z prywatnym kolekcjonerem, który go później pociął na fragmenty
95,68, 94,75, 92,7 (cs)	?	?	~~I/10/28~~			brak w późniejszych wykazach zbioru MZ; okaz 94,75 g został wymieniony w 1989 roku do kolekcji „J. Schmutzler Meteorite Collection”; w zbiorach zachowała się etykieta: „Nr.64 lp.12.26) 92,85 gr. Bryk Helena (Wrzeczko■■ między wsiami”
88,64 (cs)	88,64	cs	~~I/10/29~~	–	Różycki, Kobyłecki, 1935	okaz został wymieniony z prywatnym kolekcjonerem; obecnie znajduję się w kolekcji Jarkko Kettunena
69,00 (cs)	69,0	cs	I/10/30	–	Różycki, Kobyłecki, 1935	na powierzchni stare naklejki z napisami „Łowicz 5.” i „35”
58,57 (cs)	58,57	cs	I/10/31	–	Różycki, Kobyłecki, 1935
58,00 (polished)	?	?				prawdopodobnie okaz I/10/32
–	42,0	hs	I/10/32	–	dar Zakładu Fizyki UW, 1955	odcinany w kilku miejscach; na powierzchni przecięcia widać ślady pobierania próbek do analiz
56,60 (cs)	56,6	cs	~~I/10/33~~	–	Różycki, Kobyłecki, 1935	obecnie okaz znajduje się w kolekcji Marcina Stolarza, został on wymieniony za płytkę meteorytu księżycowego Shişr 162^[21]; wg właściciela okaz waży 61,6 g (Tymiński et al. 2024)
53,01 (cs)	53,0	cs (fc)	I/10/34	wieś Wrzeczko	Różycki, Kobyłecki, 1935	odłamek pasujący do okazu I/10/13 (ozn.: MZ – nr 12.10; Różycki/Kobyłecki – Nr 41)^[18], znaleziony w odległości 270 m
47,23 (cs)	47,23	cs	I/10/35	wieś Wrzeczko	Różycki, Kobyłecki, 1935	świeży okaz
41,86 (polished)	41,86	hs	I/10/36	–	Różycki, Kobyłecki, 1935	piętka świeżego okazu
35,45 (polished)	35,45	cs	I/10/37	–	Różycki, Kobyłecki, 1935
34,05 (f)	34,05	f	I/10/38	wieś Krępa	A. Bryszewski, 1951 (dar A. Kwiatkowskiego)	okaz/fragment silnie zwietrzały, znaleziony po wojnie (patrz opis okazu I/10/3)
27,18 (cs)	?	?	~~I/10/39~~			brak w późniejszych wykazach zbioru MZ
26,64 (cs)	26,24	fc	I/10/40	–	Różycki, Kobyłecki, 1935
20,45 (f)	20,45	fc	I/10/41	wieś Krępa	Różycki, Kobyłecki, 1935	świeży fragment ze skorupą; odłamek z okazu Barbuchy (~10 kg)^[17]; na muzealnych etykietach podane: „Okolice Łowicza Krempa, «Barbucha». Zebr. Dr S. Różycki i Kobyłecki 1935 r. 1 okaz. waga 20,45 gr. Nr. 11”; „lp. 38 I/10/41 11/41”
19,12 (f)	19,07	fp	I/10/42	wieś Krępa	A. Bryszewski, 1951 (dar A. Kwiatkowskiego)	okruchy 9 sztuk (z okazu silnie zwietrzałego, znalezionego po wojnie) (patrz opis okazu I/10/3)
19,00 (cs)	19,0	ep	I/10/43	wieś Łagów	Różycki, Kobyłecki, 1935
15,29 (polished)	15,29	hs	I/10/44	–	Różycki, Kobyłecki, 1935
12,37 (polished)	12,37	ep	I/10/45	–	Różycki, Kobyłecki, 1935
9,93 (cs)	?	?				brak w późniejszych wykazach zbioru MZ
2,8 (fp)	2,8	f	I/10/46	wieś Krępa	Różycki, Kobyłecki, 1935	fragment największego rozbitego okazu Barbuchy
2,67 (fp)	2,67	fc	I/10/47	wieś Reczyce	Różycki, Kobyłecki, 1935
2,32 (fp)	2,32	fc	I/10/48	wieś Reczyce	Różycki, Kobyłecki, 1935
1,8 (fp)	1,8	fc	I/10/49	wieś Krępa	Różycki, Kobyłecki, 1935	fragment największego rozbitego okazu Barbuchy
1,50 (fp)	1,5	s	I/10/50	wieś Krępa	Różycki, Kobyłecki, 1935	fragment największego rozbitego okazu Barbuchy
1,05 (fp)	1,05	f	I/10/51	wieś Krępa	Różycki, Kobyłecki, 1935	fragment największego rozbitego okazu Barbuchy
0,76 (fp)	0,76	f	I/10/52	wieś Krępa	Różycki, Kobyłecki, 1935	fragment największego rozbitego okazu Barbuchy
0,65 (fp)	0,65	fp	I/10/53	wieś Krępa	Różycki, Kobyłecki, 1935	drobne okruch od 0,5 do kilku milimetrów; fragment największego rozbitego okazu Barbuchy
0,54 (fp)	?	?				brak w późniejszych wykazach zbioru MZ

Więcej zdjęć okazów ze zbiorów muzeum, patrz → PAN Muzeum Ziemi w Warszawie.

Część okazów meteorytu Łowicz muzeum wymieniło na inne meteoryty:

wymiana z Muzeum Historii Naturalnej w Berlinie (1939 r.) – w zamian za 173,9 g okaz meteorytu Łowicz, pozyskano fragmenty meteorytu Białystok (ok. 3,7 g) i Schwetz (Świecie) (534 g);
wymiana z J. Schmutzlerem z Hamburga (1989 r.) – w zamian za dwa okazy meteorytu Łowicz o łącznej wadze 574,7 g (okazy 94,75 i 479,97 g), pozyskano meteoryty: Imilac^[22] (52 g), Toluca^[23] (760 g), Canyon Diablo (458 g)^[24];
wymiana z Rainerem Bartoschewitzem z Gifhorn (Niemcy) (1990 r.) – w zamian za fragment meteorytu Łowicz 229,5 g (I/10/18), pozyskano meteoryty: Jilin^[25] (199 g), Henbury^[26] (23 g), Marlow^[27] (9 g);
wymiana z Robertem Haagiem z Tuscon (USA) (1991 r.) – w zamian za trzy okazy meteorytu Łowicz o łącznej wadze 1596,35 g (w tym 979 g piętka (I/10/7) oraz okazy całkowite: 374,17 g (I/10/16) i 241,53 g (I/10/17)), pozyskano fragmentu pallasytu Esquel^[28] (3730 g);
w 2013 roku wymieniono okaz 56,6 g (I/10/33) za płytkę meteorytu księżycowego Shişr 162^[21]
wymiany po 2015 roku – wymieniono okazy 100,1 (I/10/27) i 88,64 (I/10/29).

Okazom meteorytu Łowicz w kolekcji towarzyszą stare muzealne etykiety na których znajduje się wiele różnych oznaczeń/numerów, które zmieniały się na przestrzeni lat. Część z nich pochodzi zapewne z pierwszych inwentaryzacji sporządzonych zaraz po spadku. Na części okazów są namalowane również różne oznaczenia. Poniżej zebrano te „tajemnicze liczby i symbole”, może komuś z Czytelników uda się je poukładać w jakiś porządek? Zidentyfikować ich pochodzenie?

Okaz		„tajemnicze liczby i symbole” na etykietach i okazach				uwagi
Nr inwentarzowy MZ	waga [g]	Łowicz #	lp	nr (Różycki et al. 1935)	M.Z. Nr	uwagi

I/10/1	2858 (cs)	Łowicz 1
I/10/3	2159 (cs)		lp. 49
I/10/7	980,65 (hs)		lp. 22 a’7
I/10/8	724,94 (cs)			15	Nr 2	para z okazem 93 g
I/10/28 (?)	93			37	Nr 22	para z I/10/8
I/10/10	480,00 (cs)	Łowicz 2				stara naklejka „40.”
I/10/13	442,17 (cs)			31	Nr 26, nr 12.26	para z I/10/34
I/10/34	53,01 (cs)			41	Nr 27, nr 12.10	para z I/10/13
I/10/14	441,00 (cs)	Łowicz 3			nr kat. 12.11
I/10/15	406,00 (cs)		lp 5		Nr 19/15
I/10/16	374,17 (cs)		lp. 30 nr5	№ 5 16	Nr 5 40
I/10/17	241,53 (cs)		lp. 11 44	Nr 44	Nr. 17
I/10/19	184,00 (cs)			Nr 42
I/10/21	158,65 (cs)				Dz. Nr Inw. 8 37 37 21
I/10/22	145,11 (cs)			Nr 45	Nr. 12 45, Nr. 45 76
I/10/28	92,7 (cs)		lp. 12.26		Nr.64
I/10/30	69,0 (cs)	Łowicz 5				stara naklejka „35”
I/10/41	20,45 (f)		lp. 38	Nr. 11	Nr. 11, 11/41
xxx	?				Nr.66 Zczepiony z N. 60,66,67,68,69,70,71 ~~35,21,30,31,32,33,34~~	o łącznej wadze. 360 gr. +okruchy mniejsze. 1 okaz.

Muzeum Geologiczne Instytutu Nauk Geologicznych PAN w Krakowie

Waga okazu	forma^[15]	nr inw.	lokalizacja	uwagi
(Łaptaś 1998; Pilski 1992, 2001)				uwagi

5670,0	cs	B-V-57/22.1	–	depozyt, własność Obserwatorium Astronomicznego UJ w Krakowie
26,86	cs	B-V-57/22.2	–
14,24	cs	B-V-57/22.3	–

Liceum Ogólnokształcące w Łowiczu

waga okazu	forma^[15]	uwagi
(Pilski 1992, 2001)		uwagi

486 g (243,2)	cs (ep)	początkowo okaz miał ok. 486 g; przed 1992 rokiem przecięto fragment, druga połówka znajduje się w zbiorach OPiOA (prawdopodobnie to 110,91 g)

Pokrzywnicki (1964)

Pokrzywnicki (1964)/Kolekcje	okazy [g]
INSTITUTE OF GEOLOGY OF THE POLISH ACADEMY OF SCIENCES	61,4 (cs), 26,4 (cs), 14,25 (cs)
MUSEUM OF THE EARTH OF THE POLISH ACADEMY OF SCIENCES	2858 (cs), 2837 (cs), 2159 (cs), 1530 (cs), 1386,25 (cs), 1023,15 (cs), 980,65 (cs), 724,94 (cs), 480,00 (cs), 479,97 (cs), 442,23 (cs), 442,17 (cs), 441,00 (cs), 406,00 (cs), 374,17 (cs), 241,53 (cs), 229,20 (cs), 184,00 (cs), 166,9 (3 f), 158,65 (cs), 145,11 (cs), 144,31 (cs), 129,47 (cs), 110,72 cs), 108,58 (cs), 100,1 (f), 95,68 (cs), 94,75 (cs), 92,7 (cs), 88,64 (cs), 69,00 (cs), 58,57 (cs), 58,00 (polished), 56,60 (cs), 53,01 (cs), 47,23 (cs), 41,86 (polished), 35,45 (polished), 34,05 (f), 27,18 (cs), 26,24 (cs), 22,95 (cs), 20,45 (f), 19,12 (f),19,00 (cs), 15,29 (polished), 12,37 (polished), 9,93 (cs), 2,67 (f in test tube), 2,32 (f in test tube), 2,80 (f in test tube), 0,76 (f in test tube), 1,05 (f in test tube), 1,8 (f in test tube), 0,65 (f in test tube), 0,54 (f in test tube), 1,50 (f in test tube)
DEPARTMENT OF MINERALOGY AND PETROLOGY, JAGIELLONIAN UNIVERSITY, CRACOW	5650, 2650, 365,5, 246,85, 211,95, 193, 175, 156,07, 83,10, 57,5, 11,08, 3,32 (z pewnymi wyjątkami same okazy całkowite)
ASTRONOMIC OBSERVATORY OF THE JAGIELLONIAN UNIVERSITY, CRACOW	5670, 1442, 978, 835, 424, 342, 209, 195, 186, 177, 146, 103, 81, 54, 52, 49, 45, 43, 35, 33, 30, 29, 29, 27, 27, 25, 19, 16, 13, 3 (f,f) (naturalne fragmenty, prawie wszystkie kompletne)
ASTRONOMIC OBSERVATORY OF THE WARSAW UNIVERSITY	3900 (f)

Różycki et al. 1935, 1936; Pokrzywnicki 1964

W pierwszych opracowaniach na temat spadku meteorytu Łowicz autorzy Różycki i Kobyłecki (Różycki et al. 1935, 1936) zestawili masy nieuszkodzonych okazów (w tabeli poniżej jest 50 sztuk; autorzy piszą: „Z pośród znanych nam okazów 35 osobników w 50 kawałkach znajduje się obecnie w posiadaniu Towarzystwa „Muzeum Ziemi” w Warszawie”); tabela została uzupełniona przez Jerzego Pokrzywnickiego (1964) o okazy zbadane przez niego w Krakowie (wagi pisane kursywą) oraz 3 okazów ze zbioru PAN w Warszawie (wagi pisane boldem):

Masa [g]	miejsce spadku/znalazca	oznaczenie okazów wg autorów/muzeum
ok. 8500	okaz Grabowicza z Krępy? (pękł na 3 części)	Pokrzywnicki: „prawdopodobnie chodzi tu o zaginiony okaz Grabowicza wagi ok. 8-8,5 kg. Okaz Barbuchy nie został w wykazie uwzględniony. Jego waga wynosiła ok. 10 kg.”
ok. 6000	znaleziony na płd. od Krępy przez Białka z Reczyc	Różycki et al. 1935: „Najgłębiej jednak zaryty był okaz 6 kilowy, znaleziony przez Białka z Reczyc w zagłębieniu między dwoma wzgórzami moreny na południe od wsi Krempy na głębokości ok. 30 cm.”
ok. 5500
ok. 4000
2865	Reczyce (1935)
2725,7	Reczyce	połówki: I/10/4, I/10/7
ok. 2000
ok. 1400
1385,9		I/10/5
ok. 1100
1023,2
ok. 1000
835
818 (725+93)		Nr.15 i Nr.37 (1935); M.Z. Nr.2 i M.Z. Nr.22 (1936); (I/10/8 i ?)
725,0
ok. 700
ok. 500
498 (445+53)		Nr.31 i Nr.41 (1935); M.Z. Nr.26 i M.Z. Nr.27 (1936); nr 12.26 i nr 12.10 (MZ); (I/10/13 i I/10/34)
479,35
445,255	Wrzeczko/Strugiński Andrzej lub Szkub Andrzej	„Nr. 2 37 masa. 445.255 Wrzeczko Andrzej Szkub. około 20 metrów przed potokiem koło jamy.”
445,250
440,55
ok. 430
406,20
ok. 400
374,21		I/10/16
365,5
342
ok. 250
246,85
241,05		I/10/17
ok. 230
229,05		I/10/18
211,95
209
195
193
186
184,35		I/10/19
177
175,9
160
158,75		I/10/21
156
145,15		I/10/22
125,255	Wrzeczko/Strugiński Andrzej
108,545	Wrzeczko/Strugiński Andrzej
103
94,80
92,85	Wrzeczko/Strugiński Andrzej
92,30	Wrzeczko/Strugiński Andrzej
83,49	Wrzeczko/Strugiński Andrzej
83
81
ok. 75
68,795
61,4
58,795
56,55
54
53,065	Wrzeczko/Strugiński Andrzej
52
49
47,23
45
43
35
30
29
29
27
26,7
25
22,85
ok. 20
19,4
19
16
14,25
13
11,70
ok. 10
9,9

Bibliografia

Hanczke Teresa, (1995), Meteoryty i tektyty w zbiorach Muzeum Ziemi. Katalog, Muzeum Ziemi, Warszawa 1995, ss. 72, (s. 32-45 i fot. 7, 8). ISBN 83-900326-3-5.

Kamieński Michał^[6], (1959), Zarys dziejów Obserwatorium Warszawskiego 1815-1945, Studia i materiały z dziejów nauki polskiej, seria C: Historia nauk matematycznych, fizyko-chemicznych i geologiczno-geograficznych, zeszyt 2, PWN 1959, s. 69-116, (s. 95-96).^[29] Plik DjVu
Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
.

Kozłowski Szymon, (2024), Meteoryty w kolekcji Obserwatorium Astronomicznego Uniwersytetu Warszawskiego (OAUW) (Meteorites in the collection of the Astronomical Observatory of the University of Warsaw (OAUW)), Acta Soc. Metheor. Polon., 15, 2024, s. 84-95. Plik ASMP.

Łaptaś Andrzej, Ćwiżewicz Małgorzata, (1998), Meteoryty w zbiorach Muzeum Geologicznego w Krakowie, Muzeum Geologiczne ING PAN, Kraków 1998, ss. 34. ISBN 83-909970-1-0.

Pilski Andrzej S., (1992), Katalog meteorytów w polskich kolekcjach – rok 1992, Meteoryt, 4, 1992, s. 2-9. Plik PDF.

Pilski Andrzej S., (2001), Meteoryty w zbiorach polskich, Olsztyn 2001.^[30]

Pokrzywnicki Jerzy, (1964), I. Meteoryty Polski. II. Katalog meteorytów w zbiorach polskich, Studia Geologica Polonica, vol. XV, Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa 1964, (s. 23-49).^[31]^[32] Plik PDF.

Różycki Stefan Zbigniew^[13], Kobyłecki Mieczysław^[12], (1935), O meteorycie łowickim, Wszechświat, nr 5, 1935, s. 137-142. Przedruk w: Meteoryt, 1, 2010 , s. 3-6 (pełny tekst). Plik DjVu
Źródło: Wiki.Meteoritica.pl
; plik PDF.

Różycki Stefan Zbigniew, Kobyłecki Mieczysław, (1936), Meteoryty łowickie. Spostrzeżenia zebrane w terenie oraz zarys ogólnej charakterystyki okazów (z jedną mapką w tekście) (Les météorites de Łowicz. Informations recueillies sur le ter rain de la chute et caractéres généraux des spécimen.), Zabytki Przyrody Nieożywionej, Wydawnictwo Towarzystwa Muzeum Ziemi, zeszyt 3, 1936, s. 181-191 (pełny tekst). Plik DjVu.

Stenz Edward^[33], (1936), Ziemia. Fizyka globu, mórz i atmosfery, Wydana nakładem „Mathesis Polskiej”, w serii Z dziedziny nauki i techniki, tom XI, 1936, s. 268-282.

Tymiński Zbigniew, Burakowska Agnieszka, Jaśkiewicz Artur, Tymińska Katarzyna, Stolarz Marcin, Kuć Michał, Marganiec-Gałązka Justyna, Czudek Marek, Saganowski Paweł, Iller Edward, Krzesińska Agata M., (2024), Badanie zawartości radionuklidów kosmogenicznych oraz składu mineralnego skał w celu weryfikacji ich pozaziemskiego pochodzenia (Investigation of the content of cosmogenic radionuclides and the mineral composition of rocks for verification of their extraterrestrial origin), Acta Soc. Metheor. Polon., 15, 2024, s. 142-153.^[34] Plik ASMP.

Przypisy

^ Tadeusz Banachiewicz (1882-1954) – polski astronom, matematyk i geodeta; twórca krakowianów; profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz dyrektor Obserwatorium Astronomicznego UJ. Wikipedia – Tadeusz Banachiewicz
^ ^a ^b Ludwik Marian Chrobak (1896-1982) – krystalograf, mineralog i analityk; profesor m.in. na Uniwersytecie Jagiellońskim i Warszawskim. Przed wojną przekazał swoją kolekcję minerałów ze złóż Kanady i USA do zbiorów Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wydział Chemii UJ – Ludwik Marian Chrobak
^ ^a ^b ^c Antoni Gaweł (1901-1989) – geolog, mineralog i petrograf; w okresie przedwojennym pracownik naukowy w Zakładzie Mineralogicznym UJ. Wikipedia – Antoni Gaweł
^ Jerzy Lech Jasnorzewski (1906-1989) – geodeta, metrolog i polarnik; w latach 1933–35 pracownik naukowy Obserwatorium Astronomicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego (którego dyrektorem był astronom i matematyk prof. Banachiewicz); zmarł w 1989 roku w Warszawie. Encyklopedia PWN – Jasnorzewski Jerzy Lech. Bardzo ciekawa postać (życiorys: Cisak Jan, (1990), Jerzy Lech Jasnorzewski in memoriam, Prace Instytutu Geodezji i Kartografii, t. 37, z. 1-2, 1990, s. 5-9. Plik fbc)
^ Kazimierz Kordylewski (1903-1981) – polski astronom związany z Krakowem; odkrywca pyłowych księżyców Ziemi (księżyce Kordylewskiego); całe życie zawodowe związany z Uniwersytetem Jagiellońskim. Wikipedia – Kazimierz Kordylewski
^ ^a ^b Michał Kamieński (1879-1973) – polski astronom, specjalista mechaniki nieba; profesor astronomii Uniwersytetu Warszawskiego i dyrektor Obserwatorium Astronomicznego UW. Wikipedia – Michał Kamieński
^ ^a ^b Jan Gadomski (1889-1966) – polski astronom, popularyzator astronomii i kosmonautyki; związany z Obserwatorium Astronomicznym UW w Warszawie. Wikipedia – Jan Gadomski
^ o wyjeździe na teren spadku w towarzystwie Gadomskiego wspomina Bielicki w artykule Pilskiego (1992)
^ wg Romera (1935) Orkisz i Bielicki zebrali ok. 7 kg fragmentów meteorytu
^ Lucjan Orkisz (1899-1973) – polski astronom, pierwszy polski odkrywca komety, którą później nazwano jego imieniem, C/1925 G1 (Orkisz). Życiorys → Urania
^ ^a ^b Maciej Bielicki (1906-1988) – polski astronom, specjalizował się w obliczaniu orbit komet, meteorów i sztucznych satelitów Ziemi; pracownik Obserwatorium Astronomicznego UW. Wikipedia – Maciej Bielicki; astrojawil.pl – Wspomnienie. Patrz → Wilno 1936; bolidy 1935 i 1965
^ ^a ^b ^c Mieczysław Kobyłecki (1909-1944) – geolog; przed wojną pracował w Zakładzie Geologii i Paleontologii Uniwersytetu Warszawskiego, a następnie w Państwowym Instytucie Geologicznym; zginął w 1944 roku: (…) W latach wojny pozostaje w zespole pracowników Państwowego Instytutu Geologicznego aż do końca. Powstanie warszawskie zastaje Go w drodze z gmachu P.I.G., gdzie pozostała żona i dziecko, do mieszkania ciotki na ulicy Krochmalnej. Ostatni raz widziano Go w dniu 6. sierpnia 1944 koło kościoła na Woli. (źródło: Pożarski Władysław, (1949), Mieczysław Kobyłecki 1909-1944, Annales Societatis Geologorum Poloniae, 19(1), 1949, s. 65-68. Plik PDF)
^ ^a ^b ^c Stefan Zbigniew Różycki (1906-1988) – polski geolog i geograf; najbardziej znany ze swoich badań z zakresu geologii okresów jury i czwartorzędu; zmarł w 1988 roku w Warszawie. Wikipedia – Różycki Stefan Zbigniew
^ ^a ^b ^c nazwisko Godos jest mało popularne, w Polsce nosi je tylko 340 osób (2021 r.), najwięcej (136) w województwie łódzkim (źródło: polskienazwiska.pl); zobacz → Strona Rodziny Godos i Godosz(…), gdzie znajduje się również informacja o rodzinie Luśtak (Lusztak)
^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f wykaz stosowanych skrótów znajduje się w Pilski (2001)
^ kupił on tę piętkę od polskiego dilera w marcu 2016 roku
^ ^a ^b prawdopodobnie okaz meteorytu Łowicz o wadze 3,75 kg ze zbioru OA UW i kilka fragmentów w zbiorach PAN MZ, nie pochodzi z okazu Barbuchy (~10 kg); patrz → Czy okaz (fragment) 3,9 kg w zbiorach OA UW jest fragmentem okazu Barbuchy?
^ ^a ^b ^c w swoich artykułach Różycki i Kobyłecki numerują okazy wg własnego schematu numeracji (np.: Nr. 15) lub powołują się na stary numer inwentarzowy MZ (np.: M.Z. Nr. 2 lub 12.26); ale numeracja stosowana przez autorów nie jest konsekwentna!
^ kupił on ten okaz w marcu 2015 roku od Moritza Karl
^ staja – staropolska miara długości drogi; patrz → Dawne jednostki miar i wag
^ ^a ^b meteoryt księżycowy Shişr 162, znalezisko z 17 lutego 2006 roku w Omanie; Lunar (feldsp. breccia) (pol. lunaryt), TKW 5,53 kg
^ meteoryt żelazno-kamienny Imilac, znalezisko z 1822 roku z Chile; pallasyt PMG, TKW 920 kg; patrz → ING PAN w Krakowie
^ meteoryt żelazny Toluca (syn. Ocatitlan, Xiquipilco), znalezisko z 1776 roku w Meksyku; typ IAB-sLL, TKW 3 tony; patrz → Brezina (1896)
^ meteoryt żelazny Canyon Diablo, znalezisko z 1891 roku w USA; typ IAB-MG, TKW 30 ton; powiązany z kraterem Barringer (Meteor Crater)
^ spadek meteorytu Jilin 8 marca 1976 roku w Chinach; chondryt zwyczajny H5, TKW 4 tony
^ meteoryt żelazny Henbury, znalezisko z 1931 roku w Australii; typ IIIAB, TKW 2 ton; powiązany z kraterami Henbury [crater]
^ meteoryt kamienny Marlow, znalezisko z 1936 roku w USA; chondryt zwyczajny L5, TKW 68 kg
^ meteoryt żelazno-kamienny Esquel, znalezisko z 1951 roku w Argentynie; pallasyt PMG, TKW 755 kg
^ artykuł odnalazł Radosław Poleski, a nadesłał Szymon Kozłowski
^ bardziej aktualna internetowa wersja katalogu znajduje się na stronach Polskiego Towarzystwa Meteorytowego – katalog PTMet; tam objaśnienie stosowanych skrótów (cs – complete specimen, hs – half specimen, ep – end piece, fc – fragment with crust, f – fragment, sc – slice with crust, s – slice, …); więcej → woreczko.pl – Oznaczenia okazów – skróty
^ pierwsze i jak na razie jedyne, tak kompleksowe opracowanie na temat polskich meteorytów; warto jednak zaznaczyć, że Jerzy Pokrzywnicki niewątpliwie obficie korzystał z wcześniejszego bibliograficznego opracowania autorstwa Zofii Gąsiorowskiej (1966, maszynopis jej pracy powstał przed 1964 rokiem), ale nigdzie w jego publikacjach nie pojawia się jej nazwisko!? (Kosiński 2014)
^ patrz → Pokrzywnicki (1964)/Kolekcje
^ Edward Stenz (1897-1956) – geofizyk polski. Profesor uniwersytetu w Kabulu i Uniwersytetu Warszawskiego. Przed wojną kierował Wysokogórskim Obserwatorium Meteorologicznym na Kasprowym Wierchu, po wojnie pracował w Afgańskiej Służbie Meteorologicznej. Zajmował się klimatologią, sejsmologią i magnetyzmem ziemskim. Więcej → Edward Stenz
^ wyniki analiz meteorytów Łowicz, Ribbeck, znalezisk z Litwy i okolic Cerkiewnika oraz pseudometeorytu Wyszków

Zobacz również

Czy okaz (fragment) 3,9 kg w zbiorach OA UW jest fragmentem okazu Barbuchy?

Pułtusk/Największe okazy

kategoria: kolekcja starych etykiet

Linki zewnętrzne

YouTube – 4K Meteorite LOWICZ Mesosiderite fall from Poland 176g ● Co się stało z największym okazem meteorytu Łowicz? ● Deszcz meteorytów pod Łowiczem

[BanachiewiczT-0] Tadeusz Banachiewicz (1882-1954) – polski astronom, matematyk i geodeta; twórca krakowianów; profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz dyrektor Obserwatorium Astronomicznego UJ. Wikipedia – Tadeusz Banachiewicz

[ChrobakLM-1] Ludwik Marian Chrobak (1896-1982) – krystalograf, mineralog i analityk; profesor m.in. na Uniwersytecie Jagiellońskim i Warszawskim. Przed wojną przekazał swoją kolekcję minerałów ze złóż Kanady i USA do zbiorów Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wydział Chemii UJ – Ludwik Marian Chrobak

[Gawe.C5.82A-2] Antoni Gaweł (1901-1989) – geolog, mineralog i petrograf; w okresie przedwojennym pracownik naukowy w Zakładzie Mineralogicznym UJ. Wikipedia – Antoni Gaweł

[JasnorzewskiJL-3] Jerzy Lech Jasnorzewski (1906-1989) – geodeta, metrolog i polarnik; w latach 1933–35 pracownik naukowy Obserwatorium Astronomicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego (którego dyrektorem był astronom i matematyk prof. Banachiewicz); zmarł w 1989 roku w Warszawie. Encyklopedia PWN – Jasnorzewski Jerzy Lech. Bardzo ciekawa postać (życiorys: Cisak Jan, (1990), Jerzy Lech Jasnorzewski in memoriam, Prace Instytutu Geodezji i Kartografii, t. 37, z. 1-2, 1990, s. 5-9. Plik fbc)

[KordylewskiK-4] Kazimierz Kordylewski (1903-1981) – polski astronom związany z Krakowem; odkrywca pyłowych księżyców Ziemi (księżyce Kordylewskiego); całe życie zawodowe związany z Uniwersytetem Jagiellońskim. Wikipedia – Kazimierz Kordylewski

[Kamie.C5.84skiM-5] Michał Kamieński (1879-1973) – polski astronom, specjalista mechaniki nieba; profesor astronomii Uniwersytetu Warszawskiego i dyrektor Obserwatorium Astronomicznego UW. Wikipedia – Michał Kamieński

[GadomskiJ-6] Jan Gadomski (1889-1966) – polski astronom, popularyzator astronomii i kosmonautyki; związany z Obserwatorium Astronomicznym UW w Warszawie. Wikipedia – Jan Gadomski

[7] wyjeździe na teren spadku w towarzystwie Gadomskiego wspomina Bielicki w artykule Pilskiego (1992)

[8] wg Romera (1935) Orkisz i Bielicki zebrali ok. 7 kg fragmentów meteorytu

[OrkiszL-9] Lucjan Orkisz (1899-1973) – polski astronom, pierwszy polski odkrywca komety, którą później nazwano jego imieniem, C/1925 G1 (Orkisz). Życiorys → Urania

[BielickiM-10] Maciej Bielicki (1906-1988) – polski astronom, specjalizował się w obliczaniu orbit komet, meteorów i sztucznych satelitów Ziemi; pracownik Obserwatorium Astronomicznego UW. Wikipedia – Maciej Bielicki; astrojawil.pl – Wspomnienie. Patrz → Wilno 1936; bolidy 1935 i 1965

[Koby.C5.82eckiM-11] Mieczysław Kobyłecki (1909-1944) – geolog; przed wojną pracował w Zakładzie Geologii i Paleontologii Uniwersytetu Warszawskiego, a następnie w Państwowym Instytucie Geologicznym; zginął w 1944 roku: (…) W latach wojny pozostaje w zespole pracowników Państwowego Instytutu Geologicznego aż do końca. Powstanie warszawskie zastaje Go w drodze z gmachu P.I.G., gdzie pozostała żona i dziecko, do mieszkania ciotki na ulicy Krochmalnej. Ostatni raz widziano Go w dniu 6. sierpnia 1944 koło kościoła na Woli. (źródło: Pożarski Władysław, (1949), Mieczysław Kobyłecki 1909-1944, Annales Societatis Geologorum Poloniae, 19(1), 1949, s. 65-68. Plik PDF)

[R.C3.B3.C5.BCyckiSZ-12] Stefan Zbigniew Różycki (1906-1988) – polski geolog i geograf; najbardziej znany ze swoich badań z zakresu geologii okresów jury i czwartorzędu; zmarł w 1988 roku w Warszawie. Wikipedia – Różycki Stefan Zbigniew

[Godos-13] zwisko Godos jest mało popularne, w Polsce nosi je tylko 340 osób (2021 r.), najwięcej (136) w województwie łódzkim (źródło: polskienazwiska.pl); zobacz → Strona Rodziny Godos i Godosz(…), gdzie znajduje się również informacja o rodzinie Luśtak (Lusztak)

[skr.C3.B3ty-14] ^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f wykaz stosowanych skrótów znajduje się w Pilski (2001)

[15] upił on tę piętkę od polskiego dilera w marcu 2016 roku

[okaz_Barbuchy-16] rawdopodobnie okaz meteorytu Łowicz o wadze 3,75 kg ze zbioru OA UW i kilka fragmentów w zbiorach PAN MZ, nie pochodzi z okazu Barbuchy (~10 kg); patrz → Czy okaz (fragment) 3,9 kg w zbiorach OA UW jest fragmentem okazu Barbuchy?

[oznaczenie_okaz.C3.B3w-17] w swoich artykułach Różycki i Kobyłecki numerują okazy wg własnego schematu numeracji (np.: Nr. 15) lub powołują się na stary numer inwentarzowy MZ (np.: M.Z. Nr. 2 lub 12.26); ale numeracja stosowana przez autorów nie jest konsekwentna!

[18] upił on ten okaz w marcu 2015 roku od Moritza Karl

[19] staja – staropolska miara długości drogi; patrz → Dawne jednostki miar i wag

[Shisr_162-20] teoryt księżycowy Shişr 162, znalezisko z 17 lutego 2006 roku w Omanie; Lunar (feldsp. breccia) (pol. lunaryt), TKW 5,53 kg

[Imilac-21] teoryt żelazno-kamienny Imilac, znalezisko z 1822 roku z Chile; pallasyt PMG, TKW 920 kg; patrz → ING PAN w Krakowie

[Toluca-22] teoryt żelazny Toluca (syn. Ocatitlan, Xiquipilco), znalezisko z 1776 roku w Meksyku; typ IAB-sLL, TKW 3 tony; patrz → Brezina (1896)

[Canyon_Diablo-23] teoryt żelazny Canyon Diablo, znalezisko z 1891 roku w USA; typ IAB-MG, TKW 30 ton; powiązany z kraterem Barringer (Meteor Crater)

[Jilin-24] spadek meteorytu Jilin 8 marca 1976 roku w Chinach; chondryt zwyczajny H5, TKW 4 tony

[Henbury-25] teoryt żelazny Henbury, znalezisko z 1931 roku w Australii; typ IIIAB, TKW 2 ton; powiązany z kraterami Henbury [crater]

[Marlow-26] teoryt kamienny Marlow, znalezisko z 1936 roku w USA; chondryt zwyczajny L5, TKW 68 kg

[Esquel-27] teoryt żelazno-kamienny Esquel, znalezisko z 1951 roku w Argentynie; pallasyt PMG, TKW 755 kg

[28] rtykuł odnalazł Radosław Poleski, a nadesłał Szymon Kozłowski

[29] rdziej aktualna internetowa wersja katalogu znajduje się na stronach Polskiego Towarzystwa Meteorytowego – katalog PTMet; tam objaśnienie stosowanych skrótów (cs – complete specimen, hs – half specimen, ep – end piece, fc – fragment with crust, f – fragment, sc – slice with crust, s – slice, …); więcej → woreczko.pl – Oznaczenia okazów – skróty

[30] rwsze i jak na razie jedyne, tak kompleksowe opracowanie na temat polskich meteorytów; warto jednak zaznaczyć, że Jerzy Pokrzywnicki niewątpliwie obficie korzystał z wcześniejszego bibliograficznego opracowania autorstwa Zofii Gąsiorowskiej (1966, maszynopis jej pracy powstał przed 1964 rokiem), ale nigdzie w jego publikacjach nie pojawia się jej nazwisko!? (Kosiński 2014)

[31] trz → Pokrzywnicki (1964)/Kolekcje

[StenzE-32] Edward Stenz (1897-1956) – geofizyk polski. Profesor uniwersytetu w Kabulu i Uniwersytetu Warszawskiego. Przed wojną kierował Wysokogórskim Obserwatorium Meteorologicznym na Kasprowym Wierchu, po wojnie pracował w Afgańskiej Służbie Meteorologicznej. Zajmował się klimatologią, sejsmologią i magnetyzmem ziemskim. Więcej → Edward Stenz

[33] wyniki analiz meteorytów Łowicz, Ribbeck, znalezisk z Litwy i okolic Cerkiewnika oraz pseudometeorytu Wyszków

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

[28]

[29]

[30]

[31]

[32]

[33]

[34]